29. Bölüm: Tanrının Ölümü FRIEDRICH NIETZSCHE 17.12.2022 (Bu ne diyenler profilimdeki sabitlenmiş gönderiye bakabilir)
suphe-"Tanrıyı ortadan kaldırırsanız, o zaman nasıl yaşamamız, neye değer vermemiz gerektiğine dair açık ilkelerin var olma olasılığını da ortadan kaldırmış…devamı-"Tanrıyı ortadan kaldırırsanız, o zaman nasıl yaşamamız, neye değer vermemiz gerektiğine dair açık ilkelerin var olma olasılığını da ortadan kaldırmış olursunuz." Cümlelerin bu denli özenle kurulması hoşuma gidiyor. Ahlak tamamen bozulur değil, açık ilkelerin var olma olasılığı yok olur. Yine ve yine hayranlık...
-Kendi değerlerini kendi için yaratabilmek, çok meşakkatli olmasının yanında çoğu kişinin "değer atfetme" konusunda kendinin eksikliğini hissetse dahi bunun sebebini net olarak tayin bile edemeyeceği için pek olumlu bir durum gibi görünmedi bana.
-Nietzsche'nin aristokratların değerlerini üstün tutması bir açıdan mantıklı olabilir ama kimin kahraman ve kimin zayıf olduğunu nasıl ayırt edeceğiz? Çünkü verilen örnekler ünlenmiş kişiler (Shakespeare, Mozart). Aksi durumda nasıl örnek olacaklardı onu da bilmiyorum ama işte ayrım nasıl yapılacak merak ettim. Bir de tabii bunun bir nevi sınıfsal ayrım olması dolayısıyla kibirli bir düşünce gibi geliyor insana. Ama galiba içten içe hak veriyorum.
-Böyle kardeş düşman başına gerçekten. İğrenç bir hareket aşırı rahatsız oldum. Bu durum Ali Şeriati'nin şu sözünü anımsattı "Bir hakikati yok etmek istiyorsan ona iyi saldırma, onu kötü savun."
-"Nietzsche her zaman, insani değerleri şekillendirmede duyguların ve irrasyonel güçlerin oynadığı rolü vurguladı." İrrasyonel güçten kasıt ne acaba? Ama genel anlamda bu cümleye katılıyorum gibi, bu kavram da açıklanırsa net karar vereceğim. Eksik geliyor bir şekilde bölümler bu gibi şeyler dolayısıyla. Okumamı derinleştirmeliyim bu konularda.
2y
2 beğeni
Yanıtla
karvinBu bölüm, etkinlikte yer alan arkadaşların sabırsızlıkla beklediği bir bölüm herhalde. Çünkü herkes Nietzsche hayranı. Genelde çok sevilen bir insana…devamıBu bölüm, etkinlikte yer alan arkadaşların sabırsızlıkla beklediği bir bölüm herhalde. Çünkü herkes Nietzsche hayranı. Genelde çok sevilen bir insana karşı antipati beslerim ama bu filozofu sevdim yahu!..
Nietzsche’nin herhangi bir kitabını ya da Nietzsche hakkında herhangi bir şey okumama rağmen kendisiyle aynı fikirde olmak beni mutlu etti. Şu, “Tanrı öldü” düşüncesiyle yaşarsak çok daha bağımsız olacağımıza değinmiştim bir önceki bölümlerin birinde ya da ikisinde. Karekter olarak da kendisiyle aynı dönemde yaşamış olsak ve birbirimizi tanıyor olsak, çok iyi arkadaş olurduk herhalde. Bu kadar açık sözlü ve cesur olması da, hayranları arasına girmemi kamçılıyor. Şu güçlü zayıfı ezer düşüncesinde de haklı adam. Bölümden anladığım kadarıyla adam her konuda haklı. Nietzsche’yi sevdiğimden mi bilmiyorum ama bölüm kısa olmuş sanki. Kendisi hakkında daha çok şey öğrenme zamanım gelmiş:)
Az önce baktım da, ne kadar da çok Nietzsche başlıklı kitap var. Hepsi Nietzsche’nin hayatını ve fikirlerini mi anlatıyor acaba? (Bu bir soru değildir!)
2y
2 beğeni
Yanıtla
moriartywjŞimdiye kadarkiler içindeki en ofansif filozoftu sanırım. Tanrının öldüğünü iddia etmesi herkes tarafından farklı yorumlanabilir. Benim fikrime göre objektif olarak…devamıŞimdiye kadarkiler içindeki en ofansif filozoftu sanırım. Tanrının öldüğünü iddia etmesi herkes tarafından farklı yorumlanabilir. Benim fikrime göre objektif olarak doğru tek bir tanrı/din/ahlâk anlayışı bulunamaz. Dünya üzerindeki tüm insanlığın aynı kurallara riayet etmesinin, eşit derecede uyum sağlayabilecek olmalarının beklenmesi kesinlikle adaletsizlik olur. Hristiyan ahlâkının oluşma süreci hakkındaki görüşleri gerçekten ilginçti ve muhtemelen doğru olabilir. Diğer sistemler de değişik sebeplerle(çoğu zaman saçma) oluşturulmuşken tüm insanlığın bunları benimsemesi imkansız. Herkes iyice düşünüp kendisi için en doğru olanı bulmak zorunda(Kant'ın Aydınlanma Nedir yazısı önerilir). İnsanların seçim becerilerine güvenmeyip onlar yerine seçim yapmak yerine, onları seçim yapacak olgunluğa eriştirmeye çalışmak daha uygun olur. Nietzsche o kadar hastalıkla boğuşup, müthiş fikirlerini daha da mükemmelleştirmeye çalışırken neredeyse hiç destek görmemiş. Sanırım zorluklarla mücadele etmek daha da hırslanmasını ve bolca yazmasını sağlamış fakat sağlığını yitirmiş. Ezberci düşüncelerden oluşan yazıma son vermeden önce her ne kadar kurgusal öğeleri çok da olsa;
Okuma önerisi: Nietzsche ağladığında