Can (@rhythm)

İlk büyük bütçeli yerli distopyamız hayırlı uğurlu olsun. Anlatı gayet güzel oturtulmuş diyebilirim. Kriz anlarında otoritenin daha da sertleşmek istemesi, sivil itaatsizliğin silahlı mı barışçıl mı yapılması gerektiği tartışması, çaresi bulunamayan bir hastalığı ortadan kaldırmak için hastalık taşıyanları toptan öldürmenin…devamı

rhythm 2 years ago

Ulusların Düşüşü

James A. Robinson, Daron Acemoğlu

5 Gönderi

Uzun süredir herkesin diline yapışan "coğrafya kaderdir" sloganını yerle bir eden bir inceleme olmuş. Bu sloganı yıkmak için özellikle Kuzey Kore-Güney Kore, Meksika-Teksas gibi birbirine komşu coğrafyaların, refah olarak birbirlerinden ne kadar farklı oldukları vurgulanmış. Bunun sebebi bir tarafın kapsayıcı…devamı

rhythm 5 years ago

The Platform

Galder Gaztelu-Urrutia

456 Gönderi

Başrollerini Erol Köse ve Zlatan Ibrahimoviç'in paylaştığı İspanyol yapımı Netflix filmi. Dini sembollere atıfların sayısız olduğu bu yapımda bizi dikey bir hapishane bekliyor. Her katta bir hücre ve her hücrede iki kişi bulunuyor. Her hücrenin ortasında dikdörtgen şeklinde bir delik…devamıBaşrollerini Erol Köse ve Zlatan Ibrahimoviç'in paylaştığı İspanyol yapımı Netflix filmi. Dini sembollere atıfların sayısız olduğu bu yapımda bizi dikey bir hapishane bekliyor. Her katta bir hücre ve her hücrede iki kişi bulunuyor. Her hücrenin ortasında dikdörtgen şeklinde bir delik bulunuyor. Ve her gün belli bir saatte herkese yetecek kadar yemek, en üst kattan başlayarak, odaların ortasındaki delik aracılığıyla mahkumlara servis ediliyor. Böylece 2. Kattaki mahkumlar 1. Kattakilerin bıraktığı yemeklerle idare etmek zorunda. Bu şekilde aşağı doğru inen bir sofra var. Sorun şu ki o ay üst katta kalan mahkumlar kıtlıktan çıkmış gibi yedikleri için(geçen ay aşağılardaki katlarda kalmışlarsa cidden kıtlıktan çıkmışlardır) alt kattakilere hiçbir şey kalmıyor. O ay alt katta kalan mahkumlar ya intihar ediyor, ya hücre arkadaşını öldürüp onun etiyle besleniyor ya da açlıktan ölüyor. Bu anlattığım temel problem üzerine yürüyor film diyebiliriz. Filmi iki yönden ele alabiliriz ideolojik ve dini olarak. Sınırlı kaynakların insanlara eşit ve azar azar dağıtılırsa bu hapishanede sorun kalmayacağını herkes anlıyor zaten. Çünkü herkese yetecek kadar yemek var aslında. Ama bir önceki ay açlıktan ölmek üzere olan, kimsenin gözünün yaşına bakmadığı bir adamın üst katlara çıkınca aynı özveriyi göstermesini bekler misiniz? Ben beklemem. Ye gitsin aslanım. Yarasın. Belki de şu an geçen ay seni aç bırakan bir adamı öldürüyorsundur. Afiyet olsun. Benim fikrim bir yana filmin ideolojik olarak anlatmaya çalıştığı, daha doğrusu benim yakalayabildiğim şeyler şu şekilde: -Devrim gelecekse tepeden gelir. Alt tabakanın yapabileceği bir şey yok. Sermayeyi tutan üsttekiler. Dünyanın bütün işçileri toplansa yaratabilecekleri en büyük fark 1 Mayıs'ta halay çekmek olur. -Evet kaynakların eşit paylaşılması herkesi mutlu eder ama insanoğlu doğası gereği her zaman daha fazlasını istemiştir, isteyecektir. Bu sebeple pratikte bu düzen ancak zor kullanılarak getirilebilir. Çiçekler böcekler eşliğinde değil. Bu iki maddeyi şu diyalog zaten net anlatıyor: -Hey alt kattakiler! Bakın size orada tabak hazırladık. O tabaktan yiyin ve bırakın sofrayı. Siz de bi alt katınıza aynı şekilde tabak hazırlayın. Onlar da bi alttakilere hazırlasınlar. Böyle böyle devam edelim. +yoo bu benim en doğal hakkım istediğim kadar yerim. -fazla yediğinizi gördüğüm anda sofraya sıçarım. +off iyi tamam da senin üst katındakiler bu kurala uymuyor onu ne yapacağız? -napim yukarı doğru sıçamıyorum ki ¯\_(ツ)_/¯ Bakın burada yukarı doğru sıçmaktan kasıt aslında üst sınıflara karşı bir güç uygulamak. Bunu yapamadığınız takdirde kaynak dağılımı yine adil olmayacak. Diyalogda alt kattakilerin istediğim kadar yerim demesi de insan doğasının aslında eşit dağılımlı bir sisteme uygun olmadığını gösteriyor. Finali biraz havada kalan bir film olsa da anlatmak istediği şeyler gayet net ve bunu çarpıcı öğelerle anlatmayı başarmış. Dini açıdan çok bilgi sahibi olmadığım için ve yorum çok da uzamasın diye irdelemeyeceğim. Yoksa zaten çirkin bir düzeni elinde bir kitap ile düzeltmeye çalışan ve en zor anlarında bu kitabı okuyup kuvvet bulan bir karakter hakkında da söylenecek çok şey olduğuna eminim. Bence bu film çeşitli mecralarda olması gerekenden çok daha fazla değer görmüş. Yere göğe sığdırılamıyor. Fikir ve sembolizasyon açısından harika ama gerek teknikleri gerekse senaryonun sonuca ulaştırılması açısından zayıf kaldığını söylemek gerek. Yine de izlemek vakit kaybı olmaz. Helalinden 7.5/10 puanı var. Not: Hassas bünyeye sahip olan arkadaşlar yemek yerken izlemezse daha iyi olur. Bana teşekkür edersiniz.

