Sugar (@babette)

babette 3 months ago

Babette sonsuz film listesini bitirmeye çalışıyor gün 1: Uzun zamandır film izlemediğimden arayı kapatmaya çalışıyorum. Bi de 2 gündür hastalığım yüzünden full yattığım için bana da bahane oldu film izlemek. Konusu çok şeker, datlu bir film cidden. Listemde uzun süre…devamı

babette 3 months ago

Peach Girl

Hiroko Tokita

1 Gönderi

Spoiler içeriyor Ya normalde animeyi bitirip öyle yorum yapacaktım ama o kadar fazla sinir krizi geçirdim ki. Az önce gördüklerim artık sabrımı taşıran son damlaydı. O yüzden Sae’ye güzelce sövüp gideceğim. Kısaca konusundan bahsedeyim. Momo Adachi diye bir kızımız var (KENDİSİ BİR…devamı

babette 4 months ago

Hwarang

N/A

16 Gönderi

Yapmam gereken 462736 iş olduğunda hep Kore dizileri izliyorum. Ve tabii ki, listemdeki dizileri bitirmeye niyetli olmadığımdan internette kuytu köşelerdeki yerlerden birinde bu diziyi buldum. İlk 1-2 bölüm dizinin konusunu anlamam biraz zor oldu. Herkes herkesin çocuğu ama kimse kimsenin…devamıYapmam gereken 462736 iş olduğunda hep Kore dizileri izliyorum. Ve tabii ki, listemdeki dizileri bitirmeye niyetli olmadığımdan internette kuytu köşelerdeki yerlerden birinde bu diziyi buldum. İlk 1-2 bölüm dizinin konusunu anlamam biraz zor oldu. Herkes herkesin çocuğu ama kimse kimsenin çocuğu değil gibi. Sonra tam da herkesin anası babasını ayırt edebildiğim kıvama gelmiştim ki, dizi yine ters köşe yaptı. Neysem olur böyle kafa karışıklığı. Sadece zaman geçsin, beni yormasın adı altında açmıştım diziyi. Bi baktım ki ilk gün 7 bölüm izlemişim. Cidden sarıyor yani. Aşırı komikler, zaman zaman da duygusallar. Sadece Moo-myeong’un neredeyse her bölüm yaralanması komiğime gitti djsnkdjs Tamam başrole bi şey olcak heyecanı yaratmaya çalışıyorsunuz falan ama adam 9 canlı bile değil, 372874 canı var herhalde. Bi de bölümler acayip aksiyonlu ilerliyor ve tam da en heyecanlı yerde bitiyor. Haliyle benim peş peşe bölüm izleyesim geliyor. (İşsiz olduğum için yattığım yerden dizi izliyorum diyemedim) “Hwarang bir kültürdür. Ben Hwarang kadınıyım.” İzlerken hangi Hwarang’a aşık olmam gerektiğine bir türlü karar veremedim. En sonunda “nimet seçilmez” diyerek hepsine aşık oldum. 🫄🏻 Sadece bir karakterin ölümü beni 18 yerimden bıçakladı. Diziyi izleyenler muhtemelen hangi kişinin ölümünü kastettiğimi anlayacaklar. Şu an spoiler vermek istemiyorum ama o kadar şerefsiz varken benim nur yüzlü sevdiceğimin ölmesi baya üzdü.. Bi de söylemeden edemeyeceğim. Prensesin mimiklerini kim elinde aldı ya? Ruhsuz bu kadın. Sorun ifadesiz olmasında mı yoksa dikdörtgen şeklindeki kaşlarında mı bilemedim. Fakat sanki bir şeyler tuhaf duruyor. Dizinin müzikleri çok hoş. Aşırıı aşırıı beğendiğim sözsüz bir müzik daha vardı dizide. Onu hiçbir şekilde bulamadım maalesef. Dönem dizisi olması da sevmemde büyük rol oynadı tabii. Krallık, taht uğrunda savaş, aşk meşk olaylarıyla ilgileniyorsunuz mutlaka bakın. 9.8/10 *Buraya kadar okuduğunuz için minnettarım. 🪽

