(@) - Raf

Süre tam 1:27:00' deyken bu filmi kapatın lütfen. Bu zamana kadar her şey çok güzeldi ama bundan sonra yönetmen etkileyici bir son yapmak için tüm filmi heba etmiş. Üstelik yönetmenin etkileyici olarak gördüğü final (etkileyici olarak görmeseydi bunu filme eklemezdi…devamı

tunahantino 3 years ago

Öldürme Zamanı

Joel Schumacher

8 Gönderi

"Suçlular ölümü hak eder mi?" sorusu bu zamana kadar hep tartışıla gelmiştir. Ben, filmin bu soruya güzel bir cevap getirdiğini düşünüyorum. KONU: Irkçılığın hüküm sürdüğü bir zamanda on yaşındaki zenci bir kız, iki alkollü genç tarafından tecavüz ediliyor, dövülüyor, parçalanıyor…devamı

tunahantino 3 years ago

Cinayet Süsü

Ali Atay

115 Gönderi

Absürt komedi ile arası (oyuncu olarak) çok iyi olan Ali Atay; bu sefer de şansını yönetmenlik tarafında deniyor. Ve bana sorarsanız araları her türlü mükemmel bir ikili olmuşlar. Anadolu rock tarzı şarkılarıyla, ünlü tabloların bize farklı bir şekilde sunuluşuyla, bazı…devamıAbsürt komedi ile arası (oyuncu olarak) çok iyi olan Ali Atay; bu sefer de şansını yönetmenlik tarafında deniyor. Ve bana sorarsanız araları her türlü mükemmel bir ikili olmuşlar. Anadolu rock tarzı şarkılarıyla, ünlü tabloların bize farklı bir şekilde sunuluşuyla, bazı filmlere yapılan göndermeleriyle (Eyes Wide Shut) gayet güzel bir film. Özellikle çekimler, mekan tasarımları ve kullanılan müzikler Ali Atay'ın yönetmen koltuğunda da ne kadar başarılı olduğunu bizlere kanıtlar nitelikte. Aynı zamanda ikinci paragrafta bahsettiğim özellikler de kendisinin bu alana olan yetkinliğini gösteriyor. Bu açıdan bakınca sevindim doğrusu: bizden birilerinin de kaliteli işlerin farkında olduğunu ve onlardan ilham aldığını farkedince. Ali Atay'ın yönetmen koltuğunda oturduğu filmlerden şimdilik tek izlediğim bu. Ancak şu açık bir şekilde farkediliyor: Kendisi filmlerinde hep ekip işine yer veriyor. Filmi tek bir karaktere bağlamıyor. Bu da filmi daha zevkli hâle getiriyor. Hepsi birbirinden farklı özellikte ve hiçbiri önemsiz olmayan karakterler... Bu da kendisinin diyaloğa ve durum komedisine bağlı olan mizah anlayışını bizlere daha rahat göstermesini sağlıyor. Çünkü kadro kalabalıkken diyaloglar ve olaylar mecburen önemli bir yer kaplıyor. Bunları iyi yazınca da gerisi çantada keklik. Ben bu ekibi ve mizah anlayışını seviyorum ve sevebildiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum açıkçası. Kurallar