Raf Yorumu: Nubesh (@nubesh)

Bu kitabı sevmediğim bir kuzenimin evindeyken okumaya başlamıştım. Sanırım 11 - 12 yaşlarındaydım ve kitaplıklarında bu kitabı görünce en sevdiğim öğretmenimin birkaç gün önce tavsiye ettiğini hatırlayıp hemen okumaya başlamıştım. O zamanlar okurken çok akıcı ilerliyordu ve merakla okuyordum ama…devamıBu kitabı sevmediğim bir kuzenimin evindeyken okumaya başlamıştım. Sanırım 11 - 12 yaşlarındaydım ve kitaplıklarında bu kitabı görünce en sevdiğim öğretmenimin birkaç gün önce tavsiye ettiğini hatırlayıp hemen okumaya başlamıştım. O zamanlar okurken çok akıcı ilerliyordu ve merakla okuyordum ama şimdi okuduğumda aynı etkiyi alamadım. Bence bu kitap, daha küçük yaşlarda okunması gereken bir kitap çünkü zaman geçtikçe dili daha basit geliyor bu yüzden çok da etkileyici olmuyor. Yine de okuduğum ilk otobiyografik eser olduğu için yeri bende ayrı olacak. Christy Brown, beyin felci olduğu için uzun bir süre hareket edemeden, konuşamadan yaşamış bir yazardır. Bu kitabı da başarının, umudun bir simgesi olarak görüyorum en azında yazar açısından. Çünkü hayatında engeller olmasına rağmen bu kadar şeyi başarması gurur verici. Hayatımız boyunca sürekli bahanelerin ardına saklanıyoruz ama o bahaneler, belki de çok büyük bir başarıya ulaşmamızı engelliyor. Bilemeyiz... Yazarımızın hayatı beni çok üzdü. Çocukluğu, ergenlik dönemi ve yetişkin bir birey olduğunda neler hissettiğine şahit oldum. Empati kurmaya çalıştım ama ne kadar da empati kurmaya çalışsam, onun yaşadıklarını tam tamına anlayamazdım. Sadece halime şükretmek ve içtenlikle üzülmekten başka bir şey yapamadım. Christy Brown evet, umutlu ve başarılı bir insandı ama annesi de çok destek oldu. Her anne çocuğunu sever fakat yazarımızın annesi sadece sevmekle kalmamış, çocuğunun gelişimi için bilinçli veya bilinçsiz bir destekte bulunmuş. Onu eve kapatmamış, zaten engeli var diye hiçbir şeyden anlamayan bir insan olarak görmemiş; ona da diğer çocuklarına verdiği değeri vermiş. Bana kalırsa buradaki en önemli faktör anne... Keşke diğer anneler de böyle olsa. Genel olarak güzel bir kitaptı. Son kısımlarını yeğenimin darbelerinden kurtaramadığım için pdf okumak zorunda kaldım ve bu sürede de kitabı elime alıp okumanın ne kadar güzel bir şey olduğunu fark ettim çünkü telefonu her elime alışımda pdf okumak dışında her şeyi yapıyordum. Onun dışında her şey çok güzeldi tavsiye ederim :)