(@) - Raf

muad.dib 2 years ago

1925 Alaska'sında geçen, hayvan-insan dostluğu temalı, gerçek olaylardan esinlenilmiş bir film. Oyuncu kadrosunu cafcaflı olmamasına rağmen sevdim. Willem Dafoe her zamanki gibi muazzam. Üstelik canlandırdığı adama çok benziyor! Köpeklerin CGI değil gerçek olması filmin seyir zevkini hayli artırıyor. (Bu ara…devamı

muad.dib 2 years ago

Merlin

Jake Michie

126 Gönderi

Bitti. Ben de çok geç kalanlardanım. Merlin'i yalnız bir sebeple seviyorum: eski oluşu. Bu zamanlar çekilen dizilerin CGI'dan uzak ve samimi yapısını seviyorum. Sırf bunu özlediğim için izledim diyebilirim. Bu yüzden de sevdim. Diziye modern bir dizi anlayışıyla bakacak olursak…devamıBitti. Ben de çok geç kalanlardanım. Merlin'i yalnız bir sebeple seviyorum: eski oluşu. Bu zamanlar çekilen dizilerin CGI'dan uzak ve samimi yapısını seviyorum. Sırf bunu özlediğim için izledim diyebilirim. Bu yüzden de sevdim. Diziye modern bir dizi anlayışıyla bakacak olursak tüm elementleri elimizde parçalanıyor. Özellikle ilk sezonlar görüntü efektleri o kadar kötü ki çok duygusal sahnelerde kahkahalar atmama sebep oldu. Dizinin bu yönünü sevdiğim için dert değil. Yalnız senarist karakter gelişimi, kurgunun sağlamlığı gibi şeyleri hiç duymamış gibi yazmış. Bakın son sezona geliyoruz, hala karakterler arası dinamikler değişmemiş. Üstelik karakterlerin hepsinin çok salak oluşu dikkatlice izleyecek olsanız yoruyor. En güzeli beyninizi kapatıp bir bölüm Merlin açarak yüzünüze dertsiz bir gülümseme yapıştırmak. Yoksa kurguya, karakterlerin vadedilen ama keşfedilmemiş potansiyellerine ve hayatımda hiç görmediğim kadar çok lazy writing'e takılacak olsanız ömrünüz çürür. Oyunculuklar diziyi kurtaran nadir elementlerden, o da karakterlerin abartı halleri sebebiyle çok takdir edemediğim bir konuma düşüyor. Ee şimdi herkesin ayıla bayıla sevdiği bu diziyi ben böyle olumsuz eleştirirsem postumu kurtaramam. Biraz da senaristleri savunalım: Dizi 2.sezondan sonra reytinglerin iptal edilecek hale gelmesiyle yön değiştirip orijinal efsaneye uygun elementler ve dizinin lazy writing'inin en önemli sebebi olan kehanetler eklemeye başlamış. Bunlar diziyi o anlık kurtarsa da aynı zamanda bir çıkmaza sokuyor ve finalin izleyicileri memnun edememesine kadar bir zincir reaksiyon gelişiyor. Merlin kağıt üstünde daha iyi potansiyeli olan bir dizi ama çoğu zaman yazık etmişler. Tüm bunlardan sonra, tekrar söylemeliyim: Diziyi severek izledim. Tekrar böyle samimi ve en azından Netflix'in bezdiğim formüllerinden uzak diziler izlemek için her türlü lazy writing'e razıyım. Dizi piyasasının gittiği yön içimde bir yara. En azından bu insanlar düşük bütçeleriyle akılda kalıcı bir şeyler yapmaya soyunmuş. Yüzümü güldürdüğün için teşekkürler, Merlin.