yok, disiplin yok. Rastgele, olaylar nasıl gelişirse, saçma ve rahat türde bir komedi çünkü. Başa gelen olaylara gülebiliyorsunuz. Ve bence yaşadığımız dünyanın monotonluğuna bakacak olursak buna çok ihtiyacımız var. Film de bunu fazlasıyla karşılamış. Türk komedisi diyince aklımıza modern sinemadan bu ekibin gelmesi lazım bence. Bir de Cem Yılmaz ve ekibi var tabi. Filmin sonu da çok güzel bağlanmış. Eminim filmi beğenmeyenler de bu konuda benle hemfikirdir. Ayrıca filmi "Ölümlü Dünya" ile karşılaştıranları çok gördüm. Henüz izlemesem de bence bu gereksiz. Film serisi olsa neyse ama olmadığı için ben buna anlam veremedim. Ek olarak Ali Atay, filmde Beşiktaş'la ilgili bir detaya yer vermezse olmazdı :D Film vasıtasıyla birkaç güzel şarkıyı da önermiş olayım: 🎼 Yalnızlar Rıhtımı - Erkin Koray 🎼 Dönence - Barış Manço 🎼 Deniz Üstü Köpürür - Cem Karaca 🎼 Yesteryear - Barry Forgie BAZI BEĞENDİĞİM DİYALOGLAR -------------------------------- - Ben bir vaka ile karşı karşıya geldiğimde kendime hemen şu on üç soruyu sorarım: Kaçta, hangi, ne ile, niçin, nolmuş, kimi, nerden, nasıl, ne zaman, kimden, neyi, ne belli, neye, kim? - Nolmuş? + Alacak verecek kavgası. Ortaklar arasındaki tartışma büyüyor. Zaten güvenlik kamerasında da görüntü var, katil de yakalandı. - Normal cinayete geldik biz yani öyle mi? - Resmen düz cinayete geldik. Her cinayete de biz gidiceksek işimiz zor yani. + Amirim siz cinayet büro değil misiniz? - Öyleyiz. Ama bu normal bi cinayet biz yanlış gelmişiz. Kardeş, biz seri katilciyiz tamam mı? Devamı ya da öncesi olmayan bizim cinayetlerle işimiz yok. Aynı adam, başka biriyle daha anlaşamayıp onu da öldürürse o zaman bizi arıyosun. + Olum siz deli misiniz? Bu nasıl sorgu lan? - Valla ne biliyim işte abi? İyi polis kötü polis dedi, Dizdar Bey. İyi polis bendim, kötü polis oydu. - Hayır, öyle bir şey demedim ben. Alaaddin Bey, ben iyi polis ne dedim? İyi polis ben, kötü polis diye gösterdim sizi. - Hayır canım ne alakası var? Siz bana içeri girerken iyi polis diye beni gösterdiniz, kötü polis kendiniz yaptınız. - Çok yanlış anlamışsınız Alaaddin Bey, siz iyi polis miydiniz içerde? - Evet ben özellikle yani dikkat ettim size çünkü siz de iyi yaptığınız için ben dedim ki "O zaman ben daha iyisini yapayım ki." dedim. Ben o yüzden, o şekilde yani. - Ben de dedim ki "Bunun kötüsü buysa ben dedim o zaman iyice iyi bir şey yapayım." Çok özür diliyorum.

