(@) - Raf

Hamam Açıkca söylemek gerekirse Hamam filmini uzun yıllardır izlemek istiyordum. Her seferinde puanlamalar, yazılar ve kötü gereksiz yorumlarla karşılaşılaşıyor ve vaz geçiyordum. Şimdi Mubi’ye geldiğini görünce, aslında yönetmen Ferzan Özpetek‘in filmlerinin birçoğu gelince izlemek için kollarımı sıvadım. Yönetmen için yazacaklarım…devamıHamam Açıkca söylemek gerekirse Hamam filmini uzun yıllardır izlemek istiyordum. Her seferinde puanlamalar, yazılar ve kötü gereksiz yorumlarla karşılaşılaşıyor ve vaz geçiyordum. Şimdi Mubi’ye geldiğini görünce, aslında yönetmen Ferzan Özpetek‘in filmlerinin birçoğu gelince izlemek için kollarımı sıvadım. Yönetmen için yazacaklarım aslında bu filmin izlenmesi için olacaktır. Yönetmenin hemen hemen her filmini izlemek istesemde kısa filmleri, bazı yabancı filmlerini izlerken gerçekten hep anlamaya çalıştım, bu filmle olduğu gibi. Kendisini konu dışındaki temeli anlatsa da Özpetek’in bize böyle yansıtmasındandır diye düşünüyorum. Bu filmde Lgbt+ türüne ait gibi dursa da bence değil! Aslında ciddi anlamda değil, yönetmen bence burada yine dediğim gibi başka temel konuyu daha çok eline almış gibi. Bu filmde de İstanbul’du. Sanki yönetmen bu filmle bir aşk hikâyesi anlatacakken, bi’ anda İstanbul’un kendi hayatına giriş yapmış gibiydi. Karakterleri, oyunculukları ve bazı detayları ele alırsam orta seviyeninde altında olsa da ben daha çok mektupların anlamlarına puan piçmek ve emeklerini bu kategori de değerlendirmek isterim. Mektuplardan en ilginç benim için iki tanesini yazıp eski İstanbul’un özlemi, detaylarını bu filmle keşfetmenizi diliyorum. “Sevgili kardeşim, boğazımdan gitmeyen bir yumruyla yola çıktım. Geri dönmeyeceğimi biliyordum. Keşke böyle kötü ayrılmasaydık. Ama sen öyle istedin ve seni anlıyorum. Umarım en azından bu mektubu okursun. Ve belki bir gün, benden nefret etmeyi bırakırsan bana cevap yazarsın. “İstanbul, tam aradığım yermiş. Daha bir hafta oldu ama şimdiden güzelliğinden nefesim kesiliyor. Keşke daha önce gelsemişim. Sanki ben yorucu ve manasız bir hayat yaşarken sessizce beni bekliyormuş. Burada hayatın akışı çok daha yavaş ve yumuşak. İnceden esen rüzgâr tüm dertlerimi alıp götürüyor ve bana enerji veriyor. Nihayet hayata yeniden başlıyormuşum gibi hissediyorum.”” ““Ekim ayında bazı günler İstanbul gri oluyor. Yaz birden çekip gidiyor. Her defasında şaşırıyorum buna. Belki buraya geldiğimden beri hep tatilde gibi hissettiğimdendir.” Şimdi olduğu gibi aniden sonbahar gelince İtalya’yı düşünüp hüzünleniyorum. Sabah uyandığımda seni hayal etmeye çalışıyorum. Uyanıp neler yaptığını, kahvaltıda ne yediğini. Belki hava soğudu için kat kat giyiniyorsundur. Belki de bazen beni düşünüyorsundur. Sonbahar gelince Giuliana, kendimi yalnız hissediyorum. “Ve sonra küçük Francesco’yu düşünüyorum. Nasıl olduğunu bilmek isterdim. En sevdiği oyunları, en sevdiği yemekleri, aklından geçenleri. Eminim o da senin gibi çok zeki ve ketumdur. Senin oğlun, benim de biricik yeğenim. Ona benden hiç bahsediyor musun? Babası gibi bir adama dönüştüğünde şahit olmak isterdim. Güçlü, cesur ve bilinçli, arzuları anlayan o keskin bakışı ve onları gerçekleştirecek güçlü kollarıyla. Umarım özgür bir adam olur ve mutlu. Çünkü bir insan bu hayatta mutlu olabilir Giuliana. Olmalı da.””

