Spoiler içeriyor
Büyük beklentiler? Tı bu değil. Kötü film? Ay bu hiç olmadı sanki. Mükemmelliyetçilik laneti nasıl? Heh bu tamamdır. Mükemmelliyetçilik laneti.. şiirsel.. Ödevlerini ve sınavlarını Kubrick deliliğiyle kıyaslanabilecek kadar çok takan biri olarak söyleyebilirim ki, bir işe ne kadar çok emek…devamıBüyük beklentiler? Tı bu değil. Kötü film? Ay bu hiç olmadı sanki. Mükemmelliyetçilik laneti nasıl? Heh bu tamamdır. Mükemmelliyetçilik laneti.. şiirsel..
Ödevlerini ve sınavlarını Kubrick deliliğiyle kıyaslanabilecek kadar çok takan biri olarak söyleyebilirim ki, bir işe ne kadar çok emek verirseniz onunla o kadar çok boğulursunuz. Sonunda artık "yeter bitsin!" mantığı da sizi "uyduruvermeye" iter. Bence Kubrick tam olarak bunu yaşadı. Defffalarca kez tekrarlanan sahneler, uzayan kurgu (5 yıl..), tam oturmayan senaryo, hikayenin basit olduğu endişesi, ikonik bir film kaygısı.. Tüm bunlar Kubrick'i güvensizlik ve hataya sürüklemiş. Film çıktıktan sonra gerek süre sıkıntıları gerekse izleyicinin tepkisi nedeniyle 2 sahnenin kesilmesi de tam olarak bunun kanıtı. Senaristlerin son resim hikayesine cevapları ise daha da vahim. Bir tanesi kısaca "Jack bir reenkarneydi, paralel evrenler yarattık." (WTF?) diğeri ise özetle "o kadar karıştırmayın sadece gizem katmak istedik işte, sorgulamayın." demiş. Bütün bunlar bende, filme zılgıt çekip "gitti yiğidim, gitti güzelim film, dağ gibi Kubrick ah sen ne yaptın?" deme isteği yaratıyor.
Bak yine gömerek başladık. Otomatik Portakal için de böyle yapmıştım. Ama sonra büyük övmüştüm. Şimdi ise orta halli bi övüp kapatalım.
15 yaşındaki kardeşimin korku oyunları sayesinde öğrendiği ve filmde sıkça kullanıldığını fark ettiği "liminal space" kavramından bahsedelim. Kardeşim bunu şu şekilde tanımladı: Sana tanıdık gelen ancak boş ve ürkütücü olan ortak mekanlar. Hatırladınız dimi? Otoparklar, koridorlar, parklar, asansörler, oteller.. Fark ettiniz mi? Filmdeki geniş plan açıların hepsi bu tanıma birebir uyuyor. Üstelik daha bitmedi. Liminal Space'in psikolojideki anlamı ise bir eşikten geçmek ve yeni bir hayata başlarken yaşanan duraklama ve boşluk durumu. Yeni bir şehre taşınmaları, yeni bir işe başlaması, alkolü yeni bırakması, yeni mekan ve deliliğin eşiğindeki film.. 1980'lerde bu kavram var mıydı ya da sonradan esinlenerek mi türetildi bilmiyorum ama ders niyetine okutulur yani. Özellikle bu tekniğin kullanıldığı ilk 1 saat ✨️Oh Mamma Mia Perfecto.✨️ idi. Çok iyi soundlarla desteklenmişti. Oyunculara bile çok bir iş kalmamıştı aslında, atmosfer zaten yeterli gerilimi sağlıyordu. Yine de büyük baskılarla çalışıp çok iyi performans çıkaran ve harbi deli deli bakan Jack Nicholson'a ve küçük Danny/Tony'ye hakkını verelim. Artık sakız gibi uzayıp bi türlü bitemeyen bu yazımıza da bir son verelim.
Not: "Geldi film porofesörü, part time film izleme kültürüyle Kubrick eleştiriyo haspam." derseniz çok haklısınız valla. Ben gidip bi 40 fırın bişiler yiyip ondan sonra geleyim bakalım.
Not2: 2022 Cadılar Bayramında bile herkes The Shining'te sadece birkaç kez gösterilen ikizler gibi giyinip geziyorsa yukarıda saydığım onca şeye hiç gerek yok zaten. -ee neden saydın o zaman? -the person you have called can not......