(@) - Raf

byfrodo 1 year ago

🔪 Abimle izleyecek bir film arıyorduk. Ahmet Kural ve Ecem Erkek'i görünce heyecanlanmıştık . Fakat beklentinin çok altındaydı . Oyunculuklar sayesinde birkaç yerde biraz güldüğümüz oldu . Ama senaryo, replikler zayıftı. Bazı yerlerde güldürmek için çok zorlama şeyler yapılmıştı .…devamı

byfrodo 1 year ago

Suçlu

Antoine Fuqua

75 Gönderi

🚨Tek mekanda geçen ve Jake Gyllenhaal oyunculuğuyla devleşen bir film . Her duyguyu hissedebilmemiz oyunculuk sayesinde olan bir şey. Ve tek mekanda geçen bir filmi sıkılmadan izletmek büyük sorumluluk. Ben filmi gayet beğendim izlemeyenlere öneririm.

byfrodo 1 year ago

🪷Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin; Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin! Hüseyin Nihal Atsız ✍🏼

byfrodo 1 year ago

Koko

Lee Unkrich

207 Gönderi

“Babaannem derdi ki ölüm yoktur , o sadece unutulduğumuz zaman öleceğimize inanırdı.”💀

byfrodo 1 year ago

Donmuş

Robin Wasserman

2 Gönderi

Spoiler içeriyor 📖 Kitabı önce kapağından, sonra da üzerinde yazan “Makinenin içindeki bir hayalettim” alıntısından etkilenip , sonra da tabi ki arkasını okuyarak almaya karar vermiştim . Öncelikle kitabın konu olarak ilgi çekici olması , ve Lia’nın başına gelenlerden sonraki ilk bölümler…devamı📖 Kitabı önce kapağından, sonra da üzerinde yazan “Makinenin içindeki bir hayalettim” alıntısından etkilenip , sonra da tabi ki arkasını okuyarak almaya karar vermiştim . Öncelikle kitabın konu olarak ilgi çekici olması , ve Lia’nın başına gelenlerden sonraki ilk bölümler , o yaşam sancıları, bütün olayların bir gencin gözünden anlatılma dili gibi şeyler bence başarılıydı . Yazarın oluşturduğu gelecek modelinin genel olarak pek uçuk olmadığı ve bazı yerler hariç, olması muhtemel şeyleri okumanın beni rahatsız ettiğini söyleyebilirim . Şu an aklıma gelen şey mesela estetik konusuydu. Artık herkesin doğduğu andan itibaren resmen bütün bedeninin , oluşmuş güzellik algılarına göre yapılması ve doğal olan hiç kimsenin kalmayışı . Kalan varsa ona ucube gözüyle bakılması . Sadece güzellik meselesi de değil . Doğacak çocuğun cinsiyetinden tut genetiğindeki hastalıkları çıkartmaya kadar karar verilebilen bir devir . Hastalık yönünden iyi olsa bile , insana dair geri kalan her şeyin yapaylaşması ve doğal olanın normal sayılmaması biraz korkutucu . Özellikle estetik operasyonların çok arttığı bu dönemde , ileriki yıllarda doğal insanların sayısının azalacağı kanaatindeyim. Ve tabi bu beni hiç ilgilendirmez . Fakat buradaki asıl meselenin ne olduğu belli. Her neyse , kitaptaki bu fikir bana uçuk bir fikir olarak görünmedi. Ama doğal olanların dışlanacağı ve diğer fikirler için pek bir şey diyemiyorum . Kitaptan şu bölümü örnek göstermek istiyorum; “Alayla güldü ve ilk defa , babasına benzeyen bir şey yaptı.“Kimse bir oğul falan istemedi.” “Anlamıyorum.” Bugünlerde herkes istediğine sahip oluyordu , hatta krediniz çok az olsa bile.Görünüş , yetenek , kişilik , bunlar çok daha pahalıydı, ama cinsiyet sıradandı. Kız için bir numaralı kutucuğu, erkek için iki numaralı kutucuğu işaretle ve bu kadar . Konu kapandı. “Annem...” Auden oturduğu yerde kıvrandı.“Annem biraz eski kafalıydı,”dedi Auden.“O... genetik taramanın Tanrı'nın işine karışmak olduğunu düşünmüş.”Duraksadı, tepki vermemi bekliyordu .İlk defa yüz ifademi boş tutabildiğime memnun oldum . Çünkü nasıl bir deli gen-tek’e inanmazdı ki? “Yani , temel şeyleri yapmalarına izin vermiş,”dedi çabucak. “Hastalıkları , mutasyonları, bütün o şeyleri çıkarttırmış , ama diğer şeyler...” “Sen doğal mısın ?” diye sordum inanamayarak . Belki şaşırmamalıydım. Auden kaçınılması gereken başka bir ucubeyken , kimse onun gibi bir çocuğu seçmezmiş gibi göründüğü zamanlarda , ben de birkaç defa merak etmiştim.Tüm bunlar kemerli burnunu , hafiften toplu vücudunu ve kalanını açıklardı.Ama hala inanması zordu .Bizimki gibi aileler öyle şeyler yapmazdı.” 