(@) - Raf

Karşılıksız Bir Aşk - Bir Solukta Klasikler

“insan, insana karsi tas kadar sagirdir.” kitaptaki butun bu kisa hikayeyi ozetleyen bi cumleydi bana gore. kisacik bir hikayede kocaman yasamlarin yitip gittigini gormek ve hepsinin birbirinden bi yandan masum bi yandan olmadiginin bilincine varmak uzucuydu. yani herkesten nefret ettim,…devamı

ultraviyole 2 months ago

Damsel

Juan Carlos Fresnadillo

74 Gönderi

dun gece netflixte film ararken top 10’de gorunce bu neymis diye girdim de turkiyenin tercihlerine uzun zaman once guvenmeyi birakmistim halbuki niye boyle hataya dustum ki dedim kendi kendime. ustune pek dusmedim yani ki izleme listemde pek cok film varken…devamı

ultraviyole 2 months ago

Beni Asla Bırakma

Kazuo Ishiguro

18 Gönderi

Spoiler içeriyor cok tuhaf hisler icerisinde bitirdim kitabi. rafta bir uyenin kitap hakkinda hicbir kategoriye uymadigi yorumunu okudum ve kesinlikle katiliyorum. bu yuzden hangi duyguyla kitabin son sayfasini okudugumu da kestiremedim. kitabi uzun uzun yorumlamak istiyorum fakat nasil baslayacagimi, nasil toparlayacagimi bilemiyorum.…devamıcok tuhaf hisler icerisinde bitirdim kitabi. rafta bir uyenin kitap hakkinda hicbir kategoriye uymadigi yorumunu okudum ve kesinlikle katiliyorum. bu yuzden hangi duyguyla kitabin son sayfasini okudugumu da kestiremedim. kitabi uzun uzun yorumlamak istiyorum fakat nasil baslayacagimi, nasil toparlayacagimi bilemiyorum. kitap ustunuzde boyle bir etki birakiyor, inanilmaz. oncelikle yazarimiz japon asilli bir ingiliz. ben japon edebiyati olur diye dusunmustum fakat ingiliz romani ortaya koymus. ve cok da basarili buldum. oncelikle klonlanarak dunyaya gelen bircok “ögrenci” nasıl sorgulamaz? nicin aralarinda bile konusmaktan cekindikleri, konusunu dahi agızlarına almadıgı bir hayattan bu kadar korkarken hicbir sey yapmaz? kitap boyu halisham’da arkadaslıklar bana toxic geldi. bir o kadar iyiyken bir o kadar kotuyduler. disari hayatina dair olan butun eksiklikleri onlari ogrenci, arkadas, aile degil; ruhlarinin varliğini ispat etmek adina acilan bircok galeri, klondan ote olduklarini belli eden sanatlari ve dusunceleri bizden daha insancil olmasina ragmen onlari birer koyun yapti. disaridan bihaber, yalnizca kitaplar araciligiyla eristikleri dunyaya dair olan hayalleri ve ote yanda ise hepsinin bildigi gerceklerin arasinda sıkısıp kalmış kucuk cocuklar. bu distopyanin en derinlerine kadar dusundum hep okurken ve hep çok uzgundum. koyunlardi dememin sebebi hayalleri ve endişelerine ragmen onlar icin normaldi butun bunlar. hicbi sekilde aksi olmadı, hayatta var olduklarından beri onların gercekleriydi. onlar icin garip degildi, bizim icin oyleydi. ebeveyn, ogretmen, aile yoktu. yalnizca ogrencilerdi ve o kilifa uymak icin kendilerince ellerinden geleni yaptilar, yillar sonra bile. klonllandilar, bir amaca hizmet icin bu dunyadalar fakat neden onca sanatla buyuduler? aynı soruyu tommy gibi ben de pek cok yerde sordum. surekli urperiyordum. madam ve bayan emily’nin tamamen kendi vicdanlarına gore hareket etmis oldugunu gorduk. cok yanlisti. onlara ‘her seyi’ vermekle aslinda ellerinden her seyi almis olduklarını hicbi zaman fark etmediler, tommy ve kath ziyaret ettiklerinde bile. kitap boyunca zihnimde surekli ‘in my room’ ve ‘lost her to wolves’ caldi. bu iki sarkinin vibeı ile kitabin verdigi vibe ayni geldi zihnimde. ve kitaba da ismini veren never let me go sarkisi… birkac bolumde acip dinledim okurken, yine kizarken buldum ama kendimi. oylesine, hiclige(!) ruth benim yalnızca nefretimsin. biri ancak bu kadar toxic olabilir. her seyi mahvetti -sanki daha mahvedilecek bir sey varmis gibi. tommy, ruth ve kath uclusu asla bir araya gelmemeliydi. ya da bu arkadaslıkta, sevgililikte tum fedakarliklar oylece kath’in ustune yikilmamaliydi. benim minik coregim kath… kitap genel olarak dumduz ilerledi, ogrencilik hayati ve ogrencilikten sonraki hayati olarak bende ikiye ayrilmis olsa da kitap uc kisma ayrilmisti. gercekten cok sevdim. fakat cok ilginc bi kitap, birisi bana konusunun ilerleyisi nasil diye sordugunda bile cevap veremedim upuzun anlatmam gerekiyordu. ve normalde distopyalar cok olayli, cok aitlik arayisi icerisinde olurken bu kitapta bircok duyguyu yasayan öğrenciler vardi. ya bilmiyorum nasil yorumlayacagim konusunda da emin degilim ama gercekten bambaska bi etki yaratti, cok sey dusundurdu ama bana kesinlikle. son olarak, yazarin dilini begendim, sade ve anlasilirdi. kitap basindan beri flashbacklerle ilerledigi icin neler olacagini madam ve bayan emily haricinde tahmin etmistim. fakat yine de kendini okuttu -yer yer insani duraksatsa bile. benim icin çok farkli bir yeri olacak bu distopyanin, hatta bir serinin baslangici olup klonlarin kaderlerini degistirme cabalarini okusaydim desem inanılmaz banal ve klise mi olurum? sadece israrla mutlu son istedim oysaki bu kitapta. :’) 2024/ 22.kitap

