abusra bing (@abusra)

Café de Flore'da birbirinden bağımsız olduğunu zannettiğiniz iki farklı kadının yaşamını izliyorsunuz. Film ilerledikçe, izlediğiniz hayatların bir noktada birleşeceğini biliyorsunuz. Ancak bunun nasıl olacağını tahmin edemiyorsunuz. Konudaki bu çekici bilinmezliğe, filmin mükemmel müzikleri ve içten oyunculukları eşlik ediyor. Derken, ortaya…devamıCafé de Flore'da birbirinden bağımsız olduğunu zannettiğiniz iki farklı kadının yaşamını izliyorsunuz. Film ilerledikçe, izlediğiniz hayatların bir noktada birleşeceğini biliyorsunuz. Ancak bunun nasıl olacağını tahmin edemiyorsunuz. Konudaki bu çekici bilinmezliğe, filmin mükemmel müzikleri ve içten oyunculukları eşlik ediyor. Derken, ortaya sanat filmi tadında, çok kaliteli bir yapım çıkıyor. "Hayatımda bir kez sevdim. Bir adamı. Sanki sevilecek başka birisi yoktu. Böylesi bir aşkı kaybettiğinde hayatta kalmak için tek bir yol vardır. Ya bir anlam ararsın, ya da ölürsün." "Ben seni seçtim. Sen, benim nihayetim ve yeganemsin. Başkasını istemem. Sana söz veriyorum. Hayatım boyunca seni seveceğim." - Bu film sayesinde daha önce duymadığım çok güzel şarkılar keşfetmiş oldum. En çok beğendiklerimi listeliyorum. + Sophie Hunger - Le vent nous portera (filmi izleyeli bir hafta oldu, bir haftadır bıkmadan bu şarkıyı dinliyorum. şiddetle tavsiye edilir.) + The Cure - Faith + The Cure - Pictures of You + The Cure - Just Like Heaven (bu filmi sırf The Cure grubunu tanımama vesile olduğu için bile sevebilirim) + Sigur Rós - Svefn_g_englar + Sigur Rós - Fljótavík + Sigur Rós - Andvari + Creedence Clearwater Revival - Walking On The Water + Doctor Rockit - Café de Flore Spoiler!! Hikayelerin her ikisinde de hayatlarındaki erkeklere sahiplenme duygusuyla sıkı sıkıya bağlanmış iki kadını görüyoruz. Ve filmin odak noktası... Aslında, temelde reenkarnasyon konu ediniyor. Önceki hayatlarında anne-oğul ilişkisine sahip olan iki kişi, bir sonraki yaşamda eş oluyorlar. İnternetteki yorumlardan anladığım kadarıyla bu durum bazılarına garip hatta anlaşılamaz gelmiş. Ben bu tür yorumlara katılmıyorum. Çünkü filmin senaryosunda bize aktarılmak istenen duygunun çok iyi işlendiğini düşünüyorum. Mevzubahis kadınların hayatlarındaki erkekleri kaybetme ihtimali ile karşı karşıya kalınca farkına vardıkları "Bu kişi bana ait değil, benden uzaklaşabilir" duygusu, izleyiciye de kendini sorgulatıyor. Ailemiz, arkadaşlarımız ya da sevdiğimiz herhangi biri... Tüm bu kişiler sadece hayatımıza değip geçen insanlar. "Aitlik - Sahiplik" türünden bir ilişki söz konusu değil. Film herkese hitap etmeyebilir ancak ben şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum. Çok beğendim, izleyin derim. :)

abusra 4 years ago

Limetown

Zack Akers

1 Gönderi

Limetown, insanların mutlu ve refah bir biçimde yaşadıkları küçük bir şehirdir. 2004 yılında şehirdeki 326 kişi aniden ortadan kayboluyor. Güvenlik güçleri, kaybolan kişilerin geride bıraktıkları hiçbir ize rastlamıyorlar. O sene ülke gündemini sarsan bu olay, zamanla unutuluyor. Gazeteci Lia, yıllar…devamı