rhythm 5 years ago

Karakomik Filmler: 2 Arada

Cem Yılmaz

37 Gönderi

Vizyondayken kaçırdığım için üzülüyordum bu filmi. İyi ki gelmiş Netflix'imize. İki adet kısa film fikri gerçekten hoş. İki farklı hikayede zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz ve sürekli olarak akışın içinde kalıyoruz. Bu güzel. İki arada, açık farkla kendini gösteren bir yapım…devamıVizyondayken kaçırdığım için üzülüyordum bu filmi. İyi ki gelmiş Netflix'imize. İki adet kısa film fikri gerçekten hoş. İki farklı hikayede zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz ve sürekli olarak akışın içinde kalıyoruz. Bu güzel. İki arada, açık farkla kendini gösteren bir yapım olmuş. Cem Yılmaz sinemasına aşina olanlar Hokkabaz'daki hafif kekremsi tadı aldıklarını kendilerine itiraf edeceklerdir. Bu filmle daha iyi bağlantı kurabilmek için iş hayatına atılmış ve çeşitli ayak kaydırma olaylarına tanık olmuş olmak gerekir diye düşünüyorum. Henüz öğrencilik yapan kardeşlerimin bu yapımı kendilerine uzak bulması dünyanın en doğal durumu. Film boyunca kızıyoruz, üzülüyoruz, merhamet ediyoruz ve nihayetinde gülümsüyoruz. "Dalgalarla gülümse" sloganı gerçekten zekice seçilmiş. Hikayenin ortasında işlerin iyice absürdleştiğini düşünüp filmden kopma noktasına gelmiştim. O akışı belki biraz daha önceden kesebilir ve bizi gerçek dünyaya daha erken döndürebilirdi bence. Aynı zamanda the jacket isimli filme inceden göndermeler de sezilmiyor değil. Güç tek kişide kalırsa o kişi tehlikeli biri olur diyerek de politik mesajını vermiş. Sonuç olarak ben beğendim. Bu filmin amacı G.O.R.A. olmak değil de, Pek Yakında veya Hokkabaz olmaktı. Olmuş da. "Kaçamak" hakkında çok bir şey yazmak içimden gelmiyor. Shit-comedy tadında olması istenmiş tıpkı G.O.R.A.'daki gibi. Ancak o filmdeki espriler sokakta yapılmış zekice tespitlerin sonucu olarak ortaya çıkmıştı. Bu filmde çok ciddi bir olmamışlık var. Sarkastik ve komik olduğunu zanneden kötü Hollywood diyaloglarıyla dalga geçmek güzel eyvallah, Arrival da boş beleş bir şeydi buna da eyvallah ama sen Cem Yılmaz isen köpek bokuna basmalı sahne çekip de güldürmek istemezsin ya. Sanki bazı fikirleri çevresinden çok sevdiği biri vermiş de Cem Yılmaz o kişiyi kırmamak için çekmiş gibi. Tek mantıklı açıklaması bu olurdu bence bu filmin. Bu kadar kötü şey yazdıktan sonra bu serinin 2.'si Netflix'e gelince izlemeyecek miyim? Köpppek gibi izleyeceğim. Özellikle o fragmanda gördüğüm yetenek sizsiniz temalı hikayeyi aşırı merak ediyorum. Şov dünyasının karanlık yüzünü bu adamın kadrajından görmek harika olurdu. Abi duy sesimizi yapıştır 2. kısmı da. Bekliyoruz. Son sözüm de okuyucuya. Bak en az 3 dakikadır telefon elinde bir şeylere bakıyorsun. Hadi kalk bi elini yıka kolonya molonya dök biraz. Kendine dikkat et. Mümkünse evden çıkma. Yeşili sev ve doğayı koru. Sağlıcakla.

