(@) - Raf

Hem süresiyle hem tiplemeleriyle hem de şarkılarıyla oldukça sade, hoş biraz da iç burkanından bir Sırp filmi. Ancak sade derken yönetmen belirli sayıdaki kişileri bize izletmesine rağmen toplumun tamamına değinmeyi de başarmış. Sınıf ayrımını güzel bir şekilde işlemiş. Ayrıca ahlak…devamı

tunahantino 3 years ago

Frankie ve Johnny

Garry Marshall

6 Gönderi

Scarface' ten alışık olduğumuz Al Pacino ve Michelle Pfeiffer birlikteliği bu filmle devam ediyor. Temelde klasik bir aşk hikayesi yatmasına rağmen daha birçok farklı olayla hikayeyi sağlamlaştırmışlar. Filmin farklı konulara da değinmesi, bu aşkı olabildiğince doğal, sade ve gerçekçi kılmış.…devamı

tunahantino 3 years ago

Sharp Objects

Marti Noxon

14 Gönderi

Akşam saatlerinde Amerika sokaklarında paten sürmek gibi bir hayaliniz varsa bunu aklınızda görselleştirmede bu dizinin yardımı dokunabilir. Dizinin yapımcılığının bir kısmını ve güzellik ihtiyacının tamamını Amy Adams üstleniyor. Uzun soluklu bir gizem, psikolojik/gerilim dizisi izlemek istiyorsanız buyurunuz. Sekiz bölümden oluşmasına…devamıAkşam saatlerinde Amerika sokaklarında paten sürmek gibi bir hayaliniz varsa bunu aklınızda görselleştirmede bu dizinin yardımı dokunabilir. Dizinin yapımcılığının bir kısmını ve güzellik ihtiyacının tamamını Amy Adams üstleniyor. Uzun soluklu bir gizem, psikolojik/gerilim dizisi izlemek istiyorsanız buyurunuz. Sekiz bölümden oluşmasına rağmen uzun soluklu dememin sebebi ise dizinin epey yavaş akması. Ancak bu benim için sorun olmadı. Genelde yapımların yavaşlığından şikayetçi olmam. KONU: Çocukluğunu geçirdiği kasabada iki kız çocuğunun öldürüldüğü haberini alan ve muhabir olan Camille, patronu tarafından buraya gönderiliyor. Camille ise bu olayları araştırırken küçüklüğündeki olayların da etkisiyle garip şeyler yaşıyor. Dizi, insanı içine çeken ve merak ettiren bir gizemle başlıyor. Ve hâlâ gizem unsurunu içerse de ortalara doğru bir aile dramasına dönüşüyor. Hani şu geçmişte annesi kendisine iyi bakmadığı için kızını bok gibi yetiştiren anne tiplemesi. Evet, dizi hayatınızda görebileceğiniz en kanser anneye sahip. Ve dedikodunun eksik olmadığı bir kasaba da var elimizde. Camille de bunlarla uğraşıyor geçmişte yaşadıkları yetmezmiş gibi. Bunlardan dolayı dizinin insanı sürekli darlayan bir havası var. Ancak bu dizinin bir eksiği gibi görülebilecek olsa da olması gereken bu. Sadece bu darlamayı hep aynı etkenlerle hissettirmeleri sizi biraz sıkabilir. Sonlarına doğru ise psikolojik/gerilimi dibine kadar yaşatıyor dizi. Olaylar yavaş yavaş çözülmesine rağmen daha da çok gerildim. Hâliyle de dizinin başında katili bulma edasıyla ekrana kitlenmişken sonlara doğru kendimi karakterlere, ruh hâllerine, nasıl düşündüklerine kitlenmiş hâlde buldum. Dizinin karmaşık bir kurgusu var. Bazen Camille' nin anılarını bazen de gördüğü halüsinasyonları izliyoruz. Bu da neyin gerçek neyin hayal olduğunu anlamamızı zorlaştırarak bulmacayı daha zevkli bir hâle getiriyor. Ve hayaller ile gerçek hayat arasındaki geçişler de oldukça ustacaydı. İzlerseniz bana bu konuda hak vereceğinize eminim. Dizide ara ara önemsiz gördüğüm kişilerin hayatlarından kesitler gösteriliyordu. Bu da kasabanın şerifinden tutun, en duygusal kişisine kadar herkesten şüphe duymamı sağladı. Ama bazen gereksiz görüntüler izlediğimi de düşündürmedi değil. SPOILER-------------------------------------------------------------------Şefin sürekli katilin erkek olduğundan emin olması (güç gerektirdiği için) ve bazılarının da katilin kadın da olabileceğini hatırlatması iyi, hoştu ama sürekli bunun üstünden geçmeleri bazı şeyleri gözümüze sokmuş. Neyseki tüm hikâye katilin üstüne yazılmamış bir diziydi. ------------------------------------------------------------------------BİTTİ Müzik seçimleri gayet iyiydi. Her bölüm farklı bir müzikle izlediğimiz introyu çoğu zaman geçmemişimdir. Ayrıca dizi, bazı noktalarıyla bana "13 Reasons Why" ı hatırlattı. 8/10 🎼 Thinking of a Place - The War On Drugs 🎼 Can't Take My Eyes Off You - Frankie Valli 🎼 I Was Wrong - Chris Stapleton