babette 4 months ago

Modern Family

Steven Levitan

97 Gönderi

Evettt… Bir konfor dizimin daha sonuna gelmiş bulunmaktayım. Gerçi bitmesine 4-5 bölüm var. Ama ben yazıma şimdiden başlayayım, kesin diziyi bitirince salya sümük ağlayarak “çoğ gösöllll” dicem de neysem. Heh ne diyordum¿ Şey, evet dizi. Ben diziye başlayalı günler haftalar…devamıEvettt… Bir konfor dizimin daha sonuna gelmiş bulunmaktayım. Gerçi bitmesine 4-5 bölüm var. Ama ben yazıma şimdiden başlayayım, kesin diziyi bitirince salya sümük ağlayarak “çoğ gösöllll” dicem de neysem. Heh ne diyordum¿ Şey, evet dizi. Ben diziye başlayalı günler haftalar aylar geçti. Birkaç mevsim de atlatmışımdır bu diziyle. Şimdi yalan yok, başlamadan önce hafif gözüm korkmuyor değildi. Maşallah 378273 bölüm ve 11 sezon olduğundan bende de bi tırsma mevcuttu tabii. Şu an diziyi bitirmeme ramak kalmışken bana deseler ki “Ay bi diziyle ömür mü geçer Babette? Ömür boyu aynı diziyi mi sevcez?” Cevabım: Evet. 🤭 Ben kendimi tanıyorum abi. (Az çok tanıdığımı zannediyorum en azından) Sorunlarını kaçarak, uyuyarak ya da sitcom izleyerek çözmeye çalışan biriyim. Modern family bu konuda bana oldukça yardımcı oldu, sağ olsun. Sabah öğlen akşam, kötü bir günün ardından, iyi bir günün de ardından, hastalıkta sağlıkta ve neredeyse bana tüm kahvaltılarımda eşlik ettiği için bu diziyi ayrı seviyorum. Oksijen niyetine tükettim işte. Birçok yerde kahkaha attım, birkaç kez boğulma riski yaşadım falan. O karakterler güldükçe ben de güldüm, onlar üzüldükçe ben de üzüldüm. Hani cidden o yakınlığı hissettim ya. Tıpkı o karakterler gibi. İnsanlar aynı kandan olmasalar bile birbirlerini sever, saygı duyar, değer verir. Gerçek “aile” de budur bence. Aslında diziyi yılbaşında güzel dileklerim eşliğinde yorumunu hazırlayıp paylaşacaktım ama kesin o zaman bu kadar goy goy yapmaya enerjim olmayacak. Bi de diziyi erken bitirdiğim için yorumunu şimdiden yazmak istedim. Of ne uzun açıklama oldu be. Neyse işte yazıyorum bir şeyler dknskxns Karakterlerin hepsinde diyebilir miyim bilmiyorum fakat çoğunda cidden kendimden bir şeyler buldum. Özellikle de Phil, Jay, Cam. Bu hayatta Phil’den daha hızlı dikkati dağılan biri varsa kesin benimdir. Ha bi de benim gibi o da genelde sorumluluklarından kaçar. Hayata bu kadar pozitif bakması beni bi etkilemedi değil. Cidden aşık olunacak adam. <3 Değinmeden geçmek istemediğim özelliği küfür yeteneği. Adam bu konuda uzman resmen. Ne demiş, uzman profesör dr. Phil Dunphy “Son of a Mitchell”. Ve telefonu yakınlarımla konuşurken Phil Dunphy gibi “yellöğ” diyerek açtığım doğrudur. Ya biraz da Jay Pritchett’ı abartalım. Çok azimli, çok istikrarlı birisi. Dışarıdan aşırı sert durması ama aslında bir o kadar naif olmasını abartalım mesela. İyilik yaparken bunu karşı tarafa çoğu zaman belli etmemesini de abartalım. Şu hayatta Jay’in Stella’yı sevdiği kadar sevilsek yeterdi.. Sonrammm… Cameron.. Ay çok datlu biri. Çok duygusal ve şeker. Saydığım özellikleri belki içimde bir yerde bulabilirim diye benzetmek istedim kendime djnsjdfk Neyse şaka bir yana, Mitchell’la ilişkileri cidden güzeldi. Bahsetmek istediğim bir diğer karakterse Gloria. Valla şarap gibi kadın. Yıl geçtikçe güzelleşti ayol. Ben bile bu birkaç ayda yaşlandım, kadın hala taş gibi. Dua okurkenki hallerini görmek için bile izlenir bu dizi. 🧝🏻‍♀️ Ay çok konuştum he. Diğer karakterleri de aşırı sevdim ama hepsine değinmem mümkün değil. Başlamayı düşünüyorsanız mutlaka şans verin. Acayip sarıyor. İyi ki izlemişim. 10/10 *Buraya kadar okuduysanız çokk teşekkür ederim. İyi geceler. 🪻

