Birkaç gün önce final bölümü yayınlandı. O kadar adından söz ettirdi ki konusuna filan girmeyeceğim hiç. Çok sevdim, spoiler barındırmadan neden bu kadar sevdiğimden bahsedeceğim:
1) Karakterlerin çok detaylı yansıtılması.
Tüm karakterler dizideki farklı karakterlerle interaksiyona giriyor ve bir araya…devamıBirkaç gün önce final bölümü yayınlandı. O kadar adından söz ettirdi ki konusuna filan girmeyeceğim hiç. Çok sevdim, spoiler barındırmadan neden bu kadar sevdiğimden bahsedeceğim:
1) Karakterlerin çok detaylı yansıtılması.
Tüm karakterler dizideki farklı karakterlerle interaksiyona giriyor ve bir araya geldiklerinde gelişen reaksiyonlar ile kendi duruşlarını belli ediyorlar. Sürekli evrilen bir ilişkiler dinamiği var ve gelişen her majör olayda bu dinamik ne tarafa kayacak diye gözlemlemek çok keyifli. Bazı majör olaylardan sonra karakterlerin ana itici motivasyonlarının ve verdiği kararların farklı yollar izlemeye başlaması yaşananların karaktere etkisini çok iyi yansıtmaktaydı. Yönetemeyecekleri kadar vurucu bir krizle karşılaştıklarında ise karakterlerin savunma mekanizmalarına geri döndüğünü ve bazı konularda hiç değişemediklerini de görüyoruz.
2) Oyuncuların çok nitelikli oluşu.
Şimdiye kadar izlediğim diziler arasında şüphesiz en başarılı kadro seçimine sahip. Dizide herkesin canlandırdığı karakterle bütünleştiğini gördüm ve sürekli diyaloglar ile close up çekimlerin olduğu bir yapımda kötü bir oyunculuk kolaylıkla yüzeye çıkardı. Minör karakterler bile o kadar ikonikleşmiş ki, tekrar gördüğünüzde anında dizideki tüm var oluşlarını hatırlayabiliyorsunuz.
3) Çekimlerin profesyonelliği.
Hiçbir tembel sahne yok. Bir karakterin ne hissettiğini bilmek istiyorsanız yüzü, karakterler konuşurken vücutları bir şey anlatmak istiyorsa uzaktan, kalabalığın baskınlığı anlatılacaksa daha da uzaktan, bilmeniz istenilen bir detay varsa yalnız o gösteriliyor. Normalde bazen dizi izlerken başka işlerle de uğraştığım ve arka planda diziyi dinlediğim olur. Succession'da ise kafamı çevirdiğim birkaç dakikada kaçırdığım sahnelerde herkesin ifadesini görmek zorunluluğu hissettim çünkü birçok karakterin olmadığı biri gibi davrandığı ve sıkça yalan söylenen bir dizide kişilerin ifadeleri sahneye en az söyledikleri kadar çok şey katıyordu.
4) Bize yabancı bir dünya anlatışı.
Dizi benim asla içinde bulunmadığım ve bulunamayacağım bir sosyal sınıfı anlatıyor. Karakterlerin buna uygun olarak duyarlılıkları, hassasiyetleri, zaafları normal kişilerden çok farklı. Özellikle ana karakterlerimiz olan kardeşlerin bu dünyanın içine doğdukları için tamamen ona göre şekillendiklerini görüyoruz. Kimseyle normal bir ilişkiye sahip olmaları mümkün değil çünkü gerçeklikten kopmuş bir cep evreninde yaşıyorlar. Kendi baloncuklarının dışındaki daha gerçek sorunları göz ardı edemedikleri zamanlarda küçük krizler yaşıyorlar.
5) Ana karakterlerimizin sevimsizliği.
Tuhaf bir şekilde bu insanların çırılçıplak gözümüzün önüne serilmesi ve sevimsiz olduklarının farkına varışınız diziden soğutmuyor. Aksine, Musa kadar varlıklı bu kişilerin etraflarındaki altın zırhı görüp nasıl kendi yaşantı dertlerinizden tamamen soyutlanmış imtiyazlı hayatlar yaşadıklarını bilirken seyirciye sevimli gösterilmeye çalışılsalar daha kötü sonuç verirdi. Yine de karakterleri tanıdıkça hepsi beş para etmez olsalar da zaferlerini kutlayıp yenilgilerinde birlikte üzülüyorsunuz. Aile ve şirket de rightwing görüşte olup sık sık etik değerlerin dışında davrandığından dizi hiçbir zaman sosyal mesaj verme derdine girmiyor.
6) Dizinin müziği.
Belki diğer maddeler kadar önemliydi. Dizinin introsunda da kullanılan müzik sezonlar boyu en önemli sahnelerde defalarca aranjmanı yapılarak kullanılıp bazen daha öforik, bazen daha hüzünlü, bazen daha resmi hissettiriyor. Müziğin kendisi o kadar ikonikleşti ki Doctor Who'dan bu yana introsunu dinlerken her seferinde eşlik ettiğim başka bir dizi olmamıştı.