tunahantino 3 years ago

Rezervuar Köpekleri

Quentin Tarantino

47 Gönderi

Merdivenin ilk basamağı. Yüksek bir basamak. Sağlam bir basamak. Merdivenimizin adı: Tarantino sineması. Film okuluna gitmemiş kaliteli yönetmenlerden biri Tarantino. Başarısını da çalışkanlığına, sinema tutkusuna ve birçok şeye borçlu. Adamda müzik zevki var bir kere. Tutkusuna borçlu demişken bunu şu…devamıMerdivenin ilk basamağı. Yüksek bir basamak. Sağlam bir basamak. Merdivenimizin adı: Tarantino sineması. Film okuluna gitmemiş kaliteli yönetmenlerden biri Tarantino. Başarısını da çalışkanlığına, sinema tutkusuna ve birçok şeye borçlu. Adamda müzik zevki var bir kere. Tutkusuna borçlu demişken bunu şu olaydan bile anlayabiliyoruz: Quentin Tarantino sette başka bir çekime ihtiyaç duyduğunda yorgun oyunculara ve ekibe neden böyle olduğunu bilip bilmediklerini soruyor ve hep bir ağızdan "BECAUSE WE LOVE MAKING MOVIES" diye bağırıyorlar. Karakter yazma üstadı olan Tarantino, bu filminde de bizleri şaşırtmıyor. İlk defa izlediğiniz bir oyuncuyu favorilerinizden biri hâline getirebiliyor. Buna rağmen asla tüm filmi tek bir oyuncunun üstüne bindirmiyor. Hiçbirisini filmden daha değerli tutmuyor, başyapıt üretmek için seve seve karakterlerinden fedakârlık yapabiliyor. Bu da en sevdiğim özelliklerinden biri yönetmenin. Tüm oyuncu seçimleri ve oyunculuklar mükemmeldi. Tıpkı "Snatch" filmi gibi her karakteri ayrı bir seviyorsunuz. Bazen "Kesin yine klasik bir Tarantino filmidir, kanla doludur." diyip filmle aramı soğuttuğum oluyor ama yönetmen, kanı her seferinde farklı bir şekilde çıkararak bu soğukluğu yine kanın sıcaklığıyla gidermeyi başarıyor. Filme gelecek olursak başlarda beklediğinizi alamayabilirsiniz. Ama Tarantino' nun absürt diyaloglarına aşina olanlar bu dakikaları da zevkle izleyecektir. Finale doğru ise zaten beklediklerinizden de fazlasını alacaksınızdır. Tarantino' nun sürekli kullandığı bagaj sahnelerine ve o kamera açısına bu filmle merhaba diyoruz. Film ilerledikçe her şeyden o kadar zevk aldım ki: müziklerden, karakterlerden, diyaloglardan, durumsal ironilerden, ikonikleşmiş sahnelerden... İzleyesiye kadar nasıl bir his olduğunu asla tahmin edemeyeceğiniz bir zevk bu. 🎼 "Stuck In The Middle With You" dinleyin ve kollarınızı akışına bırakın.

