(@) - Raf

Zweig için, insan psikolojisini yazıya en iyi döken yazarlardan birisi derler fakat Ay Işığı Sokağı’nı okurken Zweig’in hissettikleri ve yaşamının içindeki bunalmışlığını sezdim büyük ölçüde. İçindeki mutsuzluk ve çaresizlik bu beş öyküye de yansıtılmış. Yaşadığı dönemdeki nazi baskısı yüzünden kapana…devamıZweig için, insan psikolojisini yazıya en iyi döken yazarlardan birisi derler fakat Ay Işığı Sokağı’nı okurken Zweig’in hissettikleri ve yaşamının içindeki bunalmışlığını sezdim büyük ölçüde. İçindeki mutsuzluk ve çaresizlik bu beş öyküye de yansıtılmış. Yaşadığı dönemdeki nazi baskısı yüzünden kapana kısılmış hissiyatının en önemli mektubu olabilir bu eser. 1942 senesinde eşi ile beraber çaresizlik içerisinde intihar etmiş olmalarının ön belirtisi bu kitap olsa gerek. Her hikayenin bu denli vurucu ve can sıkıcı olması, hikayelerin hepsinde aslında içimizden bir şeyler kopması ve bu olayların okuyucuyu içine çekmesi inanılmaz bir etki bırakıyor. Beş hikayeden birincisi kitabıyla da adı aynı olan Ay Işığı Sokağı. Bir gezginin trenini kaçırması sonrası bilmediği bir kentte bir gece geçirmesini konu alıyor. Bu bir gece treni kaçıran gezgin açısından bir yaşanmışlık şeklinde seyretmese de istemeden bir başka hayatın içine konuk olmuş halde buluyor kendini. Yazar bu durumu şu cümleyle özetliyor kitapta: “Hiçbir şeyin benim için gerçekleşmediği, ama yine de her şeyin bana dahil olduğu duygusunu taşıyordum yalnızca.” Ay ışığı sokağı adlı hikayenin tamamı sürükleyici ve etkileyici olsa da okunan o son cümleler ve o belirsizlik insanı korkunç bir şekilde ürpertiyor: “Ay ışığında parmaklarının arasında haince parlayan şeyin para mı, yoksa bıçak mı olduğunu uzaktan seçemiyordum...” İkinci hikayeye gelicek olursak, adı Leporella, bir insanın her ne halde olursa olsun beklediği şeyin bazı hislerinin tetiklenmesi olduğunu gösteriyor diyebilirim. 40’lı yaşlarına kadar hiçbir amaç gütmeksizin yalnızca para biriktirmekten hoşlanan hizmetçi bir kadının, bir erkekten hoşlanma dürtüsü ile içindeki karanlık hislerin açığa çıkması sonucu hem çevresi hem de kendisi adına kötü sonuçlar doğurmasına tanıklık ediyoruz. Üçüncü hikaye Nişan ise bir albayın planlarının ters yönde ilerlemesi sonucu çaresizlik içinde kalarak kişiliğinden ödün vermesi ve sonrasında korkunç bir yanlış anlaşılma ile karşılaşarak hiç istemediği bir biçimde kendi yurttaşları askerler tarafından katledilmesi işleniyor. Dördüncüsü Leman Gölü kıyısında olay, rus bir savaş esirinin sıkışıp kaldığı ülkeden kendi yurduna dönme isteği ile yanıp tutuşması fakat sonucunda kendi canından olmasıyla sona eriyor. Beşinci ve sonuncusu olan Avare adlı küçük hikayede ise 21 yaşında hala lise okuyan bir gencin içindeki buhranı bir gün öğretmeni üzerinden boşaltması sonrasında iç sıkkınlığına yenik düşüp canına kıyması anlatılıyor. Bütün bu kısa hikayeler aslında uzun yaşanmışlıklar ve derin yaralar barındırıyor. Bu yaraların hepsinin yazarın içinde birikmiş olması daha da can sıkıcı bir hissiyata sürüklüyor insanı. Bu kadar ürpertici hikayenin bir kafadan çıkmış olması yazarın iç dünyasının ne kadar karartılmış olduğunu ele veriyor. Bu düşüncelerle beraber dünyanın aslında ne kadar acımasızlıklarla dolu olduğu gerçeği bir an olsun akıllardan çıkmıyor. İntihar etmiş bir yazarın kaleminden dökülenleri okuyor olmak yeterince düşündürücü iken bu hikayeler insanı daha derinlere itiyor.