babette 5 months ago

Bu Nasıl Sarışın

Robert Luketic

16 Gönderi

Ya bu nasıl datlu filmdir¿ 🐹 Tıpkı tüm gün canınız aburcubur çektikten sonra akşam olunca kendinizi ödüllendirmişsiniz gibi. Öyle hoş bi havası var. Ne yalan diyeyim, filmden hiç ama hiç umudum yoktu. Hatta izlememek için baya da debelenip durdum. Listeme…devamı

babette 5 months ago

Aşk Her Yerde

Richard Curtis

13 Gönderi

Filmi yeni bitirdiğim zamanlarda yorumunu yapmak istiyordum. Sonra aradan zaman geçtikçe en iyisi yapmayayım diye düşündüm. Şimdi de canım sıkıldığı için öylesine bir şeyler karalayayım dedim. (Kararsızlık sayesinde feleğim şaştı) 2023 bitiyormuş resmen. Bunu yeni fark ettim mesela. Neden bilmiyorum…devamı

babette 6 months ago

Black Books

Dylan Moran

14 Gönderi

Merhabalar efendim. Şarabınız ve sigaranız hazırsa sizi Londra sokaklarında dolaştırıp açık olmasına rağmen 7/24 “kapalı” yazan kitap dükkanına götürmek isterim. Bu diziyi 2. izleyişimdi. Diziyi çok özlemem ve B12 yetmezliğim nedeniyle tekrar başlama kararı aldım. (Ulan Babette, bu hayatta hep…devamıMerhabalar efendim. Şarabınız ve sigaranız hazırsa sizi Londra sokaklarında dolaştırıp açık olmasına rağmen 7/24 “kapalı” yazan kitap dükkanına götürmek isterim. Bu diziyi 2. izleyişimdi. Diziyi çok özlemem ve B12 yetmezliğim nedeniyle tekrar başlama kararı aldım. (Ulan Babette, bu hayatta hep böyle doğru kararlar versen keşke) Ve açtığım ilk dakikada o eski havayı bana geçirmesi.. Evimdeymişim gibi hissetmek o kadar iyi geldi ki. Şimdi yalan yok, diziyi açma nedenlerimden biri de yetiştirmem gereken abidik gubidik bir dersti. Bazen genlerle ilgili şeyler okumaktan kaçmak adına dizi izlerim. (Not; o derse zamanında çalışmadığı için Babette genler hakkında dünya kadar şey okumak zorunda) Sonra bi baktım ki, Bernard da benim gibi yapıyor. Vergilerden kaçmak için annesini arıyor, İsa’yla alakalı konuşmak isteyen adamları dinliyor vs. (Bernard al beni lan! AL BENİĞĞ!!!) Dizi film izlerken nadiren de olsa “ahanda bu ben” dediğim karakterler olur. Kaç yıl olmuş diziyi izleyeli. Hala Bernard’a bakınca kendimi görüyorum. Aksi biri, kaba saba davranan, aklına eseni yapan, tamamen keyfi ve kahyasından ibaret süren yaşantısı bana hiç yabancı gelmiyor. Ya 3 karakterin de kafası var müthişşş. MÜTHİŞŞŞ. Evet hepsi sıradışı. Ve bu sıradışı oluşlarını tuhaf karşılamıyorlar. Sanırım diziyle ilgili en çok sevdiğim özelliklerden biri de bu; Hiçbir garip şey ya da garip kimse garipsenmiyor. Bernard’ın kitap dükkanına sahip olmayı o kadar isterdim ki.. Bu hayatta böyle aşırı aşırı istediğim çok az şey vardır ama pinti pasaklı, tozlu, istediğin kitabı bulmak için saatlerce uğraştığın, kıç kadar olup da bir o kadar “yuva” gibi hissettiren kitap dükkanım olsun isterdim. Diziyle ilgili ilk yorumumu silip 2. yorumumu yazıyorum yıllar sonra. O zamanki Babette çok toydu (şu ankine kıyasla daha çok) ve dizi film konusunda ne tarz sevdiğini bulmak için büyük çaba harcardı. Yıllar geçmiş, net bir zevkim var mı peki? Yoğ. Ama az çok artık nasıl bir şeyler izlemek bana keyif verir, biliyorum. Diziyi ilk izlediğimde beğenmiştim evet fakat şu an bayıldım mesela. Özellikle de acayip sakar olduğunuz için durduk yere kayıp düşerek dizlerinizi incitirseniz, bölümlerini peşpeşe izlemek için harika bir yapım. Dylan Moran’a en kısa