tunahantino 3 years ago

Gladyatör

Ridley Scott

72 Gönderi

"Kötü adam ne kadar başarılıysa film de o kadar başarılıdır. Bu en önemli kuraldır." - Alfred Hitchcock Filmin başarısında Russell Crowe' un yanında Joaquin Phoenix' in kötü adamlığının payı da göz ardı edilemez. Olaylara sadece mantık çerçevesi içinde baktığınızda Commodus'…devamı"Kötü adam ne kadar başarılıysa film de o kadar başarılıdır. Bu en önemli kuraldır." - Alfred Hitchcock Filmin başarısında Russell Crowe' un yanında Joaquin Phoenix' in kötü adamlığının payı da göz ardı edilemez. Olaylara sadece mantık çerçevesi içinde baktığınızda Commodus' a bile hak verebiliyorsunuz bazı anlarda. Bu, hem iyiyi hem kötüyü hissetmenizi, hangisinin doğru olduğuna karar vermenizi ve sizin de filmde kararınız ile beraber savaşmanızı sağlıyor. Bu da filmi bambaşka bir boyuta taşıyor. Peki bu yüzden mantık sizi doğruya ve yanlışa, duygular ise doğruya götürür diyebilir miyiz? O herkesin kendi bileceği iş. Süresinin uzunluğuna rağmen sizi adeta savaşıyormuşsunuzcasına sürekli tetikte tutan bir film. Bazen sarayda yaşananları izliyoruz, bazen gladyatörlerin kapışmalarını izliyoruz. Ama asla hiçbir sahne bitsin istemiyoruz. İnsanlar, birilerinin birbirini öldürmesinden zevk alıyordu filmde. Ve bu işin insanları eğlendirerek yapılması gerekiyordu. Hemen gerçekleştiğinde hiçbir zevk almıyorlardı. Yönetmen de bu işi oldukça kısa tutarak zevk almamamızı, kendimize "Niye bu kadar kısa sürdü?" diye sormamızı ve bizim de bir insan olduğumuzu hatırlamamızı sağladı. Ve o insanlardan nefret ederken aslında kendimizden de nefret etmemiz gerektiğini yüzümüze vurdu. Belki hiç bu açıdan bakmamışızdır filme ama aslında bize kendimizi gösteren, özeleştiri yapmamızı sağlayan bir filmdi de. Filmin dönemini ne kadar iyi yansıttığını kostümlerden, mekanlardan, heykellerden, sınıf ayrımından anlayabiliyoruz. Belki farketmemişizdir ama yönetmen çok güzel bir detay daha sıkıştırmış araya: savaşçı köpek. Elinizi ekrandan içeri sokup olaylara müdahale etmek isteyeceğiniz sahneler mevcut. Bazen çok sinirleniyorsunuz, bazen tüm vücudunuz umutla doluyor, bazen intikam aşkıyla yanıp tutuşuyorsunuz, bazen arkadaşınızı öldürmek üzere olan düşmana balta saplayarak onu kurtarıyorsunuz, bazen de özgürlüğü hiç yaşamadığınız bir şekilde yaşıyorsunuz. Karakter analizlerinin çok iyi yapıldığına da değinmiş olalım. Ülkesi ve ailesi için canını vermeye hazır, sözü dinlenilen ve gittiği her yerde herkes tarafından sevilen bir karakter için daha güzel bir savaş konuşması beklerdim. Savaşta duyduğum heyecanı bu konuşmadan alamadım. Yine bazı savaş sahnelerinde ağır çekim olmamasına rağmen kılıçlar havada çok yavaş bir şekilde savruluyordu. Bu filmin gerçekçiliğini bir tık azaltmış. SPOILER---------------------------------------------------------- Bir diğer takıldığım nokta ise Maximus ve Lucilla gece gizlice konuşurken bağıra bağıra Commodus' u öldürmekten bahsediyorlardı buna rağmen hiçbir görevli sesini çıkarmadı. Belki duymamışlardır diyebilirsiniz fakat Maximus orta şiddetli bir sesle "Kadını alabilirsiniz." dediğinde görevli gayet rahat bir şekilde duyuyor ve içeri giriyordu. Ama tabiki bunlar yüzünden filme gölge düşürecek değilim. ---------------------------------------------------------------BİTTİ Bence IMDB bu film için tam yerinde bir puan vermiş. İzleyin ve Maximus Decimus Meridius' la tanışın. Sakın "henüz değil" demeyin :) Ve akıllara o replik gelir: Halk devletten korkmamalı, devlet halktan korkmalı. ( V for Vandetta )

