Maviler gönderdim sana. Denizini kaybetmiş bir şehrin gökyüzünden. Sonra şiirler yazdım adına, sessizliğin sağır edici türküsünden ve çelik tadında yalnızlıkların gölgesinden. Peki hangi çağın deliliğiydi ki bu; huzura adanmış onca çiçek arasında, yalnız seni kopardım şu yeryüzünden ?