Raf Yorumu: eiivitsi (@eiivitsi)

Bazen, içimdeki umudun kıyama kalkıp "Allahu ekber!" diye nida ettiği zamanlarda, içimde kuşlar uçuşur, birden tatlı bir heyecan ve koşuşturma başlar sanki ve ben birden kendimi, bütün mahlukatın rızkının peşine düştüğü, feyizli, taze ve ferah bir sabah vakti sanırım. Halbuki,…devamıBazen, içimdeki umudun kıyama kalkıp "Allahu ekber!" diye nida ettiği zamanlarda, içimde kuşlar uçuşur, birden tatlı bir heyecan ve koşuşturma başlar sanki ve ben birden kendimi, bütün mahlukatın rızkının peşine düştüğü, feyizli, taze ve ferah bir sabah vakti sanırım. Halbuki, artık bitmesi için sabırsızlanılan, bereketsiz, boğucu, kasvetli ve uykuların bile haram olduğu bir ikindi vaktiyimdir. Bu gerçeği içten içe bilerek yaşasam da unuturum bazen. Özüm değildiyse bile artık özüm olan bir hatırlayışın vesilesiyle, özüme dönerek okudum. Tam olarak böyle bir kasımda ve böyle bir Ankara'da okunmalı. Daha güzel günlerde, daha güzel hislerle okunursa hem kitap hem o güzel günler hem o güzel hisler ziyan olur gibi geldi bana. Osamu Dazai'nin hayatıyla paralellik gösteren bir hikaye okumuşuz. Bir insanın hayatına yapılabilecek en kırıcı ve en komik yorumu da ana karaktere karşı nefretinden bahsederken "valla kusura bakmasın ama inşallah bu hayat da kurgudur be" minvalindeki yorumuyla kardeşim yaptı sanıyorum ama eminim Yozo da bütün yaşanılanların ve tabii en başta kendisinin kurgu olmasını tâ en derinlerinden arzu ederdi –her ne kadar hâli hazırda baştan sona bir sahteliğin, kendi oluşturduğu bir kurgunun içinde yaşasa bile. Kitap, Candan Erçetin şarkıları dinlediğim bir zamana denk geldiği için ister istemez merak ediyorum, acaba Candan Erçetin'in bazı şarkıları, kitabımızın kahramanında ne gibi düşünceler ve hisler uyandırırdı? "Her şey geçip gidiyor. Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu. Her şey geçip gidiyor. Bu yıl yirmi yedi yaşıma gireceğim. Saçlarım beyazladı diye insanlar genelde kırkımı geçtiğimi sanıyor." Bir önceki sayfada, şu an kaç yaşında acaba diye düşünürken sanki içimi okumuş gibi bir sonraki sayfada şu sözlerle bana cevap vermiş sayın Dazai. Kendisiyle bazı duyguları paylaşmak bile midemi bulandırırken aynı yaşta, benzer bir kabullenişi yaşıyor olmamız daha da bitirdi beni... şimdi tek yapmak gereken tahammülü bırakıp sabrı öğrenmek.