tunahantino 3 years ago

Yok Oluş

Alex Garland

63 Gönderi

Mutasyon gibi konulara meraklı olanlar için -ki bence herkesin duyunca merak ettiği bir konudur bu- oldukça ilgi çekici olan ama tam olarak ne anlattığını çıkarması zor bir film. Ve anlatılan tam olarak anlaşılmadığı gibi anlatım yolu da pek anlaşılmıyor bu…devamıMutasyon gibi konulara meraklı olanlar için -ki bence herkesin duyunca merak ettiği bir konudur bu- oldukça ilgi çekici olan ama tam olarak ne anlattığını çıkarması zor bir film. Ve anlatılan tam olarak anlaşılmadığı gibi anlatım yolu da pek anlaşılmıyor bu filmde. Örneğin Interstaller' ı düşünelim: Nolan bize solucan deliğini öyle basit bir şekile sokarak anlatıyordu ki anlamak için en ufak bir bilgiye gerek kalmıyordu. Ancak bu filmde -eskiden izlediğim için de olabilir- bir şeyler eksik kalmış gibiydi. Ne anlattığını anlaması zor dediğim gibi kesin bir şey anlatmıyor da olabilir, onu henüz çıkaramadım. KONU: Birkaç kadından oluşan bir grup, her şeyin DNA' sının birbirine girdiği bir bölgeyi araştırmaya gidiyor. Filmde bazı mantık hataları mevcuttu: bilimsel kısmından bahsetmiyorum, herkesin hemfikir olabileceği konular hakkında. Gerilimi yüksek dozda hissedebileceğiniz, beyninizin yanabileceği ve görsel açıdan da iyi olan bir film ayrıca. Natalie Portman ve Oscar Isaac' in oynaması da filme ayrı bir tat katıyor. Filmde mutasyonla ilgili çok etkileyici, sarsıcı fikirler ve görüntüler vardı. Ancak ben bize gösterilenlerin yetersiz olduğunu düşünüyorum. Birkaç hayvan, insan ve bitki DNA' sını karıştırıp işin içinden sıyrılmışlar gibi geldi bana. Oysa bu konuyla ilgili sonsuz sayıda fikir çıkabilir ortaya. Sonuçta elinizdeki veriler sınırsız, tüm yaşamı kapsıyor, bu verilerle istediğiniz gibi oynayabilir ve çok çok etkileyici bir filme imza atabilirdiniz. Yani kesinlikle seyirciye çok daha fazla şey gösterilerek türünün önde gelenlerinden bir film yapılabilirdi. Çünkü bu filmin fikrini bir oyun hamuru olarak düşünürsek istediğiniz şekli verebilirsiniz, tek gereklilik ürününüzün olabildiğince şatafatlı ve karışık olması. Ancak ben yine de bu filme nedenini anlamadığım bir sempati besliyorum. Bence kesinlikle kötü değil ama daha iyi olabilirdi. Filme bir bütün olarak baktığınızda içinizde bazı şüpheler olabilecek olsa bile parça parça baktığınızda çok beğenebileceğiniz noktaları olduğunu düşünüyorum. Filmde görmek istediklerimi serbest olarak uyarlandığı "Southern Reach" üçlemesinin ilk kitabını okuyarak telafi edebilirim sanırım. Kitap, 2014 yılında Nebula ve Shirley Jackson en iyi roman ödüllerini almış. Elim değmişken diğerlerini de okumamak olmaz tabi. YAZAR: Jeff Vandermeer KİTAPLAR: Annihilation (Yok Oluş) Authority (Yetki) Acceptance (Kabulleniş) UFAK SPOİLER Tekrar yapacaklarını sanmıyorum ama bence bu konuda başka filmler de çekilmeli. Çünkü gerçekten çok etkileyici işler ortaya çıkabilir. Mesela filmi asıl olayından uzaklaştırsa da insan sesi çıkaran ayı acayip iyi bir fikirdi. Ve de final sahnesi. Filmi favorilerime ekleyecek kadar yükseldim bunlara ama tam istediğimi alamadım. Filmin sonunu düşünecek olursak ben keşke film başından itibaren fantastik ve soyut ögelerle dolu olsaydı, diyorum. Area X, canlıların DNA' larıyla beraber zihinlerini de bulandırıyordu. Ama bu zihin bulandırmayı pek göremedim. Karakterlerin birbirlerine düşman kesilmesini, çıldırmasını, vahşileşmesini de görmek isterdim. Ha eğer daha çok biyoloji ile ilgili konulara dikkat çekmek istedilerse de dediğim gibi filmde bununla ilgili daha çok örnek görmek isterdim. Kısacası ortada üstüne şaheserler dökülebilecek, çok farklı bakış açılarıyla işlenebilecek bir konu ve bunu yapmamakta ısrarlı bir film anlayışı mevcut.