rhythm 5 years ago

Messiah

Michael Petroni

51 Gönderi

Günlük hayatında Messi'den daha fazla Adidas ve Nike giyen bir mesihin doğuşunu anlatıyor diyebiliriz. Yok muydu markasız tek renk bir kaftan? Onunla dolaşsaydı biraz. En azından daha inandırıcı olurdu. Gerçi mesihin fotoğrafları Insta'da #OnTheRoad diye paylaşılıyor. Modern çağlarda mesih olmak…devamıGünlük hayatında Messi'den daha fazla Adidas ve Nike giyen bir mesihin doğuşunu anlatıyor diyebiliriz. Yok muydu markasız tek renk bir kaftan? Onunla dolaşsaydı biraz. En azından daha inandırıcı olurdu. Gerçi mesihin fotoğrafları Insta'da #OnTheRoad diye paylaşılıyor. Modern çağlarda mesih olmak bunları getiriyor sanırım. Öte yandan, medeniyetin henüz ulaşmadığı Ortadoğu ve Afrika köşelerine çeşitli futbol takımı formalarının ulaştığı tespitimi doğruladığı için çok da acımasız olmayacağım diziye karşı. Farklı dilleri konuşan karakterlerin repliklerinin yine kendi anadillerinde olması çok güzel bir detay. Sırf bu olay yüzünden Chernobyl gibi kalburüstü bir diziyi izlemedim. Olay Rusya'da geçiyor, karakterler Rus, konuşulan dil İngilizce. Ama Rus aksanıyla. Tamamen saçmalıktı o açıdan. Neyse. Dizinin bu noktada iyi not aldığını söyleyelim. Olayların sonunda çıkarım yapma, gerçeği hafifçe örtüp ona ulaşma işini seyirciye bırakma olayı her zaman hoşuma gider. Ancak sanki bu senaryo, sonucu ve gerçeği seyirciye bırakacağım derken her şeyi muallakta bırakıyor. Bir sürü soru var ancak hiçbirinin cevabı yok. Birkaç cevap, birkaç ipucu verip büyük resmi görmeyi bize bıraksa daha mutlu olurduk açıkçası. Yiğidin harman olduğu Ortadoğu'da Hristiyan, Müslüman, Yahudi, iyi ve kötü, çocuk ve yetişkin, kadın ve erkek, kimsenin kimseye eyvallahı yok. Bunu gördük. Coğrafyadaki gerginliği ve hassas dengeyi ekrana yansıtmayı başarmış. Sinematografik açıdan çok da incelenesi bir yön bulamadım. Aslında iş yoğunluğumdan ve yorgunluğumdan dolayı çok da dikkat edemedim desem daha doğru olur. Kaydadeğer bir şey bulanlar beri gelsin. Dizinin etki yaratmasını beklediği çeşitli aforizmalar ve alıntılar var diyaloglarda. Bunu anlayabiliyorsunuz. Ancak o sözler seyircide yeteri kadar karşılık bulmuyor. Zira olaylarda yeterince gerilim yok. Bir aforizmanın etkileyici olabilmesi sadece o söz ile alakalı değil, sözün söylendiği durum ve zaman ile de yakından alakalıdır. O durumu yaratmıyor bir türlü bu yapım. Ama kesin benim anlamadığım bir şekilde dinler tarihine sembolik olarak atıflar vardır. Bu konuya ilgisi olanlar bir şans verebilir yapıma. Bu diziye ayırdığım vakitle 4-5 tane güzel film izleyebileceğimi göz önünde bulundurduğumda keşke izlemeseydim diyorum. Son olarak; şeyh uçmaz, mürid uçurur. Öptüm.