tunahantino 3 years ago

Kasaba

Nuri Bilge Ceylan

27 Gönderi

İnsanın bazen de "kendi toplumumuzun sorunlarının ele alındığı filmleri" izlemesi gerektiğini anladım bu film sayesinde. Ya da "evrensel sorunların kendi toplumumuzda şekillenmiş hâlinin ele alındığı filmleri" de diyebilirim. Çünkü bana nerede yaşadığımızı, hangi sorunlarla başbaşa olduğumuzu hatırlattı. "Taşra" üçlemesinin ilk…devamıİnsanın bazen de "kendi toplumumuzun sorunlarının ele alındığı filmleri" izlemesi gerektiğini anladım bu film sayesinde. Ya da "evrensel sorunların kendi toplumumuzda şekillenmiş hâlinin ele alındığı filmleri" de diyebilirim. Çünkü bana nerede yaşadığımızı, hangi sorunlarla başbaşa olduğumuzu hatırlattı. "Taşra" üçlemesinin ilk halkası olan bu filmde yoksulluk ve nesil çatışmasına değinmiş NBC. Filmin başında gördüğüm karlı hava, sobalı okul, okula getirdiği yiyeceği kokan ve yolda gelirken sırılsıklam olan çocuklar bana hayatı zorlu okul yollarında geçen çocukları konu alan belgeselleri hatırlattı. Üstelik sadece konusu sayesinde de değil. Oldukça gerçekçiydi film bir kere. Yüreğe dokunan bir müzik, filmin doğallığı da bunu hatırlamamı sağlayan etkenler arasındaydı. Yönetmen nasıl başardı bilmiyorum ama filmi izlerken bizlere kendi hayatını gösterdiğini düşündüm, hatta emindim. Sonra biraz araştırdım ve filmin fikrinin; ablasıyla hayat, sinema ve çocukluklarıyla ilgili yaptıkları konuşmalardan birinde aklına geldiğini okudum. Sanırım herkesin görmüş olabileceği sorunların işlenmesi, siyah-beyazın eskiyi hatırlatması ve yukarıda bahsettiğim doğallık bunu düşünmemi sağladı. Zamanında köyde de yaşamış olduğumdan mıdır, sürekli farklı nesillerle bir arada bulunmuş olduğumdan mıdır bilmem ama bu film bana çok tanıdık geldi. Anlattıklarıyla sürekli kendini tekrar eden ve varı yoğu toprak olan bir dede, ailede okumuş tek kişi olan ve burada kısılı kalmış olup kasabayı da kalkındırmak isteyen ancak hayal kırıklığı yaşayan bir baba, yetişkinlerin muhabbetinde uyuyakalan çocuklar, kasabayı başka yerlere gitmek için köprü olarak gören ve başkalarının yaptığı kendisinden bilinen bir genç... Evet, çoğumuzun mutlaka denk gelmiş olduğu, belki de kendimizin olduğu bir kişilik: Kasabada kapana kısılmış hisseden, buradan bir an önce kurtulmak isteyen ancak izin verilmeyen bu yüzden ailesini suçlu gören Saffet. Eğer aklınızda bu trajediyi konu alan film/dizi/kitaplar varsa lütfen beni onlardan eksik etmeyin. Çekimler harikuladeydi. Bana Tarkovsky' nin "Nostalghia"sını hatırlattı, tablo gibiydi tüm açılar ve yerleştirmeler. Aynı şekilde diyaloglarıyla da bir romanı andırıyordu film. Kısıtlı imkanlarla çekilen bu filmde zorunlu yapılan dublajlar kendini çok belli ediyordu ama belki ülkemizde eskiden yapılan röportajlara denk gelmişsinizdir. İnsanların üslupları, kelime seçimleri o kadar düzgün, o kadar nahif ki o zamanda yaşamış olmayı diliyorsunuz. Filmdeki dublajlar da aynı bu şekilde olduğu için çoğu kişinin kulağını tırmalasa da benim direkt o eski Anadolu zamanlarına gitmemi sağladı. Filmin daha önceden bahsettiğim bir konuyla olan bağını da belirtmek isterim. Bence bu film de bir "his filmi". Neyden bahsettiğimi bilmeyenler "Sound of Metal" yorumumun dördüncü paragrafını okuyabilirler. NBC bu filmi çekerken amatör oyuncularla çalışmak istediğini belirtiyor çünkü onların daha doğal, samimi olduklarını düşünüyor. Ve istemeseler de tıpkı "Koza" filmindeki gibi bunda da anne babasını oynatıyor. Ayrıca "Uzak" filminde Muzaffer Özdemir ile beraber "Cannes Film Festivali En İyi Erkek Oyuncu Ödülü" alan ve bu filmde de Saffet' i canlandıran Mehmet Emin Toprak, kendisinin kuzeni oluyor. Çok ani bir kararla NBC sinemasına başlamak istedim ve bu yüzden NBC için de uzun metrajlı film açısından bir ilk olan "Kasaba"yı izlemeye karar verdim. Eğer siz de benim gibi başlangıçtaysanız bu yoldan gitmenizi tavsiye ederim. Gereksiz: Film olduğunu bilsem de ters dönmüş olarak kalan kaplumbağa beni çok üzdü.

