(@) - Raf

Öncelikle Hristiyanlık tarihine ilginiz mi var, kutsal kitaplara mı dalmak istiyorsunuz? Eh, tam sizlere göre bir film karşınızda o zaman. Bir nevi İncil özeti de diyebileceğimiz bu yapım, İsa'nın doğumundan alıp ölümüne, daha sonra da göğe yükselişine kadar süren hayat…devamı

memoliiy 1 year ago

Gecenin bu saatinde buraya bir şeyler yazmak pek huyum ve tarzım değildir ama konuşabileceğim, derdimi anlatabileceğim ne bir dostum kaldı, ne de bir arkadaşım. Şöyle bir geçmişe bakınca, birer sene arayla yazmış olduğum iki yazının ne kadar da acınası olduğunu…devamıGecenin bu saatinde buraya bir şeyler yazmak pek huyum ve tarzım değildir ama konuşabileceğim, derdimi anlatabileceğim ne bir dostum kaldı, ne de bir arkadaşım. Şöyle bir geçmişe bakınca, birer sene arayla yazmış olduğum iki yazının ne kadar da acınası olduğunu fark ettim. İnsanoğlu gerçekten zayıf ve besleyip büyüttüğümüz ruh aslında bir paçavradan ibaret. Bilmiyorum, ya da bu şekilde değil. En son ne zaman içten bir "Nasılsın?" duymayalı aylar oldu. Hissizleştim, kendimi olmak istediğim gibi görememeye başladım. Ne kendime yardım edebiliyorum, ne de başkasına. Eh, ne de bana bir el uzatılıyor. Her gece uyumadan önce, içimdeki o kin ve nefret yeniden ortaya çıkıyor. Zihnim durmuyor, düşünmek acı veriyor. Barış ya da savaşın arasında dalgalanıp kül oluyorum. Belli bir yaşa geldiğinde, bazı şeylerin anlamını yitirdiğini düşünüyorsun ama tam aksine, gün ve gün artıyor. Umutsuzluğa düştüğünde sığınacak tek bir mağara bile bulamamak, aldığın her nefeste bir adım daha kaybolup gitmek ve daha hayatının çeyreğini bile yaşamamış iken almış olduğum kararların ağırlığında kimsesiz kalıp o çukurun içinde boğulmak... Takatim, gücüm ve hislerim eskisi gibi değil. Yorgun, bitmiş ve son damlalarını tek bir kurşun için harcamış vaziyette. Belki de başka bir yaşamda başka bir mutlu son, kim bilir? Her şey yaşanır ve biter. Bu kadar, basit bir şey. Şu yaşımda, henüz daha 20, yolun yarısı demeye bile dilim varmaz iken hayatıma tek eşlik eden insan Mehmet Pişkin. Sonumun kendisi gibi olmasını bekliyorum ama ne zaman bilmiyorum. Bir kendime, bir de hayatıma bakıyorum, arkada sözler, kulağımın içinde ve zihnimde dolaşıyor sesi. Taşan bir bardakta, her şeyi bitiren ve en sonunda tüm suç üstüne kalan o son damla oldum ben. Yaşamıma kırgınım. Samimiyetle yaklaştığım her şey beni sadece ucu dipsiz bir kara deliğe sürükledi. Gerçekten bu hisleri yaşamak ve böyle bir hayatın içinde kaybolmak kötü bir şey. Umarım bunu okuyan kişilerin hayatları, her daim eşsiz olur. Bizler, bir kaç insan bunları başaramadık. Çoktan ölmüş olmayı diliyorum bazen. Fakat içimi o insanoğlunun çözemediği tek ve yegane soru kaplıyor. "Ya sonra?" Hiçlik içinde yüzmek istemiyorum bir yandan. Diğer bir yandan ne burada yaşamak istiyorum, ne de yaşlanmak. En iyisi düşünmemek diyorum, "kaçmak". Nereye, nasıl, kiminle sorusu yanıtsız... Yarayı açıp tedavi etmek istersin, açarsın ama açık bırakırsın. Acır. Kapatmak istersin, kapatırsın. İzi kalır. İp geçmez, iğne dikmez ve bazı insanlar seni bunlarla yaşamak zorunda bırakır. Pek tabi yine en sonunda sorun siz olursunuz. Gülerken bile içten içte ölmek sinir bozucu. Hayatım son bulmadan anlaşılmayı çok isterdim. Sahte bir hayattan çıkıp, gerçekten tanıştığım kişilerin gerçek birer kişilik olduğunu bilerek onlarla geçirdiğim vaktin ne kadar önemsiz olduğunu daha önce bilseydim veya bilseydik, yine de bu şekilde mi davranırdık merak ediyorum. Düşünüyorum, düşünüyorum ve düşünüyorum ama yanıt bulamıyorum. Keşke böyle bir hayatım olmasaydı. Ya da en azından bu düşüncelere sahip olmasaydım. Kendi hayatıma bir türlü yetemedim, denedim, çabaladım ama yapamadım. Her şeyi verdiğin zaman sana sırtını dönen tek varlık galiba bizleriz. Bir köpek, bir at, bir bitki, hatta ve hatta nankör bir kedi bile her şeyini verdiğinde sadık kalır. Peki ya bizler? Daha da küstahlaşıp, memnuniyetsiz tavırlarla yolumuza bakarız. Gerçekten, bu dünya için fazla benciliz. Fazla kötüyüz ve bir çok şeyi hak etmiyoruz. En azından kendim için diyebilirim. Her neyse, buraya kadar okunacacağını zerre kadar düşünmüyorum, böyle bir hayata sahip olan veya olmayıp bile yine de anlamaya çalışacak birilerinin çıkacağını da düşünmüyorum. Kendinize çok iyi bakın, geleceği umutla, neşeyle karşılayın. Bazı kişilerin buna gücü kalmadı artık. Sonunu bildiğim bir hayatı yaşamak çok mantıksız gelmeye başladı.

