Raf Yorumu: nyc (@_nyctophilia

Hayatımda hiç bu kadar korkunç bir animasyon izlememiştim •-• Hani gerçekten de; küçükken izlemiş olsaydım net travmam olurdu, hayatımı karartırdı, uyku uyuyamazdım .d Öncelikle stop motion tekniğiyle çekilmiş ilk animasyonum sanırım, ikinci de olabilir. Her neyse işte kısacası bu tekniği…devamıHayatımda hiç bu kadar korkunç bir animasyon izlememiştim •-• Hani gerçekten de; küçükken izlemiş olsaydım net travmam olurdu, hayatımı karartırdı, uyku uyuyamazdım .d Öncelikle stop motion tekniğiyle çekilmiş ilk animasyonum sanırım, ikinci de olabilir. Her neyse işte kısacası bu tekniği unutmuşum ve bu şekilde tekrardan deneyimlemek güzeldi. Ve karakterler, bu kadar mı rahatsız edici bir tür olabilir ya, direk karakterlerden bile korku filmi damgası vurabilirim. Şey de değil, öteki taraf, oraya değinmiyorum bile; şu Wybei' nin kafa ve boyun "uyumu" mesela. Veya aynı şekilde babasının boynu, o iki yaşlı kadının ültra mega orantısız vücutları ve hele de şu fareli adam, neydi Bobinski miydi öyle bir şey Hepsi ayrı bir aykırılıkla gözlerinizi şenlendiriyor anlayacağınız :] Bir tık rahatsızlık verse de alıştım sonradan, iyiydi güzeldi hani. Ama kedi güzel bee, canım kedim, akıllı kedim 😇 Ha bi de, müzikleri ve renklerle oluşan şahane görsellikleri çok muazzamdı, masal tadında.. Film değindiği konu bakımından da gayet yerinde ve güzel olmuş, bir çocuğun ilgisiz ebeveynleri sonucu yaşadıkları; öncesi sonrası ve o arada yaşananlar vs. Nasıl ebeveyn olunmaz adlı çalışma yani ki o umursamazlıkları beni şok etti zaten..ve Caroline'ın o kırgınlığı :'' Buna bazı noktalardan da yorum yapacağım ama spoilera girer o yüzden şuan sadece beğendiğimi söylemek istiyorum, güzeldi :) Ve izleyin, kesinlikle tavsiye edeceğim bir animasyon oldu kendisi. Ha bu arada, yanınızda küçük bir velet olacaksa ondan kurtulup öyle izleyin; mentalite önemlidir hocam 😌 ~𝚂𝚙𝚘𝚒𝚕𝚎𝚛𝚕ı 𝙺ı𝚜ı𝚖𝚕𝚊𝚛𝚊 𝙶𝚒𝚛𝚒𝚜̧~ . . . Bir hayâl edin şimdi, yeni bir yere taşınıyorsunuz, taşındığınız ortam bir tuhaf ve bir anda karşınıza çıkan bi o kadar tuhaf bir çocuk size oyuncak bir bebek gösteriyor, tesadüfe bakın ki sizin tıpkınızın aynısı aa çok ilginç. Sen de onu alıp 'hıı güzelmiş' diye eve götürüyorsun; sorgulamadan, tuhaflamadan.. şAka mIsıNıZ aBicİm yA Ben öyle bir durumla karşılaşsam arkama bakmadan kaçardım o yerden heralde, çok berbat lann bi bana mı aşırı uç geldi :] Hani tamam sadece bir film işte buna takılma falan denebilir ama, taktım arkadaş, napayım. Ve şu yeni bir dünyaya geçiş, ilgisiz ebeveynlerden senin için her şeyi yapan ilgili ebeveynlere transfer.. Ben buna şöyle bir anlam yükledim. Çocukların hayâl dünyası çok geniş ve güçlüdür. Ve ortada sizle gram ilgilenmeyen 'kötü' ebeveynler var. İşte Caroline da bu dünyadan kendini soyutlamak adına kendine bir dünya oluşturuyor, aslında tamamen kendi hayâl gücü. Herkes ve her yer rengarenk, sürekli bir eğlence var. Akşam yemekleri çok güzel, ki bu kanayan yarası. Veya bahçenin her şekilde mükemmel olması da ailenin toprağa çamura nefretine inat ona aşık bir ebeveyn tasarısı. Bir de isminin Kerolayynn gibi söylenmesine her seferinde sinir oluyor mesela, gerçek hayatta, onun dünyasında ise herkes özellikle doğru söylüyor.. Böyle böyle şeyler, daha sonrasında o dünyanın büyüsüne kapılıp sürekli orda kalsaydı; gerçeklik algısını kaybederdi ki etmek üzereydi de. Yalancı annenin sürekli kal demesi ve kendinin zorla kurtulup gerçek dünyasını sevmeyi denemesi, güzelleştirmeye çalışması. İşte o yüzden hayaller ne kadar güzel ve büyüleyici olsa da gerçek dünyadan kopmamalı insan, olduğu hayatı güzelleştirmeli, yoksa ilaç olan hayaller zamanla zehirler ;) (Bu arada bunun üstüne çok durmam öylesine değil cidden hastalık derecesinde olabilenler oluyor, lütfen yani '-') Velhasıl kelam, çok beğendiğim bir animasyon oldu, evet o kadar eleştirdim ama güzeldi de :D Tavsiye ediyorum, şimdiden iyi seyirlerrrr ✨