brahmsy (@mecburadam)

İyi Akşamlar Raf ailesi… Öncelikle şunu belirteyim. Bu platform ile kısa bir süre önce tanıştım. Kitap,dizi ve sinemaseverlerin duygularını, düşüncelerini paylaştığı güzel bir uygulama olmuş. Uygulamayı yapanlara teşekkür ediyorum. Sizlere "The Matrix" filmi hakkındaki duygu ve düşüncelerimden bahsetmek istiyorum. Raf'da…devamıİyi Akşamlar Raf ailesi… Öncelikle şunu belirteyim. Bu platform ile kısa bir süre önce tanıştım. Kitap,dizi ve sinemaseverlerin duygularını, düşüncelerini paylaştığı güzel bir uygulama olmuş. Uygulamayı yapanlara teşekkür ediyorum. Sizlere "The Matrix" filmi hakkındaki duygu ve düşüncelerimden bahsetmek istiyorum. Raf'da The Matrix filmi ile ilgili birşey paylaşmazsam bana yakışmazdı. Ben çok film izleyen birisiyim 28 yaşındayım, bugüne kadar bir çok ödüllü, IMDB top 250 nin bir çoğu , ilk zamanlar Amerikan sineması daha sonra Avrupa Sineması , Hindistan, İran, japon,Kore asya sineması yani anlayacağınız her kültürden ve her türden film izlemeye severek izlemeye gayret ettim hep kaliteli film aradım. Kesinlikle şöyle tabularım yok benim, yok ben aksiyon izlemem, yok duygusal hayatta izlemem vs. Böyle ön yargılarım asla yok kaliteli olan her filmi izlerim. Şöyle de bir huyum yok bir film sırf IMDB den yüksek puan almış diye, Oscar, Cannes vs. Ödül almış diye de izlemem. Öncelikle benim seyir zevkime uygun olacak. Onun için bir sürü sevdiğim film var. Herkes gibi bende Esaretin bedeline bayılıyorum. Ben de yeşil yolu er ryan'ı kurtarmak, The Dark Knight rises, The good The Bad The Ugly , The godfather, hababam sınıfı, PK, daha hatırlayamadığım nicesi.. Ama beni tanıyanlar bilir En baş tepe, zirve asla değişmez benim için The Matrix İlk izlediğim de çocuktum kuzenlerle izlemiştim çok korkmuştum. Özellikle Ajan Smith karakterinden . Ama lise yıllarındayken The Matrix'in ne kadar kaliteli bir film olduğunu anlamaya başladım. Hani derler ya yüzüklerini efendisini senede bir kere kesin izlerim veya Harry Potter'ı ben de The Matrix serisini her yıl en az bir defa izlerim. Her izlediğimde yeni birşey fark ediyorum. Biliyorum biraz uzun oluyor yazım kusuruma bakmayın. Ama The Matrix benim için bir başka filmdir. Dayanamıyorum içimdekileri dökmek istiyorum. Çünkü çalışma arkadaşlarım ve çevrem böyle şeylere biraz Fransız ve ben burada bahsediyorum bu film ile ilgili düşüncelerimi . Filme gelecek olursam özellikle birinci film için söylüyorum wachowski kardeşler öyle bir kült yapım yaptılar ki sinema tarihi için çağ açıp çağ kapatan film diye bahsedilir The Matrix filminden. The Matrix'in çekimlerin de sinema tarihinde sonraki yıllarda sürekli olarak kullanılacak ilk çekim tekniklerine bu film de başlanılmıştır. Andy ve Lary kardeşler Warner Bross'a The Matrix'i çekmek istediklerini senaryoyu anlattıkları ama Warner Bross'un sadece 10 milyon dolar vermesi ve bu parayla sadece filmin ilk on dakikasını çekmeleri . Amerika da seyircilerin baskısı üzerine tekrardan sinemada gösterime giren, Her sahnesi bir sanat olan, Her deyimleri, söyleşileri bir çok filmde tekrar eden - Başlangıcı olan herşeyin bir sonu vardır . - Yolu bilmek ile yolda yürümek farklı şeylerdir . - Cehalet bir erdemdir. Vs.. Ajan Smith ile Neo'nun amansız mücadelesi.(özellikle ilk dövüş sahnesi olan tren istasyonu ve Neo'yu daha sonrasın da ajanların kovalaması.) Senaristin inanılmaz fütürist bir hayal gücü. Kimileri tarafından bilim kurgunun babası olması. Filmin altında yatan bir sürü hikaye varsayımın, haber ve eleştiri programlarına konu olması. Filmin kalitesini gözler önüne seriyor. Daha bir çok şey anlatılır The Matrix ile ilgili sayfa sayfa ama şimdilik duygularımı biraz olsun anlatmaya çalıştım. Eğer hala izlemeyeniniz varsa şiddetle tavsiye ediyorum oturun izleyin. Şimdi filmi hiç izlemeyenlere filme bir gönderme yaparak veda ediyorum. Ya kırmızı hapı alır gercek sinema evrenine yolculuk yaparsınız ya da mavi hapı alır daha önce hiç The Matrix'i duymamış gibi filim izlemeye devam edersiniz. İyi seyirler ;)