tunahantino 3 years ago

Düşman

Denis Villeneuve

59 Gönderi

Konusunun herkesin ilgisini çekeceği, sonunun ağzınızı açık bırakacağı, sizi bir buçuk saat boyunca diken üstünde tutacak, gerilim ve gizem tutkunuzu tatmin edecek, bol bol sarıyla ve ince detaylarla boyanmış, bir parçası eksik ve o parçayı sizden isteyen bir yapboz gibi…devamıKonusunun herkesin ilgisini çekeceği, sonunun ağzınızı açık bırakacağı, sizi bir buçuk saat boyunca diken üstünde tutacak, gerilim ve gizem tutkunuzu tatmin edecek, bol bol sarıyla ve ince detaylarla boyanmış, bir parçası eksik ve o parçayı sizden isteyen bir yapboz gibi bu film. Hem sinematografi hem de oyunculuklar mükemmeldi. Filmi izledikten sonra uzun bir süre boşlukta kalıyorsunuz. O yüzden incelemelerini okumanızı ancak sadece metaforlara dikkat edip filmin yorumunu kendiniz yapmanızı tavsiye ediyorum. Böylece açık uçlu bu filmi aklınızda sınırlandırmış olmazsınız. İzledikten ve kendi yorumunuzu da yaptıktan sonra alttaki kısmı da okuyabilirsiniz ve yorumlarda filmi tartışabiliriz. SADECE İZLEYENLER İÇİN !!! Filmde akla takılan bazı sorulara bir yorum getirmek istedim. ❓Bahsi geçen kadın baskısı filmde nerede? ▫️Jake içten içe oyuncu olmak isteyen bir karakterdi. Annesi oyunculuk hayallerinden vazgeç, diyordu. Kız arkadaşı da sex sorunlarından dolayı evi terkediyordu. Bunlar bazılarının gözüne pek baskı gibi görünmemiş olabilir. O zaman ne bu baskı muhabbeti? Jake olayları kendi içinde geliştirdiği gibi baskıyı da kendi içinde yaşayan bir karakterdi. Yani baskının sebeplerini somut olarak az gördük deseniz bile asıl olan -baskının etkileri- kafasının içindeydi. Afişin de bu yüzden böyle yapılmış olabileceğini düşünüyorum. ▫️Ayrıca Jack derslerde sürekli baskı ve kontrol altında olmaktan bahsediyordu. Ve annesi de ona "Zaten başın bir kadınla dertte." diyordu. ▫️Yine de "Bu baskıyı bize hissettirememişler." diyorsanız yönetmenin bunu bilerek yaptığını iddaa ediyorum. Çünkü Jake oyuncu olan benliğine sığınırken bu baskıdan kurtuluyordu. Hatta bu baskıdan kurtulmak için kendisinden daha baskın olan oyuncu benliğine sığınıyordu. Zaten Jake' in baskı hissetmediğini kabul edecek olsak bile yönetmen, ara ara bize gösterdiği dev örümceklerle bu hissedilmeyen ama varlığı reddedilemeyen baskıyı bizlere kanıtlıyor. Sonuçta şehirde dev bir örümcek var. Kimse ondan rahatsız olmuyor ama görmemezlikten gelmek de imkansız. ❓Jake neden ilk sekansta bir kadın tarafından tarantulanın ezildiğini görünce dehşete düşüyor? ▫️Ortada bir baskı olduğunu kabul edebildiyseniz Jake bu baskıdan yine kadınlar sayesinde kurtuluyor. Ve ezilen tarantulanın da kadınları temsil ettiğini düşünürsek Jake bu kurtulma yolunun yok olduğunu düşünmüş olabilir. ▫️Bir diğer düşüncem ise şöyle: Jake düzenli bir hayat yaşamaktan uzak bir kişilik. Hem karımla gül gibi geçineyim, annemle iletişimde olayım hem de karımı aldatayım, tüm baskılardan kurtulayım havasında. İkisinden birini seçemeyecek kadar bağlanmış iki hayatına da. Hâliyle baskıcı hayatı