Raf Yorumu: Havin Hazır (@havinnhzr)

Spoiler içeriyor Kahroldum.... Böyle bir filmin üzerine ne yazılır ne denilir bilmiyorum ama içimde büyük bir haykırış var ne garip değil mi belki bir kaç gün hatta bir kaç saat içinde dinecek bu acım ama hâlâ bir yerlerde bu hayatlar yaşanıyor bir…devamıKahroldum.... Böyle bir filmin üzerine ne yazılır ne denilir bilmiyorum ama içimde büyük bir haykırış var ne garip değil mi belki bir kaç gün hatta bir kaç saat içinde dinecek bu acım ama hâlâ bir yerlerde bu hayatlar yaşanıyor bir yerlerde çocuklar acı çekiyor; elleri, kolları, kanatları kırılıyor. Aç kalıyorlar, ağlıyorlar ve bazılarının gözyaşlarını silecek elleri bile yok... Kaplumbağalar da Uçar Halepçe katliamından kaçıp ırak sınırına gelen üç çocuk Riga, Agrin ve Hengov. Agrin Amerikan askerleri tarafından t*cavüze uğramış henüz 14 yaşında bir çocuk ve bu çocuğun Riga adında bir bebeği var. Hengov Agrinin kardeşi savaşta iki kolunu kaybetmiş ve kehanetleri görme yeteneğine sahip. Bu üç çocuk mülteci olarak geldikleri bir köyde yaşamaya çalışırlar ama savaş ve savaşın çirkinlikleri orda da devam eder. Köydeki çocuklardan Uydu Agrine aşıktır. Onun için gölde kırmızı balık tutmak ister ama Agrin için mesele kırmızı balık değildir asıl mesele gölün derinliğidir. Orda tüm utançlarını (sanki utanması gereken oymuş gibi) o gölün derinliklerine bırakmak ister ve en nihayetinde bırakır da Riga'yı gölün derinliklerine ayağına bir taş bağlayarak.... Riga'yı hiçbir zaman sevmemiştir onun için utançtır, dehşettir, korkudur Riga. Hatta öyle bir utanır ki ondan herkese kardeşi diye tanıtmıştır, ondan hep kurtulmak istemiştir ama ne bırakabilmiş ne de onunla yaşayabilmiştir. Uydu, köydeki çocuklara göre daha büyük (13) ve daha çok bilgilidir bundan dolayı bir nevi o çocukların abisi(lideri) gibidir. Sınırda mayın toplayarak geçinen bu çocuklar hep eksiktir. Kimilerinin ayağı, kimilerinin bacağı, kimilerinin elleri, kolları ve neredeyse hepsinin bir yuvası bu yüzden birbirlerinden başka kimseleri yoktur, sıkı sıkıya bağlıdırlar birbirlerine. Savaş o kadar olgunlaştırmıştır ki onları hiçbiri çocuk değildir artık. Hepsi yaşamaya çalışan koca koca adamlarıdır birbirlerine tutunarak yaşamaya çalışırlarlar. Mayın tarlaları içinde büyüyen çocukların, bedenleri gibi paramparça edilmiş hayatlarına tanık olmamızı sağlayan bu filmi "diktatör ve faşistlerin politikalarına kurban edilen tüm masum dünya çocuklarına" ithaf eden Ghobadi'ye sonsuz teşekkürler.