abusra 4 years ago

Kar Küreyici

Bong Joon Ho

121 Gönderi

Merhabalar! Eminim ki hepiniz Raf'ta birçok kez bu filmin gönderilerine rastladınız. Belki izlemeyi erteliyorsunuz (daha fazla ertelemeyin ve gidin izleyin), belki de çoktan izlediniz ama filmin sunduğu temel argüman dışında pek bir şey anlamadınız. Eğer durum böyleyse Barış Özcan'ın Youtube…devamıMerhabalar! Eminim ki hepiniz Raf'ta birçok kez bu filmin gönderilerine rastladınız. Belki izlemeyi erteliyorsunuz (daha fazla ertelemeyin ve gidin izleyin), belki de çoktan izlediniz ama filmin sunduğu temel argüman dışında pek bir şey anlamadınız. Eğer durum böyleyse Barış Özcan'ın Youtube kanalına uğrayıp filme dair çektiği videoyu izlemenizi tavsiye ederim. Barış Özcan'ın videosunda da bahsedildiği üzere filmde sinematografik anlamda çok başarılı detaylara yer verilmiş. (Öyle diyor bilir kişiler. Bu konuda söyleyecek pek bir şeyim yok çünkü yetkili bir merci değilim :/ Ancak her bir sahneyi izlemesi çok keyifliydi bu kadarını söyleyebilirim.) Konuya ve anlatılmak istenen meseleye gelecek olursam bir sosyoloji öğrencisi olarak söyleyecek çok şeyim var. Öncelikle sosyal tabakalaşma ve beraberinde getirdiği sınıfsal eşitsizlikler çok iyi eleştirilmiş. Filmde devrimlerin yalnızca alt kesim tarafından yapılmadığı, aynı zamanda üst sosyal sınıf tarafından da belirli zamanlarda bu devrim girişimlerinin çıkar uğruna desteklendiği mesajı yer alıyordu. Mesajın güzelliği tadından yenmedi, teşekkürler Bong Joon-ho :) Tüm bu karmaşa arasında orta sınıfın adeta 'uyuşturucu etkisindeymiş gibi' hiçbir şeyi umursamadığını görüyoruz. Çoğumuz duyarlı insan rolü oynasak da yalnızca kendi hayatlarımızla ilgileniyoruz, alt sınıf için lüks sayılabilecek 'ihtiyaçlarımız'la ve kapitalizmi beslemekle fazlasıyla meşgulüz. Zaten senaryoda nereye elini atsan bir toplumsal sorun vurgusuyla karşılaşıyorsun. •Küresel ısınma > Gayet açık bir mesajdı. Filmin sonunda gördüğümüz hayatta kalmış kutup ayısı da mesajı destekledi. •Önyargı > Uyuşturucu bağımlısı sandığımız baba ve kız. •Kutsal devlet inancı > Vagonun başındaki kişiye ve vagona duyulan saygı. •Endoktrinasyon > Çocukların hep bir ağızdan vagonun başındaki kişiyi ve vagonu övmesi. Kutsal devlet inancı yumurtadan çıkmıyor zaten. Böyle çocuk yaşlardan itibaren entegre ediliyor topluma. •Çocukların sömürülmesi > Vagonu çalıştırmak için ihtiyaç duyulan o iki çocuk üzerine makale yazarsın. Efsane detay. Endoktrinasyonla da ilişkili tabi. Daha birçok mesaj vardır eminim ama benden bu kadar. Sonuç olarak çok beğendim. İzleyin efenim. :)

abusra 4 years ago

Darling

John Schlesinger

2 Gönderi

Darling 1965 yapımı, bir John Schlesinger filmi. Başrol oyuncusu Julie Christie, bu filmle En İyi Kadın Oyuncu dalında Oscar kazanmıştır. Aynı zamanda film, En İyi Kostüm Tasarımı ve En İyi Senaryo dallarında da Oscar sahibidir. Filmin hikayesi, sadakatsiz ve hayata…devamı

