Raf Yorumu: BrotherChaplain (@konahrik)

Spoiler içeriyor Yine Warhammer yine ben… Daha önceki warhammer postlarımda bahsedilen olaylardan 10 bin yıl sonrasında geçen Helsreach isimli kitabın fanlar tarafından yapılmış amatör bir çalışması olan Helsreach The Movie ile Warhammer notlarıma devam ediyorum. Öncelikle şunu söyleyeyim eğer Warhammerla alakanız yoksa…devamıYine Warhammer yine ben… Daha önceki warhammer postlarımda bahsedilen olaylardan 10 bin yıl sonrasında geçen Helsreach isimli kitabın fanlar tarafından yapılmış amatör bir çalışması olan Helsreach The Movie ile Warhammer notlarıma devam ediyorum. Öncelikle şunu söyleyeyim eğer Warhammerla alakanız yoksa izlediğiniz bu şey size komik bile gelebilir. (Oradan oraya tenekeler içinde koşan ve kendilerini çok ciddiye alan aşırı hormonlu askerler) Ama varsa ve fanların kısıtlı imkanlarına da takılmıyorsanız aslında karanlık ve çaresiz bir hikayeye tanık olursunuz. Herşeyden önce ben fan işlerinden hoşlanmam bundan da sonuna doğru hoşlanmadım ancak arkanızda bir şirket veya konsolide bir güç olmadan lore, animasyon ve seslendirmeyi halledip 15-20dk değil baya baya saatlerce çok da bilinmeyen bir hikaye için çalışıp ortaya bir şey çıkarıyorsanız, siz bu işi seviyor ve takdiri hakediyorsunuz demektir. Daha da etkileyici olan ise önce parça parça yapılan bu animasyon yapımcının ilk işleri beğenilip desteklendikçe çizim-animasyon stili gelişiyor ve hikaye ilerledikçe animasyon daha da iyileşiyor. İmkanlar gereği böyle olmuş olsada ilginç bir sanatsal tercih işlevide görüyor. Hikaye belirginleştikçe görüntü iyileşiyor. Bazen direnişin siyasi ayağı siyah-beyaz, direnişe geçiş elle çizim, epik savaş animasyon. (Sona doğru modernleşeceğiz diye animasyon zorlanmış bence çizim kısmı daha iyiydi) Hikayede Armageddon gezegenini hedefleyen Ork akınına direnmesi için görevlendirilen fanatik ve zahit Black Templarlardan Chaplain Grimaldus’u izliyoruz. Grimaldus’un komutayı ele almasından savaşın sonuna kadar sert mizacı ve değişimine tanık olup, bu çetin ve umutsuz direniş sırasında bürokratlar ve farklı birimlerin çatışmalarını da görüyoruz. Grimaldus’un fanatik ve asker kafa yapısının bu siyasi ayak oyunlarına verdiği tepkiler ve bunların sonucunda yumuşuyormuş gibi görünsede aslında daha umutsuz, içten içe daha dizginsiz bir hale yavaş yavaş gelmesi ilgi çekici. Bir yanında kendini düşünen Mechanicus princepsleri bir yanda umutsuz imparatorluk ordusu, bir yanda “savaşalım, öleceksek imparatorun yolunda ölürüz” diyen Black Templarlar… Herkesin başına geleceği düşündüğü yerde Grimaldus zaferi getirmeyi düşünmek zorunda, kimi zaman katı emirler kimi zaman ödünler vererek direnişi ayakta tutmaya çalışmaktadır. Ancak orklar milyonlarcadır ve Imperiumun savaşacak yüzlerce cephesi vardır. Helsreach düşecekse de herkese mezar olmalıdır. Grimaldus bunun için elinde olan bütün kartları oynayacaktır. Ve oradan döndüğünde artık klasik bir Chaplain değil, Reclusiarch olacak, ileride yapacağı büyük işleri adeta şimdiden duyuran bir Templara dönüşecektir.