Raf Yorumu: ︎︎︎︎︎︎merve (@kaziklivoyvoda)

çok acımasız, çok zorlayıcı ve çok gerçek. insana insanlığını sorgulatan bir yapım. bu filmi sindirebilmek için kendime epey uzun bir zaman vermem gerekti. hakkında bir şeyler karalamanın da beni oldukça müşkül vaziyete soktuğunu söyleyebilirim. ama yapmalıyım çünkü bu eserin bilinçaltımın…devamıçok acımasız, çok zorlayıcı ve çok gerçek. insana insanlığını sorgulatan bir yapım. bu filmi sindirebilmek için kendime epey uzun bir zaman vermem gerekti. hakkında bir şeyler karalamanın da beni oldukça müşkül vaziyete soktuğunu söyleyebilirim. ama yapmalıyım çünkü bu eserin bilinçaltımın karanlığında yitip gitmesine göz yumamam. boyalı kuş, 2. dünya savaşı sırasında teyzesinin yanına bırakılan yahudi bir çocuğun öyküsünü anlatıyor. kadının ani ölümüyle çocuk da kendine yeni bir yuva bulmak için yola çıkıyor. ama oldukça çetrefilli bir yol bu. çocuğun gözünden savaşın ve insanoğlunun zalimliği anlatılmakta. gittiği her kapıda, başını soktuğu her evde apayrı bir trajedi, apayrı bir travma yaşıyor. hayal edebileceğiniz her türlü şiddete ve istismara maruz kalıyor, o minicik bedenin çaresiz çırpınışlarını izlemek yürek dayanacak gibi değil. tam bu sefer yavrucağın yüzü gülecek derken başka bir yerden darbe alıyor. insanlığa dair umudunuzu her seferinde biraz daha kaybediyorsunuz. film çok rahatsız edici çünkü çok gerçek. konfor alanından çıkamayıp insanların acılarına gözlerini yuman bizlerin yüzüne, yüzleşmekten kaçtığımız gerçekleri birer birer vuruyor. izlemeye bile çekindiğimiz olayların bir yerlerde yaşanmış ya da yaşanıyor olduğunu biliyoruz. filmi bu kadar çarpıcı yapan da bu. ne müzik var, ne diyalog. arkaya koyulan acıklı şarkılar ya da duyguları abartıyla dışavuran konuşmalar değil gözlerinizi dolduran, salt acıdan ve gerçeklikten besleniyor oluşu. çocuğun gözlerine yansıyan umutsuzluk, içine hapsolduğu çaresizlik. miniğin o yakarır bakışları yüreğimi mengene gibi sıktı, paramparça etti. benim kalpsizliğim mi bilmiyorum ama ben, birçoklarının aksine, günlerce etkisinden çıkamayacak kadar sarsılmadım. zaman zaman dehşete kapıldım, bu kadarını da el kadar çocuğa yapmış olamazsınız diye yükseldim ama yerden yere de vurmadı beni. tabii ben bu filmden sağ çıkmayı başarabildim diye herkese önerecek değilim. çabuk etkilenen duygusal biriyseniz izlemeden önce on kere düşünün, değilseniz de beş kere düşünün. zira kolay bir izleme deneyimi olmayacak. keyifli seyirler. tabi mümkünse.