Raf Yorumu: BrotherChaplain (@konahrik)

Yine bir 30 Ağustos günü, yine karanlık gündemlerden sıra gelmiyor. “Talih, cüret edenlerden yanadır.” Olmaz işler olduran, yüzlerce yıllık yenilgiler, kazananın belli olmadığı çatışmalar ardından tarihe geçen bu zafer, herkese rağmen kutludur. “Anadolu hepimize hınç, şüphe ve güvensizlikle bakıyor. Yüzbinlerce…devamıYine bir 30 Ağustos günü, yine karanlık gündemlerden sıra gelmiyor. “Talih, cüret edenlerden yanadır.” Olmaz işler olduran, yüzlerce yıllık yenilgiler, kazananın belli olmadığı çatışmalar ardından tarihe geçen bu zafer, herkese rağmen kutludur. “Anadolu hepimize hınç, şüphe ve güvensizlikle bakıyor. Yüzbinlerce çocuğunu memesinden sökerek alıp götürdüğümüz bu anaya , şimdi kendimizi ve pişmanlığımızı getiriyoruz. İstasyonda bir kadın durmuş gelene geçene : -Benim Ahmed'i gördünüz mü? diyor. Hangi Ahmedi? Yüz bin Ahmed'in hangisini? Yırtık basmasının altından kolunu çıkararak, trenin gideceği yolun İstanbul yolunun aksini gösteriyor: -Bu tarafa gitmişti diyor. O tarafa? Aden'e mi, Medine'ye mi, Kanal'a mı, Sarıkamış'a mı, Bağdad'a mı? Ahmed'ini buz mu, kum mu, su mu, skorpid yarası mı? tifüs biti mi yedi? Eğer hepsinden kurtulmuşsa, Ahmed'ini görsen ona da soracaksın: -Ahmed'imi gördün mü? Hayır...hiç birimiz Ahmed'ini görmedik. Fakat Ahmed'in her şeyi gördü. Allah'ın Muhammed'e bile anlatamadığı cehennemi gördü. Şimdi Anadolu'ya batı'dan, doğu'dan, sağdan, soldan bütün rüzgârlar bozgun haykırışarak esiyor. Anadolu, demir yoluna, şoseye, han ve çeşme başlarına inip çömelmiş, oğlunu arıyor. Vagonlar, arabalar, kamyonlar, hepsi, ondan , Anadolu'dan utanır gibi, hepsi İstanbul'a doğru, perdelerini kapamış, gizli ve çabuk geçiyor. Anadolu Ahmed'ini soruyor, Ahmed, o daha dün bir kurşun istifinden daha ucuzlaşan Ahmed, şimdi onun pahasını kanadını kısmış, tırnaklarını büzmüş, bize dimdik bakan ana kartallın gözlerinde okuyoruz. Ahmed'i ne için harcadığımızı bir söyleyebilsek, onunla ne kazandığımızı bir anaya anlatabilsek, onu övündürebilecek bir haber verebilsek.... Fakat biz Ahmed'i kumarda kaybettik.” Zeytindağı-Falih Rıfkı Atay İşte 30 Ağustos kumar masasına tekmeyi vuranların günüdür. Oynayana da oynatana da…Tekmeyi oynayanlarda yediğindendir ki, O gün Ahmet’i verenler bu gün hala en ufak tıkırtıda yine, yeni Ahmetlerin pazarlığını keyfen yapıyor. “Türk çocuğu, artık Arap çölleri için kanını dökmeyecektir.” Ahmet’i vermeyin, sonra hesabını veremezsiniz…