Raf Yorumu: rosemary (@rosemary)

İlginç. İki perdeden oluşan bir tiyatro. Gece karda kışta dışarıda kalmış bebekli bir kadın ve onu donmasın diye evine davet eden bir erkek. Ama böyle diyince çok da ilginç gelmedi değil mi? Hani yardıma muhtaç bebekli bir kadın ve yardımsever…devamıİlginç. İki perdeden oluşan bir tiyatro. Gece karda kışta dışarıda kalmış bebekli bir kadın ve onu donmasın diye evine davet eden bir erkek. Ama böyle diyince çok da ilginç gelmedi değil mi? Hani yardıma muhtaç bebekli bir kadın ve yardımsever adam hikayesi, sıkıcı. Ama pek öyle olmadı. Biraz manyaklar çünkü. Gerçi hepimiz biraz manyak olabiliriz ama normal davranabiliyoruz. Onlar davranmıyorlar, yani en azından o gece. "Kocanızı öldürdünüzse hoşuma bile gider. Bütün kocalar öldürülmeli bana göre." Kitabı alırken, kadın ve erkeğin bakış açılarını daha iyi analiz edebileceğim, bunu da ikisinin dramatik anılarından öğreneceğim diye düşünmüştüm. İkilinin güya dramatik diye başladıkları hikaye anlatısı ilginç yerlere gitmeye başladı. Kâh birbirileriyle dalga geçen, kâh gülüp eğlenen çayırkeyif ikilimiz konuştuklarıyla; daha doğrusu tavırlarıyla beni şaşırttı. Hem eğlendim, hem de bazı eleştirilerine hak vermeden edemedim. Dediğim gibi daha dramatik ve normal bir şeyler bekliyordum ama bu uçarılık hoşuma gitmedi de diyemem. Bu arada çiftimizin gerçekten adları yok. Kadın ve erkek olarak geçiyorlar. Melih Cevdet'in bununla amacı, kadınla erkeğe genel bir profil çizmek ve onların belirli duygu/düşünceleri temsil etmelerini sağlamak olabilir. Zira oldukça karşıt düşüncelere sahip olduklarını diyaloglarından defalarca anlıyoruz. Dilinin oldukça alaylı olmasıyla bayağı güldüğümü söyleyebilirim. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ama son olmayacak gibi duruyor. Tiyatro veya diyalog tarzı okumayı seviyorsanız tavsiye ederim. Dinlemek isterseniz de youtube'da radyo tiyatrosu şeklinde mevcut. "Özgürlük dünyası, haklar ve disiplinler rejimi, milli bünye... Kime yutturuyorsun be? Her şey benden gizli olup bitiyor. Ülkenin yönetimi, dünyanın yönetimi... Hepsi benden gizli. Milyonlarca hesaplanan bir yok etme planı içinde ben sadece bir tek sayıyım... Bir ad bile değil..." Son cümleye ithafen, zaten oldukça ünlü olsa da, Scorpions'un Humanity şarkısını önereyim ve gideyim. Okuyup vaktinizi ayırdığınız için teşekkürler.