Raf Yorumu: nyc (@_nyctophilia

nE iZleDiM bEn Evet, film boyunca bunu çok sorguladım. Çünkü gerçekten bu tarz bir teknik..ilginç ve muazzam Filmdeki 'sorun' şu, size bir şey izletiyor ve sonra yeni bir sahneye geçiyor; normalde bu yeni sahne olayların devamıdır değil mi? İşte bu…devamınE iZleDiM bEn Evet, film boyunca bunu çok sorguladım. Çünkü gerçekten bu tarz bir teknik..ilginç ve muazzam Filmdeki 'sorun' şu, size bir şey izletiyor ve sonra yeni bir sahneye geçiyor; normalde bu yeni sahne olayların devamıdır değil mi? İşte bu öyle değil, geriye sarıyor. Bildiğimiz verdiği sahnenin öncesinde olan bir şeyi izletiyor size. Böyle böyle filmi bitiriyorsunuz. Hani izlerken öyle bir duruma geldim ki bir noktada az kalsın filmin sonunu açıp başa doğru izleyecektim, o derece :D Tabiki şaka yapıyorum bu filme bir hakaret olurdu o yüzden yapmadım :) Yine de şu net, kesinlikle bir oturuşta izleyin ve dikkatinizi dağıtacak etkenler fazlayken izlemeyin, sakinliği tercih edin. Benim gibi filmin bir kısmını izleyip geri kalanı birkaç gün sonra izleyerek ilk sahneyi falan unutmayın :] Zaten öyle bir şey ki sürekli birbiriyle bağlantılı sahneler görüyorsunuz, bunlara kafa yorup birleştirmeniz gerekiyor ve film bittiğinde yani filme toplu halde bir dönüp baktığınızda 'haeee' oluyorsunuz. Tabi şu da var ki; size verdiği olayları birleştirmek, insanları ve olayları yavaş yavaş anlamak ve bir çizgiye oturtmak kesinlikle eğlenceliydi. Kısa bir süre içinde (1,5 saatte falan) çoktan bazı şeyleri kafamda netleştirmiş olmak da güzeldi :)) Konusuna ve kurgusuna gelecek olursak da gerçekten hoşuma gitti, empati kurunca özellikle; bu kesinlikle zor ve hayatı zehir eden bir durum. 10 dk önce yaptığınızı, söylediğinizi, oradaki kişileri unuttuğunuzu düşünsenize.. Günlük yaşamı devam ettirebilmeniz için sürekli notlar almanız, neyin ne olduğunu yazmanız gerekiyor. Uykudan kalkınca, hayata yeni bir başlangıç yapıyorsunuz anlayacağınız, tabi bu işin ironisi ;) Böyle bir durumda da yaşayacağınız güvensizlik duygusunu, şüpheleri, sorgulama hâlini bir düşünsenize..korkunç. Ve tüm bunların yanında bir nevi dedektifçilik oynuyorsunuz, gel de katlan bu duruma yani. Christopher Nolan'ın yönetmenliğini yaptığı bu filme doğru beklentiyle başlayın derim. Absürt bir beklentiyle başlarsanız aradığınızı bulamayabilirsiniz çünkü ilk bakışta aman aman bir film değil gibi duruyor, ama derinine inmeniz gerek :) Kısacası ben sevdim.. Ve bir kez de olsa izlenmeli, bu tarz bir filmin varlığı tecrübe edilmeli.(ikinci kez olsa yine ve yin...yok izlemem) En son bittiğinde 'e yani noldu şimdi böyle çektiniz de elinize ne geçti' soruları oluşacak olsa da ön yargılı olmayın, buna izin vermeyin. Çünkü bu düşünce yerini hemen filmin farklılığına ve güzelliğine bırakıyor. Yani tavsiye ediyorum yine :) İzleyin ya, evet evet, bir şey kaybetmezsiniz zaten (en fazla aklınızı, zaman algınızı fln) Şimdiden iyi seyirlerrr ✨