Ayşegül (@aysegll)

Spoiler içeriyor Herkes hayatının bir döneminde keşke zaman makinesi ile birkaç yıl sonraya ışınlansaydım diye düşünmüştür bence ama bu diziyi izlemek bana, aslında bunun ne kadar da korkunç sonuçlar doğurabileceğini gösterdi. Bir uçak seferinin hayatından bir sürü şey götüreceğini bilmeyen bir grup…devamı

aysegll 1 year ago

Algernon'a Çiçekler

Daniel Keyes

66 Gönderi

Önce Algernon adlı fare ile yapılan zeka seviyesini artıran bir deneyin başlarda başarı elde etmesi üzerine Charlie de yıllardır hayalini kurduğu zekaya erişmek için bu ameliyatı olmak ister. Tüm bu süreçte günlük tutması istenen Charlie'nin notları şeklinde okuduğumuz bu kitapta…devamıÖnce Algernon adlı fare ile yapılan zeka seviyesini artıran bir deneyin başlarda başarı elde etmesi üzerine Charlie de yıllardır hayalini kurduğu zekaya erişmek için bu ameliyatı olmak ister. Tüm bu süreçte günlük tutması istenen Charlie'nin notları şeklinde okuduğumuz bu kitapta aşkı, mutluluğu, dostluğu Charlie'nin bakış açısıyla okuruz. Cahillik gerçekten mutluluk mudur? Bu sorunun cevabını kitap boyu düşündüm. Çoğu zaman farkındalığımız arttıkça gerçeklik algımız da arttığından olayları daha net görmeye başlıyoruz ve insanların iyi niyetli gibi görünen davranışlarının bile altında yatan bencillik canımızı acıtabiliyor. Ameliyat öncesi arkadaşları tarafından çok sevildiğini düşünen Charlienin zeka seviyesi arttıkça aslında dostu bildiği insanların onunla dalga geçtiğini fark etmesi beni bile çok yaraladı. Onun hissetiği acıyı hissettim. Kitap boyu zaten tüm kırılganlığımla Charlie ile empati yapmaya çalıştım ve kitabı merakla okuma nedenim de buydu. Hayatı benden daha farklı algılayan bir insanın bakış açısını kazanabilmek. Ama Charlie açısından durum çok daha farklıydı. Başlangıçta olduğu yere tam bir daire yaparak geri döndü. Zeka seviyesinin tüm basamaklarında deneyim elde etti. Bazen bir aptal yaftasıyla insanlar tarafından hor görüldü bazen de söyledikleri ile kendine hayran bıraktırdı. Ama beni en çok etkileyen kitabın sonlarına doğru Charlienin sonun başlangıcı kısmındaki anlarında bile Algernonu düşünmesi ve onun mezarına çiçekler istemesiydi. Charlie Algernon için bir dost ya da bir kader ortağıydı ve ona karşı hep vefalı davrandı. Kitapta beni etkileyen bir diğer kısım ise Charlie'nin zeka seviyesinin düşük olduğu yerlerde günlüğündeki yazım hatalarının beni olayın içinde hissettirmesiydi. Belki de çok basit bir ayrıntı ya da yazım hilesi gibi düşünebilirsiniz ama kitap boyu Charlie ile yaşanan özdeşim açısından benim açımdan çok işe yarayan bir teknikti. Gerek dili gerek olay örgüsü ile beni içine çeken bir kitap oldu.

aysegll 1 year ago

Sevmek Zamanı

Metin Erksan

100 Gönderi

"Ben senin resmine değil de sana aşık olsaydım o zaman ne olacaktı? Belki bir kere bile bakmayacaktın yüzüme, belki de alay edecektin sevgimle. Halbuki resmin bana dostça bakıyor, iyilikle bakıyor ve ebediyen bakacak."

aysegll 1 year ago

Senede Bir Gün

Ertem Eğilmez

2 Gönderi

+Bir gün gelir de beni burda bulamazsan bil ki ölmüşümdür nazlım -Bir gün gelir de seni burda bulamazsam bil ki ölürüm emin

aysegll 1 year ago

Vesikalı Yarim

Lütfi Akad

30 Gönderi

Sevmek de yetmiyormuş çok eskiden rastlaşacaktık.

