Raf Yorumu: Thalassophile (@thalassophile)

Merhaba Canım ben az konuşan çok yorulan biriyim şarabı helvayla içmeyi severim hiç namaz kılmadım şimdiye kadar annemi ve allahı da çok severim annem de allahı çok sever biz bütün aile zaten biraz allahı da kedileri de çok severiz hayat…devamıMerhaba Canım ben az konuşan çok yorulan biriyim şarabı helvayla içmeyi severim hiç namaz kılmadım şimdiye kadar annemi ve allahı da çok severim annem de allahı çok sever biz bütün aile zaten biraz allahı da kedileri de çok severiz hayat trajik bir homoseksüeldir bence bütün homoseksüeller adonistir biraz çünki bütün sarhoşluklar biraz freüdün alkolsüz sayıklamalarıdır siz inanmayın bir gün değişir elbet güneşe ve penise tapan rüzgarın yönü çünki ben okumuştum muydu neydi biryerlerde tanrılara kadın satıldığını ah canım aristophones barışı ve eşek arılarını hiç unutmuyorum ölümü de bir giz gibi içimde ölümü tanrıya saklıyorum ve bir gün hiç anlamıyacaksınız güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum düşüvericek ellerinizden ve bir gün elbette zeki müreni seveceksiniz (zeki müreni seviniz) Her yazar gibi yaşamının, yönelimlerinin kendisine verdiği, sıkıntıyı, varoluş çabasını eserlerine yansıtan, sevdiğim şairlerden birisi kendisi.Özger şiirlerine, bu gözle baktığımızda onun eşcinsel kimliğinin ve o nedenle yaşadığı sorunların yansımasını yeterince hissettiriyor. Aynı zamanda devrimciydi, üniversite zamanlarında yayımlanan solcu şiirlerinden, direnişinden ötürü polislerden şiddette gördü. Gördüğü şiddetten sonra adeta bu duruma da şiirsel bir atıfla 'bu müzikal bir dayak' dedi. Hatta gizemli ölümüne başına aldığı job darbelerinin neden olduğu söylentisi mevcuttur. İşte böylesine devrimci bir ruha sahipken,eşcinsel kimliği ile bu iki ruhu bağdaştıramayan,kınayan örümcek beyinliler, böylesine değerli bir kalemi ötekileştirdiler. Öldürmemeyi bilen ama yaşatmak hakkında fikri olmayanların sıradan kötülükleri.. "ey gecede unutulmuşluğumun suçluları ey yanlışlığımın yanlış yargılayıcıları suçum: nefreti öksüz bırakmak savunmam: sevgimi yüceltmek içindir sakalım yok biliyorum ama kötü değilim büyükleri sayarım küçükleri severim çocukları incitmeden severim.kadını öpmesini bilirim sizi de sizi de öpmesini bilirim" Oysa ki o daha yirmilerinde iken dönemin en iyi dergilerinde şiirleri yayınlanıyordu. Cemal Süreya,Ataol Behramoğlu gibi yazarlarla aynı sayfaları paylaşıyordu.Arkadaş Zekai Özger adına 1996'dan beri her yıl şiir ödülü verilmektedir. 25 yaşında yolculuğunu bitiripte, yarım asır sonra bile, bu kadar değerli eserlerle adından bahsettirebilen kaç kişi vardır. İşte Zekai Özger'in, kendi deyimiyle *Arkadaş'ın kısa yaşamında, ardında bıraktığı izlere tanık olacağınız bir belgesel. Tam da bu 'sakalsız bir oğlanın tragedyası'.. "önce anne doğurdu çocuğu acıya sonra çocuk acıya anneyi ve ölümü kattı sonra herşey ve herkes çocuktan var oldu ama bir gün anneyle de hesaplaşılır çocuk yalnız annesine yaşar çocukken anne yalnız çocuğuna yaşamaz anneyken bölüşür anneliği babanın kasığında çocuğun bakışında çelişkidir büyüyen ağlamak bir soru olur sevginin yarım payında"