(@) - Raf

Bayram nedeniyle eve dönmüşken kardeşimle birlikte vakit geçirmesem olmazdı. Son zamanlarda kendisiyle birlikte izleyebileceğimiz ortak filmler bulmak konusunda oldukça zorlandığımız için onu da kendim gibi gizem içerikli filmlere alıştırmak için bir proje başlattım. Bu kapsamda izlediğimiz ilk film de bu…devamı

moriartywj 1 year ago

Mbti ile ilgilenenler için; intj: Nietzsche Ağladığında, Fedailerin Kalesi Alamut, Vakıf Serisi, Ben Robot entj: Steve Jobs, Yeni Entelektüel İçin, Narsizme Yeni Bir Bakış intp: Batan Güneş, Kızıl Nehirler, Mutsuzluk Zamanlarında Mutluluk entp: Dublörün Dilemması, Düşüş, Yaşamak infp: Genç Werther'in…devamı

moriartywj 1 year ago

Fermat's Room konsepti ile yine karşınızdayız: Elimizde üç adet şeker kutusu var. Bir tanesinde limonlu, bir tanesinde naneli ve bir tanesinde de karışık(bundan kasıt içerisinde hem limonlu hem naneli şekerler mevcut) şekerler bulunmakta. Bize verilen bir diğer bilgi ise kutulara…devamı

moriartywj 1 year ago

6-5-1-9-4-2-8-3-7 Yukarıdaki sayı dizisi nasıl bir kurala göre sıralanmıştır?

moriartywj 2 years ago

Yaşamak

Yu Hua

134 Gönderi

Bir süredir (benim için uzun sayılabilecek düzeyde) roman okumuyordum. Bunun sebebini tam olarak bilmesem de bir son vermeye karar verdim. Kitabın içine daldığımda roman okumayı özlediğimi ve bu süre zarfında eksikliğini çektiğimi fark ettim. Bunları düşünürken fark ettiğim bir diğer…devamıBir süredir (benim için uzun sayılabilecek düzeyde) roman okumuyordum. Bunun sebebini tam olarak bilmesem de bir son vermeye karar verdim. Kitabın içine daldığımda roman okumayı özlediğimi ve bu süre zarfında eksikliğini çektiğimi fark ettim. Bunları düşünürken fark ettiğim bir diğer şey de galiba daha önce hiç Çin Edebiyatı okumamış olmam. Kitap hakkındaki yorumlarıma geçmeden önce yaptığım ufak araştırma sonucunda bulmuş olduğum roman okumanın faydaları üzerine bir liste paylaşıp sizi de teşvik edeyim: 1.Zihinsel gelişim: Roman okumak, beyninizi aktif tutarak zihinsel gelişim sağlar. Okuma, zihninizi sürekli olarak çalıştırarak bellek, konsantrasyon, problem çözme, analiz etme ve eleştirel düşünme becerilerinizi geliştirir. 2.Stres azaltma: Roman okumak, zihninizi sadece hikayeye odaklanmaya yönlendirerek stres ve kaygıyı azaltır. Okuma, beyninizdeki aktiviteyi yavaşlatarak rahatlama sağlar. 3.Duygusal zeka: Roman okumak, karakterlerin duygularını ve davranışlarını anlama konusunda size yardımcı olur. Bu, duygusal zekanızı geliştirerek, başkalarının duygularını anlama ve empati kurma becerilerinizi artırır. 4.Kelime dağarcığı: Roman okumak, kelime dağarcığınızı genişletir ve okuduğunuz kitaplardan yeni kelimeler öğrenmenize yardımcı olur. Bu, kelime dağarcığınızın genişlemesiyle birlikte, konuşma ve yazma becerilerinizi de geliştirir. 5.Kültürel farkındalık: Romanlar, farklı kültürler hakkında bilgi edinmenizi sağlar ve bu da kültürel farkındalık ve anlayışınızı artırır. Roman okumak, dünya görüşünüzü genişletir ve farklı perspektifleri anlama konusunda size yardımcı olur. 6.Uyku kalitesi: Roman okumak, günün stresini azaltarak uyku kalitenizi artırır. Ayrıca, yatmadan önce roman okumak, zihninizi yavaşlatarak uyku öncesi hazırlık yapmanızı sağlar. 7.Eğitim ve kariyer başarısı: Roman okuma alışkanlığı olan insanlar, eğitim ve kariyer başarıları açısından diğerlerine göre daha başarılı olma eğilimindedirler. Roman okumak, düşünsel kapasitenizi ve yaratıcılığınızı artırarak, iş yaşamında başarı elde etmenizi sağlar. Kitap hakkındaki yorumlarıma gelecek olursak oldukça akıcıydı ve bu kadar az sayfa içerisinde her türlü duyguyu size yaşatabilmesi (yoksa kitabın ismi buradan mı geliyor?) açısından başarılıydı. Ana karakter için de birkaç kelime etmek istiyorum ama bunu spoiler vermeden yapabilmem pek mümkün durmuyor. Yorumlarda üzerine konuşmak isteyen olursa spoiler uyarılı bir yorumda konuşabiliriz. İnceleme yazmaya yazmaya performansım düşmüş, bugün farkındalık günüm sanırım…