muad.dib 2 years ago

Cehenneme Övgü

Gündüz Vassaf

11 Gönderi

Vassaf, hayatımıza sızmış totalitarizmi yüzümüze vurduğu bu eserinde bize totalitarizmi görünce tanımanın yollarını, bireysel özgürlüğünün galip gelmesini isteyen bireyin hangi dayatılmışlıklardan kaçınması gerektiğini anlatıyor ve yaşamımızı şekillendiren aşk, para, şöhret, cinsiyet gibi kavramlara yeni bakış açılarıyla önceden sezemediğimiz bir açıklık…devamıVassaf, hayatımıza sızmış totalitarizmi yüzümüze vurduğu bu eserinde bize totalitarizmi görünce tanımanın yollarını, bireysel özgürlüğünün galip gelmesini isteyen bireyin hangi dayatılmışlıklardan kaçınması gerektiğini anlatıyor ve yaşamımızı şekillendiren aşk, para, şöhret, cinsiyet gibi kavramlara yeni bakış açılarıyla önceden sezemediğimiz bir açıklık getiriyor. Kitap yeni ufuklar açabilmesiyle okurunun hayatına tesir etme gücüne sahip. Vassaf kitabı yazdığı 1980'ler döneminden hiç beklemediğim bir bilinç açıklığıyla beni çok şaşırttı. Henüz 'trend' olmamışken toplumu oluşturan tabusal yapıların önündeki perdeyi kaldırma erdemi gösterip önümüze çırılçıplakça sermiş ve bunu yalnızca korkmayarak başarabilmiştir. Bulduğu şey onu rahatsız etse de düzenin gösterdiğinden daha gerçektir. Özellikle cinsiyet rollerinin dayatılmışlığı hakkındaki düşünceleri ve feminizmin kadını erkeğin düzeyine yükseltmek, adeta onu yenmek gibi bir "proletarya-burjuva" savaşı muadiline devam ederse yalnızca düşmanlık yaratıp üstün geldiğinde ondan farksız kalacağı, bunun yerine kovalaması gerekenin bu rolleri en baştan topluma biçen totaliter düzen olduğu konusundaki düşünceleri 40 yıl sonra bunu hala göremeyen modern bireyi endişelendirmelidir. Vassaf'a haddimse naçizane eleştirim sorunları müthiş bir çeviklikle önümüze sererken, çözümlerin pek belirgin olmayışıdır. Evet, düşünce şeklimizi değiştirmek, bunları olduğu gibi görüp kabullenmemek propagandanın üstümüzdeki gücünü azaltır ama günün sonunda çoğumuz maaşımızı veren devlete sırtını dayayan birkaç aciz mahluktan ibaretiz. Toplumdan kaçmadan (ki bu da zannımca efektif bir çözüm değil) totalitarizmden nasıl kaçacağız? Gerçekten iki şıktan üçüncüsünü seçmek veyahut seçmemek lüksü bize tanınıyor mu? Kitap, size rahatsız olma yetinizi tekrar kazandırıyor. Ötesi, size kalmış. Ben sistemi içinden değiştirmenin bireysellik aşılıp örgütleşmeden mümkün olmadığı kanısındayım, örgütleşme işi ise insanlığa ağır geliyor. Çoğu zaman işin başındaki gayesini unutup tek model, tek beyin, dogma bir dalgada savrulmaya başlıyor. Muvaffak olsa da savaştığı ideadan farksızlaşıyor bu yolda. Ben manasız hayatıma olduğu şekliyle devam edecek gibi gözüküyorum, değiştirmek gücünü isteyen birey güçlü bir iradeye sahip olduğundan eminse politikacı olsun. Emin değilse uzak dursun, kendi de kirlenir. Kitabın birçok yerini tekrar okumak üzere işaretledim, burada bağlam dışı vermek istemiyorum alıntıları. Konusu, ilgisini çeken kimseler alıp kitabı okuyabilir.

muad.dib 2 years ago

Code Geass: Lelouch of the Rebellion

Hajime Yatate

9 Gönderi

Code Geass, Pasifik Savaşları'nda işlerin farklı gidip Britanya'nın Japonya'yı ele geçirdiği ve Area 11 adıyla yönettiği alternatif bir evrende geçiyor. Değişen tek şey bu değil, bu savaşta zaferi garantileyen etken Britanya'nın geliştirdiği insan kontrollü devasa robotlar oluyor. Transformers'tan tipleri tanıdık…devamı

