Raf Yorumu: vadideki_zampara (@vadidekizampara)

"Hayır, hayır anlayamaz dünyayı, yabancısıdır yaşamın. Gizemli sır dolu bir şeydir yaşam dediğimiz. Hiçbir zaman basaramayacagini sandığı bu "tuttuğunu koparan" olayına aklı durur, hayrandır, hem de insanın gözünü yaşartacak, çocuksu bir bilgisizlikle hayrandır. Kocamın beni yılda yüz kez aldattığını, beni…devamı"Hayır, hayır anlayamaz dünyayı, yabancısıdır yaşamın. Gizemli sır dolu bir şeydir yaşam dediğimiz. Hiçbir zaman basaramayacagini sandığı bu "tuttuğunu koparan" olayına aklı durur, hayrandır, hem de insanın gözünü yaşartacak, çocuksu bir bilgisizlikle hayrandır. Kocamın beni yılda yüz kez aldattığını, beni ve başka kadınları avucunun içinde tuttuğunu anlattığımda kendinden geçmiş, hayranlıkla yüzü aydınlanivermisti. Müdürünün hızla daktilo yazmasına hayran olduğu gibi, onu bu yüzden kusursuz bulduğu gibi kocama da bu bakımdan hayran olmuştu. Yazı makinesini iyi kullanan bir müdürle, dört sevgiliyi elinde tutan bir kocaya nasıl akıl erdiremiyorsa postaneden eksik aldığı bir krona, dilenciye fazla verdiği paraya da öylesine akıl erdiremez; anlayamaz bu türlü davranışları, canlı, elle tutulur nesneler olduklarından kavrayamaz. Franz yaşayamaz, yaşama gücü olmadığından yaşayamaz. Esenliğe kavusamayacaktir Franz, çok sürmez ölür, bak görürsünüz." Bu alıntı, kitabın sonlarında Milena'nin Kafka'nin arkadaşı Max Brod'a yazdığı mektuptandi. Şimdi ben bu kitabı buraya gelene kadar (ki "buraya" dediğim de kitabın son birkaç sayfası:')) ıkına sıkına, kendimi ittire ittire okudum. Ve Milena'nin Kafka hakkında yazdığı o bir iki mektup benim için kitabı kurtaran kısım oldu. Nasıl desem, sanki Milena bana Kafka'yi anlattı. Nasıl biri olduğunu, neden böyle olduğunu. Ve bana Kafka'nin kitap boyunca verdiği sıkıcı, boğucu, iç daraltıcı havayi unutturdu. Keşke dedim Milena'nin da Kafka'ya yazdıklarını okuyabilseydim. O kadar güzel yazıyordu ki o birkaç mektubundan gördüğüm kadarıyla... Ve tabii Kafka'nin Milena'ya olan tutkusunu da anlamış oldum. Kadın resmen Kafka'yi bu dünyada anlayan- ama bakın gerçek anlamda anlamak diyorum- tek varlıktı galiba. E tabi güzel de kadınmış bunun da payı vardır muhakkak ehehe. Milena Kafka'yi o kadar iyi taniyormus ki "esenliğe kavusamayacaktir Franz, çok sürmez ölür " diye akıbetinin nolacagindan bahsetmiş ve gerçekten de öyle oldu. Çok sürmedi, mektuplardan birkaç yıl sonra öldü. Bir yere de bağlayamadim bu yazıyı ama bence bu kitaptan çıkarılacak iki kıssadan hisse var biri bana biri de bu yazıyı okuyan tüm okuyuculara. Birincisi: bir kitaptan ufak da olsa ümitliysen sonuna kadar oku nolursa olsun. İkincisi: uzak mesafe ilişkisi mlsff ki yürümez ✍🏻