zamanda dava açmayı düşünüyorum. Beni sadece 18 bölümle başbaşa bırakması ahlaka aykırı. Her güzel şeyin sonu vardır ama bazı güzel şeylerin uzun sürmesi gerekir. Örnek; Black Books Bayılıyorum dizilerini kendi yazıp oynayan insanlara. Fleabag’i izlerken de aynı şeyi düşünmüştüm. İkisinin de kara mizah olması çok iyi. Black Books da bittiğine göre benim tekrar bi komfor dizisi bulmam şart. Bu gidişle 5. kez Fleabag izlicem. Bu arada Black Books herkese hitap eder mi emin değilim. Belki nötr bakarsınız, ya da benim gibi yıllar sonra açıp baktığınızda ekstra ekstra seversiniz. “Sen alışmışsın güneşli günlere, ben gecenin dördü beşiyim” lafı bir dizi olsa bu dizi olurdu. 8.8/10 (içinde 8 geçen her şeyi severim. O yüzden caaanım dizime 8.8 yakışır) “+Şu kitaplar ne kadar? -Ney? +Deri ciltli olanlar. -Evet Dickens, Charles Dickens’ın çalışmalarının derlemeleri. +Onlar gerçek deri mi? -Onlar gerçek Dickens. +Gerçek deri olup olmadıklarını bilmeliyim çünkü kanepemle uyuşmalılar. Evimdeki diğer her şey gerçek. Onlar için sana 200 veririm. -200 ne? +200 sterlin. -Onlar deri kaplı sterlinler mi? +Hayır. -Üzgünüm, cüzdanımla gitmesi için deri kaplı sterlinlere ihtiyacım var.” “-Annenizin kızlık soyadı nedir? +İlk adı ne ki? Ona sadece ana derim ben. Ana!” “-Onun gitmesine izin vermek için deli olman lazım. Normal birine ihtiyacın var. +Normal mi? O normal mi yani? Ben neyim o zaman? -Sen bir ucubesin Bernard, bunu biliyorsun. +Evet, biliyorum. Ama benim haklarım var!” “-Burdaki sorun şu, gelirler: 370 pound +Bu güzel. -Evet ama giderlerin 1200 poundun üzerinde. +Eh, olcak o kadar.” “-Sanırım sigaranızın dumanından ben de neredeyse sizin kadar içmiş oluyorum. +Takma kafana, sen de bir ara bana bir içki ısmarlarsın.” “Bu da hayat! Köle gibi çalışıp acılar içinde eskiyoruz, işte hayat bu.” “-Koca bir bilinçsizlik bulutuyum sanki. Dükkanı kapattığımdan beri hep boşlukta hissediyorum. +Dükkanından nefret ederdin. -Evet ama nefret tüm hayatımı kaplar benim. Dükkan olmadan hayatla tüm bağım kopmuş gibi. Kendimi neşelendirecek bir şeyler alıp duruyorum.” “Eğer yanaklarınız acımıyorsa, yeterince gülümsemiyorsunuz demektir.” “-Bu kadar sigara ve içkiye boğulmak nasıl bir şey? + Dürüst olmak gerekirse, onca yıl sigara ve içki içtikten sonra bazen kendine bakıp düşünüyorsun. -Evet. +Bir bardak kahve ile içilen sabahın ilk sigarasından sabahın 3'ünde mahalle bakkalının duvarına işediğin 400. bardak içkiye kadar bazen kendine bir bakıyor ve anlıyorsun ki.. -Evet. +Bu muhteşem. Cennetteyim ben.” “-Çok mu şey istiyorum? +Hayır. -Normal malikanemde normal helikopterimle ve normal yatımla yaşamak istiyorum.” “Pekala. Sen, ona göz kulak ol. Ve sen, ona göz kulak ol. Yönetmem gereken bir evren var.” “-Saçım! Mükemmel olmamış mı? İlah gibi değil miyim? Daha önce hiç olmadığı kadar kendimi buldum. Fark etmediğinize inanamıyorum. +Erkeklerin saçı fark etmede değişik bir yöntemi vardır; Fark etmemek.” (2 erkek kardeş sayesinde denendi, onaylandı ve ardından hayal kırıklığına uğrandı) “-Bu çocuk içkisi! Seninki ne? +Çamur. Aslında fena değil. İçmene bile gerek yok. Kalçalarına biraz sürüyorsun ve oradan karaciğere kadar çıkıyor.” (Bu kısımda ve gene bu bölümde dans ettikleri sahnede kopmuştum) *Baya da içimi dökmüşüm he. Buraya kadar okuduysanız gözlerinize sağlık. 🍷🫧