muad.dib 2 years ago

Oblomov

İvan Gonçarov

77 Gönderi

Aylar süren bir mücadele sonucu Oblomovluğumu bir miktar yendim de, Ştolts'un "ya şimdi, ya hiçbir zaman" öğüdüne uyup kitabı bitirdim. Gonçarov, kitaba Oblomovculuğu öyle bir işlemiş ki, her şeyin yavaşlığı, yaprakların sallanışı, saatin ilerleyişi, yalnız boşça oturulan vakitler duyulabilen kuş…devamıAylar süren bir mücadele sonucu Oblomovluğumu bir miktar yendim de, Ştolts'un "ya şimdi, ya hiçbir zaman" öğüdüne uyup kitabı bitirdim. Gonçarov, kitaba Oblomovculuğu öyle bir işlemiş ki, her şeyin yavaşlığı, yaprakların sallanışı, saatin ilerleyişi, yalnız boşça oturulan vakitler duyulabilen kuş sesleri; bu esnada hayatın bizi beklemeyişi, acımasızca akıp da gidişi, avucumuzda bir dolu keşkeler bırakışı, kesemizdeki pek kıymetli mutlu anların zamanla tükenip soluşu ve de o çok geç kalmışlık hissi... Bu insanların öyküsünü dinlerken bir yerlerde işe karışıp müdahale etme isteğine karşı koymak çok zor oldu. Ah yapmayın, etmeyin, kendinize yazık edeceksiniz, durun! Eh, haykırışlarımız boşa. Elden gelen o ki, biz tembelleşen ruhumuzu vakit geç olmadan diriltir, ona bir amaç verir ve yeni bir güne uyanırız. Gözümüzde Oblomov'un silüeti, onun anısıyla buruk bir gülümseme sarar yüzümüzü. Yaşanmadan deneyimlenen bir hayat için minnetle dolarız. Ara sıra okuyup Oblomov'u anmak için birkaç alıntı: 🔸"Düşünmek için kalpsiz olmak gerekir, sanıyorsunuz. Hayır, düşünceyi besleyen sevgidir." 🔸Tarih ona yalnızca insanlığın ne kadar zavallı olduğunu öğretmişti. 🔸"Her duydukları şey üzerinde inceden inceye fikir yürütürler, ama aslında hiçbir şeyle de candan ilgilendikleri yoktur. Ha böyle gürültü patırtı etmişler, ha uyumuşlar, hepsi bir. Konuştukları şeyler kiralanmış elbiseler gibi, kendi malları değildir. Yapacak işleri olmadığı için güçlerini öteye beriye harcarlar. Her şeye sarılan ilgileri, ruhlarının boşluğunu ve sevgi yoksulluklarını kapsayan bir örtüdür. Ama orta halli bir yol seçmek ve ortada derin bir iz bırakarak yürümek işlerine gelmez; çünkü böylesi can sıkar, göze çarpmaz; çok şey bilmek o zaman işe yaramaz, gösterişe yer kalmaz." 🔸"İçinizdeki güç canlandığı zaman, çevrenizdeki hayat da yeni bir anlam kazanacak, şimdi görmediğiniz şeyleri görecek, işitmediğiniz şeyleri işiteceksiniz: Sinirleriniz birer tel gibi ses verecek, dünyaların müziğini duyacaksınız, otların büyüdüğünü işiteceksiniz. Bekleyin, acele etmeyin, bir gün kendiliğinden olacak bu." 🔸Acaba kalbinin fısıltısını bir duyan var mı diye telaşla etrafına bakınırdı. Gözleri göğe, denize, ormana bir şeyler sorar, karşılık alamazdı. Önünde derin ve karanlık boşluklar serili dururdu. 🔸"Bu yalnız senin derdin değil ki, bütün insanlığın derdi. Bir damlası sana sıçramış. İnsanın hayatla bağı, tutunacak bir dalı olmadı mı bu dert korkunçtur."