seris_comment 6 months ago

Anora

Sean Baker

43 Gönderi

Anora 2024 Filmekimi’nin sonuna bıraktığım Anora filmini sonunda izledim. Sean Baker’dan izlediğim beşinci film olan Anora bence komedisi, draması, erotik yapısı ve eğlenceli anlatımı ile yönetmenin ustalığını konuşturduğu bir film olmuş. Herkese göre olmasa da bence sinemada izlenilmeli diye düşünüyorum.…devamı

seris_comment 6 months ago

Kutsal İncirin Tohumu

Mohammad Rasoulof

7 Gönderi

The Seed of the Sacred Fig - Kutsal İncirin Tohumu Aslında bu film için yazılabilecek çok fazla çıkarım yok çünkü siyasi ve kültürel olarak ele alındığında psikolojik yanının baskın olduğu ve insanların kolayca farklı noktalara çekebileceği bir konuyu temeline almaktaydı.…devamı

seris_comment 6 months ago

Yan Oda

Pedro Almodóvar

6 Gönderi

The Room Next Door - Yandaki Oda Bir yönetmen ölümü nasıl bu kadar hafif anlatabilir ve çekebilir? İşte sorum bundan ibaret. Pedro Almodóvar’ın 2023 yılında çektiği kısa metraj filmi Strange Way of Life filminden sonra ilk defa kendi kişiliğini bu…devamıThe Room Next Door - Yandaki Oda Bir yönetmen ölümü nasıl bu kadar hafif anlatabilir ve çekebilir? İşte sorum bundan ibaret. Pedro Almodóvar’ın 2023 yılında çektiği kısa metraj filmi Strange Way of Life filminden sonra ilk defa kendi kişiliğini bu denli yansıttığını görüyorum. Film 1 saat 50 dakika olmasına rağmen asla sıkmıyor ve Pedro Almodóvar’dan daha fazlasını bekliyorsunuz. Çünkü tam anlamı ile kendini rahat hissettiği kırmızı renklerin içinde sinematografisine bol bol başka renkleri de katmayı ve izleyiciyi sıkmamayı bu filmi ile tekrardan harika başarabilmişti. Bunun dışında filmin güzel olmasında cast ekibinin sağlam oluşu da var tabii ki. Yönetmenin ilk defa kendi dilinden farklı bir dilde anlattığı ‘The Room Next Door’ filminde oynayan ve bayılarak izlediğim Tilda var. Yönetmen sanki Tilda’ya öyle güzel bir saha hazırlamış ki Tilda coşmuşta coşmuştu. Kendisi ölümü anlatan karakteri canlandırmayı harika başarmış ve renklerin anlamlarını kullanarak giydiği kıyafetlerle Tilda bence Pedro Almodóvar ile kendi film anlayışını bulmuş gibi… Efsane sinematografisi, mekanları, Pedro Almodóvar’ın olmazsa olmaz kuir izleri taşıyan karakterleri ve diğer detaylar ile bu filmde kendimizi kah bol bol gülerken kah draması ile duygusal anlar yaşarken görebiliyoruz. Yazar karakterini canlandıran Julianne Moore’nun ise güzel gözleri, karakterine renk katan kıyafetleri ve Tilda ile olan tüm sahnelerde efsaneler yaratmayı ciddi anlamda başarmıştı. Pedro Almodóvar’ın kendine has çizgiler taşıyan son çektiği filmde afişleri ve anlatımları beni, bu sefer bu film tutmuş hissine kaptırdı. Renkli ve eğlenceli bir yaşamdan ölüme doğru giden bir hayatı içtenlikle anlatan Yandaki Oda, konusu bakımdan doygun bir metne sahip. Pembe kar gibi ölümün hafifliğini hissettiğim bu film, Pedro Almodóvar’ın bitmek bilmeyen sevişme sahnelerini istemesi ile de onun yapısını filme nasıl işlediğinin ve sıkmadığının büyük bir kanıtı. Zaman zaman daha fazla diyaloğun olmasını ve filmin aktığı sahnelerin olmasını istesem de pembe kar tanelerinden başlayan bu hikâyenin kesinlikle beyaz perdede izlenmesi gerekiyor. Daha fazla spoiler vermeden kaçıyorum. Keyifli izlemeler.