babette 6 months ago

Yaşamak

Akira Kurosawa

17 Gönderi

Selamm. Mükemmel, harika ötesi, ayıla bayıla izlediğim bir filmle geldim. Şu Raf hesabımda sadece 21 filme 10 puan vermişim. Hepsini sayamam şimdi ama dolu dolu 10 puanı hak eden, gönül rahatlığıyla “bak işte bu film o 10 puana cidden layık”…devamıSelamm. Mükemmel, harika ötesi, ayıla bayıla izlediğim bir filmle geldim. Şu Raf hesabımda sadece 21 filme 10 puan vermişim. Hepsini sayamam şimdi ama dolu dolu 10 puanı hak eden, gönül rahatlığıyla “bak işte bu film o 10 puana cidden layık” dediğim bir yapımdı. Hayatınızdan sıkıldınız mı? Günlerinizin birbirinin aynısı olduğunu mu düşünüyorsunuz? Ya da vaktinizi, sıkıldığınızı bile fark edemeyecek kadar anlamsız şekilde de mi harcıyorsunuz? Buyurun sizi bu filmle tanıştırayım. Sağlam filmdir. Çok az insanın gerçekten de yaşadığını, diğerlerininse yalnızca oksijen tüketmekle meşgul olduğunu en saf haliyle anlatıyor. Evet, film siyah beyaz. Evet, oldukça eski bir yapım. Fakat tüm bunlar filmi sevmememe hiçbir şekilde engel olmadı. Bazı filmler hissedilir. Ha bu arada filmi bilerek favorilerime almadım. Sorun favorim olmamasından kaynaklı değil. “En çok beğendiğin filmleri sırala” deseler kesinlikle listenin en başlarında gelir ama favorime ekleyerek değil de zaman zaman rafıma uğrayıp bana hissettirdiği güzel duyguları hatırlamak istediğimden eklemedim. (Ne kadar uzun açıklama oldu ya, neyse işte favorilerime eklemediğim bir favori filmim bu) Konusundan kısaca bahsedeyim. (Aynen çok kısa yazmışsın, Babette) Tıpkı filmde de denildiği üzere “kahramanımız” 30 yıl boyunca aynı yerde çalışmış. Tek bir günü bile işe gitme konusunda es geçmemiş. Terfiler almış, ömrünü vermiş bu işe. Muhtemelen çocuğunun geleceğini düşünerek yemeden içmeden bir hayli miktarda para biriktirmiş. Sonra bu 30 yılın ardından bi bakmış ki, 6 ay ömrü kalmış. Mide kanseri olduğunu öğreniyor ve o zaman aslında bu 30 yıl boyunca işte yaşadığı hiçbir olayı hatırlamadığını fark ediyor. Ve akıllara şu soru geliyor; Adam 30 yıl işte geçirdiği zamanı mı hatırlamıyor yoksa aslında hiçbir şey yaşamamış mı? Filmin ta ilk zamanlarından belli oluyor sonu. Diyebilirsiniz ki, “yav biz sonunu tahmin edeceğimiz filmi niye izleyelim¿” Haklısınız, ben de bu soruyu sorardım ama filmin anlatım tarzı, olay örgüsü öyle akıcı ki zamanın nasıl geçtiğinin farkına varmıyorsunuz. Bir nevi yolculuğa çıkmışsınız gibi düşünün, evet karakterimizin 6 ay ömrü var ama bu süre zarfında ne yapabilir? Herkese gerçekten de dolu dolu yaşamak konusunda ilham olabilecek bir film. O yüzden gayet de izlenilebilir, gerekli mesajlar alınır ve bitirdikten sonra 10/10 verilir. Filmin sadece 186 kişi tarafından izlenmesi üzücü cidden. Daha fazla keşfedilmeyi hak eden yapımlardan biri. “İşte bu da kahramanımız. Ama şu anda onunla tanışmaya çalışmaya değmez. Sonuçta yaşadığı kendi hayatı değil, zaman geçiriyor. Diğer bir deyişle aslında gerçekten yaşamıyor.” “Bu dünyada makamınızı korumanın en iyi yolu hiçbir şey yapmamaktır. Yaşam gerçekten de bundan mı ibaret?” “Kendimi ölüme götüremiyorum demek istiyorum. Onca yıl hayatımda ne yaptım bilmiyorum.” “Biz insanlar çok gafil yaşıyoruz. Yaşamın güzelliğini ancak ölümle yüzleştiğimizde anlıyoruz. Ama içimizden çok azı ölümle gerçekten yüzleşebiliyor. En kötüsü, ölenedek yaşama dair hiçbir şey bilmeyenler.” “-Ama sizi böyle ezip geçmeleri canınızı sıkmıyor mu? +Hayır. İnsanlardan nefret etmekle uğraşamam. Buna zamanım yok.” Hayat kısa Aşık olun, bakireler Dudaklarınızın allığı solup gitmeden önce İçinizdeki arzu dalgaları durulmadan önce Yarını bilmeyen insanlar için, Hayat kısadır. Aşık olun, bakireler Uzun siyah saçlarınız ağarmadan önce Kalbinizdeki alevler titreşip sönmeden önce Bugünü bir daha yaşamayacaklar için

