Raf Yorumu: -mira- (@miirainfilia)

Binlerce hayranı olan bir adamın sevdiği tek kız olan 14 yaşında ki Priscilla. Film, ünlü şarkıcı Elvis Presley’in karısına odaklanıyor. Henüz 14 yaşındayken ve Elvis’le aralarında 10 yaş fark varken tanışıp, bir birlerine aşık olup evlenmelerini ve beraber geçirdikleri yılları…devamıBinlerce hayranı olan bir adamın sevdiği tek kız olan 14 yaşında ki Priscilla. Film, ünlü şarkıcı Elvis Presley’in karısına odaklanıyor. Henüz 14 yaşındayken ve Elvis’le aralarında 10 yaş fark varken tanışıp, bir birlerine aşık olup evlenmelerini ve beraber geçirdikleri yılları izliyoruz film boyunca. Yönetmen, zamanın ve dönemin değişimini Priscilla’nın elbiseleri, saç stili ve odasında ki dekorlarla izleyiciye sunuyor. Fakir ve dindar bir ailede doğup büyüyen Elvis’in, ün ve şöhrete kavuşunca evleneceği kızı hem yaşça genç hem de fiziksel olarak kendisinden çok daha küçük olarak seçmesinin nedeninin kolayca yönetebilme isteğinden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Nitekim film ilerledikçe Elvis’in ne kadar manipülatif, kontrolcü, ataerkil bir adam olduğunu görüyoruz. Priscilla tam aksine çok konuşmayan, sessiz, oldukça naif bir genç kız. Bu bakımdan da sömürülmeye çok müsait. İlk başlarda yakışıklı, kibar, bir çok genç kızın hayran olduğu o adam, ilişki ilerledikçe öfke patlamaları, dengesiz hareketler, baskılayıcı tavırlar sergilemeye başlıyor. Daha reşit bile olmamış bir kızı kendi isteklerine göre şekillendirmeye çalışıyor. Priscilla gibi küçük ve toy bir kızı, dilediği gibi bir kadına dönüştürme çabası bana çok rahatsız edici geldi. İlişkinin bu kadar devam etmesini sağlayan şey ise Elvis’in, tüm bu kötü davranışların yanında aynı zamanda sevgi ve ilgi göstermesiydi. Yani ortada tehlikeli bir nezaket ve yanıltıcı bir yumuşaklık söz konusu. Asıl Priscilla’yı tezatlığa düşürüp ayrılmasını engelleyen buydu diye düşünüyorum. Film, dünyaca ünlü bir starın karısı olmanın getirdiği yalnızlığı, inişli çıkışlı psikolojiyi ve toksik ilişkinin bir genç kızın üzerinde yaratabileceği tahribi güzel resmetmiş. Senaryodaki bazı pürüzleri ve filmin sonunun biraz aceleye getirilişini saymazsak, genel olarak Priscilla, son derece karmaşık duyguları estetik ve ipeksi şekilde ele alan zarif bir filmdir 7.5/10