Raf Yorumu: Wolvi (@wolverineh)

İhtiyacım olan Türk filmini buldum. Sinemaseverlerin bünyesine ilaç etkisi yapacak bir sanat işi olduğunu düşünüyorum. Bu sektöre meraklı olmaya da gerek yok, oturup ailecek izlenebilir. Ahmet Uluçay, kendi sınırlarını bilmiş, tanımış ve bu sınırları içinde hayallerine ket vurmayarak çok sevdiği…devamıİhtiyacım olan Türk filmini buldum. Sinemaseverlerin bünyesine ilaç etkisi yapacak bir sanat işi olduğunu düşünüyorum. Bu sektöre meraklı olmaya da gerek yok, oturup ailecek izlenebilir. Ahmet Uluçay, kendi sınırlarını bilmiş, tanımış ve bu sınırları içinde hayallerine ket vurmayarak çok sevdiği sinema ile içli dışlı olmayı başarmış bir yönetmenimiz. Fakirlik ile de geçse hayatı sinemadan bıkmak bilmemiş. Çocukluğundan beridir filmlere, kameralara bir aşk duymuş. Onca sıkıntılı sürece rağmen bir kenara iteklememiş sinemayı Uluçay. Bu yoksulluğu arasında eşinden, çocuklarından çekinmiş... Ne güzel ya.. Sinema için bunca acıya değer mi? Bu soru cümlesi Uluçay'ın yazdığı kitabının ismidir aslında. Bundan anlıyoruz ki gerçekten sinema onun hem meyvesi hem de zehri olmuş... Acı ile tatlı onun için aynı manaya gelmiş adeta... Karpuz Kabuğundan Gemiler yapabilmiş bir yönetmenimiz Ahmet Uluçay.. Ne güzel ya demiştim; çünkü bilirsiniz bizde "Oblomovluk" vardır. Yerimizde oturur dururuz, ruhumuza işlemiştir bu. Ama Kütahya'nın taşrasından ibaret bu adam onca sıkıntıya rağmen hayallerine devam edebilmiş... Ve ortaya bu eser çıkmış. Kendi yaşamından esintilerle doldurmuş izlediğimiz filmi. Recep karakterinin arkasına sığınarak Sinemaya olan aşkını ilan etmiş Uluçay. Bunun yanı sıra toplumsal mesajlar vermiş; kasaba ve köy arasında gidip gelen statü farkını ortaya koymuş, kadın- erkek psikolojisini sunmuş, metafor kullanmaktan geride kalmamış, halkımızın mitlerini aralara serpiştirmiş Uluçay... Sonuç olarak ortaya hayran kalınası bir çalışma çıkmış. Tebrik ediyorum, hatta yeni izlediğim için ben utanıyorum. Yönetmenimiz 2009 yılında vefat etmiş... Keşke yaşadığı dönemler onu bilseydim. Bu filmle aldığı ödülleri ekran karşısında görebilseydim... Uzak da değil bize: Kütahya'nın Tavşanlı ilçesinden bir abimiz. İyi ki senin gibi bir yönetmene sahip olmuşuz. Bugün bilinmiyorsan bu bizim ayıbımız. Özür dileriz Ahmet Uluçay. Bomboş yapımlarla dakikalarımızı çürütüyoruz; Netflix Türk filmlerinden bir kez daha iğreniyorum. Beyaz Giyme Toz olur türküsü de filmde geniş bir yer tutuyor. Sahnelere ne kadar yakışmış, ergen çocuklar bu ağırlığı kaldirabilmiş, oyuncuları da tebrik etmek gerekiyor. Çünkü deneyimi olmayan amatör performanslar... Ama ne performanslar.. Bu eseri izleyip izletip şuurlara kazımak gerekiyor.