birden gözlerinin önünde yok olunca dehşete düşmüş olabilir. ❓Jake neden kadın baskısından yine kadınlar vasıtasıyla kurtulmaya çalışıyor? ▫️Filmi metaforlardan bağımsız düşünecek olursak bir erkeğin kaçış yolunu kadınlarda bulması gayet normal. ▫️Ve ilk sekansta tarantulayı ezenin kadın olduğuna değil cazibeliği ve sexi temsil ettiğine dikkat etmemiz gerekir. ❓Örümcekler neyi temsil ediyordu? ▫️Bunu zaten hem incelemelerle hem de kendi yorumunuzla çıkarmışsınızdır. Örümcekler Jake' in üstünde baskı oluşturan kadınları temsil ediyor. Ve Jake de bu baskıdan kurtulmanın çaresini o mekanlara gitmekte buluyor. Topuklu ayakkabıyla örümceğin ezilmesi de Jake' in bu baskıdan aldatmayla kurtulmaya çalıştığını temsil ediyor. ❓Film neden ana hikayeden yoksun, sadece metaforlarla dolu? ▫️Size öyle gelse de bence bu, söz konusu bile değil. Nasıl ki "Fight Club" izledikten sonra aklınıza hep finali geliyorsa, filmdeki detayları, mesajları düşünmek istiyorsanız bu filmde de öyle. Filmin konusu bir adamın film izlerken kendisinin aynısını görmesiydi. Evet görüyor, tanışıyorlar, kavga ediyorlar, yer değiştiriyorlar, biri ölüyor ve diğer ara olaylar. Metaforlar olmadan da bir hikaye söz konusu. Sadece hikaye metaforsuz anlaşılmıyor diye bunu demeniz anlamsız. ❓Jake, ikiziyle karşılaşınca neden dehşete kapılıyor? ▫️Öncelikle zaten ikiziyle tanışmak istiyor, telefonla konuşuyorlar, otel odasında buluşuyorlar ve sonra korkuyor kendisinden. Ayrıca gökten zembille ikiz yağmıyor arkadaşlar. Sizinle tıpatıp aynı birini gördüğünüzde elbette içinizde bir huzursuzluk oluşacak. ❓Bu nasıl sanat filmi? ▫️Tanımla geldim. "Sanat filmi ticari kaygılardan çok, insanları düşünmeye sevk etmeyi amaçlayan filmlere verilen addır. Kültüre karşı bir duruş sergiler ve izleyiciye göre şekillenmez. Bu yüzden az sayıda ve belirli bir izleyici kitlesi vardır. Mutlu sonla bitmesine alışkın olduğumuz gişe filmlerinden keskin çizgilerle ayrılır. İnsanlar gündelik yaşantılarından kesitler bulabilirler fakat çoğunlukla karakterlerle özdeşleşmek istemezler. Çünkü sanat filmlerinde gerçekler olduğu gibi aktarılır. Bu gerçekçilik insanları kandırmaya veya oyalamaya yönelik değildir. Bireylerin kendilerini ve toplumdaki yerlerini sorgulamalarına sevk eder. Örneğin sanat filmlerinde uzun sessizlikler, uzun yollar vardır. Bunlar izleyicinin düşünmesine olanak tanır. Çabuk tüketilen filmler değillerdir. Her izlendiğinde seyirciyi farklı duygu ve düşünceye itebilen filmlerdir. Nesneler her zaman gerçek anlamlarıyla kullanılmayabilir. Sanat filmlerinde metaforlar vardır. Sanat filmleri yönetmenlerinin imzalarını taşıyabilir." Şimdi ben size soruyorum: "Bu film nasıl sanat filmi değil? İçinde sanatsal bir öge bulundurmamasına mı takıldınız? Sanat yapamayan, sanatçıyı eleştirirmiş. Bari savunduğunuz fikrin gerekçesi olsun da sonradan dediğinize ters düşmeyin. Kimse üstüne alınmasın ben sizlerle değil fikirlerle tartıştım. Zaten dayanağınız olmayıp fikrinizle tutarlı olmazsanız üstünüze alınamazsınız da.