moriartywj 2 years ago

Toplum Sözleşmesi

Jean-Jacques Rousseau

16 Gönderi

❗❗Uzun ve çokbilmişlik içerir ❗❗ 📌Bana, “Sen kral mısın, yoksa yasacı mısın ki, politika üstüne yazı yazıyorsun?” diye soracaklara vereceğim karşılık şudur: Ben ne kralım, ne de yasacı; onun için politika üstüne yazıyorum ya! Hükümdar ya da yasacı olsaydım, ne…devamı❗❗Uzun ve çokbilmişlik içerir ❗❗ 📌Bana, “Sen kral mısın, yoksa yasacı mısın ki, politika üstüne yazı yazıyorsun?” diye soracaklara vereceğim karşılık şudur: Ben ne kralım, ne de yasacı; onun için politika üstüne yazıyorum ya! Hükümdar ya da yasacı olsaydım, ne demek gerektiğini söyleyip vaktimi boşuna harcamaz, ya yapacağımı yapar ya da susardım. 📝Bana, “Sen eleştirmen misin, yoksa artist misin ki, bu kitap üstüne yazıyorsun?” diye soracaklara vereceğim karşılık şudur: Ben ne eleştirmenim ne de artist; onun için bu kitap üzerine yazıyorum ya! Ben sadece çokbilmişin tekiyim . 📌İnsan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur. Falan kimse kendini başkalarının efendisi sanır ama, böyle sanması, onlardan daha da köle olmasına engel değildir. Bu değişme nasıl olmuş? Bilmiyorum. Bunu yasallaştıran nedir? İşte bu soruya karşılık verebilirim sanıyorum. 📝Nerede okumuştum tam olarak hatırlamıyorum ama aklıma şu düşünce yeniden geldi: Her ne kadar birisinin efendisi de olsak, bir miktar ona bağımlıyız. Yani efendi köle ilişkisi yüzde yüz tek taraflı değildir. Bunun temeli sanırım insan ilişkilerinde. Mümkün olsaydı tek başıma yaşamak isterdim. Bunun yerine bir toplumda yaşamayı tercih ediyorsak , bence toplumda yaşamanın gereklerini de yerine getirmeliyiz (nedense verimsiz işleyen bir yapı görünce memnuniyetsiz oluyorum). 📌Modem bir örnek verelim: İnsanların çoğu sorulduğunda düşük vergi ödemeyi tercih ettiklerini söyler. Aslında bu, hükümetlerin seçilmek için kullandıkları bildik bir yoldur: Vergi oranını düşürme vaadi yeterlidir. İnsanlara, gelirlerinin yüzde yirmisini vergi olarak vermekle yüzde beşini vergi olarak vermek arasında bir seçim yapma şansı verilirse, pek çok kişi düşük oranda vergi vermeyi tercih edecektir. Ne var ki Genel İrade bu değildir. (Nigel Warburton) 📝İnsanların bencil ve çıkarcı olduğu her zaman kabul edilen bir olgudur. Ne yazık ki onu bile tam olarak beceremezler. Kendi çıkarları doğrultusunda olduğunu zannettikleri için yaptıkları şey aslında tam tersi bir amaca hizmet ediyor olabilir. Bu yüzden insanların sırf toplum yararı için değil kendi çıkarları için de birazcık yönlendirilmeye ihtiyaçları vardır. Bunun yöntemi nasıl olur, üstün bir yasa yapıcı nasıl seçilir bilemem ama gerçekten böyle bir sisteme ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Halkın bilinç sahibi olmadığı bir demokrasinin olumlu bir yönünün olmadığını da belirtmeden edemeyeceğim. Monarşi olsaydı da başa geçecebilecek birisi halkı kolaylıkla manipüle edip daha da haklı bir şekilde eylemlerine devam edebilir. Bir de aklıma değişik bir fikir geldi. Yönetenin halk tarafından anlık olarak uygulandığı bir sistem. Bu tarz oyunlar vardı sanırım. Halk memnuniyeti belirli bir düzeyin altına indiğinde yönetici cezalandırılabilir. 📌İyi yönetilen bir devlette cezalar azdır. Bunun nedeni bağışlamaların çokluğu değil, suçluların azlığıdır: Çökmekte olan bir devlette suçların çokluğu cezasız kalmalarına yol açar. Roma cumhuriyeti zamanında ne senato, ne de consul’lar, cezaları hiçbir zaman bağışlamaya kalkışmadılar. Halk bile, kimi zaman verdiği yargıları geri almakla birlikte, bağışlama yoluna pek gitmiyordu. Bağışlamaların sıklaşması, çok geçmeden suçluların artık bağışlanmalarına bile gerek kalmayacağını gösterir ve bunun nereye varacağını da herkes bilir. 📝Verilen cezaların affedilmesi kadar saçma az şey var sanırım. Özellikle ülkemizdeki af mekanizması oldukça gülünç. Cezaların verilme mantığına ters eylemler yüzünden insanlar hiç korkmadan suç işleyebilir hale geliyor. Acilen aklımızı başımıza toplayıp buna bir çözüm bulmamız şart. 