Hayatım boyunca o kadar anime izledim ama ilk defa bir animenin bittiğine üzülüyorum. Son bölümlere doğru anime bitmesin diye kendimi tutarak, izlememi durdurmaya çalıştım ama o kadar güzeldi ki bunu sadece kısa süre başarabildim. Keşke bu anime bitmeseydi ve 100…devamıHayatım boyunca o kadar anime izledim ama ilk defa bir animenin bittiğine üzülüyorum. Son bölümlere doğru anime bitmesin diye kendimi tutarak, izlememi durdurmaya çalıştım ama o kadar güzeldi ki bunu sadece kısa süre başarabildim. Keşke bu anime bitmeseydi ve 100 hatta 1000 bölümü olsaydı ve izlemeye devam etseydim diyebileceğim tek anime.
Bu animeye bu kadar bağlanmamın sebebi bu dizinin bir anime olmaması bence, bu yapım hayatın kendisi. Animede gerçekleşen olaylar o kadar gerçekçi ki sanki ekrana baktığım zaman aynaya bakıyormuş gibi hissettim. Animenin birçok noktasında "evet, arkadaşlarımla buna benzer bir şey de yaşamıştım" dedim.
Kısacası Mangaka bu hikayeyi, karakterleri tamamen kendi hayatından yazmış gibi bir hissiyat vardı, yazmadıysa da böyle bir eseri yaşamadan yazmasını ayrı tebrik ediyorum.
Bu animenin benim için neden bu kadar özel bir anime olduğunu yeterince anlattım sanırım, biraz da animeyi yorumlamaya başlayayım.
Karakterleri hiçbir karakter tanıtımı yapmadan, doğal halleriyle izleyiciye sunması ve bu doğallığı devam ettirirken karakterleri izleyicinin anlamasını beklemesi çok güzel bir olaydı. Aynı zamanda bu karakterler birbirleriyle yeni tanıştıkları için hiçbir bağları olmamasına rağmen bu bağı izleyicinin gözü önünde, izleyiciye farkettirmeden, doğallığı sayesinde kurması ve çok iyi yazılmış hem ikili hemde grup bağları oluşturması animenin aklıma gelen iyi özelliklerinden ilki. Bu bağların bu kadar iyi olmasının bir sebebi de karakterlerin çok iyi olması. Ana karakter havasına sahip ama bir yandan da saf olan yui, sakin haliyle animenin ana karakteri sanki oymuş gibi bir hissiyat veren ama aynı zamanda en ufak şeyden korkması ve fan klubü olaylarından dolayı ayrı bir sevdiğim karakter olan mio, enerjisi hep yüksek olan ve saçmalasa da, görevlerini yerine getirmese de klubün bel kemiği olduğunu düşündüğüm ritsu, zengin olmasına rağmen hayat hakkında çok bir şey bilmeyen ve hayatı grubumuz sayesinde yavaş yavaş öğrenen mugi, grubumuza sonradan katılmasına rağmen hiçbir yabancılık ve fazlalık hissi yaratmayan azunyan gibi muazzam karakterleri vardı.
Bunların dışında her şeyiyle çok komik bir animeydi. Muzikleri bile komikti. Güzel yapılmış muzikler olmasının yanı sıra sözleri ile de beni çok güldüren muzikler oldu (fuwa fuwa time çok iyiydi ama u&ı favorim).
Finale doğru karakterlerimizin mezuniyeti yaklaşırken ki girdikleri depresif hava da final kısmına güzel bir dram havası katmıştı. Hem mezuniyet bölümünde hemde son kültür festivali bölümünde ağlamamı durduramadım.
K-on bende yeri her zaman ayrı olacak bir anime oldu fakat herkeste bende oluşturduğu duyguları oluşturmayabilir. Fakat her hâlükarda benim kadar olmasa da bu animeyi seveceğinizi düşünüyorum, bu animeyi izlemenizi kesinlikle ama kesinlikle tavsiye ederim.
10/10