🤖 Gelelim asıl meseleye .“ İnsan görünümlü makinelerin çağı.” Diye geçiyor kitabın arkasında. Bir kaza vs. sonucu ölmek üzere olan bir insanı kurtarmak için , beynini evet gerçekten beynini makineye aktarıyorlar gelişen teknolojiyle . Ölmek üzere olan kişiden geriye kalan tek şey beyni oluyor. Bedeni baştan aşağı makine , yemek yiyemiyor su içemiyor bunlara ihtiyacı zaten yok. Sentetik derisi kendi kendini temizleyebiliyor o yüzden yıkanmaya ihtiyacı yok. Robot işte , insan görünümünde bir robot . Ama bir makine sayılsa bile bir şekilde acı hissedebilen bu makine insanlar , bir şekilde hala üzülebildikleri ve duyguları hissedebildikleri için bence hala insanlar . Başına bu durum gelen karakterimiz , sanki bütün hayatı , bedeni her şeyi değişmemiş gibi , insan mıyım değil miyim diye sorgulamaları yokmuş gibi bir de ölmesin diye kendisinin bu hale getirilmesini isteyen ailesinin korkunç düşünceleriyle karşılaşıyor . Sanki kendini sorgulamaları ona yetmezmiş gibi . Özellikle Lia Kahn yani ana karakterimizin , kız kardeşi Zoe karakterine aşırı sinir oldum . Hiç savunulabilecek bir tarafı yok ama her neyse . Kitabın konusu ilgimi çektiğinden , ilk önce acaba daha farklı bir şekilde yazılabilir miydi diye düşünmüştüm . Fakat genç bir kızın başına böyle bir şey gelse , teknoloji böyle ilerlemiş olsa falan muhtemelen zaten bu tarz bir ergen hikayesi yaşanırdı . İşte dışlanmalar , pislik bir erkek arkadaş , ne istediğini bilmeyen ve işleri daha da zora sokan bir aile . Bu zamana kadar her şeyin ayrımcılığını ırkçılığını yapmış olan provokatör bir toplum . Sadede gelecek olursam , genel hatlarıyla ergen hikayesi olması canımı sıksada genel konunun güzel olması , akıcılığı ve ilk bölümlerin güzel yazılmış olmasından dolayı beğendiğimi söyleyebilirim . Üç kitaplık bir serinin ilk kitabıydı bu kitap . Yarım bırakmayı sevmediğimden ve Lia’ya neler olacağını merak ettiğimden , diğer kitapları da okumak istiyorum . 🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖🤖 “Kendimi hiç bu kadar boş hissetmemiştim. Hepsini geri istiyordum. İhtiyacım vardı. O karanlığın ve ışığın dünyasında, korktuğum yerde yaşamak istedim.Öfkeliydim. Mutluydum. Oradayken yaşıyordum ve geri dönmek istedim. Kalmak istedim.” “Suya daldım , bileklerime , baldırlarıma, belime çarpan akıntıya karşı dengemi korumak için savaştım. Islak , diye bilgilendirdi beynim. Soğuk. Ve nehir yatağı, çamurluydu. Taşlıydı. Keskindi. Isı değişimi , doku hissi, önemli değildi. Henüz. Ama kenara yaklaşırken biliyordum, su üzerimden geçerken hisler akıyordu ve bu kaosta benimle dünya arasındaki mesafe yok olacaktı. Bunu adrenalin sevdası için yapıyor değildim. Ya da korku, acı, hatta zevk için bile değildi. Kimseye bir şey kanıtlamaya çalışmıyordum, kendime bile. Mesele o değildi. Bu Zo , babam , Walker ve hepsiyle — dönüştüğüm şey için benden nefret eden herkesle ilgiliydi. Sadece benden nefret ettiklerini biliyordum. Kız kardeşimin var olduğuma inanmadığını ve gitmemi istediğini biliyordum. Babam ölü olmamı diliyordu, dua ediyordu. Belki ölseydim hepsi için daha kolay olurdu. Ne kötü. Hayattaydım. Kendi eşsiz , mekanik yolumla belki. Ama hayattayım. Ve bilinmeyen bir gelecek boyunca öyle kalacaktım. Onlar yaşlanacak , ölecekti. Ben yaşayacaktım.” “Neden farklı olduğumuza inanmak senin için bu kadar önemli? Mekalar ve orglar?” dedim. “Neden onlardan nefret etmemi istiyorsun?” “Onlardan nefret eden biz değiliz ,Lia. Onlar bizden nefret ediyor.” “Biz makineyiz,”dedi Jude.“Değişmeyiz.Kusursuzuz— ve o kusursuzluk bizim tek kusurumuz.Onlar yaşlanıyor, hastalanıyor, yaralanıyor, her zaman bir şey var. Çürüyorlar. Biz aynı kalırız. Zamanda sürükleniriz, onlar boğulur. Zaman sınırları var , bizim yok. Affedemedikleri tek şey o.”