mecburadam 3 days ago

Black Mirror

Charlie Brooker

207 Gönderi

Merhaba Raf ailesi.. İlk 6 Sezonunu daha önce izlemiş olduğum ve 7. Sezonu az önce bitirdiğim Black Mirror dizisinin kısa bir yorumunu yapmak istiyorum. 7. Sezon ile ilgili bir izleyici olarak yorumum ilk 6 sezonun ne ilerisinde ne gerisinde şahsi…devamıMerhaba Raf ailesi.. İlk 6 Sezonunu daha önce izlemiş olduğum ve 7. Sezonu az önce bitirdiğim Black Mirror dizisinin kısa bir yorumunu yapmak istiyorum. 7. Sezon ile ilgili bir izleyici olarak yorumum ilk 6 sezonun ne ilerisinde ne gerisinde şahsi fikrim. Diziyi daha önce izleyenler anlayacaktır beni. Benim diziden ziyada dizinin bizlere vermek istediği mesaja değinmek istiyorum. Dizi de izlenen temalar hep aynı; teknoloji ve bu teknolojinin bir ürünü olan yapay zekanın biz insanlara ne gibi sonuçlar doğuracağına dair ipuçları veriyor. Daha doğrusu mesajlar veriyor. Ben şunu demek istemiyorum dizi hakkında aa şöyle teknoloji gelecekmiş vay bu yapay zekayla şunlar yapılacak herhalde vs. demek istemiyorum. Diziyi izlerken her bölümden ve 7. Sezon bittikten sonra şu soruyu sordum kendi kendime. Ciddi ciddi kötü bir yüzyılın içerisinde gençliğimin baharında hiç iyi şeyler beklemiyor dünyayı dedim. Çünkü bu yapay zeka denen illet maalesef iyi amaçlar için kullanılmayacağı aşikar. Aynı “I Robot”filminde ki gibi veya Don Brown’nın kitaplarındaki gibi veya bu sistemin atası olan Wachowski kardeşlerin benim hayran olduğun 1999 yapımı “The Matrix” filmindeki müthiş replikte dediği gibi “Bir köle olduğun gerçeği Neo” yani köle olacağımız gerçeğini gösteriyor. Dünya iklim anlaşması olsun 2030 ekonomik formunda hiçbirşeyiniz olmayacak ama mutlu olacaksınız sloganı olsun. Bu dünyayı yöneten neydiği bellisiz iblis uşaklarının dayatmalarına yaptırımlarına maruz kalacağız. Ve bu maalesef çok uzakta gibi durmuyor. Teknoloji inanılmaz bir biçimde her saniye her gün gelişiyor. Çok değil bir kaç yıl sonra bu chatgp ye bile nekadar bir komik icatmış diye alay edilebilecek bir seviyede teknolojiye geçmemiz içten bile değil. Biliyorum sanki çok komplo teori gibi geliyor ama gerçekten öyle değil. Bu durumda şunu sormak gerekiyor peki biz ne yapacağız ? Vallahi ben inançlı bir insan olarak Rabbime güveniyorum o herşeyi bir düzene bağlamıştır. Daha sonra da şahsi olarak bunlardan kendimi bir şekilde izole etmeye çalışacağım. Belki kolay değil biliyorum ama dizi de de izlerseniz genel de bu sistemi isteyerek veyahut istemeyerek kullananlar bir şekilde sistemin kölesi olup yok oluyorlar. Ben sistemin kölesi olacağıma bunlarla çarpışırım daha iyi. Daha da devam ederdim ama zevkli bir maç var onu izleyeceğim. Umarım yorumu okuyanlar beni anlar ve hoşlarına gider yada gitmez bilemedim :) Not: Black Mirrordan korksaydık The Matrix izlemezdik ;) herkese iyi akşamlar tekrardan.