abusra 4 years ago

Biz

Yevgeni İvanoviç Zamyatin

8 Gönderi

Yevgeni Zamyatin "Biz" kitabında insanın ait olduğu tabiattan ve ben'liğinden koparılarak biz'leştirilmesini anlatıyor. Kitaptaki karakterlerimiz isimlere değil numaralara sahipler. Camdan yapılmış, saydam evlerde yaşıyorlar. Kişisellikten yoksun bırakılmışlar ve yalnızca topluma, devlete ait bir varlık olarak görülüyorlar. Kitap, gelecekteki bu distopik…devamıYevgeni Zamyatin "Biz" kitabında insanın ait olduğu tabiattan ve ben'liğinden koparılarak biz'leştirilmesini anlatıyor. Kitaptaki karakterlerimiz isimlere değil numaralara sahipler. Camdan yapılmış, saydam evlerde yaşıyorlar. Kişisellikten yoksun bırakılmışlar ve yalnızca topluma, devlete ait bir varlık olarak görülüyorlar. Kitap, gelecekteki bu distopik dünyada yaşayan D-503 isimli karakterin ağzından yazılmış. Zamyatin'in bu distopyası, 1984 ve Cesur Yeni Dünya gibi kitapların esin kaynağıdır. 'İnsanı suçtan arındırmanın tek yolu onu özgürlükten arındırmaktır.' diye düşünenlere karşın Zamyatin, özgürlüğün her daim mutsuzluğa gebe olmadığını savunuyor. Kitabın sonunda yer verdiği yaklaşık 10 sayfalık yazısında sorgulamamayı, düşünmemeyi, yeniliklere kapalı olmayı eleştiriyor. Her alanda, özellikle edebiyatta, devrimlere gereksinim olduğunu dile getiriyor. Çünkü ona göre bilimde, sanatta, sosyal yaşamda ve dinde alevle kaynayan bir küre var. Bu alanlarda dogmalaşma yaşandığında o küre ılıklaşıyor ve artık yakmayan yalnızca ısıtan bir kavrama dönüşüyor. Bu dogmalaşmayla birlikte Galileo'nun o trajik "Her şeye rağmen dönüyor!" sözünün yerini, sıcak bir gözlemevi odasındaki sakin hesaplamalar alıyor. Ya da yakıcı güneşin altında, göğe kaldırılmış kolların ve hıçkırıkların eşliğinde edilen ibadetler, yerini manastırdaki uyku veren dualara bırakıyor. Her ne kadar Zamyatin' in bu düşüncelerini beğensem de kitabını çok beğendiğimi söyleyemem. Beklentimin altında kaldı. Çeviriden mi kaynaklı yoksa yazarın kalemiyle mi alakalı bilmiyorum ama okuması çok çok zor, dili akıcı olmayan bir eser. + "Dilin saniyedeki hızı, her zaman düşüncenin saniyedeki hızından biraz az olmalıdır, tersi olmamalıdır." + "Yazmanın bana tüm insanlık tarihi boyunca hiçbir yazara gelmediği kadar zor geldiğini anlayacağınıza inanıyorum. Onların bir kısmı çağdaşları için, diğer bir kısmı ise gelecek kuşaklar için yazmışlardı. Ancak hiç kimse, hiçbir zaman ataları için yazmadı." + "Ben, R-13 ve O-90 bir üçgeniz. Bir aileyiz. Ve bazen kendini basit, sağlam bir üçgene kapatmak, her şeyden kurtulmak çok iyi oluyor." + "Tüm dünya tek bir uçsuz, bucaksız kadındı ve biz onun rahmindeydik. Henüz doğmamıştık, mutlulukla olgunlaşıyorduk." + "İnsan son sayfasına kadar ne olacağı bilinmeyen bir roman gibidir. Başka türlü olsaydı okunmaya değmezdi." + "Direğin tepesine gönderilen denizci uzaktaki gemileri, buzdağlarını ve akıntıları görür. Denizciyi direkten indirip kazan dairesine koyabilirsiniz. Ama bu bir şey değiştirmez, direk olduğu yerde kalır. Ve başkası da direğe çıkınca onun gördüklerini görecektir."

