. (@percy_jackson)

Joined at February 2020

343 Followers 270 Following

Follow Message Statistics

Post

964

Movie

286

Serie

188

Book

percy_jackson 2 years ago

Cadı Avcısı

Virginia Boecker

17 Gönderi

Öncelikle merhabalar arkadaşlar. Bugün sizlere ülkemizde fantastik kitaplar içinde yerini bulmuş olan Cadı Avcısı kitabından bahsetmek istiyorum. Kitapta büyücüler, cadılar ve tabiki krallıklar yaratılmış, kaçınılmaz kovalamacalar ve savaşlar yaşanmış böylece fantastik dünyalara ev sahipliği yapan bir kitap serisi ortaya çıkmıştır.…devamıÖncelikle merhabalar arkadaşlar. Bugün sizlere ülkemizde fantastik kitaplar içinde yerini bulmuş olan Cadı Avcısı kitabından bahsetmek istiyorum. Kitapta büyücüler, cadılar ve tabiki krallıklar yaratılmış, kaçınılmaz kovalamacalar ve savaşlar yaşanmış böylece fantastik dünyalara ev sahipliği yapan bir kitap serisi ortaya çıkmıştır. Kısaca konusu şu şekilde; Anglia adında bir yerde, büyücülük zamanında yasalken vebanın ortaya çıkmasıyla kanunlarla yasaklanıyor. Vebayı büyünün getirdiğini, büyüyle yayıldığını düşünüyorlar. Yasaklama zamanla daha da katılaşarak kanunlaşıyor ve büyü yapan herkes sorgulanmaksızın idam ediliyor, genelde yakılıyorlar. Bu cadıları, büyücüleri yakalamak için özel ve eğitimli bir grup oluşturuluyor. Bunlar yine büyüyle mühürlenip yazıtların uygulayıcısı olduklarından büyü bu kişilere işlemiyor, bıçak-silah yarası zarar vermeyip yara anında iyileşiyor. Tabiki bu ultra zeki karakterlerimiz bir günde çıkıp "cadılarla, büyücülerle savaşıyoruz ama biz de büyü kullanıyoruz, acep neden ki?" demiyor. Neyse bu cadı avcısı grubundan genç ve sakar minnoş Elizabeth baş karakterimiz. Birde aşık olduğu arkadaşı Caleb var. Bunlar çocukluktan beri arkadaş, kimsesizlerken birbirlerini koruyup kollamışlar, bu yüzden sıkı dostlar. Spoiler vermek istemediğim için bazı yerleri üstün körü geçeceğim. Bir gün Elizabeth'in başı yanında taşıdığı otlar yüzünden cadılık suçlamasıyla belaya giriyor, tabiki dinlemiyorlar idamını beklemesi için zindana atıyorlar. Caleb sözde yardım edeceğini söylüyor fakat sonradan öğreniyoruz ki Caleb'in aklını çelmişler, tabiki bu da hiç bunca yıllık arkadaşını tanımıyormuş gibi kızın büyücü olduğuna hemencecik ikna oluyor, asla vaad edilen makamla bir ilgisi yokmuş gibi. Elizabeth zindanda çürürken ve Caleb'den de umudu kesmeye başlamışken büyük büyücülerden olan hasta, yaşlı Nicholas gelip kızı alıp götürüyor. Peki Nicholas neden hasta? Fazla güçlü bir büyücü olduğu için düşmanları tarafından yapılmış lanet yazıtı yüzünden. Zindanda bitap düşen Elizabeth günlerce kendine gelemiyor, uyandığında Nicholas'ın evinde ve diğer büyücülerinde bulunduğu bir ortamda buluyor kendisini. Yani avlayıp öldürdüğü kitleden insanlar bunlar. Şifacı