2023 - No.12 5/5 Selamlar 👋🏻 Öncelikle hayırlı ramazanlar 💫 Kitabı iki gün önce bitirdim. Yine bir yazarla tanışma kitabıydı. Sylvia Plath'in bendeki yeri daha okumadan çok farklıydı. Gerek Lana Del Rey'in şarkısı olsun gerek Rory Gilmore'un hayranlığı olsun sürekli…devamı2023 - No.12
5/5
Selamlar 👋🏻
Öncelikle hayırlı ramazanlar 💫
Kitabı iki gün önce bitirdim. Yine bir yazarla tanışma kitabıydı. Sylvia Plath'in bendeki yeri daha okumadan çok farklıydı. Gerek Lana Del Rey'in şarkısı olsun gerek Rory Gilmore'un hayranlığı olsun sürekli karşıma çıkan bir yazardı. Ve kitabın kapağında da yazdığı gibi benim için melankolik bir prensesti. Okuyanlara sorduğumda da kitabın ağır bir şekilde depresif olduğunu söylemişlerdi. Ve ben biraz korkmuştum yani 😅 okuduktan sonra depresyona girerim, teknik açıdan okumak için yeterli değilimdir belki falan filan. Ama (evet bu cümlenin bir aması var) tam olarak böyle değildi. Evet o depresifliği hissettim. Anlam arayışını gördüm ama beklentim çooook ağır olacağı yönünde olduğundan biraz hafif geldi kafamdakine göre. Dilinden çok keyif aldım şahsen, okurken de zorlanmadım gayet akıcıydı. Eğer depresifliği yüzünden bir önyargınız varsa- (okuyun diyecektim ama şimdi başlarsınız depresyona falan girersiniz... vazgeçiyorum o yüzden böyle düşünen insanlara önermeye) Daha doğru bir biçimde önereyim; eğer hayatınızda her şey kötüye gitmiyorsa kitaplar sizi aşşırı derecede etkilemiyorsa bir şans verebilirsiniz. Yorumum bu kitabın hakettiğinden daha düşük bir yorum olabilir bunun sebebi dediğim gibi beklentilerimin çok yoğun olmasındandı. Onun dışında kitapta çok hoşuma giden bazı kısımlar vardı. Paylaşmak da isterdim ama o kısımları almadan kütüphaneye verdim kitabı 🙂🙂🙂 tamamıyla unuttum ya. Buradan alıntıları saklayabilme yeteneği olan tüm insanlara hayranlıklarımı gönderiyorum... ben sürekli bir yere yazacağım deyip (ya da sayfa sayısını bir yere yazıp geri dönüş yapacağımı umuyorum) unutuyorum. Neyse konuyu dağıttım kusura bakmayın 😅
Aklımda kalan spesifik bir benzetme var. Baş karakterimizin istediklerini dallanan bir ağaca benzettiği kısım beni çok etkiledi. Çünkü gerçekten de öyle hissediyorum şu an. Erkenden karar vermezsem olası olan incirler ben onları daha koparamadan yere düşüyor, çürüyorlar fakat ben hangisini seçeceğimden emin değilim. Kitapta buna benzer yerler vardı tekrar okuyacak olursam bu sefer yazacağım bir yere! Çok dağınık bir gönderi oldu neden bilmiyorum 🥴 tekrardan kusura bakmayın.
Sevgilerimle 👋🏻🤍
Yeni hatırladığım bir şeyi söylemek için hemen geri geliyorum. Burda bahsettiğim Lana Del Rey şarkısı " Hope is a dangerous thing for a woman like me to have" idi. Ve bir de eğer kitap okurken müzik dinlemeyi sevenleriniz varsa ben bu kitabı okurken çoğunlukla Sufjan Stevens'dan " Fourth of July"ı dinledim. Çok harika bir parçadır. Bu sefer gerçekten gidiyorum... iyi günlerr 🤗
(Son zamanlarda yepisyeni bir özelliğimi keşfediyorum. Ben aslında öykü okumayı seviyormuşum 🤔 şu an Uzun Vadi'yi okuyorum ve güzel yani 🥴)