📌Yasacı, devlet düzeni içinde her bakımdan olağanüstü bir insandır. Üstün zekâsıyla olduğu kadar, görevi dolayısıyla da öyle olması gerekir. Bu görev ne yönetim işidir, ne de egemenlik; cumhuriyeti kurmakla birlikte, yapısına girmez onun: Egemenlikle hiçbir ortak yanı olmayan bir görevdir bu. Çünkü insanlara komuta edenin yasalara etmemesi gerektiğine göre, yasalara komuta edenin de insanlara etmemesi gerekir. Yoksa tutkularının aracı olan yasaları, çoğu zaman haksızlıklarını sürdürmekten başka bir şeye yaramaz, birtakım kişisel görüşlerin kendi eserinin kutsallığını bozmasına da engel olamazdı hiçbir zaman. 📝Aklın yolu bir. Üstadın ağzından bal damlıyor sanki. Bu kadar zaman önce tarifi yapılmış, uygulanması da nispeten kolay olan bir yöntem hangi akla hizmet terk edilir ki? Hiç kimsenin faydasına da değil… Bu arada okurken 61 Anayasası geldi aklıma. Sonra gidip özelliklerine baktım ve neler neler varmış: -Güçler ayrılığı sağlanmıştır. (Yasama, yürütme, yargı) -Cumhurbaşkanı olan kişinin partisi ile bağının kesilmesine karar verildi.[6] -Çoğulcu demokrasi ilkesi benimsenmiştir. -TBMM, Cumhuriyet Senatosu ve Millet Meclisi olmak üzere ikiye ayrılmıştır. -Yargı bağımsızlığı sağlanmıştır. -Çıkan yasaların anayasaya uygunluğunu kontrol eden Anayasa Mahkemesi kurulmuştur. Yasama yorumu kaldırılmıştır. Hakimlik teminatı getirilmiştir. -Yürütmenin, yönetimin tüm eylemleri, kararları anayasal bir kuruluş olan Danıştay denetimine verilmiştir. Yani TBMM egemenlik hakkını kullanan tek organ olmaktan çıkıp Anayasa'da sözü edilen yetkili organlardan biri olmuştur. -Kişinin temel hak ve özgürlükleri Anayasa ile güvenceye alınmıştır. Temel hakların sınırlandırılmasının ancak Anayasa'nın ruhuna uygun olmak kaydıyla ve ancak kanun ile yapılabileceği belirtilmiştir. -"Siyasi partiler demokratik hayatın vazgeçilmezidirler." hükmü ile ilk kez siyasi partilerden ve çoğulcu yapıdan bahsedilmiştir. -İşçi ve memurlara sendika kurma hakkı ile grev hakkı tanınmıştır. Devlet Planlama Teşkilatı kurulmuştur. -Üniversiteler ve TRT özerkleştirilmiştir. -Önceden izin almaksızın dernek kurma hakkı ve gösteri/protesto yapma hakkı tanınmıştır. -Sosyal devlet kavramı eklenmiştir. 📌Nasıl, bir mimar büyük bir yapıya başlamadan önce, yapının ağırlığına dayanıp dayanamayacağını anlamak için toprağı inceler ve sondalarsa, bilge bir yasacı da, aslında iyi birtakım yasaları kaleme almadan önce, bunları halkın hoş karşılayıp karşılamayacağını araştırır. İşte bunun içindir ki, Platon Arkadyalılarla Cyrenialılara yasa yapmaya yanaşmadı. Çünkü Platon bu iki ulusun zengin olduğunu ve eşitliği hoş karşılamayacaklarını biliyordu. Yine bunun içindir ki, Girit’te iyi yasalar ve kötü insanlar vardı. Çünkü Minos, baştan aşağı kötülüğe gömülmüş bir halkı düzen altına almıştı. 📝Burası da neden böyle bir anayasayı bıraktığımızı açıklıyor sanırım. Hak edene hak ettiği gibi davranmak konusunda çok kötüyüz. Bunu fark ettiğimden beri kendimce insanlara karşı daha adaletli davranmaya çalışıyorum. Lakin çok daha sistemli davranıp toplu bir iyileştirme yapmak şart. Liyakatin değeri bilinmedikçe, hep kolaya kaçmak teşvik edildikçe yalnızca küçük bir azınlık yapması gerekenleri yapacaktır. Böyle olunca da hayat kalitemiz eksponansiyel olarak düşmeye devam edecek. 📌Devlet ne kadar iyi kurulmuş olursa, yurttaşların kafasında kamu işleri özel işlere kıyasla o kadar üstün bir yer tutar. Hatta özel işler daha da azalır, çünkü ortak mutluluktan her bireyin payına kendi mutluluğundan daha büyüğü düşer ve dolayısıyla özel çabalardan bekleyeceği fazla mutluluk kalmaz. İyi yönetilen bir sitede herkes halk toplantılarına koşar; kötü bir yönetimdeyse oraya gitmek için kimse yerinden kımıldamak istemez. Çünkü bu toplantılarda yapılanlarla kimse ilgilenmez; orada genel istemin ağır basmayacağını herkes önceden sezer. Çünkü ev işleri her şeyi kendine çeker. İyi yasalar daha iyilerinin yapılmasına yol açar, kötüler de daha kötülerinin. Bir kimse devlet işleri için neme gerek dedi mi, devleti yok olmuş bilmeli. 📝Devlete olan güven yok olunca neler gerçekleşir? Bunun da en alasını yaşıyoruz… Bir raddede tüm olumsuzluklardan usanıp aman neme gerek diyoruz. Ama illaki gelip bize kendini hatırlatıyor. Bu toplumda yaşadıkça sanırım bu işlerden uzak kalmayıp her şeyi rayına oturtmak için elimizden geleni yapmalıyız. Her şey güzel olana kadar gerek bireysel gerek toplumsal olarak çabalamalıyız.