olan genç John, kızın iyileşmesinde en önemli paya sahip ve sonradan John'la Elizabeth birbirlerine kitap boyunca aşama aşama aşık oluyorlar. Elizabeth ülkede kaçak cadı olarak aranır hale geliyor ve ölüm emri yüzünden ne saraya ne grubuna geri dönemiyor. Elizabeth, Nicholas'la anlaşma yapıp laneti kaldırmak için John, Fifer ve George ile yollara düşüyor. Gerisini anlattıkça spoiler batağına çekileceğim için burada kitabın konusunu bırakıyorum. Gelelim kitap hakkındaki genel görüşüme; Öncelikle kitap o kadar akıcıydı ki bir gecede bitirdim, elimden düşmedi bir türlü. Karakterleri de içten ve sevecen buldum, muhtemelen elimden düşmemesinin en önemli etkeni bu oldu. Kitapta rastladığım bariz mantık hataları vardı, bir insan hiç mi sorgulamaz, her şeyin bu kadar göbeğindeyken hiç mi kuşku duymazsın? Bu kısım zorlama gibiydi. Kız tam bir yalanlar silsilesi içinde büyümüş olabilir ama durup sorgulamaması kendi seçimiydi, bu yüzden melekmiş gibi sürekli affedilip durması saçmaydı bence. Yazarın mekan tasvirlerini yeterli bulmadım çünkü sonuçta yaratılmış bir fantastik dünyada geçiyor olaylar, büyü kol geziyor. Mekan anlatımı yapılacakken bile olaylara geçiş yapılıyor yani yazar, mekan odaklı değil olay odaklı bir anlatım benimsemiş. Ve göze batan bir konu da, yazarın sanki sürekli durup kendisine "şuan bir fantastik dünya yaratıyorum" hatırlatmasını yapmış gibi olmasıydı. Halbuki bu tür kitaplarda esas alınması gereken şey yazılan her şeyin gerçek diye benimsetilmesidir. Örneğin; Yüzüklerin Efendisi dünyasına adım attığınızda "bu bir kurgu" diye içinizden geçirmezsiniz çünkü yazar size başka bir gerçeklik yaratmış olur, siz bu gerçekliğe en azından kitaptayken bağlı kalırsınız. Sevmediğim bir kısımda kitabın sonunda gelişen olaydı, fazla yüzeyseldi. Aslında bu olayın daha detaylı, hiç değilse daha açıklayıcı olmasını isterdim. Her şey bir anda oldu bittiye getirildi. Bunu da yeni bir evren yaratan diğer fantastik tarzı yazarlarında da rastladığım bir duruma bağlıyorum. Arkadaşlar bazen yazarlar bencillik yapabiliyor. Orada bir gizem hissi, anlatılmasada anlam barındıran bir hava verdiğinden genelde bunu anlayamıyorlar. Tüm kitap film şeridi gibi gözünüzde canlanırken sondaki olay muğlak, anlaması zor bir hal alıyor. İşte bu, yazarların eserlerinden kendilerine saklı kalacak bir parça koparmasıdır. Koca bir yapbozun tek bir parçasının eksik olduğunu düşünün, her şey yerli yerindeyken illaki gözünüze batacaktır. Kitabın sonunda gerçekleşen olay bu kitabın eksik parçasıydı. Yinede her şeyiyle sevdiğim, okumasanız bir şey kaybetmeyeceğiniz ama okusanız da bir şey kaybetmeyeceğiniz bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Zaman ayırıp bu kitapla keyifli bir yolculuğa çıkmanızı dilerim.