tunahantino 3 years ago

Sound of Metal

Darius Marder

36 Gönderi

1 - 1 + 1 = 0 Bazen hayat sizden bir şey alır, onu geri getirmek için elinizden geleni yaparsınız. Başardığınızda ise bu süreçte hayatın sizden daha fazlasını götürdüğünü ve hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını farkedersiniz. Film bittiğinde tıpkı bu…devamı1 - 1 + 1 = 0 Bazen hayat sizden bir şey alır, onu geri getirmek için elinizden geleni yaparsınız. Başardığınızda ise bu süreçte hayatın sizden daha fazlasını götürdüğünü ve hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını farkedersiniz. Film bittiğinde tıpkı bu şekilde hayat tarafından dolandırılmışım gibi hissettim. Ruben' in başına gelenleri kendimin de yaşadığını hayal edince bir köşeye geçip sessizce ağlama isteği oluştu. Hani ne gözyaşı vardır ne de ağlama sesi. Sadece mimikleriniz bu acıyı tarif eder. Çok saf ve doğal bir üzüntünün sinirle karışmış hâli. Gözyaşı dökmek istediğinizde siniriniz ağır basıp onları engeller. Sadece sinirlenip vurup kırmak istediğinizde de yaşadığınız trajedi bunu engeller. Aklıma "Parasite" filminden "Bir plan yaparsan hayat o planı hep bozar." repliği geldi fakat bunu "Parasite" te bile bu kadar derinden hissetmemiştim. Belki sebebi, filmin en temel fikrinin bu olmamasıdır. Ama "Sound of Metal" iki saat boyunca kurdurduğu özdeşimle bunu dibine kadar hissetmemi sağladı. Çaresizliği, eksilişi, kabullenme zorunluluğunu, değişimin gerekliliğini... Bazı filmler vardır. Ben onlara "his filmi" diyorum. Filmi anlamak, anlamlandırabilmek, başardıklarını görebilmek için empati ve özdeşim kurmak, duygusal anlamda tüm alıcılarınızı açmak gerekiyor. You Were Never Really Here, The King, Lost in Translation, CMBYN, Kasaba gibi. Bence bu film de bunlardan biriydi ve izleyicinin görevini bile üstlenmişti. Yani empati ve özdeşim kurmamayı imkansız bir hâle getirmişti ki bu çok zor bir şey bana kalırsa. Gelelim Riz Ahmed' e. Kendisi ASL' yi (Amerikan İşaret Dili) öğrendi ve filmin daha fazla insanı ASL öğrenmeye teşvik edeceğini umduğunu söyledi. Bazı sahnelerde kulak kanalının içine beyaz gürültü yayan işitsel engelleyiciler taktı ve "Kendi sesim dahil hiçbir şey duyamadım." dedi. Bunlar, bu sene olamamış olsa da ileride Oscar kazanacağının kanıtı bence. Çünkü metot oyuncularının nerelere geldikleri belli: Taksi şoförlüğü yapan ve boks maçlarına katılan De Niro, körler okuluna giden ve aynı yere bakmaktan göz kusuru oluşan Al Pacino, tekerlekli sandalyeden kalkmayıp kaburgasını kıran ve çekimler boyunca yıkanmayan DDL... Ayrıca bu filmde yardımcı oyunculukları da beğendiğimi söylemeliyim. Filmi izlemeden önce müzikal bir şey bekliyorsanız derhal bu beklentinizi silin derim. Çünkü psikolojik dram türünde diyebileceğim bu film, size zevkli bir şölen veya hayata karşı savaşma isteği sunmuyor. Aksine ana karakterle beraber dışarıya vuramadığınız bir sinir, pişmanlık ve huzursuzlukla doluyorsunuz. Film oldukça doğal ve gerçekçiydi. Daha önce görmediğim bir konu olduğu ve sağırlığı bize farklı yöntemlerle hissettirdikleri için hep bir hata bekledim. Başta "İşte bunu unutmuşlar." dediğim noktalar olsa da sonradan yanıldığımı farkettim hep. Ayrıca farklı yöntemler demişken kısık, boğuk ve robotik sesler hatta sessizlik bile o kadar güzel ayarlanmış ki yukarda da bahsettiğim gibi film; empati ve özdeşim kurmamayı imkansız hâle getirmiş.

tunahantino 3 years ago

Cólera

Aritz Moreno

1 Gönderi

Uzun metrajlı bir filmin ilk beş dakikası olabilecek nitelikte bir kısa film. Film bittiğinde istemsiz bir şekilde devamında neler olabileceğini düşünüyorsunuz. Ve gerilim müziği de gayet kaliteliydi. Belki biraz klişe ama beş dakikanızı bu kısa filme ayırmalısınız, derim.