mecburadam 1 year ago

Puslu Kıtalar Atlası

İhsan Oktay Anar

97 Gönderi

Her zaman diyorum ki çevreme, yakınlarıma İlk önce güzel ülkemizi gezin, dolaşın, farklı yörelerimizin yemeklerini tadın diyorum. Şu güzel ülkemizin, güzel Anadolu’muzun, güzel insanlarımızın o kadar çok sıcak, samimi, ve bir o kadar da güzel yaşamları ve gezilecek görülecek yerleri…devamıHer zaman diyorum ki çevreme, yakınlarıma İlk önce güzel ülkemizi gezin, dolaşın, farklı yörelerimizin yemeklerini tadın diyorum. Şu güzel ülkemizin, güzel Anadolu’muzun, güzel insanlarımızın o kadar çok sıcak, samimi, ve bir o kadar da güzel yaşamları ve gezilecek görülecek yerleri varki. Aklımız havsalamız almaz. Bırakın bu avrupa aşkını diyorum. Bizdeki yerlerin yüzde biri olsa nasıl pazarlarlar ama. Zaten en iyi yaptıkları şey pazarla ve sat. Aynı şekilde diyorumki bizde de ne yazarlar var. Arayın bulun okuyun. Ondan sonra yabancı klasikleri, yabancı yazarları okuyun diyorum. Okumak ve gezmek güzel bir şey ama ; İlk önce kendi ülkemizi gezelim ve yine ilk önce raflarda yerli romanlarımızı gezelim.. Böyle biraz milli duygularla bir giriş yaptıktan sonra kitaba geçeyim. Öncelikle bu kitabı bana hayatımda çok önemli bir yeri olan. Çok değer verdiğim bir kişi tavsiye etti. İyiki de tavsiye etti. İyiki bu kitapla beni tanıştırdı. Ben ihsan Oktay Anar’ı bu kitapla tanıdım. İlk etapta adından ve kapağından da anlaşılacağı üzere, kitabın bizi fantastik ve tarihsel olayların içine atacağı zaten belli oluyordu. Fakat İhsan Oktay Anar öyle bir düş dünyası oluşturmuşki. Tarih, din, felsefe, mitoloji ve fantastik ögelerinin hepsini bir arada karıştırmış. Ama bunu yaparken, bu ögeleri, bir puzzelın parçaları gibi bir bir yerine yerleştirir gibi bize anlatıyor bu romanda. Tam anlamıyla postmodern bir roman örneği sunuyor bize İhsan Oktay Anar. Kitap ilk başta okurken biraz yoruyor okuyucuyu. Çünkü Osmanlı dönemine ait oldukça eski kelimeler yer alıyor kitapta. Hatta ben kelimelerin anlamlarına bakarken bir arkadaş bana sen ne dersi çalışıyorsun dedi ☺️ Daha sonraları ilerledikçe sayfalar artık kitabın dili daha da sadeleşmeye başladı. Akıcı bir şekilde devam etti. Belki de yazar bilerek ilk başta okuyucuyu zorluyor. Belki de bilerek böyle bir kıymetli hazineyi( evet yanlış okumadınız “kıymetli bir hazine” bu kitap) herkesin bulmasını, okumasını istemiyor. Kitap bir düşler kitabı. O kadar çok alıntı yapılacak söz varki kitapta. Cümlelerin altını çize çize kitabı komple karaladım. En son Paulo Chloe’nin meşhur simyacı kitabında bu kadar altını çizmiştim bir kitabın herhalde. Kitap da bir sürüüü altını çizdiğim sözlerden birinde şöyle diyordu; “Düşlere dokunmak mümkün olabilirmi ?” Ben dokundum o düşlere bu kitapta. Kitabın başkahramanı olan Uzun İhsan Efendiyle ben de gezdim o düşleri. Hiç bitmesin istedim bu düş. Umarım sizler de okursunuz bu kitabı da sizlerde gezersiniz o düşlerde. İnanın hiç bitmesini istemeyeceksiniz. Ben 10 günde bitirdim kitabı sindire sindire okudum. Seve seve.. Kitabı hiç okumayıp yeni okumaya başlayacakları kıskanıyorum. Mutlu günler mutlu okumalar dilerim ☺️

