Raf Yorumu: heeyo (@heeyo)

İyi geceler sevgili raf ailesii.Bugün sizlere ilham vereceğini düşündüğüm (en azından bana verdi) bir filmle geldim.Filmde Ben Carson'un hayat hikayesi anlatılıyor.Carson'un çocukluktan beri hangi yollardan geçtiği, ailesinin özellikle annesinin onun ne kadar arkasında durduğu ve inanınca her şeyi yapabilme kapasitemizin…devamıİyi geceler sevgili raf ailesii.Bugün sizlere ilham vereceğini düşündüğüm (en azından bana verdi) bir filmle geldim.Filmde Ben Carson'un hayat hikayesi anlatılıyor.Carson'un çocukluktan beri hangi yollardan geçtiği, ailesinin özellikle annesinin onun ne kadar arkasında durduğu ve inanınca her şeyi yapabilme kapasitemizin olduğundan bahsediliyor.Bence zamanınızın boşa gitmeyeceği bir film. İzlemediyseniz izlemenizi tavsiye ederim.Sizi içine çekiyor bu yüzden sıkılmadan izleyebiliyorsunuz.Şimdi biraz film dışına çıkıyorum.Buraya kadar okuyanlara teşekkür ederim.Film dışına çıkmak istemeyenleri altlardaki raf kullanıcılarının bilgilendirici gönderine uğurluyorum. ------------------------------------------------------------------------ Okumaya devam ediyorsanız iyi okumalar.Şimdi benim asıl değinmek istediğim konu ise birisinin size inanıp, güvenmesi.Arkanızda durması.Sizin kendinize bile inancınız olmadığı zamanlarda o doğru insanın sizi bir milim hareket ettirmesiyle her şeyi yapabilme gücünün olduğunun farkına varmanız.Aslında hepimizin içinde öyle potansiyel varki.Sadece neye olduğunu bilmiyoruz.Ve tabiki de o inancı kendimizde bulamamamız potansiyelimizi çıkaramama nedenlerimizden sadece birkaçı.Buna çevre baskısı mı dersiniz yoksa kişilikle alakalı mı ya da daha başka şeyler mi dersiniz bilemem.Ama bana kalırsa bence çoğunluğu çevre baskısı.Bunun aslında bir çoğu aileden de geçmekte gibi geliyor bana.Farkındaysanız sürekli kıyaslanıyoruz.Ailelerimiz istemeden de olsa bizi diğer çocuklarla kıyaslıyor, okulda başarılı ya da daha sosyal olan öğrencilerle kıyaslanıyoruz, giydiğimiz, yediğimiz, aldığımız her şeyle kıyaslanıyoruz.Bir yerden sonra istemeden de olsa kendimizi de kıyaslıyor muyuz? Yalan yok ben arada kıyaslıyorum.Aslında böyle olmasa insan kendisine baksa, gün sonunda kendi başına kalabileceğinin farkına varsa aslında o zaman şu hayattaki sosyal problemlerin birkaçı belki çözülür.Bunu dememin sebebi ise kıyaslamanın insan içi davranışlarda psikolojiyi etkilemesi.Daha çok hırs, daha çok aşağılama eğilimine girmesi.Ve ayrıca da daha çok kendini eleştirip aşağıya çekmesi.Şu an fark ettim de konudan çok sapmışım :D. Kusura bakmayın.Konuşmayı toparlayayım yoksa ben habire yazar dururum. Söylemek gerekirse biraz daha çevrenin dediklerine kulak kapatıp, bizim iyiliğimizi düşünen insanlara biraz daha kulak verirsek belki de içimizdeki potansiyeli ortaya çıkarıp aklımızın hayalimizin sığamayacağı şeyler yapabiliriz.Bu arada çevreden de tamamen soyutlanın demiyorum.Sonuçta olumlu ya da olumsuz eleştiriler de insan gelişimine oldukça katkı sağlıyor.Sadece demek istediğim gereksiz, moral bozmaya adanmış eleştirilere kulak kapatmanız.Ve hepimizin başka insanlara da ilham olmamız dileğiyle.Başınızı şişirdiysem kusura bakmayın.Okuduğunuz için teşekkürlerimi sunuyorum.İyi geceler.Sağlıcakla kalmanız dileğiyle🌌