moriartywj 2 years ago

İnsanın Anlam Arayışı

Viktor E. Frankl

82 Gönderi

2023, kitap no: 12 Sayısız okuma teşebbüsünün ardından nihayet tamamını okuma fırsatı bulabildim. İsmini defalarca kez duymuş, her kitapçı gezimde karşılaşmış (fiyat/sayfa oranı en yüksek kitaplardan olabilir) olmama rağmen bir türlü okuyamamıştım. Bu yazı bir bakıma, benim gibi olanlar için…devamı2023, kitap no: 12 Sayısız okuma teşebbüsünün ardından nihayet tamamını okuma fırsatı bulabildim. İsmini defalarca kez duymuş, her kitapçı gezimde karşılaşmış (fiyat/sayfa oranı en yüksek kitaplardan olabilir) olmama rağmen bir türlü okuyamamıştım. Bu yazı bir bakıma, benim gibi olanlar için amme hizmetidir. Eğer hazırsak kemerleri bağlayalım, zira oldukça uzun ve tehlikeli bir yolculuk olacak. Bu arada bu yazının tamamını okursanız kitabı okumanıza çok da gerek kalmayabilir. Gönderi için kısa bir rehber: Genel olarak kitaptan bir alıntı(📌) ve ardından benim yorumum(📝) şeklinde ilerleyecek. 📝Öncelikle kitabın bir miktar overrated olduğunu düşünüyorum.Okuduktan sonra müthiş bir aydınlanma yaşamayı beklememeniz sizin için daha faydalı olur. Onun dışında dili beklediğimden daha basit(özellikle ikinci bölüm) ve akıcıydı. Bir kişisel gelişim veya psikoloji kitabından ziyade bir roman izlenimi veriyordu. Ben kitabın genelindense zaman zaman değindiği güzel noktalara hayran kaldım. Onlardan bazılarına yazımın devamında değineceğim. Kitabın overrated olması hakkında yalnız olmadığımı göstermek adına yazarımızın ön sözündeki bir kısma göz atıp sonrasında da genel işleyişe dönelim. 📌Bugün bu kitap, 19 dile çevrilmiş olmasının yanı sıra, yetmiş üçüncü İngilizce baskısını görecek kadar yaşadı. Ve sadece İngilizce baskıları iki buçuk milyona yakın bir satış sayısına ulaştı. Bunlar kuru gerçekler ve Amerikan gazetelerinin ve özellikle de Amerikan TV istasyonlarının muhabirlerinin röportajlarında bu gerçekleri dinledikten sonra sık sık “Dr. Frankl, kitabınız gerçek bir bestseller oldu. Böylesine büyük bir başarı için ne hissediyorsunuz?” diye sormalarının nedeni belki de bu kuru gerçeklerdir. Bu soruya benim tepkim, her şeyden önce bugün bestseller (en çok satan kitap) konumundaki kitabımı, kendi açımdan bir başarı olarak değil, daha çok, çağımızın içinde bulunduğu acınası durumun bir dışavurumu olarak gördüğümü söylemekten ibarettir; eğer yüz binlerce insan, yaşamın anlamına ilişkin çok az şey vaat eden bir kitaba yöneliyorsa, bu, insanlann iliklerinde hissettikleri kavurucu bir sorun demektir. 📌İlgisizlik, Apati (apathy; İlgisizlik, kayıtsızlık), çevre ile ileri derecede ilgisizlik, kayıtsızlık ve duyarsızlık halidir. Sağlıklı bireyler yaşadığı veya hissettiği olumsuz veya olumlu tüm olaylara olumlu veya olumsuz bir tepki verir. 📝İnsan psikolojisi için en tehlikeli durumlardan birisi sanırım. Daha önceden dönemsel olarak yaşamış olsam da tam olarak tecrübe etmediğimden net bir yorumda bulunamıyorum. Bir insanın bir insanı böyle bir duruma sokabiliyor olması hayli tuhaf. Bunun büyük bir suç olması gerekirken (günümüzdeki insan ilişkileri örneğin) sorumlular hiçbir şey yokmuş gibi davranabilmekte. 