Raf Yorumu: Özlem (@citrus)

"Bir adam ağacın altında uyuyormuş. Kafasına ceviz düşmüş, adam da demiş ki: -Neyse ki bal kabağı değildi, yoksa ölürdüm." Her zaman haline şükretmeyi öğreten "komik" bir hikâye mi bu? Beterin beteri vardır misali. Film boyunca şükredecek pek çok şey yakaladım…devamı"Bir adam ağacın altında uyuyormuş. Kafasına ceviz düşmüş, adam da demiş ki: -Neyse ki bal kabağı değildi, yoksa ölürdüm." Her zaman haline şükretmeyi öğreten "komik" bir hikâye mi bu? Beterin beteri vardır misali. Film boyunca şükredecek pek çok şey yakaladım kendi hayatımda. Ya okula gidemeseydim, ya arzuladığım bir defteri bile elde etmekte zorlansaydım, ya taşlansaydım, mağarada yaşasaydım, yok sayılsaydım, kötü oyunlar oynayan çocuklar beni esir alsaydı ya, bir de üstüne özgürleşmek için "ölmüş gibi yapmak" zorunda kalsaydım, ne olurdu o zaman? Filmde minik tatlı bir kız ve bir de oğlan var. Oğlan okula gidip öğrendiği o komik hikâyeyi kıza okuyunca, kızımız da okula gidip böyle komik hikâyeler öğrenmek istiyor. Sonrasında da olanlar oluyor işte. Kızcağız çok uğraşıyor bir defter alabilmek için. Ama tek dert defter bulmak olmuyor. Çok eksik var, sayılamayacak kadar çok. Bunlar keşke maddi eksiklikle sınırlı olsa. Anlayış, iyilik, yardımseverlik, paylaşımcılık gibi çeşitli insanî eksiklikler göze batıyor. Çocukların oyun diye oynadıkları şeyler rahatsız ediyor, zikrettikleri fikirler bunları çokça gördüklerini gösteriyor ki bu da zihniyetlerinin daha çocukken çirkinleştiği anlamına geliyor. Belli kalıplara daha çocukken sokulmuş beyinleri. Ne acı. Yine de tüm bunlara rağmen bu iki çocuğun kalplerini temiz tutmaya devam etmeleri çok tatlı. Her şeye inat okuma konusundaki kararlılıkları, zorluklarla baş etme halleri... Hayat bizim avuçlarımıza rastgele dağıtılıyor ve kimisine iyisi, güzeli, kolayı denk gelirken kimisinin avucuna ise zorluklarla, sınavlarla, belalarla ve savaşlarla dolu bir hayat düşebiliyor. Peki ne yapacağız? Ölmüş gibi yapmak her zaman bir çözüm mü acaba? Yalnızca ölüm mü verecek bize arzuladığımız özgürlüğü? Bilemiyorum, sorulması gereken onlarca soru var ve hepsi de cevapsız. En azından bazı sorular üzerine daha fazla düşünmek için bu film iyi bir başlangıç olabilir. İzlemenizi öneririm, keyifli seyirler. Ayrıca yukarıdaki hikâyede sanırsam ceviz hakikatin sembolü, bal kabağı ise tehlike ve korkunun sembolü olarak kullanılmış. Güzel bir detay.