percy_jackson 3 years ago

Uçurtmayı Vurmasınlar

Feride Çiçekoğlu

19 Gönderi

Spoiler içeriyor Gözeldi. -------------------- Bu spesifik, çığır açıcı nitelikte yorumumu yukarıda bırakıp yeni yorum girmek istedim. Öncelikle Feride Çiçekoğlu'nun yalın, sade, anlaşılır bir anlatım dili benimsemesine rağmen rahatlıkla kafanızda canlandırabileceğiniz bir betimlemeyle anlatmasını çok sevdim. En çok bu konuda hayran kalmış olabilirim.…devamıGözeldi. -------------------- Bu spesifik, çığır açıcı nitelikte yorumumu yukarıda bırakıp yeni yorum girmek istedim. Öncelikle Feride Çiçekoğlu'nun yalın, sade, anlaşılır bir anlatım dili benimsemesine rağmen rahatlıkla kafanızda canlandırabileceğiniz bir betimlemeyle anlatmasını çok sevdim. En çok bu konuda hayran kalmış olabilirim. Kitapta ki olayları küçük bir çocuğun (Barış) mektuplarından okuyoruz. Bu mektuplar genelde demir parmaklıklara takılıyor ve çok sevgili İnci'sine gidemiyor. Barış'ın değil ama koğuştaki başka mahkumlardan bazılarının yazdığı mektuplar demir parmaklıkları aşıp gideceği yere gidebiliyor bazen. Barış koğuşta annesiyle kalan küçük bir çocuk. Neyin neden olduğunu kendince sorgulayıp, bu sorularının cevapsız kalması sonucu kendi cevaplarını yarattığı bir süreç var. Bunlardan beni etkileyen, "insan kitaplardan neden korkar ki?" sorusu oldu sanırım. Gerçekten bir süre oturup üstüne düşündüm, şahsen sorgulayan kişilerin kendince cevaplar çıkardığına eminim. Genelde verilen cevapsa 'aydınlanmanın, hak savunmasının önüne geçebilmek, kör koyunlar yetiştirebilmek içindi' cevabıdır. 12 Eylül zamanlarını az çok bildiğinizi varsayıyorum, kitap bu dönemlerde geçiyor. Ve kitapta çok çeşitli insan skalası var; gencinden yaşlısına, okurundan hayat kadınına, gelininden kaynanasına, çocuk gelininden hırsızına kadar büyük bir karakter yelpazesine sahip. Okurken en çok keyif veren şeyde buydu bence. Kısacıkta olsa sizleri tanımak güzeldi kızçelerim. Yazar kitabın beyaz perdeye bir gönül borcu olduğundan bahsediyor ki haksızda değil. Bunların dışında olayların çocuk gözünden nasıl işlendiğine hâlâ hayranlık duyuyorum çünkü gerçekten Barış'ın mektupları elime geçmişte İnci benmişim gibi hissettim. Zaten kitapta bahsi geçen dönemlerde yaşasaydık şayet raf halkından çoğu kişinin hapislere tıkılmış, sürekli sürgün yiyen belki işkencelerden ölmüş belki idama çarptırılan kişiler olacağından şüphem yok. Yani a dostlar insan kitap okuyor diye katille, hırsızla, yolsuzla nasıl bir tutulur? Böyle bir dönem düşünebiliyor musunuz? Yazarımız Feride hanım bizzat yaşamış, hapsi de boylamış fakat yılmamış bir yazar ve okurdur. Kitap düşmanlığı apaçık diktatörlük örneğidir, Führer Adolf Hitler'in insanlar kadar kitap katili olduğu da bilinmektedir. Bir daha böyle zamanlar yaşanmaması ümidi taşıyorum ve kitabı okumanızı tavsiye ediyorum. Barış'a bir kucakta siz açın, saçını bir kere de siz okşayın, bir kere de siz oturup gülüşün, bir kere de siz cevaplayın sorularını ve engel olun silahlılara, engel olun ki Uçurtmayı Vurmasınlar! --Son olarak: "İnsanların düşünmemesi yöneticiler için ne büyük şans" demiş sayın Adolf Hitler. Düşünün. Düşünebilmek için okuyun, izleyin, yazın, çizin... Yoksa ne manası var yaptığınız şeylerin.