📌Şimdi bize, insanı kabaca her şeye alışabilen bir varlık olarak tanımlayan Dostoyevski’nin sözlerinin doğru olup olmadığı sorulacak olursa, cevabımız, “Evet, insan her şeye alışabilir, ama nasıl olduğunu bize sormayın,” olacaktır. Psikolojik araştırmalarımız henüz oraya gelmedi; biz tutsaklar da o noktaya ulaşmış değildik. Henüz ruhsal tepkimizin ilk evresindeydik. 📝Bu yorumlara aşırı katılıyorum. Gerek kendi yaşamımda gerek konuştuğum veya gözlemleme fırsatı bulabildiğim insanların yaşamlarından böyle bir sonuca varıyorum. Herkesin sahip olduğu hayat şartları farklı olabilir, kendimizden çok daha rahat şartlarda veya zor şartlarda yaşamını sürdüren birilerini bulabiliriz. Hatta olağan bir şekilde içimizden bu rahatlık içinde bile nasıl yakınabiliyor, veya bu zorluklara nasıl katlanabiliyor tarzında sorular geçirebiliriz. Ama bunlar anlamsız sorular. Biz tür olarak yeterli zaman verildiğinde hemen hemen her türlü koşula adapte olma becerisine sahibiz. 📌İnsan, onurunu bir toplama kampında bile koruyabilir. Dostoyevski bir keresinde şöyle demişti: “Beni korkutan tek bir şey var: Acılarıma değmemek.” Kamptaki davranışları, acıları ve ölümleri, son içsel özgürlüğün kaybedilemeyeceği gerçeğine tanıklık eden şahitlerle tanıştıktan sonra, bu sözler sık sık aklıma geliyordu. Bu insanların çektikleri acıya değdikleri söylenebilir; acıya katlanma yolları, gerçek bir içsel başarıydı. Yaşamı anlamlı ve amaçlı kılan şey de, insanın elinden alınamayan işte bu ruhsal (tinsel) özgürlüktür. 📝Bunu özellikle günümün büyük bir kısmını ulaşımda geçirdiğimde(yazarınkiyle kıyaslanamaz elbette ama İstanbul toplu taşıması da küçümsenmemeli) yaşıyorum. Saatlerce hem acı çekip hem de hiçbir şey kazanmasam her şeye lanet ederdim. Bunu yaşamamak adına bolca kitap okuyup sonrasında güzel bir alışkanlığım var diye kendimi avutuyorum. 📌Aktif bir yaşam, insana, değerlerini yaratıcı çalışmayla gerçekleştirme fırsatı verme amacına hizmet eder; buna karşılık eğlenceden oluşan pasif bir yaşam ise ona güzelliği, sanatı ya da doğayı içine alan yaşantılarda doyum bulma fırsatı verir. Ama ayrıca hem yaratıcı çalışmadan hem de eğlenceden hemen hemen yoksun olan ve yüksek ahlâki davranış olasılığından başka bir şeyi kabul etmeyen bir yaşamda da; yani insanın, dışsal güçlerle kısıtlı varoluşuna yönelik tutumunda da bir amaç vardır. Yaratıcı yaşam da eğlence (haz) yaşamı da ona yasaktır. Ama anlamlı olan sadece yaratıcılık ya da zevk değildir. Eğer yaşamda gerçekten bir anlam varsa, acıda da bir anlam olmalıdır. Acı da yaşamın kader ve ölüm kadar silinmez bir parçasıdır. Acı ve ölüm olmaksızın, insan yaşamı tamamlanmış olmaz. 📝Tam tadında bir bakış açısı. Hep acıdan kaçınmak veya bazı kadın düşmanı filozoflar gibi acı güzellemesi yapmak yerine ondan bile anlam çıkarabilmeyi başarmak. En azından kendim için uygulanabilir(biraz zorlayıcı ama bu yönü de keyif verici) ve uygulandığı takdirde de tatmin sağlayacak bir yöntem. 