Kitabın yarısını gözleri yaşlı emojiyle okudum ve şimdi kalbim bir kırık bir şekilde Bruno ve Shmuel'in o iğrenç ortamda zamanla birbirlerine nasıl da karanlık bi kuyudaki ışık olduklarını düşünüp duygulanmadan edemiyorum. Kitabı okurken tam olarak kestirilemese de öngörülen sonun yaklaştığını…devamı