memoliiy 1 year ago

The Last of Us

Neil Druckmann

118 Gönderi

Uzun zamandır ertelediğim bir diziydi. Sebebi ise bir türlü ayarlayıp da oyununu alamamış olmam. Zaten Ps4 veya 5 sahibi olamadım, PC tarafına gelmesini bekledim, izlemedim, spoiler yemedim bu zamana kadar ama ne yapıp ne edip de yine de alamadım oyunu.…devamıUzun zamandır ertelediğim bir diziydi. Sebebi ise bir türlü ayarlayıp da oyununu alamamış olmam. Zaten Ps4 veya 5 sahibi olamadım, PC tarafına gelmesini bekledim, izlemedim, spoiler yemedim bu zamana kadar ama ne yapıp ne edip de yine de alamadım oyunu. Eh almadık ya Steam kur güncellemesi sayesinde de zam yediğini görünce ve pek tabi her ne kadar mükemmel de olsa bir oyuna 1100 TL vermek istemediğimden, inatçılığı bırakıp izleme kararı aldım. Oyunların hikayesini izlemesem ve oynamasam bile spoiler yemeden az buçuk biliyordum. Bildiğim kadarıyla da pek fazla sapma olmadığı yönündeyim. Fakat bana göre bu dizinin asıl meselesi çok daha farklı. Hepimizin bildiği üzere genelde filmler ve diziler ya gerçek bir olaydan, ya tarihten, ya da kitap üzerinden esinlenerek yapılan işlerdir. The Last Of Us ise tam aksine, bu sektörde zor görülen ve sektör olarak birbirinden bence çok uzak olan iki kategorinin ürünü. Oyunların diziye dönüşmesi aslında oyun sektörü bazında bence çok büyük bir olay ama bu durumun handikap olarak nitelendirilen bir durumu da var. O da bu tarz kaliteli oyunların sırf yapmak için yapmak denilen rezil durum sayesinde beyaz perdeye aktarılmak istenmesi. Çünkü oyun sektörü, özellikle de konsol alanı çok büyük bir pazar ve öyle bir durum var ki, tutmuş bir oyunu kötü bir şekilde bile beyaz perdeye aktarsanız, bir şekilde mutlaka ekmeği yenilir. İşte bu durumu sanat eseri tarzında olan oyunlar için sıkıntılı bir durum olarak görüyorum. Umarım ilerleyen dönemlerde bu durum artmaz... Dizi olarak baktığımızda ise hikaye bazında klişe olarak gözüken çok yer vardı benim için ama oyun bazında çok da dikkat çekmiyordu bu durum. Onun dışında haliyle çok tartışılmıştı zamanında Ellie'yi oynayacak kişiyi. O konuda ise ben şahsen oyunculuk açısından beğendim ama anlamlandıramadığım, pek içime sinmeyen bir tarafı vardı. O da bu tarz baba kız ilişkisi gibi gözüken ama öyle olmayan hikayelerdeki o masum kız yerine çok daha farklı bir tarz olarak gördüm, izledim ve bu durum çok rahatsız etti açıkçası. Joel için ise tam tersi, Pascal abimiz işini hakkıyla vermiş. Ben senin baban değilim ama senin için dünyayı yakarım havasını her durumda hissettiriyordu. Kısacası bir kaç eksiği dışında beğendiğim, almış olduğu puan için ise (şahsi düşüncem) oyun fanları tarafından, oyuna sadık kalınması sebebiyle verildiğini düşünüyorum. En azından ne bileyim, Yüzüklerin Efendisi serisindeki siyahi Elf gibi leş bir kadro seçimi görsek bile yine de sağlam bir puan alırdı ama işte ne derece objektif olurdu o tartışılır? Kendimi bildim bileli küçük yaşta oyunların içinde büyüyen bir kişi olarak söyleyebilirim ki, oyuncular tarafından şişirilmiş bir balon olarak düşünüyorum. Bu dizi için elbette, oyun olarak hak ettiği değerde. Dizi çok ama çok daha iyi olabilirmiş... The Last Of Us ismi ve oyunun güzelliği adına 10/8'lik bir yapım diyebilirim benim için.