aysegll 1 year ago

Bridget Jones'un Günlüğü

Sharon Maguire

18 Gönderi

Yanlış kararlar, toplum içinde kendini rezil ediş gözünün önündekini göremeyip hep yanlış adamı seçme... ve daha sayamadığım bir sürü özellik. Bridget üzerine çok düşünülmüş ama bazı noktalarda antipati oluşturacak kadar da saçma kararlarıyla gerçekliği hafiften zarar görmüş bir karakter. Her…devamı

aysegll 2 years ago

Kinyas ve Kayra

Hakan Günday

98 Gönderi

Kanla sulanmış uzun ve kıvrımlı bir yolumuz ve kendinden nefret etmeye bile zahmet etmeyecek kadar kötü 2 karakterimiz var. Başlarda ham maddeleri ortak olan bu karakterlerin yolları bir otel odasında tamamen ayrılır ve bambaşka sonları olur. Bu son ise bizi…devamıKanla sulanmış uzun ve kıvrımlı bir yolumuz ve kendinden nefret etmeye bile zahmet etmeyecek kadar kötü 2 karakterimiz var. Başlarda ham maddeleri ortak olan bu karakterlerin yolları bir otel odasında tamamen ayrılır ve bambaşka sonları olur. Bu son ise bizi "Sahiden benliğimizi değiştirmek bu kadar mümkün mü?" diye düşündürecek türden. İlk bölümde Kinyas ve Kayranın; dostluk olarak adlandırmak için sevgiye, nefret demek için de çıkar ayrışmasına ihtiyaç duyacağımız beraberliği anlatılmış. Bu bölüm olay örgüsü olarak değil de betimleme açısından çok yoğundu ve bu bende biraz okuma seyrini yavaşlattı. İkinci bölümde ise Kayranın "hiçliğe" giden yolculuğu anlatılmıştı. Anitanın ona olan sevgisinin bir şeyleri düzelteceğine inanmak istedim ama bu kitabın bir aşk romanı olmadığı gerçeği yüzüme çarptı. Kayranın zihninde dolandığım satırlarda büyük bir karanlığa sürüklensem de 3. bölümde Kinyasın çabaları sonucu ulaştığı "her şey" ufak da olsa bir umut ışığı yakmama sebep oldu. Ama doğrusunu söylemek gerekirse kinyasın ulaştığı son onun üzerinde eğreti durdu. Zaten romanda da toz pembe bir değişimden bahsetmiyor ama kötülükle bütünleşmiş birinin bu radikal değişimi biraz samimiyetsiz geldi. Sanki son bölümü hakan günday değil de başkası yazmış hissi uyandırdı bende. Güzel bir hikayesi olmasına rağmen kitapta beni çeken karakterlerin yaşadıklarından çok zihinlerinin beslediği ve dolaplarının diplerinde kelimelerle kağıda döktükleri cümlelerdi. Büyük bir binada herkesin en tepedeki pencereden baktıkları manzarayı başka bir açıdan yorumluyorlardı. Onların baktığı pencere en alt kattaydı ve yüksek binaların gölgesi düşüyordu ama bence bazen gerçeğe gölge düştüğünde bakmakta fayda vardır. • "Kafam, bir politikacıdan il olma sözü alacak kadar kalabalıktı." •"Ben kötü bir insanım. Üstelik farkındaydım ve bu beni daha da kötü yapar!" •"Tekrar odamdaki yatağıma döndüğümde tek istediğim, içimden gelen bir ses duymaktı. Sadece bir ses. Ne olursa! Mide gurultusundan bir şiire kadar. Hepsi kabulümdü. Kendimi dinlemeye, duymaya çalıştım saatlerce. Elimden geleni yaptım. Ama hiçbir şey. Tek bir ses, tek bir fısıltı bile gelmedi kulaklarıma. Ne yapmak istediğini bilmemek kadar acı verici bir şey daha yoktur. Ne istediğini bilememek insana verilmiş en yırtıcı işkence türlerindendir..."

aysegll 2 years ago

Yaşlı Adam ve Deniz

Ernest Hemingway

37 Gönderi

85. günün şafağında Santiago büyük bir balık yakalamak için teknesi ile birlikte denizin derin sularına açılıyor. Olayın merkezinde Santiagonun hayali olan o büyük balığı yakalaması var ve kitap bu örgü üzerinden akıyor. Evet tam anlamıyla akıyor çünkü kitabın dili çok…devamı

aysegll 2 years ago

Cunk on Earth

Jason Hazeley

26 Gönderi

Dünyanın varoluşundan bu yana gerçekleşen önemli olayları 5 ana başlıkta toplayıp İngiliz mizahi ile harmanlayarak bize sunan bu yapımda en sevdiğim şey soruların karşıdaki kişiyi rahatsız etmesine rağmen seyirciyi aşırı güldürmesiydi. Röportajı yapan Diane morganı after life dizisinden tanıyorum ve…devamı

aysegll 2 years ago

Aşk

Spike Jonze

147 Gönderi

Karısından yeni boşanmış Theodore abimizin yapay zeka olan Samantha ablamıza olan aşkını anlatan bilim kurgu türündeki bu filmi aşka açılan realistik bir pencereden izlemek beni gayet hoşnut etse de yazıya şu ufak soru ile başlamak istiyorum. Los Angelesta geçen filmi…devamı