📌Daha önce de söylediğimiz gibi, kamptaki bir insanın içsel gücünü yemden kazanmasını sağlamaya yönelik bir çabanın, ilk önce ona gelecekte bir hedef göstermeyi başarması gerekiyordu. Nietzsche’nin şu sözleri, tutuklularla ilgili her türden psikoterapi ve koruyucu ruh sağlığı çabalarının yol gösterici parolası olabilir: “Yaşamak için bir nedeni olan kişi, hemen her nasıl’a katlanabilir.” Fırsat bulunur bulunmaz, varoluşlarının ürkütücü nasıl’ma katlanmalarını sağlayacak bir güce ulaşmaları için, yaşamlarında bu insanlara bir neden -bir amaç- göstermek gerekir. Yaşamında hiçbir anlam, amaç, hedef göremeyen ve bu nedenle sürdürmeyi anlamsız bulan kişinin vay haline! Kaybetmesi uzun sürmeyecektir. Bu tür bir insanın her türden yüreklendirici tartışmayı reddetmek için verdiği tipik karşılık şöyle oluyordu: “Artık hayattan beklediğim hiçbir şey yok.” Buna nasıl bir yanıt verilebilir ki? 📝Geçmişte ne yaşamış olursak olalım, geleceğe dair bir umudumuz veya beklentimiz yoksa oldukça ruhsuz olabiliyoruz. Apati durumuna geçmişiz gibi. Bence kendimiz veya çevremizdekilerden birisi buna benzer bir durumdaysa çözüm olarak geleceğe yönelik uygun bir amaç bulmaya yardımcı olmaya çalışılabilir. Yazarın kurucusu olduğu terapi şeklinin temel taşlarından birisi de bu sanırım. Sadece geçmişle ilgilenmeyi bırakıp biraz da geleceğe bakmak şart. 📌Bütün bunlardan, bu dünyada iki insan ırkı olduğunu, ama sadece iki ırk olduğunu -soylu insan “ırkı” ve soysuz insan “ırkı”- öğrenebiliriz. Her ikisi de her yerde bulunur, toplumun her kesimine sızar. Hiçbir grup sadece soylu ya da sadece soysuz insanlardan oluşmaz. Bu anlamda hiçbir grup “arı ırk” değildir ve bu nedenledir ki bazen kamp gardiyanları arasında da soylu birisine rastlanabiliyordu. 📝Burada değinmek istediğim konu ayrımcılıklar ve ön yargılar. Çoğu zaman kötüler şeytan olarak gördüğümüz sınıf yerine kendi aralarımızdan çıkarlar. İnsanların gerçekten oldukları kişiyi birkaç kriter(siyasal islamcılar için bile umut var) ile kategorize etmek mümkün değil. 📌Bu insanlar, kendilerine kötülük yapılmış bile olsa, hiç kimsenin kötülük yapma hakkına sahip olmadığı yolundaki sıradan gerçeğe ancak yavaş yavaş döndürülebilirdi. Onları bu gerçeğe döndürmek için çaba göstermemiz gerekiyordu, aksi takdirde sonuçlar, birkaç bin yulaf sapının kaybedilmesinden çok daha kötü olacaktı. Kollarını sıvazlayıp sağ yumruğunu burnuma dayayarak, “Eve vardığım gün kana bulamazsam bu el kesilsin!” diye bağıran bir tutukluyu şimdi bile görebiliyorum. Bunları söyleyen adamın kötü birisi olmadığını vurgulamak istiyorum. Kampta olduğu kadar sonraki yaşamda da en iyi yoldaşlarımdan birisiydi. 📝En çok zorbalık yapanların, zamanında zorbalığa maruz kalanların arasından çıkıyor olması da bu psikolojik durumun sonucu galiba. Yaşanılan zorlayıcı deneyimler insanları tanınamaz hale getirebiliyor. Hem de hiç tahmin edilemeyecek yönde. 📌Georgia Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olan Edith Weisskopf- Joelsen, logoterapi üzerine yazdığı bir makalesinde, “Mevcut ruh sağlığı felsefemiz, insanlann mutlu olması gerektiği, mutsuzluğun bir uyumsuzluk belirtisi olduğu görüşünü vurgulamaktadır. Böyle bir değer sistemi, kaçınılmaz mutsuzluğun yükünün, mutsuz olmaktan ötürü mutsuz olma nedeniyle arttırılması gerçeğinden sorumlu olabilir.” 📝Buna eski gönderilerimin birisinde daha değinmiştim. İlerleyen teknoloji ve iyileşen yaşam şartları sonucunda standartlarımız çok fazla yükseldi. Eskiden rahatlıkla katlanabileceğimiz olumsuzluklar bile bizi sanki dünyanın sonu gelmiş gibi etkliyor. Her zaman her şeyden memnun veya mutlu olamayız. Karakter sınırı sebebiyle devamı yorumlarda!