rhythm 5 years ago

Daniel Sloss: Live Shows

Daniel Sloss

5 Gönderi

Dilimizde "güldürürken düşündürmek" diye bir kavram vardır. Bu adam size gülerken düşünme aktivitesini dibine kadar yaşatıyor. Sanırım hayatımda izlediğim herhangi bir şov benim değerlerimi ve tavırlarımı bu kadar fazla değiştiremeyecek. Günümüz toplumunun normlarına en hassas yerlerinden vuran Sloss, şovunun dark…devamıDilimizde "güldürürken düşündürmek" diye bir kavram vardır. Bu adam size gülerken düşünme aktivitesini dibine kadar yaşatıyor. Sanırım hayatımda izlediğim herhangi bir şov benim değerlerimi ve tavırlarımı bu kadar fazla değiştiremeyecek. Günümüz toplumunun normlarına en hassas yerlerinden vuran Sloss, şovunun dark isimli ilk bölümünde, dinler, ırklar, pedofili, veganlık, engellilik, çocuk işçiler, ölüm gibi pamuk ipliğine bağlı konulara hiç çekinmeden değiniyor. Ve bunu yaparken, bu konulara verilebilecek en yanlış tepkileri vermeyi normalleştirdiğimizi, kafamıza adeta bir balyozla çakıyor. Bana kendimi sorgulatacak, düşünmeye sevkedecek, ofansif ama aynı zamanda kahkaha attıracak bir şeye ihtiyacım var diyorsanız, ilk bölüm tam size göre. Not: bu bölümün başları biraz yavan espriler ve çok şey anlatmayan anılarla geçiyor. 15-20 dakikadan sonra konular daha da derinleşince ne demek istediğimi anlayacaksınız. İkinci bölümün adı jigsaw. Genelde ilişkiler üzerinde durulan bu bölümde ilkine nazaran daha yumuşak bir tarz kullanılmış. Anafikir de biraz basit(biriyle gerçek manada bir ilişkin olması için öncelikle kendini keşfedip sevmen gerekir) olmasına rağmen, Sloss tarzı devreye girince yine sizi ekrana bağlıyor. Özellikle bir ilişkiniz varsa oturup partnerinizle izleyin. Bu bölümün ismi yabancı ülkelerde boşanma davalarında yer alıyor. Ve yanlış hatırlamıyorsam 7.000 civarı çiftin ayrılmasına sebep olmuş bir şov bu. Bölümdeki çoğu düşünce benim aklıma duştayken geldiği için beni pek fazla etkilediğini söyleyemeyeceğim. Zira izlerken sanki kendimi dışarıdan dinliyormuş gibi oldum. Ama okuduğum yorumlara bakılırsa insanlar bu bölümü daha fazla beğenmişler gibi duruyor. Şovun genelinde komedyenimiz diğerlerine göre mimiklerini çok daha fazla kullanıyor. Geçmişte aldığı oyunculuk eğitimini kullanmak istediği aşikar. Bu tarza alışmakta ilk başlarda biraz zorlanabilirsiniz. Önceden uyarayım dedim. "Laughter is not the opposite of sadness. Happiness is the opposite of sadness, alright? Laughter is a reaction. It’s free to exist in both.”