babette 6 months ago

Prenses Gelin

Rob Reiner

8 Gönderi

Canımın aşırı aşırıııı sıkıldığı bi gün ne izlesem diye düşünüp duruyordum ki.. bu filmi buldum listemde. Sanırım yavaş yavaş romantik filmlere alışmaya başlıyorum. İleride içime aşırı sinen romantik filmlerden oluşan raf hazırlayacağım. Bence bu film türünün hakkı yeniyor. Her neyse,…devamıCanımın aşırı aşırıııı sıkıldığı bi gün ne izlesem diye düşünüp duruyordum ki.. bu filmi buldum listemde. Sanırım yavaş yavaş romantik filmlere alışmaya başlıyorum. İleride içime aşırı sinen romantik filmlerden oluşan raf hazırlayacağım. Bence bu film türünün hakkı yeniyor. Her neyse, filme geleyim. Yapım yılını göz önünde bulundurursak bence gayet başarılı bir film. Hatta bayağı da şaşırdım 1987’de çıktığını gördüğümde. İçinde ne ararsan var; Aşk, absürtlük, sadakat, masal falan filan Mutlaka izlenir mi¿¿ Tch. Ama “keyifli bir gece geçireyim, hem güldürsün, hem hoşuma giden bi şey izleyeyim” derseniz çok iyi bir seçenek. Film boyunca gerçek aşktan sürekli bahsedip durdular. Masal olmasaydı ben bile gerçek aşkın var olduğuna inanıyordum az daha. Başrollerin uyumu peki.. Aşırı şekerler yav. Özellikle de Westley.. 41 kere maşallah 🧿 Tam da diyecektim ki, filmdeki bayılma sahneleri “aşırı sahte duruyor, kimin kafasına dokunsalar bayılıyor”, meğer Cary Elwes’in (Westley) 6 parmaklı adam tarafından bayıldığı sahne gerçekmiş. Cary Elwes bayıldığı için filmin çekimleri bir günlüğüne durdurulmuş. Hele hele sahnelerin birinde ölen adamı iyileştirmek için çikolata vermeleri.. (ay umarım doğru şekilde aklımda kalmıştır) İşte adamlar bile biliyor çikolatanın her derde deva olduğunu. Ben hiçiyi huçuyu bitkisinin dıdısının dıdısı kökü vermelerini bekliyordum ama çikolatayı görünce aynı bu emojiye döndüm ——> 😍😍 Ha bi de İnigo Montoya… O adama bakınca İspanyolca çalışmam gerektiği aklıma geldi. Geçenlerde Duolingo’dan artık İspanyolca öğrenme konusunda kendimi saldığım için “uygulamaya girene kadar sana bildirim göndermeyi kesiyoruz. Zaten girmiyorsun.” gibi bir mesaj aldım. Tenbelliğimle Duolingo’yu bile bıktırdığım için kendimi tebrik ederim xjnskxs Neysem sanırım söyleyeceklerim bu kadardı. Benim için izlemesi keyifli bir filmdi. Umarım bu tarz daha fazla yapım bulabilirim. 7.8/10 “O gün onun ‘Siz nasıl isterseniz.’ derken aslında ‘Seni seviyorum’ demek istediğini anladığında çok şaşırmıştı.” “-Senin için mutlaka geleceğim. +Nasıl emin olabilirsin? -Yaşadığımız gerçek aşk. Bu şey insanın başına her gün gelir mi sanıyorsun?” “-Acımla alay ediyorsun! +Hayat acıdır majesteleri, aksini söyleyen mutlaka bir şey satmaya çalışıyordur.” Sıcak bir aralık gecesi Islatır yanmış tenimi Yaklaşır o güzel bedeni Kendisi yakamoz güzeli ~As you wish~