seris_comment 6 months ago

Persona

Ingmar Bergman

71 Gönderi

Persona filmini sonunda izledim. Açıkçası büyük bir psikolojik film olan ve aynı zamanda psikolojik filmlere beyni açık olan insanların izleyeceği tarzda dizayn edilmiş bir yapım. Bazı sözcüklerin içerisinde psikolojinizi düşünmenizi sağlayacak ve her seferinde detaylı düşünmeniz gereken bir film. Sanat…devamıPersona filmini sonunda izledim. Açıkçası büyük bir psikolojik film olan ve aynı zamanda psikolojik filmlere beyni açık olan insanların izleyeceği tarzda dizayn edilmiş bir yapım. Bazı sözcüklerin içerisinde psikolojinizi düşünmenizi sağlayacak ve her seferinde detaylı düşünmeniz gereken bir film. Sanat ve psikolojinin buluştuğu güzel bir kült yapım. Oyuncu olan ve film boyunca susan Liv Ullmann yani Elisabet biraz analiz yapıyor. Hemşirelerin neler yaşadığını gözlemliyor sanki kendi acılarından kaçıyormuşcasına. Hemşire Alma’yı da Bibi Andersson harika canlandırıyor. İkiliyi izlemek harikaydı. Bazı topladığım cümlelerse hâlâ düşündürücü. Yazıp düşünmeye çekiliyorum. “Bütün endişelerimiz ihanete uğramış düşlerimiz, bu anlaşılmaz vahşet kaybolan şeyler için duyduğumuz korku ve dünyevi koşullarımızın acı dolu ağrılı yavaş yavaş dünya dışı bir umudu olarak kristalize oluyor. İnanç ve şüphelerimiz karanlığa karşı sessiz sessiz bir çığlık ve sessizlik terkedilmişliğimizin müthiş kanıtı.” “Benim anlamadığımı mı sanıyorsun? Var olmak denilen o umutsuz düşü… Olur gibi görünmek değil, var olmak. Her an bilinçli, tetikte… Aynı zamanda başkalarının huzurundaki varlığınla kendi içindeki varlık arasındaki o yarılma… Baş dönmesi ve gerçek yüzünün açığa çıkarılması için o bitimsiz açlık… Ele geçirilmek, eksiltilmek ve hatta belki de yok edilmek… Her kelime yalan… Her jest sahte… Her gülümseme yalnızca bir yüz hareketi… İntihar etmek? Hayır. Fazlasıyla iğrenç… İnsan yapamaz ama hareketsiz kalabilir, susabilir. Hiç değilse o zaman yalan söylemez. Perdelerini indirip, içine dönebilir. O zaman rol yapmaya gerek kalmaz, bir kaç farklı yüz taşımaya ya da sahte jestlere. Böyle olduğuna inanır insan. Ama gördüğün gibi gerçeklik bizimle dalga geçer. Sığınağın yeterince sağlam değil. Her tarafından yaşam parçaları sızıyor ve tepki vermeye zorlanıyorsun. Kimse gerçek mi yoksa sahte mi diye sorgulamıyor. Kimse sen gerçek misin yoksa yalan mısın demiyor. Bu sorunun yalnızca tiyatroda bir önemi olabilir. Belki orada bile değil. Seni anlıyorum Elisabet, susmanı anlıyorum. Hareket etmemeni anlıyorum. İsteksizliğini fantastik bir sisteme bağlamışsın. Anlıyor ve hayranlık duyuyorum. Bitene kadar bu oyunu oynamalısın. Ancak o zaman bırakabilirsin. Tıpkı diğer rollerini bıraktığın gibi bunu da yavaş yavaş bırakırsın.”

seris_comment 7 months ago

Cevher

Coralie Fargeat

119 Gönderi

The Subatance Festivallerde çokça konuşulan ve kanlı Demi Moore sayesinde ünlenen bu filmi izleme şansı yakalayabildim. Bizim festivallerimizde de boy gösteren ve Cehver adını taşıyan The Substance, bu senenin Filmekimi filmleri içerisinde bulunuyor. Yönetmenliğini Coralie Fargeat’ın üstlendiği Cehver toplumsal mesajını…devamı