moriartywj 2 years ago

İnsan Vücudu Tiyatrosu

Maris Wicks

2 Gönderi

2023, kitap no: 11 Erişkin bir insan vücudunda 1206 kemik bulunduğunu biliyor muydunuz? Veya çene kaslarımız sayesinde azı dişlerimizle 900 kilogramlık kuvvet ile ısırabildiğimizi? İnsan vücuduna dair bilmediğimiz daha çok şey var. Ayrıca yetişkin bir insanın beyni giriş yazıları yazarken…devamı2023, kitap no: 11 Erişkin bir insan vücudunda 1206 kemik bulunduğunu biliyor muydunuz? Veya çene kaslarımız sayesinde azı dişlerimizle 900 kilogramlık kuvvet ile ısırabildiğimizi? İnsan vücuduna dair bilmediğimiz daha çok şey var. Ayrıca yetişkin bir insanın beyni giriş yazıları yazarken 50 dereceye kadar ısınıyormuş. KİŞİSEL SERÜVEN: Geldik yine bir kitabın sonuna. Bahsi geçen kitabı geçen sene kardeşim için satın almıştım (şimdiki fiyatına baktığımda iyi bir yatırım olmuş diyorum). Tatilin ve evde geçirdiğim sürenin sonuna doğru gelirken kardeşimle birlikte olan okumalarıma hız verdim. Evdeki kitaplığımda okumadığım kitap kalmadığı için de onun kitaplığına salça oldum. Daha önceden hiç manga veya çizgi roman okumamıştım. Bu tarzla tanışmak bugüne kısmetmiş. Ayrıca tıp okuduğum dönemde en nefret ettiğim derslerden birisi anatomiydi. Kitap hakkındaki yorumlarımı okurken bunun da dikkate alınması gerektiğinde herkesin hemfikir olması gerektiğinde hemfikirizdir sanırım. Bugün internetim olmadığından oldukça huysuz ve gıcığım. Bu yüzden kelime oyunlarına ve yanlış bilgilere (girişteki tüm bilgiler yanlıştı, doğruları: 206 kemik,90 kg ve sonuncusunu ölçmedim ama yine de yüksek olduğunu düşünüyorum) maruz kalabilirsiniz. KİTAP HAKKINDA: Kitaba gelirsek hayal ettiğimden çok daha eğlenceliydi. Bizim zamanımızda neden yoktu böyle şeyler, resmen haksızlık. Her yaştan insanın, özellikle fen dersine meraklı çocukların ve bilim düşkünlerinin elinden düşüremeyecekleri kadar bilgilendirici ve eğlenceliydi. Çoğu insan derslerin sıkıcı olduğundan yakınıp, bilgiler çekici halde sunulmuş olsa çok başarılı olabileceklerini iddia eder. Bu kitap bunun hayata geçirilmiş versiyonu. Gayet kaliteli bir mizah eşliğinde tüm vücudu içine alan harika bir macera. Çizimlere ayrı bir parantez açmak istiyorum; başarılı, komik, tatlış, etkili… Daha birçok sıfat sayılabilir ama ben yine de tam olarak anlatamam. Okurken kendimi tutamayıp anlık olarak güldüğüm sayısız yer oldu. Kendiniz okumak için veya küçük yakınlarınıza okutmak için almanızı şiddetle öneriyorum. Ek olarak kitaplığınızda bulunmasının bile size keyif vereceğini düşünüyorum. SORULAR: -Gönderiyi okuduktan sonra kitabı satın almaya sıcak bakıyor musunuz? -Bilgilendirici kitapların tarzının nasıl olmasını savunuyorsunuz? -Bu tarz hem bilgilendirici hem eğlendirici çocuk kitabı önerileriniz var mı?

moriartywj 2 years ago

Bağlanma - Aşkı Bulmanın ve Korumanın Bilimsel Yolları

Amir Levine, Rachel Heller

9 Gönderi

2023, kitap no: 10 Yorucu ve kaotik (hiç sevmem) bir günün ardından herkese merhaba. Kaostan elde ettiğim fazla enerji nedeniyle şu an yazıya odaklanmakta zorlanıyorum ama arkaya Gangsta Paradise açıp bir şeyler karalamaya çalışayım. BOŞ SEVENLER İÇİN: Yine yapacağımı yaptım…devamı2023, kitap no: 10 Yorucu ve kaotik (hiç sevmem) bir günün ardından herkese merhaba. Kaostan elde ettiğim fazla enerji nedeniyle şu an yazıya odaklanmakta zorlanıyorum ama arkaya Gangsta Paradise açıp bir şeyler karalamaya çalışayım. BOŞ SEVENLER İÇİN: Yine yapacağımı yaptım ve psikolojiden uzak duramadım. D&R gezimiz esnasında raftan (uygulama olandan değil) bana bakış atan ve halihazırda listemde bulunan kitabımızı satın almak zorunda kaldım. Hazır evdeyken de bitireyim de valizde yer kaplamasın dedim. İki günlük süre zarfında dinlene dinlene okudum. Bu arada sağlam boş yaptığımı fark ettim. Kitap hakkında fikir edinmek için gönderilere bakan birisi için bu anlattıklarım hiçbir anlam ifade etmemekte. Düşünceli davranıp yazımı daha net bölümlere ayırıp başlıklar atsam daha iyi olabilir gibi. Bu kadar düşünceli ve çok bilmiş olmak kimsenin harcı değildir herhalde. Müziğin gazına gelip kendimi biraz daha mı övsem? Neyse onu sizlere bırakıyorum. BOŞ SEVMEYENLER İÇİN KİTAP YORUMU: Kitap hakkındaki görüşlerime gelirsek bence oldukça basit bir dili vardı ve akıcıydı. Bilimsel açıdan ne kadar yeterlidir emin değilim ama bana farklı bakış açıları sundu. En azından saçma klişelere yer verilmemişti. Cinsiyetçilik yoktu, insanları saçma davranışlara yöneltecek öneriler yoktu. İnsanları nasıl etkileyeceğiniz üzerine dersler vermek yerine size açıklamalar yapıp, davranışlarınızı belirlerken veya sonrasında analiz ederken dikkate alabileceğiniz ölçütler sunuyordu. Üç farklı bağlanma tipinden bahsediliyordu. Bir yandan da Mbti ve Enneagram gibi kişilik tipi envanterlerine benzettim. Bilimsel olarak bir kesinliğe sahip olmasa da temel fikirler verme konusunda faydalı veya kişileri tiplemeyi seviyorsanız eğlenceli olabilir. Tiplerimiz kaygılı, güvenli ve kaçıngan bağlananlar şeklindeydi. Kitap daha çok kaygılı bağlananlara faydalı olacak yapıdaydı. Kişisel olarak sosyal açıdan pek aktif olmadığım için anlatılanlar konusunda net bir tecrübem yok fakat, kitaptaki bazı kısımlar özellikle dedikoduseverler için çekiciydi. İlişki örnekleri verip anlattığı tiplere göre analiz etmenizi falan istiyordu. Konu ilişkiler olduğundan bence her yaştan (en azından liseden itibaren) insanın sıkılmadan okuyabileceği bir kitap olmuş. Bunu bir de “Momo “ için düşünmüştüm, onda da ana konu zamandı ve hem çocukları hem yetişkinleri ilgilendiriyordu. Hayatımda ne kadar uygularım bilemem ama biraz kaçıngan bir tip olan bana şimdiden biraz bilinç kazandırdığını düşünüyorum. Son olarak soru ve değerlendirme bölümüne geçelim. Yeni stilimi beğendiniz mi? Sizin bağlanma tipiniz hangisi? Bu tarz kitaplar hakkında fikirleriniz neler? Ocak ayı sona ererken yeni yıldaki hedefleriniz konusunda ne durumdasınız?