ultraviyole 2 months ago

Dune: Çöl Gezegeni Bölüm İki

Denis Villeneuve

92 Gönderi

uzun zamandir yalnizca dizi izliyordum, sinemada da gidecek bi film yoktu ve dune 2 cikar cikmaz gitmeyi bekledim. inanilmaz keyif aldim acikcasi. kostumler, diyaloglar, muzikler, oyuncu secimleri ozellikle inanilmazdi gercekten. ozellikle sinemada izlemek apayri bir etki birakiyor insana. yer yer…devamı

ultraviyole 2 months ago

Kahve Soğumadan Önce Kafeden Hikayeler

Toshikazu Kawaguchi

3 Gönderi

cok sevdigim birinci kitabindan sonra okumak icin firsatim oldu nihayetinde. japon kulturunu ufak ufak bilgilerle kitapta bize ulastiran yazarin dilini oldukca begenmistim ve bu kitapta da kaldigi yerden devam etmesine sevindim. ayrica kitabin devam kitaplari oldugunu da gordum fakat henuz…devamıcok sevdigim birinci kitabindan sonra okumak icin firsatim oldu nihayetinde. japon kulturunu ufak ufak bilgilerle kitapta bize ulastiran yazarin dilini oldukca begenmistim ve bu kitapta da kaldigi yerden devam etmesine sevindim. ayrica kitabin devam kitaplari oldugunu da gordum fakat henuz cevirisi yapilmadigi icin bekleyecegim. ve beni neden bu kadar etkiledigini anladim. gecmise veya gelecege hicbir seyi degistiremeyeceginin bilinciyle, onlar icin cok onemli kisilerle gorusen insanlarin hikayelerini barindiriyor icinde. hikayeler diyip basite indirgemek istemiyorum cunku benim icin hepsi cok ozeldi, hepsini en derinden hissettim diyebilirim. binbir pismanliklar, kendini affetmemeler ve matem. anladigim kisim tam da buydu. eger bir matem surecinden geciyorsaniz veya gectiyseniz oncelikli olarak sizin okumanizi tavsiye ederim. onun disinda ise biraz yol gösterici niteliği tasidigini da dusunuyorum kitabin, bu yuzden kesinlikle okunmali. “eger kardesimin ölümü nedeniyle hüzünlü bir hayat sürdeydim, o zaman buna onun ölümü neden olmus olacaktı. buna izin vermemem gerektiğini düşündüm. kendime mutlu olacagima dair yemin ettim. benim mutluluğum kız kardeşimin mirası olacakti.” eger gecmise donseydim, gorecegim tek bir kisi var. o sandalyeye oturup da bircok seyden soz edecegim, butun pismanliklarimdan ve mutluluklarimdan bahsedecegim tek kisi. kitap sayesinde babamin mirasini devam ettirmeye karar verdim. bu calkantili ve oldukca karanlik donemde onu hicbi zaman unutmayarak -ki aksi zaten mumkun degil- ve yaptigim her iste onu hatirlayarak mirasini en guzel ve ozel sekilde devam ettirecegime kitabin kapagini kapattigim anda karar verdim. 20 yildir hayatimda isik oldu, onun yoklugunda karanliga dussem bile hatiralari sayesinde yine yoluma isik tutacak ve ben kaybolmayacagim. aylardir hicbir sekilde mutlu olmayi haketmedigimi dusundum ve guldugum zaman icimde derin bir suçluluk duygusu ile boguldum. hayat benim icin o gun durdu, bunu ilerletmeyecegim ancak elimden geleni de yapacagim. bana oldukca berrak sekilde bu duyguyu asilayan bu kitap, elbette bende yeri cok farkli olacak. ‘gecmise gidebilseydiniz kiminle bulusmak isterdiniz?’ 2024/21. kitap

