Raf Yorumu: ddonatello (@ddonatello)

Her şey her zaman beklentiyle alakalı. Film için yapılan müthiş prodüksiyona dayanarak efsane bir şey geliyor diye düşünenler için film hayal kırıklığından ibaret olmuştur. Nasıl hissettireceğini anlayabiliyorum. Ama ben eğlendim çünkü zaten "sinemada izlemeye gerek yok ama açınca izletir" seviyesinde…devamıHer şey her zaman beklentiyle alakalı. Film için yapılan müthiş prodüksiyona dayanarak efsane bir şey geliyor diye düşünenler için film hayal kırıklığından ibaret olmuştur. Nasıl hissettireceğini anlayabiliyorum. Ama ben eğlendim çünkü zaten "sinemada izlemeye gerek yok ama açınca izletir" seviyesinde bekledim. Beklediğim gibi de buldum. Tuhaf Barbie ve Allan karakterleri özellikle hoşuma gitti. Margot Robbie'nin duyguları çok güçlü yansıttığını düşünüyorum. Ondan başkası böylesine plastik bir rolü bu kadar gerçek oynayamazdı herhalde. Ryan Gosling'ten bahsetmeye bile gerek yok gerçekten, muazzamdı. Abartılı tavırları ve mimikleri o kadar komikti ki. Akılda kalıcı, güldüren replikler ve şakalar konusunda da zengindi bence. Filmde Barbie'nin yaratıcısına yer vermeleri de ayrıca hoşuma gitti. Yalnız filmin son partı acayip aceleye getirilmiş gibi hissettim. Olsun bitsin haydi bakalım yallah denmiş gibi patır patır oluyor her şey ve bitiyor. Daha farklı nasıl olabilirdi bilmiyorum açıkçası şu an fakat filmde göze parmak gibi verilen mesajları sonuca bağlamak için, en azından insanın içine sinmesi için bir süreç gerekiyormuş. Şimdi düşündüm de karakterler hakkında o kadar az şey biliyoruz ki. Bu annenin derdi tam olarak neydi mesela? Kadın olmanın zorlukları haricinde yani. Kızıyla niye arası açıldı? Kızı niye terminatör gibi davranmaya başlamış ve herkesi ağlatıyormuş? Bu CEO tayfanın dertlerini de çok anlamadım. Erkek olmaktan bıkmış ve aslında kadın olmak istiyormuş gibiydiler. Ken sonunda "ken" olduğunu kavradı fakat şu sahte kürkü atmak ne demekti tam olarak? Alan nasıl o inşaat bebelerini dövdü ndkwmdksmdjwnfjeg Barbie dünyasını tanıtmak için harcanan zaman filmin sonunu pekiştirmek için kullanılmalıymış. O zaman film bitince elimizde neon pankart gibi mesajlar ve yüzeysel kişilikler yerine gözümüzün önünde gelişmiş karakterler olurdu. Ama dedim ya, çok derin şeyler beklemeden eğlencesine izleyince, makaraları biraz gevşetince, kikirdeye kikirdeye izlemek için gayet müsait bir film. Ben özellikle Ken kısımlarına çok güldüm. İzleyenler bilecektir Ken'in "plaj?" sorusuna ve "I'm KEnough" tişörtüne bayıldım, ikonik. 7/10 2 Kasım 2023. Ayşecik ilk kez misafirim oldu. Beto da burada tabii. Film gecesi yapmış olduk. Harbi gece ama, dörtte bitirdik filmi :)