moriartywj 2 years ago

Mutsuzluk Zamanlarında Mutluluk

Wilhelm Genazino

14 Gönderi

2023, kitap no: 9 Tek devlet tek din tek gün tek kitap tarifesinden devam. Bugün daha önceden birkaç defa önerilen, bolca övülen bir kitabı okumaya karar verdim. Tabii bunda dün kardeşimin tabletinden (yalvar yakar zorla alabildim bugün) pdf okumanın tadına…devamı2023, kitap no: 9 Tek devlet tek din tek gün tek kitap tarifesinden devam. Bugün daha önceden birkaç defa önerilen, bolca övülen bir kitabı okumaya karar verdim. Tabii bunda dün kardeşimin tabletinden (yalvar yakar zorla alabildim bugün) pdf okumanın tadına doyamamamış olmamın ve kitabın yalnızca pdfine sahip olmamın etkileri büyük. Kitaba gelirsek her şey kahramanımızın başından ve kafasından geçenlerden oluşmaktaydı. Kendim zihnimin meşgul olacağı herhangi bir şey yokken depresif düşüncelere dalmakta oldukça başarılı olduğumdan depresif temalı içerikleri pek tercih etmem. Kahramanımız da oldukça depresif bir yaşam sürdüğünden fazla ısınamadım kitaba. Her ne kadar akıcı bir dile sahip olsa da zaman zaman mola verme ihtiyacı hissettim. Ara ara depresif düşüncelere daldım. Umutsuzluk hissi kapımı çalmaya yeltendi. Bu tarz düşüncelerimi genelde içime atarım. Şu an neden paylaşıyorum onu da bilmiyorum. Belki de yeni yaptırdığım bilgisayarımın klavyesinden rahat rahat yazı yazma keyfinin çekiciliğine dayanamıyor ve tuşlara umarsızca tıklıyorumdur. Mutluluk üzerine de düşünme fırsatı buldum. Karakterin benden hem daha mutlu hem daha mutsuz olması garipti. Şunu da söyleyebilirim ki gerçekten herkesin mutluluk tanımı farklı. Bazılarımızın kolaylıkla yetinip mutlu olabileceği şeyleri hiç önemsemeyenler varken, net bir mutluluk tanımı yapabilmek zor gibi duruyor. Galiba okurken fazla bilinç akışına maruz kaldığımdan ben de boş yapmaya başladım. Kitap okuma hızım yazma ihtiyacıma yetişemiyor da olabilir. Bir ara her gün bir şeyler karalama fikrim vardı, ama felsefe etkinliği bitince buna da ara verdim. Burada biraz reklam yapıp öneri isteyeyim. Eğer yazdığım karmaşık düşüncelerimin (yaptığım boşların) hoşunuza gittiğini düşünüyorsanız üzerine yazmam adına konu önerisinde bulunabilirsiniz. Ek olarak bu aralar özellikle kitapların başlarındayken kitaptan sıkılıp yarım bırakma isteği korkunç derecede beni zorluyor. Birkaç sıkıcı kitabı okumayı deneyip yarım bırakmak kötü bir alışkanlık edinmeme yol açtı sanırım. Buna engel olmak adına özellikle giriş kısmı ilgi çekici, akıcı kitap önerilerinde de bulunursanız çok sevinirim.