babette 6 months ago

Çingeneler Zamanı

Emir Kusturica

45 Gönderi

Sanat nedir? Sanat nasıl yapılır? Sanat izlemek mümkün müdür? Tüm bu soruları cevaplayan bir yapım izlemek istiyorsanız sizi şu tarafa alalım efendim. Çok iyi hatırlıyorum bu filmle ilgili ilk okuduğum yorumu. Yazan kişi şu an uygulamayı kullanmayı bırakmış olsa da…devamıSanat nedir? Sanat nasıl yapılır? Sanat izlemek mümkün müdür? Tüm bu soruları cevaplayan bir yapım izlemek istiyorsanız sizi şu tarafa alalım efendim. Çok iyi hatırlıyorum bu filmle ilgili ilk okuduğum yorumu. Yazan kişi şu an uygulamayı kullanmayı bırakmış olsa da ben hala o yorumun güzelliğini unutamıyorum. O müthiş yazıdan sonra filmi listeme eklemiş, “ha şimdi izlicem yarın izlicem” diye diye yıllardır ertelemiş bulunmaktayım. Listenizde bilerek beklettiğiniz yapım var mıdır? Yani sürekli doğru zamanı beklerseniz ki izleyince sizi büyüleyebilsin ama o doğru zaman bir türlü gelmez ya da baya süre geçmesi gerekir. (Katiyyen tembel kişiliğimi saklamak için bulduğum yöntem değildir) Bu film sıradışı, bir o kadar da candan bir yapımdır. İzlerken hem çok uzak hem de bir o kadar yakın hissedersiniz. Herkesten, her şeyden uzak, tamamen masum bir dünyayla karşılaşırsınız önce. Film ilerledikçe “insan” denen canlının nasıl rahatsız edici varlık olduğunu hatırlarsınız. Evet, buraya kadar telefonuma not düştüğüm kısmı okudunuz. Bi de gelelim son 15 dakikadır ağlamaktan ciğeri sökülen kızın yorumuna. İlk kısmı bitirmeden önce, izlediğim süre boyunca yazmıştım. Ama nereden bileyim film beni ordan oraya vuracak.. İzninizle biraz kendime söveceğim. Neymiş, doğru zamanı beklemiş de bla bla. Lan bu filmi 2 belki de daha fazla yıldır bekletiyorsun listende. Utan biraz Lale. Arsızın teki olduğun için pişmanlık bile duyacağından şüpheliyim ama böyle bir filmi listende bu kadar bekletirsen gelip de baya üzer işte. Ağla kızım, başka neyin var sanki. Neyse devam edelim. Perhan’ın dünyası.. ninesi, kardeşi ve Azra’yla beraber güzel evde yaşama hayali kurması, bu hayali gerçekleştirmek adına yaptıkları beni derinden etkiledi. O küçücük yerde yaşayan çocuğun büyük hayalleri ne de güzel geliyor ilk başta izleyiciye. Eminim, Perhan’a da güzel gelmiştir. Ama unutulan bazı