memoliiy 1 year ago

Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok

Edward Berger

109 Gönderi

Ufak bir araştırmayla kitabının daha yeni olduğunu öğrendiğim ve o zamanlarda da baya bir damga vurmuş olduğu gerçeğiyle beraber önceden izlemiş olduğum, Netflix'in "eh işte" seviyesinin bir tık üstünde olan filmdir kendileri. Hatta bazı kişilerin dediğine göre Atatürk'ün bizzat bu…devamı

memoliiy 1 year ago

Tutku: Hz.İsa'nın Çilesi

Mel Gibson

13 Gönderi

Vay be, bir şeyler yazmayalı ve Raf'ı aktif olarak kullanmayalı bir sene olmuş. Şöyle bir göz gezdirdim ve o kadar farklı kişileri gördüm ki, benim kullandığım zamanlarda ki kişilerin çoğu ya ara vermiş benim gibi, ya da tamamen kullanmayı bırakmış.…devamıVay be, bir şeyler yazmayalı ve Raf'ı aktif olarak kullanmayalı bir sene olmuş. Şöyle bir göz gezdirdim ve o kadar farklı kişileri gördüm ki, benim kullandığım zamanlarda ki kişilerin çoğu ya ara vermiş benim gibi, ya da tamamen kullanmayı bırakmış. En fazla 4-5 kişi gördüm o zamanlarda konuştuğum, sohbet ettiğim. Neyse, sağlık olsun bakalım. Yine de özlemişim buraları, artık aktif olarak kullanmaya karar verdim ve umarım da başarırım. 1 sene önceki Raf ile şu zamandaki hali arasında bir şeyler değişti mi? Veya olan biten genel olarak bir şey varsa, tanıdık birileri de çıkıp anlatırsa sevinirim :D Neyse efenim, filme geçelim... Aktif olarak şu zamanlarda dini filmlere yoğun bir ilgi duyarak başladığım bu film gerçekten de Hristiyanlık tarihini çok iyi bir biçimde anlatmış diyebilirim. Hatırladığım kadarıyla İncil tarafında da çok fazla sapma olmadan, olanı biteni değiştirmeden sade bir şekilde anlatmışlar film boyunca. Normal bir film olarak baktığımızda her ne kadar Hz İsa figürü Hristiyanlık tarihi açısından eşsiz bir figür olsa bile tam aksine, bu filmde senden benden farkı olmayan, hatta ve hatta senden ve benden daha da beter eziyetler çekmiş olarak karşımıza geliyor. Elbette bu kişiden kişiye, dinden dine, inanmışlık farklılıklarına göre değişir. Bu film, inanç meselesi açısından baktığımızda Hristiyanlık tarihi açısında çok beğenilenler arasına girmiş filmlerden birisi ve ana izleme amacımda ki sepep de bu durumdan kaynaklıydı. Şahsen benimde gayet beğendiğim bir film oldu. Tabi her ne olursa olsun, peygamber yaşamlarına şöyle bir bakıldığında, sanırım en fazla şeyi yaşayanın Hz İsa