Raf Yorumu: Milo (@miloattime)

Spoiler içeriyor "Find to dream Believe in it And work really hard." Filmi izlerken istemsizce kıkırdamaktan kendimi alıkoyamadım. Özellikle Ekvator'da denizci geleneğine uyup yıkandığında oturduğum yerde duramadım. Resmen kabilenin içine dahil oldu :) Yelkenlinin yapılış aşamasında herkesin destek olması çok güzeldi. Keşke…devamı"Find to dream Believe in it And work really hard." Filmi izlerken istemsizce kıkırdamaktan kendimi alıkoyamadım. Özellikle Ekvator'da denizci geleneğine uyup yıkandığında oturduğum yerde duramadım. Resmen kabilenin içine dahil oldu :) Yelkenlinin yapılış aşamasında herkesin destek olması çok güzeldi. Keşke dizi şeklinde olsaydı, uzun uzadıya izleseydik her aşamasını. Böyle maceraperest gezilere medyanın ilgi göstermesini çok seviyorum. Şimdi ya sıradanlaştı ya da medya başka alemde... Kardeşleri ile ilişkisini çok sevdim. Ablasından destek alması, erkek kardeşinin desteği... Ailecek çok iyilerdi. Annenin ve babanın uyumunu çok sevdim. Yelkenliye kendilerinden iz bırakmaları... Nedense filmi izlemeye ilk başladığında anne karakteri ile aşırı özdeşim kurmuştum. Filmin devamında sebebini çözdüm. Baba karakterini barbeküde görüp düşünce ah, evet, sebebini daha iyi anladım, dedim. Ah benim duygusal kekim, kızına verdiği destek çok güzeldi. Çok sevimli bir kadındı ayrıca, gülümsemesini çok sevdim. "+Did you ever get lonely? ... -Sing +You sang? -We're sailors That is what we're supposed to do." Rotası, Pupa Yelken kitabından farklıydı. Jessica nın yalnız geçtiği ve tribe girdiği okyanusta, Oda ve Sadu'nun olmuş hindistancevizi suyunun faydalarından bahsettiğini hatırladım. Sjsjs Yılbaşını kutlamak için yanına süs alması çok sevimliydi. Ayrıca geminin pembe olması da. Kız gibi yapmış, çok güzel olmuş. :) Yılbaşına yalnız girme olayını bu sene ben de yaşayacağım sanırım. Bakalım tribe girecek miyim fjfjf Uçanbalıkları görmek güzeldi. Sadun Boro sık sık söz ediyordu. Aslında bir yandan sanki kitabımın film halini başka bir insanla izlemek gibiydi. Ama hiç limanda durmadı ve hiç korsanla karşılaşmadı. Korsan neyse de diğeri biraz can sıkıcı. Kızın annesi gökyüzündeki en parlak yıldıza bak, ben de ona bakıyor olacağım diyordu. Öhöm, şey ablam, yarımküreleriniz farklı. Bir de 4,5m derine batıp nasıl vurgun yemedi o kısmı anlamadım. Gece yıldızların denizden yansıması, kuzinada yemek yapması, okyanusun masmavi görüntüsü... Ben ve Jessica'nın arkadaşları çok hoşuma gitti. Insanın kendisinden büyük arkadaşının olması daha kaliteli bir iletişim sağlıyor. "First rule, dont hug me, it freaks me out." Ahh, bir de filmin şerefine çikolata yedim. Bugün sporu ekecektim, sağol Jessica, sayende ekemeyeceğim... Güzel filmdi. Hayatta kalmak temalı filmleri seviyorsanız mutlaka beğenirsiniz.