Raf Yorumu: Aylin (@nilya)

Cocuk olmak neydiEbeveyn olmak neydi? Aslında film birçok noktaya değindiği için sadece baba oğulun çarpık ilişkisini anlatıyor diyemeyiz.Ortada disiplinli,kendi yapamadıklarını çocuğuna yükleyen,koyduğu kuralları kendi uygulamayan bir baba ve onu onaylandığı için küstah simarik sayilan bir çocuk.O masaya dirsekler koyulmaz diyip…devamıCocuk olmak neydiEbeveyn olmak neydi? Aslında film birçok noktaya değindiği için sadece baba oğulun çarpık ilişkisini anlatıyor diyemeyiz.Ortada disiplinli,kendi yapamadıklarını çocuğuna yükleyen,koyduğu kuralları kendi uygulamayan bir baba ve onu onaylandığı için küstah simarik sayilan bir çocuk.O masaya dirsekler koyulmaz diyip masaya dirseklerini koyan bir baba figürü.Tipik bir Türk babası diyebiliriz.Sorgulayan bir çocuğu şımarık kabul ediyor çünkü onun da babası onun gibiydi ve onun da babası öyle bu sürüp gitti ya peki bu kısır döngü ne kadar doğruydu?Başarılı olmalısın,kendini savunmalisin,aglamamalisin, sevgini çok gostermemelisin.Ne yani çocuk değil de asker mi yetiştiriyoruz?Film yumuşak kalpli bir anne ve sert bir babanin çocuklarına olan tutumunu anlatıyor.Cocuk sorguluyor o bizim babamız neden bizi zarar veriyor diye soruyor kendi kendine.Sorgulamadan onun söylediklerini sırf onun ebeveyni diye dinlemek ve yapmak zorundaligi neden var soruyor kendine.Bizler ailemizi ne yazık ki secemiyoruz ama bu onların yanlışını da kabul edeceğiz bu bir saygısızlıktır anlamına gelmiyor.Kotu bir şey yapınca senin çocukların, başarılı olduklarında benim cocuklarim diye sahiplenilen çocuklar...Herkes ebeveyn olmamalı belli bir psikoloji gerektirmeli diye düşünen ben , bu filmle bunu daha da pekiştirdim.Peki başarılı olmasını istedikleri çocuklara ne oldu?Kendine güvensiz bir birey yaratılmadi mi hem de kendi elleriyle? Mutluluk ne tam olarak kimlerde aramalı diye sorgulandı.Anne sevgi ile büyüttü herkese sevecen nazik olun dedi baba bağırdı kızdı onlari ondan nefret eden birer insana dönüştürdü.Anne zarar verme dedi baba kendinizi dövüşe hazırlayın dedi.Sevgiyle büyüyen çocuklar başkalarına da saygılı ve şefkatli olur devamlı şiddetin olduğu bir ortamda büyüyenler sadistlige yatkın olur.Yapmak istenilenler yasak olunca çocuklar nefret ettiklerini yaptılar.Ailede çocuklardan biri anneyi rol model alırken biri babayı alıyor bu çocukların bile arasını bozuyor.Peki son olarak bizim bu hayat ağacındaki yerimiz neresiydi ve biz kimdik?İyi seyirler.