percy_jackson 3 years ago

Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesi

F. Scott Fitzgerald

8 Gönderi

Sevgili, sayın Raf ailesi. Sizlere bugün okuduğum ve bir saat bile olmadan bitirdiğim "Benjamin Button'un tuhaf hikayesi" adlı kitaptan bahsetmek istiyorum. Yazarı Fitzgerald, zaten böylesine çekici bir muhteşemliği ancak Fitzgerald yaratabilirdi. Eminim içinizden bazıları kitabın filmini izlemiştir, öncelikle kitapla filmin…devamıSevgili, sayın Raf ailesi. Sizlere bugün okuduğum ve bir saat bile olmadan bitirdiğim "Benjamin Button'un tuhaf hikayesi" adlı kitaptan bahsetmek istiyorum. Yazarı Fitzgerald, zaten böylesine çekici bir muhteşemliği ancak Fitzgerald yaratabilirdi. Eminim içinizden bazıları kitabın filmini izlemiştir, öncelikle kitapla filmin neredeyse hiç alakası olmayan iki farklı anlatım tarzında işlenen yapıtlar olduğunu belirtmek istiyorum, eğer kitabı okuyacaksanız kesinlikle filmi kafanızdan silin ve bu kitapla bağdaştırmaya çalışmayın. İnanın kitapta filmi aramak büyük hata olur. Mesela bariz bir ayrım söyleyecek olursam filmde babası bebeği bırakıyordu ama kitapta babası bebeği bırakmıyor. Aralarındaki tek ortak nokta ise Benjamin'in yaşlı biri olarak doğup zaman içinde bedenen gençleşerek bebek kundağında ölümüydü. Bu spoiler değil çünkü film açıklamasında, kitabın arka kapak yazısında, dağda da taşta da, suyun üstüne bile yazılmış olarak bunu görebilirsiniz. Kısacası film bambaşka bir başyapıt apayrı bir hikaye, kitap ise çok daha başka. Filmini de izlemenizi tavsiye ederim. Brad Pitt'in usta oyunculuğuyla ayrı bir tat verilmişti. Kitap hakkında genel bir özet yazmak bile mümkün değil sanırım çünkü kitap o kadar ince ve olaylar o kadar netki bunu özetleyemezsiniz yani söyleyeceğim her şey kitaptaki olayların aynen aktarımı olur. Ama esere genel bir giriş yazacak olursam: Button ailesi prestijli bir ailedir ve bay ile bayan Button bir bebek beklemektedir. Ancak doğan çocuk bir bebek değil yetmiş yaşında ihtiyar biridir. Sonrası tamamiyle Fitzgerald'ın muhteşem yaratıcılığını bezeyerek anlatması. Çok uzun ve dolu dolu olaylar beklemeyin burada kastettiğim yazarın ortaya koyduğu fikrin inanılmaz bir şekilde olağan işleyişi. Yani çok doğaldı, hiç yadırgamadım "amaan canım olur öyle şeyler" diyesim geldi. Kitapta asıl önemli olan Benjamin'in göründüğü yaşı yaşaması, mesela yetmiş yaşında doğdu tamam ama dersin ki daha yeni dünyaya geldi oysaki baktığınızda Benjamin'in ansiklopediler okuyup çocuk oyunları ve oyuncaklarıyla hiç ilgilenmediğini görüyorsunuz. Aynı zamanda dış görünüşü beş yaşlarındayken göründüğü yaşın zevklerine sahipti. Genel işleniş ve tüm bu süreçte insan psikolojisine bir inceleme de getirilmiş. Yalnızca ortaya konan fikir ve o akıcı anlatım için bile okunur. Fitzgerald muhteşem bir yazardı, elinize geçen kitaplarına kıymet verip tekrar tekrar okumanızı tavsiye ederim. Dili bazı kitaplarında ağır gelebilir, çok süslü, fazla betimleyici, sürekli renkli filmi kitaba aktarmaya çalışmış gibi gelebilir ama okudukça tarzına, anlatışına, kendi dünyasına, renkli bakışlarına, her şeyine alışıyorsunuz. Hatta hayatınız da o anlatımın doygunluğunda bir bakış açısı kazanıyorsunuz. Ben kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum, mutlaka tavsiye ediyorum, zaten kısacık ve akıcı. Benim anlatışım karmaşık ve kopuk kopuk oldu ama çok güzeldi, bu güzelliği sizinde keşfetmenizi isterim. Umarım keyif aldığınız bir kitap olur. ------------------------------------------------------------- - Son olarak; İnsanlar yalnızca görmek istediklerini görür, öyle çok görürlerki senin aslında orada olmadığının farkına bile varamazlar.