byfrodo 1 year ago

🪷ihanete uğrayan gözyaşları gibiyim gene siyah bir perde çekildi üzerime silahlar avutuyor benimle kendisini oysa ben yalnız senle avunuyorum öfkeli mahkemeler, kan tüküren dosyalar cinnet savcılarını sürüyor menzilime oysa ben yalnız seni, seni savunuyorum. Nurullah Genç ✍🏼

byfrodo 1 year ago

🪷Büsbütün unuttum seni eminim Maziye karıştı şimdi yeminim Kalbimde senin için yok bile kinim Bence sen de şimdi herkes gibisin Nazım Hikmet ✍🏼

byfrodo 1 year ago

Gülistan

Şeyh Sadi Şirazi

3 Gönderi

“Temiz yürekli bir kimsenin , geceleyin ciğeri yana yana 'Yarabbi!' demesinden korkmaz mısın?” “Ben tıpkı dışı nurlar içindeyken içini yanmış gördüğün Sadi gibiyim!” “Eğer mertsen mertliğinden bahsetme . Sen, kendini iyilerden saydıkça kötü olursun. Çünkü Allah yoluna gurur sığmaz.” “Acaba…devamı

byfrodo 1 year ago

KUTSAL “GİBİ” REPLİKLERİ ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ Benim zevklerim sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil. Hiç mi anlamadın oğlum? İnsan bilir ne yaşadığını ya… İlkkan sadece on liramın olması sıfır liramın olmasından daha çok canımı yakıyor. Yürümek öyle çok da matah…devamı