rhythm 5 years ago

The Two Popes

Fernando Meirelles

31 Gönderi

Net olarak bir diyalog filmi. Aynı inancı farklı görüşler ile yaşayan iki amcanın konuşmalarına üçüncü kişi olarak konuk oluyoruz burada. Dünyanın en sıkıcı 50 insanından 2'si arasında geçen olaylar da zaten ancak bu kadar ilgi çekici anlatılabilirdi. Diyaloglarda beni en…devamıNet olarak bir diyalog filmi. Aynı inancı farklı görüşler ile yaşayan iki amcanın konuşmalarına üçüncü kişi olarak konuk oluyoruz burada. Dünyanın en sıkıcı 50 insanından 2'si arasında geçen olaylar da zaten ancak bu kadar ilgi çekici anlatılabilirdi. Diyaloglarda beni en çok etkileyen şey "değişim mi ödün verme mi?" ikilemiydi. Hatta filmi izledikten sonra, kendi hayatımla ilgili kararlar alırken, ne kadar küçük şeyler olsalar bile, kendi kendime "şu an değişiyor muyum yoksa ödün mü veriyorum?" diye bir iç muhasebe yapmaktan alıkoyamıyorum kendimi. Ayrıca bu diyaloglardaki mizah oranı gerçekten çok yerinde. Filmin iki papa arasında geçen konuşmalardan oluşması sebebiyle çok sert bir ciddiyet bekleyebilirsiniz ama espriler o kadar dozunda ve yerinde ki, kesinlikle kahkaha atmıyorsunuz ama hafifçe bir gülümseme yerleşiyor yüzünüze ister istemez. Tanrı, futbol ve çeşitli ırklar hakkında çok kaliteli sarkastik şakalar mevcut. Filmin geçtiği mekanlar tek kelimeyle muazzam. Muazzam kelime anlamı olarak azamet sahibi demektir. Bence çok net karşılıyor. Bize sanat yönetmenini tebrik etmek düşer. Bu arada sizce de Hopkins amcaya ulvi roller çok yakışmıyor mu? Westworld'de de o simülasyonun tanrısı konumunda harikalar yaratmıştı. Kötü eleştirimizi yapmazsak olmaz. Hocam flashback olsun bir filmde. Zira aniden başka bir zaman akışına giriş yapmak yeniden dikkatimizi toparlıyor ve seyirciyi odaklıyor. Ama bir sahnenin flashback olduğunu anlamamız için inanın siyah-beyaz görüntülere ya da eskitilmiş filtrelere ihtiyacımız yok. 2019'da çekiyorsun bu filmi. Eski zamanlarda geçmiş olayları sanki o olayların geçtiği yıllarda çekilmiş gibi bir kalitede göstermek biraz ucuz. Sen dekorlarını ve kostümlerini düzgün tutarsan, ya da flashback'e geçiş anını akıllıca yaparsan seyirci zaten hemen buna uyum sağlayacaktır. Yapmayın bunu. Yönetmenin en güçlü filmi hala "Cidade de Deus". Yine de bu filmi izlemek size vakit kaybettirmeyecektir. Güzel müziklere, harika mekanlara ve zekice diyaloglara şahit olmak istiyorsanız bir an önce izlemelisiniz.

rhythm 5 years ago

IO

Jonathan Helpert

14 Gönderi

Arkadaşlarımla izledim, onlarla konuştum. Sonra açtım interneti, hakkında yorumları okudum. Filmi beğenen bir insana rastlamadım benden başka. Şimdi dilerseniz, eleştirilen noktalara bir bir göz atalım. Cast çok dar denmiş. Doğru. Filmde iki insan, bir adet teleskop ve birkaç arı oynuyor.…devamı

rhythm 5 years ago

6 Underground

Michael Bay

64 Gönderi

"Biz Ortadoğu'yu karıştırıyoruz ama bir sorun bakalım niye yapıyoruz." temalı bir film. Aksiyonun pornografisine kaçan ilk 20 dakikadan sonra senaryo ufaktan akmaya başlıyor. Şunu söylemeliyiz ki karakterler çok zayıf işlenmiş. Asker eskisi abi hariç kahramanlarımızın bir iç çatışması yok. Fransızların…devamı