percy_jackson 3 years ago

Henri Pick'in Gizemi

Rémi Bezançon

2 Gönderi

- Film 2019 yılında, Rémi Bezançon tarafından yazılmış ve çekilmiştir. Senaryoyu Rémi bir kaç kişiyle birlikte yazmıştır. - Filmin konusundan kısaca şöyle bahsedebiliriz, Genç bir editör reddedilen kitaplar kütüphanesine gider ve orada bir şaheser bulur. Bu reddedilen taslağın sahibi ise…devamı- Film 2019 yılında, Rémi Bezançon tarafından yazılmış ve çekilmiştir. Senaryoyu Rémi bir kaç kişiyle birlikte yazmıştır. - Filmin konusundan kısaca şöyle bahsedebiliriz, Genç bir editör reddedilen kitaplar kütüphanesine gider ve orada bir şaheser bulur. Bu reddedilen taslağın sahibi ise pizza dükkanı sahibi olan Henri Pick'dir. Yalnız, Pick bir kaç yıl önce ölmüştür. Pick'in eşi Madelain'ı kitabın basımı için ikna eden editör, kısa zamanda kitabın Fransa edebiyat camiasında yarattığı etkiyle bir anda "genç bir editör kayıp bir cevher buldu" cümlesinin öznesi haline dönüşür. Fransa'nın saygın eleştirmenlerinden biri programında bu kitabın gerçekten Pick tarafından yazılıp yazılmadığını sorgular ve asıl olaylar gelişmeye başlar. Özellikle hayatında bu sorgulamadan sonra gelişen değişiklikler, adamı bu konuyu aydınlatmada daha takıntılı hale getirir. Kitabı gerçekten Pick mi yazdı? Eğer cevap hayırsa o zaman gerçek yazar kim? Eleştirmenin gerçeği araştırma yolunda bir süre sonra Pick'in kızı da katılır ve birlikte bir araştırma içine girerler. --------------------------------------------------------------- - Bu filmi Raf'a eksik içerik olarak dün Ütopya'da 7 Gün ile birlikte bildirdim ve bugün içeriklere eklemişler. Raf ekibine bilmem kaçıncı bildirimimi yine hızlıca değerlendirdikleri ve içeriklere ekledikleri için çok teşekkür ederim. --------------------------------------------------------------- - Film hakkında bir kaç sitedeki yorumlara baktığımda fazla ağır ve monoton ilerlediğini söylediklerini gördüm. Şahsen ben buna katılmıyorum. Filmde tam yazarı bulduk, işte bu dediğiniz anda bile tek bir ipucuyla tüm yolu geri tepmek ve yolun başındaki tabelalara yeniden daha dikkatli bakmanız gerekiyor. Filmde edebiyata fazlasıyla doyacağınızı düşüyorum. Yorumlarda neden ağır ilerliyor dediklerini de anlıyorum aslında. Şöyleki başından sonuna kadar bir araştırmanın, bir şeylerin peşinden koşmanın içindesiniz. Sakin bir tınıda olmasına rağmen olay örgüsü sizi hareketlendiren bir tarzdaydı. Asıl çözülüş ise en sonda. Yani bir anda elinizdeki her şey değişiyor. Sürekli gerçeği başka yerde aramanıza rağmen aslında hemen yanıbaşınızda sürekli size kendini gösterme çabasında olduğunu görüyorsunuz. Spoiler vermek yada sonuna dair tek bir şey bile söylemek istemiyorum çünkü büyüsünün bozulacağını düşünüyorum. Sonu çok etkileyiciydi, bir anda çözüldü ve ben hiç düşünmemiştim. Mutlaka izlemenizi ve keyifli vakit geçirmenizi tavsiye ederim. Şunu da belirtmek istiyorum Rus edebiyatı muhteşem bir derinlikte ve büyüleyici derecede etkileyici ki Rusların edebiyat dünyasına yaptıkları katkı kesinlikle tartışmaya kapalıdır. Hepinizin mutlaka, en azından bir kere, elini Rus edebiyatına değdirmesini tavsiye ediyorum.(Sonda Rus edebiyatından bahsetmemin nedeni filmde bolca geçmesi. Tamamen filmle alakalı olarak küçük bir not gibi yani) - Son olarak; Edebiyatla sinemanın harmanlanması kadar büyüleyici çok az şey gördüm. Bu tür film önerileriniz varsa almayı çok isterim. Teşekkür ederim.