tunahantino 3 years ago

The Space Between Us

Marc S. Nollkaemper

1 Gönderi

Spoiler içeriyor 2017 yapımı "The Shape of Water" filminin nereden çıktığını öğrenmiş oldum 2015 yapımı olan bu kısa film sayesinde. Sadece olayların geçtiği dünya burada daha farklı. Yanlış anlamadıysam insanların maskesiz nefes alamadığı bir yaşam var ve bu yaratığı da solungaçları için…devamı

tunahantino 3 years ago

Frances Ha

Noah Baumbach

34 Gönderi

Greta Gerwig "Lady Bird" filmini yönetirken bazı kamera arkası görüntülere denk geldim ve kendisi o kadar içten, o kadar samimi geldi ki filmini sevmememe rağmen içimde hem yönettiği hem de oynadığı tüm filmleri izleme isteği oluştu. Ben de kendisini daha…devamıGreta Gerwig "Lady Bird" filmini yönetirken bazı kamera arkası görüntülere denk geldim ve kendisi o kadar içten, o kadar samimi geldi ki filmini sevmememe rağmen içimde hem yönettiği hem de oynadığı tüm filmleri izleme isteği oluştu. Ben de kendisini daha çok görebilmek için oyuncu olarak yer aldığı "Frances Ha" filmini izlemeye karar verdim. İç ısıtan, bazen üzse de hayat enerjinizi yenileyen, komedisi ile yakın arkadaşlarınızla buluştuğunuzda yüzünüzde sebepsiz oluşan tebessümü tekrar günyüzüne çıkaran, güzel müziklere sahip, tatlı bir film. Ve yukarıda da bahsettiğim gibi Greta Gerwig' in tıpkı yönetmenliği gibi oyunculuğunun da sayesinde çok samimi bir film. Genç bir kızın hayallerinin, New York' un zorlayıcı yaşam koşullarına toslayıp yıkılmasını ve genç kızın, hayallerini yeniden inşa etmesini izliyoruz. (Sen bir de Türkiye' ye gel canım) Arkadaşlık ilişkileri, maddi sıkıntılar... Bunlar hem her gencin yaşayabileceği sıkıntılar olduğu için hem de şimdiye kadar birçok yapımda gördüğümüz şeyler olduğu için filmin klişe olacağını sanabilirsiniz. Ama o tahmin ettiğiniz klişelikten eser yok. Frances' a ayrıyeten değinmek istiyorum. Hayatı dolu dolu yaşayan, ruhundan hiç mutluluk eksik olmayan (en azından görünürde), her an şakalaşabilen, çok samimi bir karakter. Ben çok sevdim. Bu filme siyah beyaz çok yakışmış. Hissettirdiği duygular gibi filmin görünüşü de oldukça sade ve doğal olmuş. Gelelim filmin tek eksisi olarak gördüğüm noktaya. Daha "Ne ara işleri düzene soktun? Nasıl soktun?" diyemeden pat diye bitiveriyor film. Filmin kısalığı iyi güzel ama ben bu "küllerinden doğma" sürecinin daha uzun ve sindire sindire bizlere anlatılmasını, bölümlere ayrılarak güzel bir iş yapılan filmde son bölümün biraz daha uzun tutularak bu güzelliğin devam ettirilmesini isterdim. Umarım Greta Gerwig' in yönettiği filmlerde "Lady Bird" gibi hayal kırıklığına uğramam ve kendisi hem yönetmen hem oyuncu olarak çok sevdiğim bir kişi olarak kalır. Çünkü samimiyetin hastasıyız :)

tunahantino 3 years ago

The Fly

Olly Williams

2 Gönderi

"Bazı şeyleri küçümsememek gerek" temalı, tam çıldırmalık, beş dakikalık bir kısa film. Altyazılı veya dublaj hâlini aramakla vakit kaybetmeyin zaten hiç konuşma yok, Youtube' dan izleyebilirsiniz. Kulaklıkla izlemenizi öneririm böylelikle sinek vızıltılarını dibinizde hissedebilirsiniz. Ama dikkat edin oranızı buranızı incitmeyin.…devamı

tunahantino 3 years ago

Full Metal Jacket

Stanley Kubrick

42 Gönderi

Dr. Strangelove' da savaşı ve etkilerini (genel olarak), komik bir dille bizlere anlatan Kubrick; bu sefer savaşın etkilerini daha özele inerek anlatmayı, savaşın askerler üzerindeki etkisini göstermeyi tercih ederek adeta bir tamamlama yapıyor. Filmin ilk yarısı direkt bir komedi filmi…devamı