yagmurll 3 years ago

Çizgili Pijamalı Çocuk

Mark Herman

290 Gönderi

Aşırı şiddet içermemesine rağmen beni özellikle son sahnesiyle hem çok üzdü hem de korkutmayı başardı. Bir yandan da tarihin ne kadar acımasız olduğunu düşündüm durdum. Maalesef ben asla spoiler vermeden bir şey anlatamıyorum. Daha sonra izlemek isteyenlerin şimdiden duymak istemeyeceği…devamıAşırı şiddet içermemesine rağmen beni özellikle son sahnesiyle hem çok üzdü hem de korkutmayı başardı. Bir yandan da tarihin ne kadar acımasız olduğunu düşündüm durdum. Maalesef ben asla spoiler vermeden bir şey anlatamıyorum. Daha sonra izlemek isteyenlerin şimdiden duymak istemeyeceği fazlaca ayrıntı yazabilirim. Bu filmde 8 yaşındaki Bruno isimli alman bir çocuğun gözünden izliyoruz yahudilere yapılan işkence ve soykırımı. Bruno’nun babası, bir nazi komutanıdır ve Polonya’da bir yahudi kampının bulunduğu yere tayini çıkar. Kaşif ruhlu Bruno, evlerine biraz uzaklıkta bulunan kampı bulmakta zorlanmaz ve bu kampta esir olan Shumel isimli yahudi çocukla hemen arkadaş oluverir. Aslında bir yandan yetişkinlerin alman-yahudi ayrımı yaparak sürdürdüğü kanlı ve canavarca savaş ile bu iki masum çocuğun kendi dünyalarında birbirlerini sevip arkadaşlık etmeye çalışmaları ve bu iki zıt durumun her sahnede bariz bir şekilde patlamasıydı belki de duygusallığımı ve öfkemi hat safhalara çıkaran. Özellikle bruno ve eğitim aldığı alman öğretmen arasında geçen şu kısa diyalog filmin özeti gibi bence; Bruno: Yahudilerin hepsi kötü olamaz, iyi yahudi diye bir şey vardır, öyle değil mi? Öğretmen: Bence iyi bir yahudi bulabilirsen, dünyanın en iyi kaşifi olursun Bruno... Öğretmenini haksız çıkardığının farkında olmadan, kendi gibi saf ve masum Shumel ile dikenli teller arasından da olsa arkadaşlığını ilerletir ancak bir türlü anlayamaz toplama kampında neler olduğunu ve her şeyi bir oyun zanneder. Sonunda Bruno iyi kalbine, hassaslığına ve insanlığına yenik düşerek yahudi arkadaşının bulunduğu kampın içine girer, arkadaşı ve diğer yahudilerle birlikte bir gaz odasına kapatılır. Peki, şimdi asıl soru şu; 1. Bir alman komutanın oğlunun, yahudi toplama kampında ne işi var ve oraya nasıl girdi? 2. Girdiği bu gaz odasından tüm masumiyetiyle kurtulabilecek mi yoksa babasının işini yapmak uğruna işlediği günahların bedelini hayatıyla mı ödemek zorunda kalacak? Ben, izleyip görün derim. Zaten 1.30 saatlik bir film ve çoğu kişinin izledikten sonra en az 10 üzerinden 7 vereceğini biliyorum. Bir de merak edenler için dipnot belirteyim; Bruno karakterini canlandıran Asa Butterfield‘ ın psikolojisinin bozulmaması ve olumsuz etkilenmemesi için senaryonun okutulmadığı ve birçok sahnenin parça parça, oyun gibi çekildiği yazıyor birkaç kaynakta.

yagmurll 3 years ago

Don't Look Up

Adam McKay

230 Gönderi

Çok iyi film. Konunun haricinde kurgu, işleyiş ve karakterler filmin başından sonuna kadar bir bütünlük içerisinde. Böyle başkan mı olur böyle asker mi olur vs. dediğiniz yerler aslında bilerek ve isteyerek o şekilde kurgulanmış. Sahneleri gerçekçi işlemek yerine, dramatize etmeden…devamı

