Raf Yorumu: Blesk (@berrybutcher)

Spoiler içeriyor "Makinenin insanlığın kurtarıcısı olduğunu, insanı sordidae artes'ten ve ücretli işten kurtaracak, ona boş vakit ve özgürlük verecek Tanrı olduğunu hâlâ anlamıyorlar." 42 Yazar, insanların fazla çalıştığı için yorgunluk, yeterince dinlenememek ve hayattan keyif alamadıkları için yaratıcılıklarını ve zekalarını körelttiklerini öne…devamı"Makinenin insanlığın kurtarıcısı olduğunu, insanı sordidae artes'ten ve ücretli işten kurtaracak, ona boş vakit ve özgürlük verecek Tanrı olduğunu hâlâ anlamıyorlar." 42 Yazar, insanların fazla çalıştığı için yorgunluk, yeterince dinlenememek ve hayattan keyif alamadıkları için yaratıcılıklarını ve zekalarını körelttiklerini öne süren bir iddiayı savunmuş. Ütopya kitabındaki üretkenliğe tamamen zıt bir düşünce okuyacaksınız. Işçi sınıfının kendi isteğiyle aşırı çalıştığını ve bu sebeple sermayecilerin de onlara yetiştirmek için ham madde arayışına girdiğini öne sürmüş. Ancak bu gerçekten doğru mu? Sanırım Demir Ökçe kitabında işçilerin zorla çalıştırıldığını, üretilen ürünler için alt sınır koyulduğunu okumuştum. Iki kitap arasındaki zaman farkından dolayı kesin bir kıyaslama yapamasak da işçilerin kendi istekleriyle bitkinlik derecesine ulaşana kadar çalışacaklarını zannetmiyorum. Aydınlatıcı başka bir nokta daha vardı bana kalırsa. Üretim fazlası malların ihtiyaç sahiplerine dağıtılması yerine yok edilmesi düşündürücü bir durum. Bu kadarını da yapmazlar diyesim geliyor ancak ihtiyaç fazlasının dağıtılması, marka fiyatını ve talebi düşürürdü. Bu noktada sermaye sahipleri için en iyi seçenek bugünkü kampanya, indirim tuzaklarıyla hem zarar etmemeye çalışmak hem de tüketiciye uygun satıcı reklamı yapmak. Tembellik fikrine gelirsek ben de tembel insanlardan biriyim. Ancak tembelliği bu kitap kadar övmezdim. Bu kitabın da agresif bir dilde yazılmasını dönemin şartlarına, proletarya sınıfının sömürülmesine tepki olarak görüyorum. Günde en fazla üç saat çalışmak bize gerçekten boş zaman sağlardı ama yazarın dediği gibi kalan zamanda suyu hayvanlara verip kendimiz şarap içerek mi sağlıklı ve mutlu olacağız, pek emin değilim. Kişisel tembelliğim beni hiç de yaratıcılığa, üretkenliğe ve soylu erdemlere ulaştırmıyor. Kitaptan cesaret alıp tembelliğimi artırırsam muhtemelen muhteşem korkunç bir hayatım olurdu. İnsanın kendisine bakması, geliştirmesi için çalışması gerekir. Elbette bir noktada hepimiz aynı fikirdeyizdir. Insan emeğinin sömürülmesi savunulamayacak bir bencilliktir. Yazarla ortak görüşü paylaştığım noktalardan biri, insanlara kendi mutluluklarını keşfetmeleri için boş zaman sağlamak gerektiğidir. Tam da kitabın seslendiği kitleye özel kısa ve öz yazılmış. Sıkılmaya fırsat bulamadan bitirebilirsiniz. "Tembellik, bu uzun sefaletimizi gör, merhamet et bize! Ey Tembellik, sanatların ve soylu erdemlerin anası, insanın ıstıraplarına merhem ol!"