ultraviyole 2 months ago

Genç Bir Şaire Mektuplar

Rainer Maria Rilke

4 Gönderi

“kendi icinde yurumek ve saatler boyu kimselere rastlamamak.” benim icin bir kitaptan daha fazlasi oldu, sanki karsimdaki kisiyle sohbet ediyormusuz gibi hissettim. sanki bana yazilmis gibi aitlik duygusu da yakaladim. franz xaver kappus’a rilke’den yazilmis 10 mektup okuyoruz ve bu…devamı

ultraviyole 2 months ago

Game of Thrones

David Benioff

239 Gönderi

Spoiler içeriyor tum gece boyunca izledim son sezonu, karmakarisik duygulara kapildim. 8. sezon 2. bolumde yasadigim heyecani, korkuyu, gerginligi hicbi dizi ve filmde yasamadim, o kadar eminim. daha oncesindeki kizil dugun dizinin en buyuk ters kosesiydi. fikrimce dizi tarihinin. 8 sezonun hangi…devamıtum gece boyunca izledim son sezonu, karmakarisik duygulara kapildim. 8. sezon 2. bolumde yasadigim heyecani, korkuyu, gerginligi hicbi dizi ve filmde yasamadim, o kadar eminim. daha oncesindeki kizil dugun dizinin en buyuk ters kosesiydi. fikrimce dizi tarihinin. 8 sezonun hangi tarafindan baslasam emin degilim. benim icin cook ozel bi yere sahiplik edecek, bitirir bitirmez tekrar izlemek istedim hatta. baslarda kafam cok karisiyordu, bunun sebebi de gecmisti ki zaten daha sonralarda her sey oturdu ve her şey okey seklinde izlemeye devam ettim. zaten bircok spoiler yemistim zamaninda. ki diziyi 13-15 sene sonra izleyip de bunca zaman spoiler yememek gercekten cok buyuk bi sans, hatta imkansiz falan. ben de dizinin sonunu bilerek izledim her seyi. dany ve jonu yani. herkes o sonun olmamasi gerektigini dusunuyordu fakat bence inanilmaz carpiciydi. butun herkesin karakter gelisimi inanilmaz seyretti ve dany’ninki de olumsuza evrildi, tipki babasi gibi kani cekildi. benim fav karakterlerim olsa da neden bu final beni cok memnun etti bilmiyorum. belki de herkes bana sonu cok kotuydu derken en kotusunu bekledim ve o olmadi, ondan da olabilir. yani evet bu da cok kotuydu ama ben herkesin olecek olmasini falan bekledim yani. dany de bi hic ugruna olmedi, en azindan boyle dusunmem gerek. en iyi karakter gelisimi kesinlikle jaime’ye ait. ardindan tazi geliyor. arindan da varys. jaime ve tazinin olumu de beni cok uzdu, hem nefret ettikleri hem de sevdikleri kisilerin yaninda. orada kendimi aglamamak icin zor tuttum desem yeridir. varys gercekten haketmiyordu bunu fakat ihaneti bu sefer iyi niyetle de olsa elinde patladi, varys’in tyrion’a ihanetini beklerken tam tersi olmasi cok uzucuydu. arya ve sansa ise gercekten arada kaldigim iki karakterdi. soyle ki sansa’dan sonlara dogru bi kotuluk bekledim fakat fikrimce en dogrusunu cok zekice yapti. arya ise her zaman savasciydi ve daima hayal ettigi o insan oldu. bu iki karakter benim bazi parcalarimi tasiyor, bu yuzden cok ozel kalacaklar gozumde. jon ve brandon’a gelirsek de brandon’in hakettigini dusunuyorum tahtin. jon ise hem kuzeyin hem de baskentin dostlarinin ve sevdiklerinin elinde oldugunu goruyor, kuzeye ait oldugu yere gidiyor. ne bekliyorduk ki zaten basa kendisinin oturmasini mi? pek de mantikli olmazdi. kendisini cok sevsem de boylesi en iyisiydi bence de. cersei’ye hayrandim, gercekten tum dizi boyunca. ne kadar sevdigimi bilmiyorum fakat gercekten kimsenin hafife almadigi, aldigi zaman da aptal yerine kondugu, korktugu, son sezon baskentte herkesin karsisinda tek basina duran ve son nefesine kadar amacina gitmeye cabalayan o guclu karaktere nasil olur da hayran olmam? dizi hakkinda boyle upuzun, sasirdigim veya mutlu oldugum, uzuldugum yerleri tek tek yazmak, biriyle paylasmak istesem de burada duracagim. dizi favori dizilerimin ilk sirasina gecti, sasirmadik. house of dragons’a baslayacagim birkac gune. ondan ayni enerjiyi alir miyim bilmiyorum fakat olumsuz da dusunmuyorum. 2024/4. dizi