yagmurll 3 years ago

Lords of Chaos

Jonas Akerlund

4 Gönderi

True Norwegian Black Metal türünü keşfedenlerden Mayhem grubu kurucusu Euronymous Aarseth ve Varg Vikernes arasında yaşananları, Pelle Dead Ohlin'nin Mayhem'e katılışı, Euronymous'un ülkedeki tüm black metalcilerin kutsal mekanı yaptığı Helvete isimli müzik dükkanı ve alt katında kurduğu Black Circle adlı…devamıTrue Norwegian Black Metal türünü keşfedenlerden Mayhem grubu kurucusu Euronymous Aarseth ve Varg Vikernes arasında yaşananları, Pelle Dead Ohlin'nin Mayhem'e katılışı, Euronymous'un ülkedeki tüm black metalcilerin kutsal mekanı yaptığı Helvete isimli müzik dükkanı ve alt katında kurduğu Black Circle adlı yeraltı grubu ve bu hristiyanlık karşıtı temellere sahip grubun verdiği paganik-satanik gazla fantoft kilisesi de dahil yaktıkları kiliseleri, Varg'ın Greifi Grishnackh nickiyle gazeteye verdiği itirafı gibi daha bir çok konuyu ve yedikleri tüm haltları anlatmışlar. Film kitaba ve gerçeklere tamamen sadık kalmadığını en başta "gerçeklere ve yalanlara dayanmaktadır" uyarısıyla belirtiyor. Karakterlerin henüz 20'li yaşlarının başında ve fazla karikatürize edilmiş olmasından dolayı film korku ve dramdan çok komedi içeriğe de sahip. Özellikle Varg ve Euronymous karakterleri aşırı ergen, sorunlu, poser olarak yansıtılmış. Hatta filmin tüm karakterlerle tamamen dalga geçtiği söylenebilir. İronik olarak yahudi ve hafif kilolu bi oyuncu tarafından canlandırılan Varg Vikernes youtube'daki açıklamasında filmin tamamen saçmalık olduğunu belirtiyor. Yine Varg'ın oradaki açıklamasından öğrendiğimiz gibi ne kendisi ne Mayhem ne de Darkthron filmde kendi müziklerini kullandırtmayı seçmiş. Genelde Sigur Rós, Bathory ve Myrkur parçaları var. Varg Euronymous'un filmdeki gibi alkol içmediğine değinirken "keşke Hellhamer'ı siyahi veya feminist yapsalarmış" gibi netflix ve hollywood sinemasına getirilen sjw ve pc eleştirileriyle filmin gerçeklikten uzak tamamen kurmaca olduğunu tiye alarak belirtiyor. Sadece fanlara ve eski günleri anmak isteyen nostalji tutkunlarına özel çekilen, her sahnesinde gülümseten bi detay barındıran, black metale ilgisi olmayanları sıkabilecek bir film. Filmle ilgili birkaç trivia. -Yönetmen Jonas Åkerlund eski Bathory üyesiymiş ve 90'lardaki bu olaylar sonucunda korkup yönetmenliğe geçmiş. Ondan sanırım geçirdikçe geçirmiş bol bol dalga geçmiş. -Filmin norveççe değil de ingilizce olmasının büyük etkilerinden biri de Mayhem'in norveçli üyeleri ile isveçli Dead'in aralarında ortak konuştukları dilin ingilizce olmasıymış. Ne Dead norveççe ne de Mayhem isveççe biliyormuş. Ortak tek dilleri ingilizceymiş.

yagmurll 3 years ago

Cloverfield Yolu No:10

Dan Trachtenberg

34 Gönderi

Özellikle benim gibi seri hakkında hiçbir şey bilmeyip, fragman vs. izlememiş olanlar için baştan son 10 dakikaya kadar çok güzel gidiyor. Sürekli tereddütte kalıyorsunuz ve net olarak neler olduğuna dair tam olarak karar veremiyorsunuz. Elbette bazı fikirleriniz var ama emin…devamı

yagmurll 3 years ago

Ölüm Kararı

Alfred Hitchcock

18 Gönderi

Alfred Hitchcock'un tek mekanda film yapmadaki başarısını konuşturduğu Rope, yönetmenin çektiği ilk renkli film olmasının yanı sıra, uzun ve kesintisiz sekanslarla dolu, mekan kullanımındaki başarısını kaliteli çekim tekniği ile harmanlamış ve alt metindeki Nietzschze göndermeleri yapmış, başarılı bir gerilim. Konu:…devamı

