Raf Yorumu: Şevval (@shaweko

Spoiler içeriyor Haberlerde oscar aldığını görünce fragmanını açıp baktım ve neden oscar almış ki diyip izlemek istedim. İzledim de. Filmin ilk yarısı bir pop şarkının klibi gibiydi. Filmin kadrajı bazen bana bir belgesel izliyormuşum gibi hissettirdi. Sonunu bildiğimiz bir hikaye olduğu için…devamıHaberlerde oscar aldığını görünce fragmanını açıp baktım ve neden oscar almış ki diyip izlemek istedim. İzledim de. Filmin ilk yarısı bir pop şarkının klibi gibiydi. Filmin kadrajı bazen bana bir belgesel izliyormuşum gibi hissettirdi. Sonunu bildiğimiz bir hikaye olduğu için olabilir ya da kadraj çok geniş alındığı içindir. Olaylara çok uzaktan bakmamızı sağlamış bence. Sanki bir dış göz gibi izledim. Filme birkaç renk hakimdi: Mavi, kırmızı ve mor. Kullanılan renklerin bile aslında bize filmdeki üç ayrı olguyu anlattığını varsayabilirim. Film mavi bir renkle başlıyor. Mavi depresyonla bağdaştırılır. Karakterin mesleğini yaparken bundan zevk almadığını düşünebiliriz. Kırmızıysa belirli yerlerde kullanılmıştı. Kırmızı tutku ve aşkı temsil eder. İvan'ın yatak örtüsü kırmızıydı. Yani İvan için aşk sadece oraya aitti. Bir de atkı kırmızıydı. Atkıyı önce kızı susturmak için kullandılar. Bunu şiddetle ya da öfkeyle bağdaştırabiliriz. Sonrasında ise atkı tekrar karşımıza çıktı. Bu sefer atkı bir koruma anlamı taşıyordu. İgor'un Anora'ya olan ilgisini belki de sevgisini ifade ediyordu. Mor rengi genelde karanlık ve belirsiz ortamlarda ya da kaos anlarında gördük. Mor bilgelik anlamı taşır. Net olarak mor bir nesne ya da sahne gördüğümü hatırlamıyorum. Zaten filmde de pek aklı başında bir karakter yoktu. Bu tarz filmler izlediğim söylenemez ve film bitince üzerimde kötü bir his bıraktı. Baş karakterin filmin başından sonuna kadar yalnız olması ve kimsenin onu bir insan olarak görmeyişi oldukça rahatsız ediciydi. Filmdeki yan karakterlerin de bu genelevlere uğrayıp buralarda takılıp durumu ailelerinden gizlemeleri de dikkat çekiciydi benim için. Yanlış olduğunu bildikleri bir şey yapıyorlardı. Filmin başrolü bence Anora değildi, Igordu. Hikaye Anora ve İvan üzerinden ilerliyordu. İgorsa filmde göründüğü andan beri pek repliği olmayan bir yan karakterdi. İgor konuşmasına izin verilmeyen vicdanımız gibiydi film boyunca. Sessizdi. Konuşmak istediğinde de kimse onu ya dinlemiyor ya da susturuyordu. Filmin sonunda da aslında İgor karakterinin yükselişini gördük. Anora yalnız kaldı ve yanında sadece İgor vardı. Aynı bizim vicdanımız gibi. Son sahnede Anora'nın kendince teşekkür edişini gördük. Burdan çok büyük anlamlar çıkaramıyorum ama Igor'un tepkisi oldukça beklenmedikti. Bu yüzden İgor'u vicdan duygusuyla bağdaştırdım zaten. Bu kadar sessiz olmasına rağmen İvan'dan yaptıkları için özür dilemesi gerektiğini söyledi. Aklımda kalan bir diğer sahne de Anora'nın İgor'a tecavüzcü demesiydi. İgor ona yardım eden ve yardım etmeye çalışan da tek kişiydi. Anora'yı önemseyen tek kişi oydu. Belki de film boyunca Anora'dan faydalanmak istemeyecek tek kişi İgor'du. Filmin başından beri kimse Anora'yı bir insan olarak görmüyordu. Belki de bu yüzden Anora İgor'dan korktu çünkü hiç onun gibi birini tanımamıştı. Filmde bir karakter gelişimi yoktu. -Başrol gerçekten iyi bir oyuncuydu.- Film izlenmeye değer mi emin değilim. Birkaç yorum dinledim ve okudum ama gerçekten neden bu kadar ödül aldığını hala anlayamıyorum. Toplumsal bir eleştiri var evet ama bana çok genel geldi. Parası olanın sözü geçer algısı her yerde hakim bir durum. -Hoş olmasa da evet- Verilen mesaj çok net olmak zorunda değil ama sanki filmin bir mesajı yok gibiydi. Anora'nın İvan için yaşadığı hayal kırıklığı gibi bir film. Film genelev çalışanı haklarını falan savunmuyor. Kadın hakları hakkında da pek dikkat çekici bir yanı yok. Toplumsal eleştiri var sadece. Özellikle vaftizin yarıda bırakılması paranın ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Sadece bir sanat filmiyse neden oscar aldı bu film?