mecburadam 2 years ago

Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Cahit Sıtkı Tarancı

mecburadam 2 years ago

Arkadaş

Yılmaz Güney

11 Gönderi

Haberin var mı taş duvar? Demir kapı, kör pencere, Yastığım, ranzam, zincirim, Uğruna ölümlere gidip geldiğim, Zulamdaki mahzun resim, Haberin var mı? Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş, Karanfil kokuyor cıgaram Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...

mecburadam 3 years ago

Andhadhun

Sriram Raghavan

21 Gönderi

Arkadaş tavsiyesi üzerine izlediğim güzel filmlerden bir tanesi daha. Film normalde ciddi bir konuyu ele alıyor ama, hintlilerin olaylara tepkileri benim gülmeme neden oluyor 😅☺️ Filmi anlatacaktım fakat spoiler vermeden anlatmam çok zor. Onun için diyeceğim şu ki; Polisiye, sürükleyici,komedi…devamı

mecburadam 3 years ago

Ballon

Michael Herbig

6 Gönderi

Yönetmen Michael Bully Herbig imzalı 2018 yılı yapımı alman filmi. Almanya'nın Doğu Almanya ve Batı Almanya diye ayrıldığı 1976 ve 1988 yılları arasında, Doğu'dan Batı'ya kaçmaya çalışanların vatan haini olarak görüldüğü ve infaz edildiği karanlık bir dönemde geçen, iki ailenin…devamı

mecburadam 3 years ago

Piruze

Sinan Akyüz

9 Gönderi

İyi günler... Mutlu pazarlar Raf ailesi... Sizlere Sinan Akyüz'ün Piruze adlı kitabını yorumlayacağım. Bundan yaklaşık 13 sene önce kadar ben liseye giderken, bir gün kardeşim eve Piruze Şam'da bir Türk gelini adlı kitabı getirmişti. Size şöyle söyleyeyim ben ikindi üstü…devamı

mecburadam 3 years ago

Kelebeğin Rüyası

Yılmaz Erdoğan

210 Gönderi

Bir güzele, güzelliğini hatırlatmak isterdim, aynalardan evvel... "Muzaffer Tayyip Uslu" Ömrünün bir günden ibaret olduğunu bildiğimiz bazı kelebek türlerinin, o kısacık ömürlerinde rüyasını ne kadar uzun sürdürebilirler? İki kelebek, iki genç şair Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu’nun rüyası da…devamı