olduğunu düşünüyorum. Özellikle her şeyden sonra "Tanrım, onlar insan! Hata yapıyorlar, onları lütfen affet!" Demesi bile beni bitirdi. Kendimi çok garip hissettim. Gerçekten insanoğlu olarak içimizde çok fazla acıma ve sevgi duygusu olduğunu ben pek düşünmüyorum. Bu milattan önce de böyleydi, milattan sonrada böyle olacaktır. Ama elinde sonunda içimizde ki sevgiyi büyütmek, bitirmek, kullanıp veya kullanmamak yine bizim elimizde. Umarım bunu kullanabiliriz. Umarım hayatımızı sevgi üzerinde kurmayı başarabiliriz. "Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez..."

memoliiy 2 years ago

Terminal

Steven Spielberg

123 Gönderi

Uzun uzun anlatılacak bir film olmadığı gibi, yer yer güldüren, yer yer de hüzünlendiren bir yapımdı. Zaten büyük beklentilerle başlamadığım için gayet de tatmin edici buldum. Başrolde ve yönetmen koltuğunda klasik olarak bildiğimiz Spielberg ve Tom abi var. Eh, Tom…devamı

memoliiy 3 years ago

Dünyalı

Richard Schenkman

134 Gönderi

Açıkcası bu filme nasıl bir yorum yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Her ne kadar basit bir film gibi dursa da, konusu itibariyle bahsi geçen tartışmanın doğruluğunu düşünmek bile, insanın anlama yetkisini bozmaya yetiyor diyebilirim. Kolay değill, İlk Çağ'da doğan ve bu zamana…devamı

memoliiy 3 years ago

Örümcek-Adam: Eve Dönüş Yok

Jon Watts

202 Gönderi

Uzun uzun detaylı bir inceleme yazısı yazma ihtiyacı duymadım. Zaten çoğu kişi benden önce filmli izleyip, keza aynı şekilde benden de iyi yorumlar yapmıştır :) Her neyse, konumuza dönelim. Genelde Marvel filmlerinden veya kısacası evreninden keyif almazdım. Sürekli aynı şeyleri…devamı

memoliiy 3 years ago

Rüzgarın Adı

Patrick Rothfuss

17 Gönderi

Okuyalı uzun bir zaman olmasına rağmen, hala yer yer ana hatları ile hatırladığım Kral Katili Güncesi serisinin ilk kitabıdır Rüzgarın Adı. Açıkcası bu seriye Game Of Thornes'dan sonra geçiş yaptığım için evrenini, olaylarını, karakterlerini ve genel olarak seriyi bir tık…devamı

memoliiy 3 years ago

The English Game

Tim Fywell

14 Gönderi

İster holigan bir futbol taraftarı olun ya da olmayın, futbol ile arada sırada ilgilenen veya ilgilenmeyen herkesin izleyebileceği bir yapım. Ana konu olarak futbol işlenilse bile bir nevi dönem filmi kıvamında da diyebiliriz bu diziye. Futbol ile alakalı sinema sektöründe…devamı