percy_jackson 3 years ago

Han Gong-ju

Su-jin Lee

2 Gönderi

Yüzmeyi sever misiniz? Bu filmde karşımızda lise öğrencisi genç bir kız var(Han Gong-Ju). Bu kızın başka bir okula transfer sürecini ve sonrasında gelişen olayları gözlemleyerek izliyorsunuz. Evet, yönetmen size filmi gözlem aracılığıyla anlatıyor. Filmin başından sonuna kadar ki tüm süreç…devamıYüzmeyi sever misiniz? Bu filmde karşımızda lise öğrencisi genç bir kız var(Han Gong-Ju). Bu kızın başka bir okula transfer sürecini ve sonrasında gelişen olayları gözlemleyerek izliyorsunuz. Evet, yönetmen size filmi gözlem aracılığıyla anlatıyor. Filmin başından sonuna kadar ki tüm süreç yapboz gibi ilerliyor. Size belirli sahneler ve belirli ipuçlarıyla bu öğrencinin neden diğerlerinden daha farklı tutum ve davranışlar sergilediğini gösteriyor ve en sonunda da büyük resmi tamamiyle sunuyor. Yüzmeyi neden seversiniz ki, keyifli olduğu için mi? Filmdeki bu öğrenci neden transfer oluyor? Her öğrenciyle öğretmeni bu kadar hassas tutumlarla ilgilenir mi? Bu kız neden doktora gidip muayene oluyor? Bir öğrenciyi sınav ve gelecek kaygısı dışında bu kadar ne tedirgin eder? İnsanların hayatları cidden gördüğünüz kadar mı yada size gösterildiği kadar mı, gerçekten görmek istediğiniz kadarından fazlasını umursamadığınız için tüm resmi göremediğinizi hiç düşündünüz mü? Peki bu öğrenci neden yüzmek için bu kadar çaba sarfediyor? Belki de kendi tutunacağı dalı oraya kendi yerleştiriyordur. Aslında filmin açıklama kısmını okuduğunuzda da az çok bir şeyler anlıyorsunuz bu yüzden açıklamada ki kısımdan bahsetmeye gerek duymadım, orada yazıyor. Film hassas bir konuyu işliyor. Ben gerçekten çok yerinde ve özenle işlediklerini düşünüyorum. Asla bayağı yada tek düze, öylesine bir film değildi. İzleyip kendi kendinize bir şeyleri tartışmanızı ve bu konu üstüne ehemmiyetle düşünmenizi çok isterim. İnsanların her konuda önyargılı, küçümseyici, kınayıcı bakan bir çift gözü vardır. Bu bakışların insanları en az olaylar kadar yaraladığını, ölüme sürüklediğini ve anlayışa muhtaç bıraktığını bilmenizi isterim çünkü bir süre sonra bu bakışlar insanların üstüne o kadar siniyor ki kişinin kendisi bile aynaya baktığında o göz izlerini takip ederek aynı bakış ve tavırı kendisine uyguluyor. Bundan kurtulun, her iki taraf içinde söylüyorum bunu. --Buradan sonrasında film adına spoiler vardır.-- Filmin sonunda bu öğrencinin bir çetenin tecavüzüne kurban gittiğini ve her ne kadar her şeyden kurtulmaya, yeniden bir şeyler yapmaya uğraşsa da tüm bu olayların hortlak gibi tekrar ortaya çıkışını görüyorsunuz. Burada yüzmenin daha çok metafor olarak kullanıldığını düşünüyorum. Filmin sonunda öğrenci suya atlayıp intihar ettiğinde kafanızda 'ama yüzme biliyor, kurtulmuştur değil mi?' cümlesi yankılanıyor ve o muallaklık tamamiyle size bırakılmış. O yargılayıcı bakışların ekranı delip gözlerime değin ilerlediğini hissettim, gerçekten etkileyiciydi. Çok yerinde ve hassasiyetle, tüm gerçekçiliğiyle işlenmiş bir Güney Kore filmi olduğunu düşünüyorum. Mutlaka izlemenizi de öneriyorum. Herkesin izlemesi, oturup üstüne düşünmesi ve kendisini her konuda sorguya çekmesi gerektiğine inanıyorum çünkü siz haricinde kimse size sorgulama kurup sonucundaki kararı üzerinizde uygulamaya koyamaz. 'Yüzmeyi bir çok kişi sever. Özellikle de kendisinden korkup yine kurtuluşunu kendi yaratmaya çalışanlar, yaşamak için kendi yarattığı ölüme karşı bir önlem olarak görenler sever.' ########### -Ama zaten yüzmeyi kim sevmez ki?