muad.dib 2 years ago

Köpek Kalbi

Mihail Bulgakov

33 Gönderi

Bulgakov, kendisi de bir doktor olduğundan olsa gerek doktor karakterler yazmayı seviyor. Yalnız bu kitap için tıbba olan ilgisini karakterlere yansıtmakla kalıp bilimsel boyutunu umursamadığını görüyoruz. Zira, kitaptaki doktorumuz hibrit bir canlı yaratmak için organ naklini yeterli görüyor. Siz de…devamı

muad.dib 2 years ago

İyi Adamlar

Shane Black

21 Gönderi

Çerezlik kategorisinde beklentiyi karşılayan, tek amacı yüzü güldürmek olan şapşal bir film. Doğrusu pek tatsız bir vakitte izledim ve kaçan keyfimi bulup geri getirdi. Bu amaca hizmet etmesi için tavsiye edilir! Dikkat: Aileyle izlemek için uygun değil. Kendiniz izleyip eğleniniz.

muad.dib 2 years ago

Zacharius Usta

Jules Verne

53 Gönderi

Verne'nin bu mini mini öyküsü başrolünü kibirin körlüğü yapıyor. Dünyanın en iyi saatçisi olmak, kendi deyişiyle "zamanı icat etmek" bir ustanın gözünü boyar ve kendini Tanrı sanan egosu yavaş yavaş ruhunu kemirir. Bu kemirme kendisiyle, başarısıyla, geçmişiyle, şimdisiyle, tanrısıyla, şeytanıyla,…devamı