7) Hayal kırıklığına uğratmayışı.
Diziye birçok diziden beklediğim gibi kötü bölümler ve iyi bölümler olmasını bekleyerek başladım. Ancak her bölüm öyle iyi işlenmişti ki son sezonlarda artık bölümü açarken yine iyi bir bölüm izleyeceğimi biliyor ve hiç şüphe duymuyordum. 4 sezon süren bir dizinin baştan sona kalitesini sürdürmüş oluşu mükemmel bir başarı.
İzleyiniz, izletiniz.
Web yapım aşamasındadır.
En iyi deneyim için mobil uygulamamızı indir.
En iyi deneyim için mobil uygulamamızı indir.
Buse
(@muad.dib)
'twere better if nothing would begin
Joined at May 2020
228
Followers
144
Following
76
Post
446
Movie
68
Serie
195
Book
Birkaç gün önce final bölümü yayınlandı. O kadar adından söz ettirdi ki konusuna filan girmeyeceğim hiç. Çok sevdim, spoiler barındırmadan neden bu kadar sevdiğimden bahsedeceğim:
1) Karakterlerin çok detaylı yansıtılması.
Tüm karakterler dizideki farklı karakterlerle interaksiyona giriyor ve bir araya…devamı
Sonunda Raf'a geldi!! 2 yıl önce John Mulaney'nin The Comeback Kid şovuna yaptığım "ah bu adam da kokaine filan saplandı ne olacak acaba geleceği?" tarzı yorumumu cevaplayan yeni bir şov!
Tanımayanlar için Mulaney'nin tarzına dair bir tanıştırma yapmıştım eski yorumumda,…devamı
Spoiler içeriyor
İlk defa bir diziyi hala popülerken izledim!! Tim Burton yapmış olmasa daha uzunnn zaman izleneceklerde çürürdü ama onun karanlık ve esprili tarzını çoktandır özlemiştim.
Dizi genel olarak geçer not aldı benden, ağızda acı bir tat bırakmadığı için "cringe" kısımlarını görmezden…devamı
Türkiye'de ne hikmetse adını bile duymadığım, halbuki ödüllere boğulmuş bir yazar ve pek kıymetli kitabı. Bu kitabı neden kimse konuşmuyor? Bunu değiştirmeye geldim!
Kitabımız, zamanla kimi nesnelerin ve kavramların insanların hafızalarından bir bir silindiği ve o zamandan sonra yabancılaştıkları bu…devamı
19 yaşında bir kızın Hasidik Yahudi toplumundaki itaatkar eş rolünden kaçıp kendi yolunu çizmeye çalışmasını anlatan minicik bir dizi. Gönderilere bakınca bazı kişilere dizideki yaşamların çok uzak geldiğini fark ettim. Ne yazık ki bana çok yakın geldi. İsterdim ki anlamayım…devamı
Okur okumaz bu türü sevmediğimi hatırlatan bir kitap oldu. Jane Austen'a bu romanla başlamak benim hatam olabilir ama kendisinin de en sevdiği romanıymış!
Doğrusu okurken içim bayıldı. Dünyanın en uyuz protagonistinin gözünden görüş olarak hiçbir paralellik kuramadığım, empati duyamadığım bir…devamı
Violet Evergarden, savaştan başka bir şey bilmeyen bir kızken kendini savaşın bittiği ve her şeyini kaybettiği bir halde bulur. Şimdiye dek hissettiklerini hiç adlandıramamış, soğuk biridir. Ancak şimdi birini sevmenin ne demek olduğunu anlamayı kendine görev edinir ve bunun için…devamı
Filmi vizyondaki ilk gününde izledim ama biraz soğumasını bekledim yorum için. Herkes diyeceğini dedi, ben de iki laf edip gideyim.
Kitap serisinden yalnız son kitabı henüz okumamış biri olarak bunun yorumuma yansımaması mümkün değil. Ama kitabın hiç yazılmadığı bir düşünsel…devamı
Bu ara üşeniyorum izlediğim şeyleri yorumlamaya. Üst üste çok anime yüklenince böyle oldu herhalde. Ama Castlevania'nın sözünü etmesem de ayıp olacak. Zira çok sevdim!
Eh zaten mevzuyu biliyorsunuz, popüler bir yapım. Vampirdir, kavgadır, vahşettir, aşktır, intikamdır, bu mevzular... Castlevania son…devamı
1925 Alaska'sında geçen, hayvan-insan dostluğu temalı, gerçek olaylardan esinlenilmiş bir film.
Oyuncu kadrosunu cafcaflı olmamasına rağmen sevdim. Willem Dafoe her zamanki gibi muazzam. Üstelik canlandırdığı adama çok benziyor!
Köpeklerin CGI değil gerçek olması filmin seyir zevkini hayli artırıyor. (Bu ara…devamı