şeyler var işte. İnsanların iki yüzlü, aşağılık, ahlak yoksunu varlıklar olduğu mesela. Herkese güvenmememiz gerektiğini tokat gibi yüzümüze çarpıyor bu yapım. Filmde diyor ya hani “benim ruhum bir kuş kadar özgürdür”. Filme cuk diye oturmuş laflardan biridir bu replik. Bi yerlerde karton benzeri evde yaşayan, gerçekten de gün yüzü göreceğine inanan ve bu inancı kaybetmeyen insanlar olduğunu görmek içime pardon ama öküz gibi oturdu. Yorumumu hala ağladığım için yazamadığımı farkettim. Ama yarım da bırakmayacağım çünkü bu film öylesine bir film değildi. Müziklerinden bahsetmeme gerek bile yok. Filmi listemde yıllardır bekletmiş olabilirim ama müziklerinin neredeyse hepsini bunca zaman dinledim. Kaç yıl oldu dinleyeli, her biri hala aynı zevki veriyor. Bu filmde, müziklerinde, oyunculukta emeği geçen herkese helal olsun. Peki biraz da o sonu övebilir miyiz? Tıpkı filmin kendisi gibi mükemmeldi. Sanırım ilk kez bir yapım bittiğinde en sondaki siyah yazılar bitene kadar bekledim. Normalde “aa bitti kapatayım” artık mood’undayım ama bu film baya sağlam koyduğu için kapatamadım. Spoiler gibi bir şey yazdım galiba. Okumayabilirsiniz. Biraz da içimi dökeceğim. Sanki yarım saattir hiç dökmüyormuşum gibi. Bazen insan sevdiği kişiyle bir gelecek hayali kurar. Bu hayali sürekli düşünür durur. Pek fazla şey istemez. Kendi dünyası, sevdikleri yeter ona. Önüne çıkan engelleri aşmak için olmayacak insanlara güvenir, o kadar güvenir ki artık kendi yolunu şaşar. Sonra bi bakmış ki elinde hiçbir şey kalmamış. Ey dünya, ne kahpesin.. Davor Dujmovic (Perhan) filmden 10 sene sonra intihar etmiş. Gidip buna da ağlayacağım. İyi geceler. “Ruhumu zincirleyip beni zincirli bir dansöz gibi oynatmaya çalışıyorlar. Kanatlarımı kırpıyorsunuz. Kanatsız bir ruh ne işe yarar ki? Benim ruhum özgürdür. Kuş gibi özgürdür. Yükseklere çıkıp sonra aşağıya iner. Bazen gözyaşı döker, bazen de şarkılar söyleyip kahkahalar atar.” “-Beni gördüğüne sevinmedin mi nine? +Ninen seni çok severdi. Ama söyle bakalım oğul. Kendine ne yapıyorsun böyle?” “Kendime yalan söylemeye başladığımdan beri kimseye inanmıyorum ben.” “Hayallerim yandı, kül oldu. Hayalleri olmayan bir çingene neye yarar ki? Çatısız bir kilise… Sessiz bir çan gibi…”