yagmurll 3 years ago

Asfaltın Kralları

James Mangold

79 Gönderi

Öncelikle bu film için “sadece motor sporlarına meraklı olanlara anlam ifade eden bir film” yorumunu yapmak son derece yanlış. Böyle bir yorum yapmak için ya filmi hiç izlememiş ya da hiç anlamamış olmak gerekiyor. Filmin sizi sadece motor sporları uzmanlarının…devamıÖncelikle bu film için “sadece motor sporlarına meraklı olanlara anlam ifade eden bir film” yorumunu yapmak son derece yanlış. Böyle bir yorum yapmak için ya filmi hiç izlememiş ya da hiç anlamamış olmak gerekiyor. Filmin sizi sadece motor sporları uzmanlarının anlayacağı bir takım özel terimlere ya da spesifik bilgilere falan boğduğu yok. Film adından bağımsız olarak bir karakterin kurumlar ile olan savaşını ve kendi alanında var olabilme çabasını anlatıyor. Aslında son derece kişisel bir film. Ford ve ferrari rekabeti sadece bu hikayeye arka fon oluyor. İkinci dünya savaşında hizmet vermiş eski bir asker olan Ken Miles, aslında çağın statüko anlayışının dışında kalmış uyumsuz bir kişiliktir. Arabalar konusunda üst düzey bilgiye ve tamir yeteneğine sahip olsa da bunu maddi bir kazanca çevirecek sosyal ilişkileri kurmakta biraz zayıf kalmıştır. Tam bu noktada Carroll Shelby, Ken Miles’in içindeki cevheri keşfedip onu bir anlamda toplum nezdinde hak ettiği değere kavuşmasına ön ayak olacaktır. Filmi yorumlarken Ken Miles kadar Carroll Shelby karakterine de ayrıca değinmek gerekiyor. Filmi izlerken toplumda bu tip insanların ne kadar gerekli olduğunu anlıyorsunuz. Shellby, Miles’ın aksine uyumsuz biri değildir. Gerektiğinde en tepede yer alan kapitalist figürlerle de uzlaşabilecek, onları ikna edecek kabiliyete sahip birisidir. Sağlık sorunlarından dolayı yarış pilotluğunu bırakmak zorunda kalan Shellby, bir anlamda kendisinin yarım kalan tutkusunu Miles ile tamamlama peşindedir. Shelby oyunu kuralına göre oynayan ama statükoya da tam anlamıyla teslim olmamış sağlam bir karakterdir. Açıkçası böyle insanların toplumdaki gizli cevherleri bulmak açısından çok büyük önemi var. Miles’ın oğluyla ve eşiyle olan ilişkisi de filmin duygusal temasını güçlendiren ayrıntılar. Yönetmen James Mangold özellikle Miles’ın oğluyla olan duygusal bağının filmin önüne geçmesine izin vermemiş. Duygusal bir manipülasyondan kaçınıp filmi acıtasyona çevirmemeye çalışmış. Mangold, Ford v ferrari'de de sinemasal çizgisini bozmadan ortaya yine oldukça sağlam bir film çıkarmayı başarmış. Ses efektleri ve kurgu çok başarılı. Yarış sahneleri ise abartılı çekimlerden uzak, oldukça gerçekçi resmedilmiş. Bale ve Damon birbirleriyle epey uyumlu oynamışlar. 8/10

yagmurll 3 years ago

Hayalet Dünya

Terry Zwigoff

1 Gönderi

Ne kadar 2001 yapımı olsa da dingin havası ve sakin kasaba atmosferiyle buram buram 90'lar kokan, eğlenceli ve biraz da hüzünlü bir film. Kendimizi olduğumuz yere ait hissedememe duygusunun Enid adında liseyi yeni bitirmiş bir kız tarafından vücut bulması ve…devamı

yagmurll 3 years ago

Yeni Dünya

Sabahattin Ali

22 Gönderi

Sabahattin Ali'nin, kalbinizin ortasına "dan" diye oturma kapasitesi olan öykü kitabı. Gözlerim doldu, ağladım, dayanamadım... Sabahattin Ali'nin naif ruhundan süzülen gerçekler. Her öykü, gündelik hayatın yansıması. Okuduğumdan beri zihnimde dönüp duran şu sözü de paylaşmadan edemeyeceğim. "Isıtmak İçin" isimli öyküden;…devamı

yagmurll 3 years ago

Yabancı

Albert Camus

144 Gönderi

Umarsız bir adamın ağzından dökülen, hayata dair sarsıcı detaylar içeren cümleler. Bir yandan kayıtsızlığın en sert halini yaşatırken okuyucuya, aynı anda muhteşem tasvirleri birden bire karşısına çıkarıp afallatıyor Camus. Hayatı dümdüz algılayan, herhangi bir hisse sahip değilmiş gibi görünen bir…devamı