percy_jackson 4 years ago

Can Dostum

Olivier Nakache

190 Gönderi

"Can Dostum (Fransızca özgün adıyla Intouchables), yönetmenliğini Olivier Nakache ve Éric Toledano'nun üstlendiği, komedi-drama türündeki 2011 yapımı Fransız filmi. Başrollerini François Cluzet ve Omar Sy paylaşmaktadır. Yamaç paraşütü kazası sonrası boynundan aşağısı felç olan bir adam ile kendisine yardımcı olması…devamı"Can Dostum (Fransızca özgün adıyla Intouchables), yönetmenliğini Olivier Nakache ve Éric Toledano'nun üstlendiği, komedi-drama türündeki 2011 yapımı Fransız filmi. Başrollerini François Cluzet ve Omar Sy paylaşmaktadır. Yamaç paraşütü kazası sonrası boynundan aşağısı felç olan bir adam ile kendisine yardımcı olması adına işe aldığı yardımcısının hikâyesini konu almaktadır." Vikipedide tam olarak böyle yazıyordu (aksini iddia edene kopyala yapıştır yaptığımı söylemek isterim) -Filmi yorumlamak istemiyorum daha doğrusu istesemde yorumlayamıyorum. Çok güzeldi, tek söyleyebileceğim şey bu; çok güzeldi. Hani bir şeyi çok sevdiğinizde, çok beğendiğiniz yada etkilendiğinizde diliniz tutulur ya, resmen akıl tutulması yaşarsınız, kelimeler anlamsız gelir, ne desen tanımlayamazsın tarifinin eksik kalacağını hissedersin.. tıpkı aşık olmak gibi. Bu filmdede aynen böyle oldu benim için, çok etkilendim. Dostluk benim için çok yüce fazlasıyla kutsal bir şey bu yüzden filme önce 'ne kadar düzgün işleyebilmişlerdir ki dostluğu?' diyerek başladım ama gayet yerinde işlediklerini düşünüyorum. Filmin başında birinin bir başkasına bu kadar çabuk güvenip her şeyini emanet etmesi gerçeklikten uzak gelmişti yani 'film sonuçta' demiştim ama şimdi düşününce aslında bu gerçek, gerçek olan bu, bazı insanları gördüğünüzde tanırsınız siz bilmesenizde -derinlerde yaşayan dünyayla garip bir bağı olduğuna inandığım bir his vardır insanlarda- görünce tanır bu dostum der, bu benim evim der, bu benim aşkım der. Belki sizde yaşamışsınızdır birini tanıyalı bir gün bile geçmemiştir ama sorsan içinde kırk yıllık tanışığındır. Bir dost benim için bir insandan, öylesine bir sohbetten, iki gözyaşı bir şen kahkahadan çok daha fazlasını ifade eder (her ne kadar ben bi türlü ifade edemesemde 😅). Dediğim gibi bazı şeyleri bir türlü anlatamazsın, ya duyguların sığmaz sözcüklere, ya kelimeler dilsiz kalır çünkü bazı şeyler yalnızca hissedilir. -----Mutlaka izlemenizi tavsiye ederim ve tabiki burda yazdığım her şey (vikipedi yapıştırması hariç😁) şahsî görüşüm filmden benim kadar etkileneceksiniz diye bir şey yok yada dostluk sizin için bunları ifade etmiyor olabilir aksine bambaşka bir şey de olabilir, tekrar söylüyorum tüm bunlar "bence" , "benimce" görüşler, cümleler. - Son olarak ; hiç kimse değer verdiği birini, dünyaya renk katan bir çift gözünü kaybetmek istemez.