abusra 4 years ago

Toplumsal Hafıza

Faruk Karaarslan

1 Gönderi

Hafıza, toplumun büyük kesimi tarafından psikoloji biliminin konusu olarak görülüyor. Oysa hafıza, yalnızca bireysel değildir. Kişinin içinde yaşadığı toplum tarafından şekillendirilebilen bir kavramdır. Dolayısıyla sosyolojinin de bir parçasıdır. Faruk Karaarslan, Toplumsal Hafıza (unutmanın ve hatırlamanın sosyolojisi) konusunu yaklaşık 200 sayfalık…devamıHafıza, toplumun büyük kesimi tarafından psikoloji biliminin konusu olarak görülüyor. Oysa hafıza, yalnızca bireysel değildir. Kişinin içinde yaşadığı toplum tarafından şekillendirilebilen bir kavramdır. Dolayısıyla sosyolojinin de bir parçasıdır. Faruk Karaarslan, Toplumsal Hafıza (unutmanın ve hatırlamanın sosyolojisi) konusunu yaklaşık 200 sayfalık bu kitabında 6 bölüm ile çok açık ve anlaşılır bir şekilde işlemiş. Eğer herhangi bir ideolojinin, siyasal erkin ya da kimliğin fanatiklik derecesinde savunucusu iseniz bu kitabı okumak sizi rahatsız edecektir. Çünkü bu kitap, elinde güç bulunduran her topluluk, yapılanma veya kurum, insanlara kendi düşüncesini dayatma idealiyle toplum hafızasına müdahalede bulunmuştur diyor ve yer yer bu deyişi örneklendiriyor. Kitabı okursanız doğumumuzdan itibaren maruz kaldığımız kimlik inşasını fark edeceksiniz. Sevdiğim birçok bölüm var, bir kısmını paylaşacağım. Ayrıca kitapta ağır bir terminolojik dil yok. Okunmasını tavsiye ederim. :) • Neyin hatırlanmaya ya da unutulmaya çalışıldığı Türkiye'nin mevcut durumunu anlamaya imkan sağlar. • Zulme uğramış toplumların hafızasının canlı tutulması 'geleceğin tarihine hazırlık' yapılması anlamına gelmektedir. • Bizim neyi, nasıl algıladığımız, içinde yaşadığımız toplumsal yapıdan siyasal sisteme, oturduğumuz eve, okuduğumuz kitaplara kadar bir dizi unsura göre değişkenlik göstermektedir. • Büyük şehirlerin meydanlarında kurucu liderin anıtının olması; anıt her görüldüğünde bir ulusa mensup olunduğunu, bu ulusun bir kurucu ve kurtarıcı liderinin olduğunu hafızaya tekrar ettirmektedir. Bu durum bir kimlik edindirme politikası olarak görülebilir. • Herhangi bir güç, toplumun hafızasını belli bir oranda etkileyebilir ancak bu dilediği zaman toplumun hafızasını silebileceğini ya da yeniden şekillendirebileceğini göstermez. Çünkü hafızanın tabiatında tam anlamıyla hatırlama söz konusu olmadığı gibi tam anlamıyla unutma da söz konusu değildir. • Geçmişten söz edilmeyebilir. Bir aile, bir devlet bu konuda yasak uygulayabilir ancak anıları taşıyan özneler topyekun yok edilmedikçe (ki bu korkunç sonu Nazilerin Yahudi soykırımı bile gerçekleştiremedi) anılar sadece belli ölçüde ve biçimsel olarak yok edilebilir. • Modernite, kendisinden kurtulması ya da koşulsuz benimsenmesi gereken bir yapı değildir. Modernite kendisinden kaçamayacağımız bir olgudur. • Belirli ahlak ve görgü kuralları ya da politik erk tarafından üretilmiş ideolojiler, yasalar vb. gerek görünür bir şekilde gerekse operasyonel kodlar halinde her kişiye sosyalleşme sürecinde dayatılır. • Her otorite, kendisine mensup olanı, mantıki tutarlılığı olmasa dahi, belirli eylemleri yaptırabilecek kadar iktidar sahibi olduğunu göstermek ister. • İnsanların müziğine, kültürüne, yaşam tarzına yasaklar koyan siyasi otorite hayatın karşısında daima tuhaf duruma düşmüştür. • Yer adlarının değiştirilmesi dil üzerinden hafızanın yeniden inşa edilme çabasının göstergesidir. / Savaşların, kitlesel ölümlerin, sürgünlerin, göçlerin; tarihin hiçbir döneminde olmadığı kadar yaşandığı bir çağda insan olmak, insanca yaşamak ve hafızamıza tutunmak zorundayız. /

abusra 4 years ago

Senden Nefret Etmemin 10 Sebebi

Gil Junger

115 Gönderi

Son derece klasik bir konuya sahip, sıradan bir gençlik filmi gibi görünür. Ancak başroldeki oyuncuların kalitesi ve unutulmayacak iki güzel sahnesi ile diğer gençlik filmlerinden ayrılır. Mevzubahis sahnelerden ilki, Heath Ledger'ın "Can't Take My Eyes Off Of You" şarkısını seslendirdiği…devamı

abusra 4 years ago

Senin Adın

Makoto Shinkai

194 Gönderi

"Her adımımda, her bakışımda bir şey arıyorum yıllardır. Hayır, bir şey değil. Birisini arıyorum. Biliyorum ki bir gün onu bulacağım. Biliyorum ki bir gün seni bulacağım. O an gözlerine bakarak, hatırlayarak ve hatırlamanı umarak tek bir şey diyeceğim. ” Daha…devamı

abusra 4 years ago

Ah Bu Şeker!

Damon Gameau

26 Gönderi

Günümüzde bir kişi, günde ortalama 40 çay kaşığı şeker tüketiyor. Market raflarının %80'i şekerli ürünlerle dolu. Ebeveynler 3-4 yaşındaki çocuklarının eline gazoz gibi tamamı şeker ve asitten oluşan içecekleri vermekten çekinmiyor. Kısacası toplum, şekerin vücudumuzdaki ağır etkilerini idrak edebilmiş değil.…devamı

abusra 4 years ago

Çikolata

Lasse Hallström

29 Gönderi

"Tanrı'nın ilahiliğinden bahsetmek istemiyorum. Onun merhametini anlatmak istiyorum. Aramızda nasıl yaşadığını, şefkatini, hoşgörüsünü..." "Bana kalırsa iyiliği; kucakladığımız ve yaşattığımız şeylerle ölçebiliriz." Filmin aktarmak istediği temel bir mesajı vardı. Dindarlık; her pazar kilisede, her cuma camide, ya da herhangi bir ibadethanede,…devamı