Kitabımız bize dünyanın en “normal” kişilerini tanıtarak başlıyor. Aynı karakterde ve normallikte olan Alistair ve Eleanor evlenirler ve üç çocukları olur. İlk iki çocukları son derece normaldir ama en küçük çocukları Barnaby tüm bu normalliğe son verir. Çünkü Barnaby doğar…devamıKitabımız bize dünyanın en “normal” kişilerini tanıtarak başlıyor. Aynı karakterde ve normallikte olan Alistair ve Eleanor evlenirler ve üç çocukları olur. İlk iki çocukları son derece normaldir ama en küçük çocukları Barnaby tüm bu normalliğe son verir. Çünkü Barnaby doğar doğmaz, göbek bağı kesildiği gibi doktorun elini es geçip tavana doğru meyletmiştir😄
Hikaye, bu normalliğin bozulması, anne-babanın Barnaby’nin bir an önce bu yaptığına (havada süzülme) bir son vermesini diretmeleriyle ve Barnaby’nin başından geçen maceralarla devam ediyor.
Şimdi birazcık (bayağı) SPOİLER
Barnaby’nin abisi ve ablası ondan son derece memnun ve kardeşlerini çok seviyorlar ama bahsettiğim gibi anne ve babası onu hiç normal bulmuyor. Bu insanların normal olmamaktan ödü kopuyor resmen. Ve o kadar abartmışlar ki mesela baba kişisi hasta olduğunda rapor alıp işe gitmemeyi normal karşılamıyor. Anne kişisi doğum sancısı gece geldi diye bunu normal bulmuyor vb.
Barnaby’den sürekli normal olmasını istiyorlar ama çocuğun yapabileceği bir şey yok, böyle doğmuş. Yerde durabilmesi anca çantasına ağır şeyler koyabilirse mümkün. En sonunda anne-baba bir karar alıyorlar ve anne, çocuğu alıyor ve tek başlarına yürüyüşe çıkıyorlar. Issız bir yerde anne, çocuğun çantasını kesiyor ve çantasındaki ağırlıklar dökülünce çocuk uçmaya başlıyor (bu olayı okuduktan sonra kitabın ismindeki “yanlışlıkla” kelimesinin gereksiz olduğunu düşünüyorum). Gerçekten asıl burada aldıkları karar, insanlığın “normaline” tersti bence.
Barnaby uçmaya başladıktan sonra bir şekilde dünyanın her köşesine gidiyor ve bir sürü iyi insanla karşılaşıyor (biri hariç). Bu insanların hepsi de Barnaby gibi aileleri tarafından hiç normal karşılanmayan (normal her ne demekse) kişiler. Ve ben en çok kitabın bu kısmını sevdim. Buradaki hikayeler çok samimi hissettirdi.
Spoiler BİTTİ :)
Şahsen sımsıcak yapan, bir gün içinde bitirilebilecek tatlı bir çocuk kitabıydı. Peş peşe kalın, ağır içerikli veya aynı tür kitapların ardından teneffüs niyetine okuyabilirsiniz.
7/10