ultraviyole 2 months ago

Körler Ülkesi

H. G. Wells

6 Gönderi

keske uzun soluklu okuyabilecegim bir roman olsaydi diyerek kapattim kitabin kapagini. korlugun ne demek oldugunu bilmeyen korlerin, karanligi kestiremeyen nunez’in sonucsuz cabalarini ve karsilikli diyaloglarini okumayi gercekten cok isterdim. fakat yine de kisacik dahi olsa cidden etkileyiciydi. ozellikle cizimlerin hikaye…devamı

ultraviyole 2 months ago

Rüzgarın Şarkısını Dinle

Haruki Murakami

15 Gönderi

bir once okudugum kitaptan sonra inanilmaz bir dusus yasadim. bana dusuk butceli, inanilmaz berbat oyunculara sahip yavan amerikan yapim sit-com havasi verdi. her anlamda. ne oldugu belirsiz, felsefi dusunceler sıkıstirilmaya calisilmis fakat beceriksiz yapilmis, basit bir kitapti. guzellemesini yapabilecegim hicbir…devamı

ultraviyole 3 months ago

Kahve Soğumadan Önce

Toshikazu Kawaguchi

9 Gönderi

kore edebiyatindan sonra sira japon edebiyatina adim atmaya geldi. cok dogru bir kitapla giris yaptigimi dusunuyorum ve inanilmaz guzeldi. uzun zamandir hicbir acik gormedigim bir kitap olmamisti. bu yuzden cok keyifliyim. belirli kurallar cercevesinde gecmise donebildiginiz bir cafe ve o…devamıkore edebiyatindan sonra sira japon edebiyatina adim atmaya geldi. cok dogru bir kitapla giris yaptigimi dusunuyorum ve inanilmaz guzeldi. uzun zamandir hicbir acik gormedigim bir kitap olmamisti. bu yuzden cok keyifliyim. belirli kurallar cercevesinde gecmise donebildiginiz bir cafe ve o cafedeki bir sandalye. oldukca kati kurallara sahip olmasi nedeniyle gereksiz ve amacsiz gozukse de yine de yapmak istiyorsaniz gecmise gidip ne yaparsaniz yapin gelecegi degistirmeyeceginizi bilmeniz gerekiyor. iyi de bir seyi degistirmeyecekse ne faydasi var mantiken diye sordum ben de henuz basindayken. yani ne anlatabilir kitap bu 4 oykude, nelere deginebilir mesela? hic de oyle olmadi. cok guzel yanilmisim. gecmis degismeyecek ne olursa olsun fakat sizin dusunceleriniz ve duygulariniz gecmise dondukten sonra geleceginizi cok buyuk degistirebilir. ne de olsa boyle bir kural yok. yazarin dilini cok sevdim. japon edebiyatini da buram buram hissettim ve istedigim de zaten o evrene adim atabilmekti, bunu da sagladi kendileri. ozellikle kitaptaki karakterler ve oykuler. inanılmaz baglandim diyebilirim. karakterler o kadar guzel yazilmisti ki bircok saf duyguyu en icimde hissettim. kitabi ne tarafindan tutarsam tutayim, beni her sekilde tatmin etti. zekice yazildigini, karakterlerin uyumundan ve oykulerin islenis seklinden anlayabiliyorum cunku oyle baglayabilmek bence kolay olmamistir. karakterler gercekten cok hos ve cok guzeldi -bunu yuz kere daha tekrar edebilirim. bir kitabi okurken sanirim hicbir zaman aglamadim, nadiren gozlerim dolardi ve bu kitabi okurken pek cok yerde de yasadim, cunku duygularim cok yerde kabardi. kesinlikle birine gonul rahatligiyla onerebilecegim bir kitap oldu. devam niteliği tasidigini dusunmedigim, cafeden hikayeler adinda ayni konu uzerinden ilerleyen bir kitabi daha varmis. yakinda onu da alip okumak istiyorum cunku nedense bi doyamadim, kopamadim. uzun zamandir varligini unuttugum hisleri yasattigi icin de olabilir, emin degilim. daha uzun uzun ovmek ve anlatmak gelse de icimden burada bitirmem yerinde olur. 2024/17. kitap