byfrodo 1 year ago

Pembe Fili Düşünme

Zeynep Selvili Çarmıklı

21 Gönderi

🐘Bu kitapta Zeynep Selvili Çarmıklı , “ Bilinçli Farkındalık” ve “Öz-Şefkat” kavramlarıyla birlikte panik bozukluğa sahip birisi olarak yaşadığı deneyimleri aktarıyor . Kitap aslında gayet akıcı , öğretici ve ilham verici olması yanı sıra oldukça düşündürücüydü . Şimdi öncelikle panik…devamı🐘Bu kitapta Zeynep Selvili Çarmıklı , “ Bilinçli Farkındalık” ve “Öz-Şefkat” kavramlarıyla birlikte panik bozukluğa sahip birisi olarak yaşadığı deneyimleri aktarıyor . Kitap aslında gayet akıcı , öğretici ve ilham verici olması yanı sıra oldukça düşündürücüydü . Şimdi öncelikle panik atak kısmından bahsetmek istiyorum . Kendi deneyimlerini dürüst ve cesur bir şekilde yazmış olması gerçekten takdir edilesi . Açıkçası panik atağı olanlar veya olmayanlar hiç fark etmez , kitabı okurlarken empati duygusunu hissedebilmişlerdir diye düşünüyorum. Bu hayatta en zor şeylerden biri de , insanın ben acı çekiyorum diyebilmesi bence . Bunu paylaşabilmesi , insanlara zayıf noktalarını güvenerek söyleyebilmesi . O yüzden ben , kendiyle barışık ve kafasında bir şeyleri halledebilmiş insanların , deneyimlerini dürüstçe aktarabiliyor olmalarına karşın büyük saygı duyuyorum . Aynı zamanda panik atağı olan ya da kafasının içindeki o acımasız eleştirmen sesini bir türlü bastıramayan insanlar için de ilham niteliğinde bir kitap olduğunu düşünüyorum . Bazı noktalar da , aslında hayatın içinde hep baktığım fakat bir türlü görmek istemediğim şeyleri gösterdi bana . Zaten kitap okurken hep böyle olur . Bazen sadece bir cümle içerisinde insan kendisini bulur . En azından benim için hep böyle oldu diyebilirim . 🌷Kitapta altı çizilen bir konu olan “Öz-Şefkat” konusu için bir şeyler söylemek istiyorum . Temelde , kendimiz dışında herkese karşı şefkatli davranabilen bizlerin , kendimize karşı nasıl şefkatli olabileceğimize dair bir konu diye özetleyebilirim sanırım. Herkes için böyle mi bilmiyorum fakat , birçok insan için durumun böyle olduğuna eminim. Yazarın kendisinin de sahip olduğu ve “Başdenetmen” olarak adlandırdığı bu acımasız eleştirmen , çoğumuzun hatta bence zaman zaman hepimizin içinde bulunuyor . Ama bazılarımızda biraz daha fazla işte . Bu “Başdenetmen” öyle çok konuşuyor ki , bazen kim olduğumuzu özümüzü unutuyoruz . Yeteri kadar başarılı olamamak, yeteri kadar iyi olamamak hatta bence yeteri kadar var olamamak gibi saçma bir silsilenin içine atıyor bizi bu eleştirmen ses . Ve bizler , üzülmüş herhangi bir insan için bile şefkat duygumuzu sanki kan gibi oluk oluk akıtırken , konu kendimiz olunca bu eleştirmen sesin altında eziliyor ve acı çeken ruhumuza hiç merhamet etmiyoruz . Kitapta bunu daha detaylı ve anlamlı bir şekilde okuyacağınıza dair emin olabilirsiniz . 🐘Ve bu konu dışında da özellikle ilgimi çeken diğer bir konu , “Direnç ve Kabul ” konusu oldu. Çünkü gerçekten , olumsuz duygularımıza ya da eksikliklerimize karşı düşman kesiliyor ve vücudumuzdan kesip atmak istiyoruz . İlk başta bu istediğimiz normal görünebilir . Sonuçta kim ister mutsuz , kötü veya eksik hissetmeyi . Yazarın da söylediği gibi , küçüklükten beri bize öğretilmiş şeyler doğrultusunda olumsuz duygularımızın var olduklarını kabul etmek yerine onlardan bir şekilde arınmak ya da arınamazsak son sürat kaçmak dışında seçenek bilmiyoruz aslında . Örneğin korku hissediyorsak , o içimizde yaşayan duyguyu yok edebilmek kafamızı başka yerlere vererek görmezden gelmek ya da kaçabilmek nasıl mümkün olabilir ki. Bu kabul meselesi , pes etmek ve boyun eğmek gibi kavramlarla da karıştırılabiliyor . Ama kitapta , bunun böyle olmadığı gayet güzel açıklanmış . Kendimize karşı içimizde yer açmadığımız şefkat ve anlayışla birlikte , hissetiğimiz olumsuz duygularla savaşmak yerine , görmezden gelmeye çalıştığımız acıyan tarafımıza sarılmayı ve hepsi geçecek demeyi öğreniyoruz . Velhasılıkelam , okurken kendime kulak vermeyi ögrendim . Farkındalıklar ve ilham verici yanlarıyla birlikte hiç sıkıcı bir kitap değildi , gayet akıcıydı . Okumanızı tavsiye ederim . 🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬 Kitapta geçen bir alıntı: “Eğer izin verirseniz insanlar da bir gün batımı kadar harika olabilir. Ben güneşin batışını izlerken kendi kendime 'Şu sağ köşedeki turunculuğu azaltalım' demiyorum. Gözlerimin önüne serilişini hayranlıkla izlemekle yetiniyorum.” Carl Rogers - Kişi Olmaya Dair ✍️