rhythm 5 years ago

Ritüel

Ari Aster

154 Gönderi

Seyirci genel olarak ayinlerin vahşetinden etkilense de bu film beni daha çok kulaklarımdan vurdu diyebilirim. Dans sahnesinde müzik yönünün sürekli değişmesi olsun, komünün duygu yansıması yaptığı sahneler(Dani'nin yanındaki kadınlarla beraber ağlaması vb) olsun, folklorik şarkılar olsun gerçekten her biri farklı…devamıSeyirci genel olarak ayinlerin vahşetinden etkilense de bu film beni daha çok kulaklarımdan vurdu diyebilirim. Dans sahnesinde müzik yönünün sürekli değişmesi olsun, komünün duygu yansıması yaptığı sahneler(Dani'nin yanındaki kadınlarla beraber ağlaması vb) olsun, folklorik şarkılar olsun gerçekten her biri farklı yönlerden ruhuma hitap etti. Geçişlerin ve renklerin de olağanüstü olduğunu söylemezsek ayıp olur. *Yazının bundan sonrası bol bol spoiler içeriyor.* Aslında bu yapımı incelerken spoiler ibaresi kullanmak pek mantıklı değil. Zira filmin içinde, sonradan gerçekleşecek olayları anlatan öğelerden bol bol var. Bu noktada filmi daha önce izleyenlere, filmi tekrar açıp en baştaki görsele dikkatli bir şekilde bakmalarını tavsiye ediyorum. Fazlasıyla şaşıracaksınız. Ayrıca Dani'nin odasındaki bir tabloda, bir boz ayıyı öpen sarışın küçük bir kızın resmedilmiş olması harika bir ayrıntı kanımca. Aklıma takılan başka bir ayrıntı da, her ne kadar Christian ve arkadaşları Dani'nin gelmesini istemiyorlar gibi gözükse de İsveçli olan çocuk aslında Dani'nin gelmesini fazlasıyla istiyor. Kızın zaten önceden kraliçe olacağı belli. Doğumgünü şenliğin ilk gününe denk geliyor. Girdiği yaş, tarikatın inanışına göre hayatın ikinci evresine adım attığı yaş. Dikkat ederseniz kült üyeleri gençlerimizle tanışırken Dani'ye sürekli bir sarılıp öpme durumları var. Eve hoşgeldin falan diyorlar sarılırken. Diğerlerinin sadece elini sıkıp hoşgeldiniz demekle yetiniyorlar. Bunu kimse söylememiş. Çok bariz olduğu için yazmaya gerek duymadıysanız, şu paragrafa harcadığım emeklere üzülürüm. Hadi biraz daha derinlemesine bakalım: - Yönetmen, filmi yazıp yönetme aşamasında kendisinin de gerçekten yıpratıcı bir ayrılık döneminden geçtiğini söylüyor. Bu konuda kendisini Dani ile bağdaştırmış. Filmin sonunda Dani geçmişiyle bağlarını tamamen koparmış ve şiddetten doğan hazzı keşfetmiş bir şekilde güçlü duruşuyla dikkat çekiyor. - Aile yaşantısı sorunlu veya eksik kalmış kişilerin, bunun gibi tarikatlarda ve kültlerde sevgi görüp statü kazandıkça çabucak değişip hemen o topluluğun adetlerine ne olursa olsun uyum sağladıklarını sert bir şekilde görmüş olduk. Bu açıdan incelediğimizde çekirdek ailenin önemine vurgu yapılan iki buçuk saatlik bir kamu spotu çıkıyor ortaya. Bu durum filmin kendisinden bile daha ürkütücü :D - Benim gözümde bu yapımın en gerçekçi mesajı politik. Dışarıya tamamen kapalı olan bu toplumun, tanrılardan kehanetleri getiren üyesi, yani peygamberi, ensest ilişki mahsulü engelli bir çocuk. Yönetmenin, şu an dünyamızda yaşanan göçmen sorununa parmak bastığı bariz. Dışarıdan gelen insanlara yaptıklarını normalize eden bu toplumların liderlerine adeta hakaret ediyor bu yapım. Zaten filmin de İsveç gibi mülteci problemini üst düzeyde yaşayan ülkelerden birinde geçmesi isabet olmuş. Okkültizm ve şaman inanışları, İskandinav mitolojisi ve sembolleri hakkında ilgisi ve bilgisi olan kişiler bu filmi daha farklı açılardan daha doyurucu bir şekilde yorumlayacaktır muhtemelen. Şimdilik benden bu kadar. İyi seyirler...