seris_comment 7 months ago

Ağlayan Çayır

Theodoros Angelopoulos

11 Gönderi

The Weeping Meadow - Ağlayan Çayır Bence bu film temelinde Eleni için yazılmış fakat Eleni’nin ikinci planda kaldığı ve sadece erkeklerin savaşının ve müziklerinin görüldüğü bir film olmuş. Bir kadının yaşadıklarını ve hazin sonunu çokta önemsemeyen bir anlatımla ilerledi film.…devamıThe Weeping Meadow - Ağlayan Çayır Bence bu film temelinde Eleni için yazılmış fakat Eleni’nin ikinci planda kaldığı ve sadece erkeklerin savaşının ve müziklerinin görüldüğü bir film olmuş. Bir kadının yaşadıklarını ve hazin sonunu çokta önemsemeyen bir anlatımla ilerledi film. Eleni’nin de sonda dediği gibi ‘kimsesiz kaldım.’ kelimesine daha fazla inanamazdım. Gerçeküstü ve draması oldukça ağır ilerliyor ve bu yüzden gerçekten dikkat vererek izlenmesi gerekiyor. Benim gibi içten izleyenlerin uzun bir süre akıllarından kesinlikle çıkaramayacaklarına inanıyorum. Yönetmenin seri haline getireceğini duyurduğu ve üç filmlik serisini sadece iki film ile bitirebiliyoruz. Çünkü yönetmen Theo Angelopoulos üçüncü filmi çekerken 2012 yılında bir trafik kazasında hayatını kaybetti ve üçüncü filmi de öylece yarım kalmış oldu. Bu film kült yapısı, müzikleri, oyuncuların performansları ile gönüllerimize taht kuruyor. Ben filmin her saniyesinde başka bir detayla büyülenirken, bazıları filmin bu kadar uzun olmasını saçma buluyor. Buna şöyle cevap vermek istiyorum: Film uzun değil hatta hayatlarımız, acılarımız ve umutlarımız kadar sürüyor ve bunları kısa bir sürede anlatıyor. Filmde Eleni’yi Alexandra Aidini ve Alexis’i de Nikos Poursanidis canlandırıyor. İkisi diğer herkesten daha iyi bir performans sergiliyor ki ben hayranlıkla dalıp gidiyorum filme. Ağır drama sevmeyenlerin çok ilgisini çekmese de oyunculuklar, filmin konusu ve akışı herkesin kesinlikle izlemesini gerektiriyor. Kendimi Eleni’nin yerine koyamıyorum çünkü ‘Aşkı bilenlerin ve unutmayanların kalbinde, bizler sadece hikayelerde ve filmlerde hissedebiliyoruz.’ Unutmadan edemeyeceğim bir diğer söz ise ‘Eskiden aşkı, sevgi ve korkuların büyülediği aşkı özlüyorum.’. ‘Bir duman bulutu yükseldi… ve sevgili şehrimiz kayboldu gitti.’ alıntısı filmin başlangıcı olsa da Eleni’nin büyük isyanını da göz ardı etmeden aktarmak istiyorum. ‘Bir kurşunun bedeli ne? Kanın bedeli ne?, işte bu detayı acıklı bir kadının çok sert ve dramatik ölümünün isyanı olarak adlandırıyorum. Çok fazla detay bulunsa da 3 saat boyunca gerçekten de detayları harika aktaran bu efsane filmi sizlerin izlemesini öneriyorum ve ikinci filmini bir an önce izlemeyi planlıyorum. Keyifli izlemeler.

seris_comment 7 months ago

Oslo, 31 Ağustos

Joachim Trier

45 Gönderi

Oslo, August 31st 31 Ağustos’a geçerken izlediğim bu film açıkçası benim için çok büyük bir anlam taşıyor. Sebebi de şu nedenden kaynaklı, kendimle çelişirdiğim ve bir çok ortak nokta bulabildiğim karakter yapıları olmasından dolayı ve aynı zamanda benim için dönüm…devamı

seris_comment 8 months ago

Shine

Scott Hicks

8 Gönderi

Shine Bu biyografi filminde ünlü piyanist David Helfgott'un hayatını izliyoruz. Eserlerle dolu olan Shine filmi, psikolojik olarak çok fazla depresif detaya sahip olsa da oyuncu kadrosu ile göz kamaştırıcı. Helfgott'un gençlik yıllarını Alex Rafalowicz, orta yaşlarını da Geoffrey Rush ve…devamı

seris_comment 8 months ago

Paris, 13. Bölge

Jacques Audiard

5 Gönderi

Paris, 13th District - Paris, 13. Bölge Birbirlerinden farklı karakterlerin aşkını ve erotizmini gördüğümüz bu film oldukça merak ettiğim ve uzun zamandır izleme listemde bulunan filmlerden biriydi. Yönetmen Jacques Audiard’ın sinematografisi ve 13. Bölge insanları ile dile gelen Paris, hoş…devamı