mecburadam 3 years ago

Yeşil Rehber

Peter Farrelly

239 Gönderi

Spoiler içeriyor Öncelikle bugün 24 Kasım öğretmenler günü. Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun. Bir gün değil her gün hatırlanması temennisiyle. Siz değerli raf ailesine bugün"Green Book" adlı filmi yorumlayacağım. İlgi ve alakanız için şimdiden teşekkürler. 🔸 Yönetmen: Peter Farrelly 🔸 Oyuncular:…devamıÖncelikle bugün 24 Kasım öğretmenler günü. Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun. Bir gün değil her gün hatırlanması temennisiyle. Siz değerli raf ailesine bugün"Green Book" adlı filmi yorumlayacağım. İlgi ve alakanız için şimdiden teşekkürler. 🔸 Yönetmen: Peter Farrelly 🔸 Oyuncular: Viggo Mortensen (Tony Lip) Mahershala Ali (Dr. Don Shirley) Film, İtalyan kökenli bir beyazın, siyahi bir müzisyene çıkacağı turnede şoförlük yapmasını kabul etmesiyle gelişen olayları anlatan bir yol filmi aslında. Film de Tony abimiz, Amerika'ya 1960'larda iş bulmak için gelmiş göçmen bir İtalyan işçidir. Ünlü bir piyanist olan Dr. Don Shirley bir turneye çıkmak ister ve bu turnede kendisine hem şoförlük yapıp hem de yardımcı olacak birisini arar. Aslın da Tony Lip bu iş için hiç de uygun değildir. Çünkü kendisi bir ırkçıdır. Filmin bir sahnesinde evine gelen siyahi polislerin kullandığı su bardağını çöpe atacak kadar ırkçıdır. Lakin çalışmış olduğu bar tadilata gireceği için işsiz kalıyor ve paraya ihtiyacı vardır. Çünkü bakmakla sorumlu olduğu bir ailesi vardır. Kıt kanaat geçinirken. Bu şoförlük işi teklifi geliyor. Ve İş görüşmesi için Dr. Don Shirley'nin malikanesine gidiyor. Ve görüşmeye gittiğinde şok oluyor. Zira patronunun siyahi birisi olacağını hiç tahmin etmiyordu. Tony artık bu durumla yüzleşmek zorundadır. Zira, kendininkiyle karşılaştırdığında son derece lüks bir hayatla karşılaşıyor bu evde. Shirley, onu tahtı andıran bir koltukta karşılıyor ve evin her yeri son derece pahalı olduğu anlaşılan eşyalarla dolu. Sadece ten rengi sebebiyle, bir kısım insan tarafından ikinci sınıf görülmesine rağmen, kendi sınırları içerisinde lüks bir hayat yaşadığına şahit oluyoruz Don Shirley’nin. Yani Green Book, daha karakter kurulumu aşamasında ırkçılıkla ilgili genel algıyı kıran, söylemini bunun üzerine kuran bir hikâye anlatıyor. Tony işlerini fiziksel güç ile halleden bir İtalyan göçmen. Dr. Don Shirley ise entelektüel bilgi birikimi ve zekasıyla olayların üstesinden gelmeye çalışan afro-amerikalı siyahi bir müzisyen. İkisi de birbirini tamamlıyor aslına bakıldığında. Fakat bu ikilinin arasındaki farklar, sadece ten renkleri ve karakter yapıları değil; aralarında sınıfsal bir fark da var. İşte Green Book’un klişelerini zarifçe lehine kullanıyor oluşu, kendini en çok burada gösteriyor. Hikâye akıp turne devam ettikçe, ikilinin arasındaki iletişim güçleniyor. Ama bu, sadece Tony’nin siyahlara karşı o zamana kadar takındığı nefret dolu tavrın yanlışlığıyla yüzleşmesiyle şekillenmiyor Green Book’ta. Aralarına sınıfsal farklılık da yerleştirilen bu iki karakteri ayıran mesafenin kısalması, sınıf ayrımı farkındalığının tetiklemesiyle oluyor. Sistem Tony’i bir işçi sınıf mensubu olarak dışarıda bırakırken, her ne kadar iyi bir müzisyen de olsa Don Shirley’e aynısını ten rengi üzerinden yapıyor. Ve yönetmen bu ikiliyi son kerte de öyle bir birleştirip bir yapıt ortaya çıkarıyorki, klişe ırkçılık filmlerinden kendine özgü anlatımı ve senaryosuyla sıyrılıyor. Tabiki oyunculuklar da çok güzel olunca film tadından yenmiyor. Ben izlerken çok beğenmiştim ve vakitin nasıl geçtiğini anlamamıştım. İnşallah da sizler beğenirsiniz. İyi Seyirler dilerim..