tunahantino 3 years ago

Leyla ile Mecnun

Onur Ünlü

180 Gönderi

- Daha önce Yedinci diye bir firmada çalışmışın. O da inşaat şirketi miydi? + İii o daha çok otomativ üzerineydi. - Ha araba yapıyodunuz. + Yani yapıyoduk demiyelim de araba parçalıyoduk. - Parçayı üretiyodunuz? + Üretiyoduk demiyelim de yani lastik…devamı- Daha önce Yedinci diye bir firmada çalışmışın. O da inşaat şirketi miydi? + İii o daha çok otomativ üzerineydi. - Ha araba yapıyodunuz. + Yani yapıyoduk demiyelim de araba parçalıyoduk. - Parçayı üretiyodunuz? + Üretiyoduk demiyelim de yani lastik olur yedek lastik olur jant olur. - Ha lastik yapıyodunuz yani? + Lastik yapıyoduk demiyelim de hava basmak olur sökmek takmak gibisine. - Hadi git işine arkadaşım. Lastikçi ustasıyım demiyo da... +Hani usta demiyelim de ustalığıma da kalmıştı şunun şurasında bir hafta gibi bi zaman. Aynı anda hem gözyaşlarınızı akıtan hem de güldüren bu diziyi izleyenlere tekrar hatırlatmak, izlemeyenlere de "derhal izle" demek istedim. Tam "Bu bölüm sonu hüzünlü bitecek." diyorum. Sonra İsmail Abi' nin "Senin ağzından çıkanla kulağının duyduğun tuttuğu aynı yerde kesişmesine rağmen algılamamakta çok isyankârsın." lafı aklıma geliyor ve yanılacağımı hatırlıyorum. Öyle de oluyor ve bölümü gülerek bitiriyorum. Ya da tam tersi oluyor. İlk başladığımda Youtube' dan ne izlesem diye düşünüyordum. "Ulan bari Leyla ile Mecnun' a başlayayım da elde avuçta bir şey olsun." demiştim. O gün bugündür çok iyi bir karar verdiğimi düşünüyorum. Her karakterde kendinizi bulacağınız, absürtlüğünden zevk alacağınız, tontiş nenesinden kötü adamlara kadar herkese sempati duyacağınız, hayatın bin bir türlü duygusunu yaşatacak, hatta henüz karşılaşmadığınız durumları size tecrübe ettirecek, bir gün İstanbul' a gittiğinizde gemilere el sallatacak cinsten bir dizi. Yeri geliyor size cin alilerden bölüm izletiyorlar, yeri geliyor yabancı filmlere gönderme yapıyorlar: Taxi Driver, Citizan Kane, Psycho, Django, Desperado, Godfather, The Matrix, Star Wars, The Hangover, Reservoir Dogs, 300, Sixth Sense, Paranormal Activity, 127 Hours, Leon... Yeri geliyor türk dizi/filmlerine gönderme yapıyorlar: Behzat Ç., Ezel, Kurtlar Vadisi, Çocuklar Duymasın, Cennet Mahallesi, Doktorlar, Adını Feriha Koydum, Arka Sokaklar, Recep İvedik hatta Biscolata reklamı. İzlemesi de o kadar zevkli oluyor ki. - İskender adı verilir mi ya küçücük çocuğa, nasıl çağırıyolar ki acaba onu İskender diye? + Yarım İskender. Şu ana kadar en beğendiğim bölümdü Mecnun' un paralel evrende babasını ziyaret ettiği bölüm. Çok samimiydi. Ahmet Mümtaz Taylan büyük oyuncu. En duygulandığım sahne de Mecnun' un Leyla' nın kalbini Şirin' den dinlediği sahneydi. - Leyla ben çok heyecanlıyım. Sende de var mı? + Hm hm, bende de var. Ben de çok heyecanlıyım. - Valla iyi ki nişanlanıyoruz ya. Gerçekten çok sağol. Allah razı olsun. 🎼 Leyla the Band' i de dinleyin dinlettirin. Özellikle Aşk Bitti şarkısı Yokluğunda' nın gölgesinde kaldı. Hem sözlerinin anlamı hem de gitarın ve adını bilmediğim flütün birbiriyle uyumu muhteşem. Yeni çıkacak olan bölümlerle tam gaz devam.

tunahantino 3 years ago

Çakı Gibi

Dan Kwan

10 Gönderi

Hani midye için bir tabir vardır ya "yediğim en güzel bok" diye. Bu filmde benim için öyleydi denebilir. Her ne kadar saçmalıklarla dolu olsa da zevkle izledim. Normalde fantastik bir filmi saçma diye eleştirmek doğru olmayacaktır tabi ama bu filmdekiler…devamıHani midye için bir tabir vardır ya "yediğim en güzel bok" diye. Bu filmde benim için öyleydi denebilir. Her ne kadar saçmalıklarla dolu olsa da zevkle izledim. Normalde fantastik bir filmi saçma diye eleştirmek doğru olmayacaktır tabi ama bu filmdekiler çoğu kişiye hitap etmeyecek şeylerdi. Yine de ben yönetmenin kafasını sevdim. KONUSU: Bir adada mahsur kalan Hank tam her şeyden ümidi kesmişken kıyıya bir ceset vuruyor ve macera başlıyor. Filmin adının "Çakı Gibi" olmasının sebebi de kıyıya vuran cesedin yani Manny' nin İsviçre çakısı gibi her işe yaraması. Ne işe yaradığını söylemeyeyim, tadı kaçmasın. Ara ara Recep İvedik' ten esintiler (gerçekten esinti) hissetseniz de bu filmde daha çok eğleneceğiniz, duygulanacağınız ve daha az kıl göreceğiniz kesin. Çok güldüğüm yerler oldu. Ayrıca böyle saçma bir filmin drama ile de işlenebilmiş olması ayrı bir başarı. Dostluk ve insanlık hakkında birçok güzel mesaj görebiliyoruz. Eleştirilen konulara gelecek olursam en çok şikayet ettiğim konular mevcuttu: İnsanların birbirine değer vermemesi, farklı birini gördüklerindeki hal ve tavırları, bu yüzden de çoğu kişinin toplumda kendini ifade edememesi, bir babanın yapması gerekenler, hayat denilen yolda bir dost edinmemiz gerektiği... Meğer ne çok konu işlenmiş. Filmden sonra "Artık bunu böyle yapacağım, şöyle olacağım." diyebilirsiniz. Çünkü her ne kadar okumasam da bir kişisel gelişim kitabı bitirmiş ve daha duyarlı bir birey olmuş gibi hissediyorsunuz. Yorumumda birçok kez "saçma" kelimesini kullandım ama bu filmin bir eksisi olarak anlaşılmasın. Aksine benzeri olmayan saçma güzel bir film çıkmış ortaya. SPOILER --------------------------------------------------------- Özellikle otobüs ortamı oluşturup müzik dinleyerek, camdan dışarıyı seyrederek, Hank' in kız kılığına girip Many' nin aşık olduğu kız gibi davrandığı sahneler çok güzeldi. Manny' nin ilk konuştuğu, osurduğu ve pusulalık yaptığı sahnelerde de epey güldüm. -------------------------------------------------------------- BİTTİ Her ne kadar "Buna mı güldün len?" diyecek kişiler çıkabilecek olsa da ben filmi beğendim. Biraz pozitif olmanız, gülmekten korkmamanız lazım. Henüz bunlara da yasak gelmedi ne de olsa. Ha film az komik olarak da anlaşılmasın. Bazı Türk yapımlarının düşük seviyesinden dolayı gülmeye utandığımız için benzer şeyler görünce yine gülmemeye çalışabiliyoruz. Merak etmeyin, arada ciddi bir kalite farkı var. Çakı gibi bir dost bulmanız ve sizin de ona çakı gibi gelebilmeniz dileğiyle...

