Raf Yorumu: bilinmeyenn (@bilinmeyenn)

Spoiler içeriyor Bir solukta okuduğum harika bir eser. Öncelikle ilk kez japon edebiyatından bir kitap okuyorum ve bu kitap tam depresyondayken karşıma çıkan bir kitap. Yazarı çok sevdim ve bütün eserlerini anında tüketmek istiyorum. Malesef ki yazarın en son eseri olan bu…devamıBir solukta okuduğum harika bir eser. Öncelikle ilk kez japon edebiyatından bir kitap okuyorum ve bu kitap tam depresyondayken karşıma çıkan bir kitap. Yazarı çok sevdim ve bütün eserlerini anında tüketmek istiyorum. Malesef ki yazarın en son eseri olan bu kitapla okumaya başladım yazarı ve bu eserden sonra yazar intihar etmiş. Beni o kadar derinden etkiledi ki okuduklarım.. Hani bazı kitaplar olur içinde kendimizi buluruz , işte benim içinde kendimi bulduğum kitap bu. Kitabın içinde ki ana karakter hayatta değer görmemiş, sevilmeyen , sayılmayan, asla hayattan zevk almayan ama bı şekilde yaşayan, üç kez intihar edip üçünde de bir şekilde ölemeyen bir karakter ve biz de bu karakterin ağzından okuyoruz herşeyi. Aslında kitaptaki karakter demek çok da doğru değil çünkü yazar bir karakter yaratıyor ama aslında karakter kendisi ve kendi yaşadıklarını anlatıyor. Gerçek hayatta da aynı şekilde aynı şeyleri yaşayan yazar üç kez intiharı deneyip ölememenin ardından bu kitapla veda notunu yazıp hayata veda ediyor. Çok çok çok mükemmel bir kitaptı , kesinlikle herkese tavsiye ederim. Kitaptan bir alıntı bırakıyorum ; Her günü pes etmeden, umutsuzluğa kapılmadan, intihar etmeden, hatta siyaset tartışmaya devam ederek nasıl atlatıyorlar? Bu kadar katı egoist olabilirler mi? İşlerin böyle olması gerektiğinden o kadar eminler ki kendilerinden bir kez bile şüphe duymuyorlar mı? Eğer öyleyse, sanırım katlanmak daha kolay olabilir. Merak ediyorum, insanların böyle olup olmadığını ve onları mutlu eden şeyin bu olup olmadığını merak ediyorum. Bilmiyorum işte... Acaba geceleri rahat uyuyorlar mı ? Nasıl rüyalar görüyorlar? Yolda yürürken ne düşünüyorlar? Para mı ? Eminim tem mesele bu değildir. İnsanlar yemek için yaşıyor sözünü duysam da para için yaşadıklarına dair bir şey duyduğumu hatırlamıyorum. ..Hayır bunu anlayamıyorum. Düşündükçe daha da anlayamaz hale geliyorum ve kendimi, yalnızca benim tamamen farklı olduğum şeklindeki korkunç, rahatsız edici düşüncenin saldırısına uğramış buluyorum.