percy_jackson 4 years ago

Bay Kader

James Orr

3 Gönderi

Hiç durup hayatınızdaki bir andan dolayı yaşadığınız onca zaman adına pişmanlık duydunuz mu? Birçok kişinin vardır sanırım 'o sınava daha çok çalışmalıydım', 'onu sevdiğimi söylemeliydim', 'bu işe girmemeliydim' gibi keşkeleri ve dönüp dolaşıp 'acaba böyle olsaydı nasıl olurdu?' diye söylemleri.…devamıHiç durup hayatınızdaki bir andan dolayı yaşadığınız onca zaman adına pişmanlık duydunuz mu? Birçok kişinin vardır sanırım 'o sınava daha çok çalışmalıydım', 'onu sevdiğimi söylemeliydim', 'bu işe girmemeliydim' gibi keşkeleri ve dönüp dolaşıp 'acaba böyle olsaydı nasıl olurdu?' diye söylemleri. Şimdi filme gelelim: 1990 yapımı döneminin gerek konu gerekse işlenişi olarak ötesinde gördüğüm ve izlerken kendimden de çokça parça gördüğüm bir filmdi. Başlarda acaba izlemeyip kapatsam mı diye düşünmedim değil :) ama izledikçe bir şekilde bağlandım. Konusundan bahsedecek olursak: Larry normal ve düzenli bir hayatın içinde yaşayan ama geçmişte beyzbol maçında kaçırdığı bir vuruştan ötürü pişmanlık duyup acaba? Keşke! gibi hayatımızın büyük bir diliminde bizimle olan kelimelerin aklını kurcalamasına engel olamayan biridir. Onu seven bir eş, iyi bir arkadaş, düzenli işine rağmen bu kelimeler peşini bırakmaz ve bir barda karşısına 'bay kader' çıkar(Mike), Larry'e bir şans sunar ve eğer vuruşu kaçırmasaydı nasıl bir hayatı olacağını görmesi adına bir içecek ikram eder daha sonrasında olanlar Larry'nin sorularına ve aklına takılıp duran acabalarına cevap olabilecek midir? Filmi kesinlikle izlemenizi öneririm. Bazen ihtiyacınız olan şeyin geçmişte bir yerlerde saklı olduğunu düşünebilirsiniz ama nasıl bugünümüzü dünümüz inşa ettiyse, yarınımızıda bugünümüz inşa eder. Değişimin illa gerekli olduğunu düşünüyorsanız hâlâ hayatta olduğunuza göre yeni bir yarın için geçmişe yolculuğa değil bugününüze birkaç dokunuş yapmanızın yeterli olacağını bilmelisiniz. Sahip olduklarınızın kıymetini bilmelisiniz (klişe tahtı). Mutluluğunuz arkadaşınızın samimiyetinde, sevdiğinizin gülüşünde, bahçesi çamur içinde olan mavi bir evde olabilir. Filmdeki en etkilendiğim ve kendimi gördüğüm sahne, Larry'nin operaya gitmeyip garajda lüks otomobilleri olmasına rağmen oturup oyuncak kırmızı arabayla(kırmızı bir martı kanatlı :)uğraştığı sahneydi, çok hoştu, bu tıpkı büyüklerin sürekli çocukluğuna dönme istekleri gibiydi; size geçmişi hatırlatan, size sizi hatırlatan bir anı gibiydi. Dünyada bir şeyin, herhangi bir şeyin daha iyisi mevcut olabilir, daha pahalısı, daha güzeli, daha büyüğü, daha lüksü, daha dahası da olabilir ama önemli olan bunlar değildir önemli olan ihtiyacınız olanın 'o' olmasıdır ve 'o' her neyse kaybetmeyin çünkü Mike her zaman orada olamayabilir :) - Geçmişe saplanıp kalmış yada orada bir yerlerde bir parçasını bırakmış kişilere filmden bir replik "sorun değil, önünde koca bir yaşam var; her şey iyi olacak" ################ --Son olarak; +"bahçeye çit dikmemiz gerektiğini düşünüyorum, kaça dikersin?" -"bin dolar" +"sen başka para bilmez misin?" -"....." +"...." -"iki bin dolar?"