tunahantino 3 years ago

Dr. Garipaşk

Stanley Kubrick

16 Gönderi

Suç, dram, romantik, gerilim, gizem, bilim kurgu, savaş... Her telden çalmasını bilen Kubrick, gençlik filmi çekse yine tadından yenmezdi. Dr. Strangelove da kendisinin mizahi yönünü görmemizi sağlayan en değerli filmlerinden biri. Filmde General Jack D. Ripper kafasında kurduğu teoriler yüzünden…devamıSuç, dram, romantik, gerilim, gizem, bilim kurgu, savaş... Her telden çalmasını bilen Kubrick, gençlik filmi çekse yine tadından yenmezdi. Dr. Strangelove da kendisinin mizahi yönünü görmemizi sağlayan en değerli filmlerinden biri. Filmde General Jack D. Ripper kafasında kurduğu teoriler yüzünden kimseye haber vermeden SSBC' ni bombalamaya karar veriyor. Ancak dünyanın, SSBC' nin zor zamanlar için sakladığı Kıyamet günü Silahı' ndan (söylemesi güzel hâliyle Doomsday Machine) haberi yoktur. Savaşın sebepleri, ciddiyeti, etkileri; komik ve absürt bir dille anlatılmış. Her filminde olduğu gibi yine hiçbir gereksiz detay kullanmayan Kubrick, her replik ve inceliklerle vermek istediği mesajı gerekli yerlere adeta dart misali saplamış. Hatta bu yüzden film için tanımım: Her çizgi filmde gördüğümüz, içinden yazı çıkan o meşhur silah. Tekrar detaylara dönecek olursak film siyah beyaz olmasına rağmen takıntılı amcamız Kubrick, toplantıların yapıldığı dev masa için yeşil renk bir örtü seçiyor. Bunun sebebiyse savaş hakkında toplantı yapan elemanların aslında Dünya üstüne kumar oynamaları. Film bunun gibi daha birçok gönderme içeriyor ancak ne ben bunlardan bahsedeyim ne de sizin seyir zevkiniz kaçsın. En iyisi, hemen bu film için bir boş vakit ayırın ve internetten Tamer Baran' ın Dr. Strangelove hakkındaki incelemesini okuyun. Zaten okumak isteyeceğinizi düşünüyorum çünkü aklınızda ufak boşluklar kalıyor. En az film kadar değerli bir noktaya daha değinmek istiyorum: Tek filmde üç farklı rolü aynı kişinin oynadığını biliyor muydunuz? Üstelik her rolde o kadar başarılı ki ben ilk izlediğimde farketmemiştim. Aklımdaki tek düşünce "Hmm, bu adam bir yerden tanıdık geliyor ama nerden?" sorusuydu. Savaşı kara mizah ile en iyi Kubrick' ten izlerdik zaten. Mizahi yönüyle, siyah beyazlığıyla, oyunculuklarıyla, sizi ekrana kitleyecek senaryosuyla mükemmel bir film. İyi ki çekmiş bu filmi büyük üstad. UYARI: Filmi izlerken canınız sakız çekebilir ve yılından ötürü bazı sahneler gerçekçi gelmeyebilir. Ayrıca film alttan alttan aklınızdan geçmeyecek konulara değindiği için bahsettiğim incelemeyi kesin okuyun. - Mandrake, sen hiçbir Komünisti su içerken gördün mü? - Hayır, gördüğümü söyleyemem Jack. - Votka, tek içtikleri şey bu, değil mi? Hiç su içmezler.