muad.dib 2 years ago

Düşünceler

Marcus Aurelius

2 Gönderi

Uzun bir yolculuk oldu bu kitabı okumak. Eski bir vakit bir fuardan edinmiştim. İlk başladığım vakitler, özellikle baştaki terimleri anlamadan geçmek istemeyip araştırma eşliğinde okumaya başlamıştım. Böylece Roma tarihine merak salmama ve biraz kültürlenmeme vesile olmuş oldu. Yalnız sanırım bu…devamıUzun bir yolculuk oldu bu kitabı okumak. Eski bir vakit bir fuardan edinmiştim. İlk başladığım vakitler, özellikle baştaki terimleri anlamadan geçmek istemeyip araştırma eşliğinde okumaya başlamıştım. Böylece Roma tarihine merak salmama ve biraz kültürlenmeme vesile olmuş oldu. Yalnız sanırım bu adanmışlık beni yormuş olacak ki yarım bırakmıştım. Şimdilerde geri dönecek mental hale erişince bitirdim! Normalde kitapları böyle elimde süründürüp heyecanını yitirmek ve atmosferinden kopmaktan hoşlanmıyorum ama bu sefer bir pişmanlığım yok. Sindirmek gerekliydi bu metni. Yavaşça. Acele etmeden. Meşhur "Roma bir günde kurulmadı" sözü gibi. İnce ince ilmeklerini bir yandan birbirine bir yandan zihnime işlemiş oldum. Ne diyor bu Aurelius? Efendim bu adam, hem Roma'nın imparatorlarından biri hem de bir filozoftur. (Okurken şimdiki siyaset ve yönetim anlayışının içimi ağlatması pek normaldir.) Sözü sanı Stoacılıktır. Stoacılar kimdir, ne derler? Bu anlayış; Zenon'un kurduğu, Epictetus, Seneca, Aurelius gibi filozoflarca da devam ettirilmiş bir felsefi anlayıştır. Özünde, kişinin Tanrısal bir usun bir parçası olduğunu söyleyip, kişinin her işini o usa uygun bir şekilde eyleyip doğal haliyle kabullenmesi ve ona göre yaşamasını öğütler. Bir sürü kelime söyledim de ne demek bu şimdi? Anlayışa göre: Hayatta var olan, başımıza gelen her şey usun yazgısına göre gerçekleşir. Her insan bilinci sayesinde usa uygun yaşama potansiyeliyle ve iyi olmak gücüyle doğar. Kişiden doğal olarak beklenen bu şekilde yaşamasıdır. Haz ve aşırılık ustan uzaklaştırır. Kişi her zaman olaylara bir mesafeyle yaklaşmalı, duygularını dengeli yaşamalı, müdahale edemeyeceği olaylara tarafsız yaklaşmalı, iyi (dürüst, yardımsever, merhametli, ... ) bir birey olmaya gayret etmeli, toplumdan kendini uzaklaştırmamalı ve üstün görmemeli, kötüden kötünün geleceğini bilip buna şaşırmaktansa doğal bir hadise olarak algılamalı, yaşamın şimdiden ibaret olduğunu unutmamalı, ölümü yalnız doğanın (tanrının, usun) verdiğini geri aldığı sıradan bir iş olarak görmeli, kendini usun öğütlediğinden uzaklaştıracak her türlü işten uzak tutmalıdır. Stoacılık özünde öğütledikleriyle güzel gözükebilir. Lakin bana sorarsanız bu anlayış kör bir tanrıcılıktan ve kişiye duygularını yaşamak yerine baskılamak üzere öğütlerden ileriye gitmemektedir. Stoacılığı anlatıldığı kadar pür yaşamayı başarabilmiş çok az kişi vardır, belki bu kişiler aranan amaca ulaşmış ve ussa uygun ömürleriyle huzurlu bir ölüme ermişlerdir ancak gerçekçi olmak gerekirse Aurelius dahi başta bir imparator olarak stoacılığa ters düşmüştür. Kitapta erguvani giyinmeyi (Roma'da bu renk prestijli, zengin kimseler tarafından giyilip soyluluk göstergesiydi), şöhret ve saygınlık gibi dünyevi boş işler peşinde koşmayı aşağılamıştır, halbuki kendisi de lüks bir hayat içindedir. Elbette lüks tek başına Stoacılığa zıt düşmemektedir, kişi para içinde olup bu parayı kıymetsiz görebilir yahut bu lüksü iyilik için kullanabilir. Lakin benim bir zenginin ağzından çıkan maddiyat kıymetsizdir laflarına karnım tok. Bu kişiler için konuşması kolaydır ve hayatları boyunca sefillikle sınanmamışlardır. Bu zıtlık her zaman stoacılığı gözümde biraz ikiyüzlü göstermiştir, inandırıcılığından eksiltmiştir. Bahsettiğim kör tanrıcılıksa şöyle ki; Stoacılık Tanrı'nın varlığından emindir ve herkesin tüm hayatlarını bu tanrısal usun kendilerince doğanın emrettiğini söyledikleri halde yaşamasını diler. Sorguladıklarını söyleseler de, Aurelius'un Tanrı'nın olmadığı varsayımını içeren cümleleri gerçek bir karşıt tez oluşturmaya korkmuş ve "haşa!"dan öteye geçememiş haldedir. Sözüm o ki, bu kitap beni Stoacılık anlayışına ikna etmekten çok, bu anlayışın kişinin kendine "moral high ground" (kişinin ahlaki açıdan kendini başkalarından üstün görmesi) sağlayarak hayatını vicdani bir tatmin içinde devam ettirmesi ve ölüm gibi kabullenmesi zor gerçeklerle başa çıkmanın bir yolunu bulması (temelinde tanrı olması tesadüf değil) gibi pratik olumlamalarla kişiyi mutlu edebilecek ve benim de başkalarına pek bir zararları olmadığından saygı duyacağım ama özündeki realizme rağmen toz pembelikten uzaklaşamamış bir ideal olduğuna ikna etti. Madem öyle, okumayalım mı bu kitabı? Tersine, ben bu kitabı felsefeye ilgisi olan herkese gözüm kapalı önerebilirim. Bir fikre katılmamak o fikrin üzerine düşünceleri okumayı daha az değerli kılmıyor. Kitap beni ikna edemediği zamanlarda dahi aklıma kendime soracağım sorular takmayı ve kimi fikirleri yeryüzüne çıkarıp tekrar sorgulatmayı başardı. Kitap da Aurelius da, boş değil. Aslında olumlamalarına ihtiyaç duymasam da yaşamın şimdide yaşanması ve ölümün kabullenilmesi üstüne kısımların benim düşüncelerime yakın olduğunu ve okurken tatmin ettiğini söyleyebilirim. Örneğin nefes almanın, sindirim yapmak gibi alınan malzemenin bir ürüne dönüştürüldüğü bir metabolizmadan farkı olmayıp bir gün bu nefesini kaybetmenin de bundan ötesi olarak görülmemesi üstüne cümlesi, gözümün bu kadar önündeki bir analojiyi nasıl hiç fark edemedim diye sordurdu. Ben kitabı çokça anlattım. Okuyup kendi düşüncelerinizle çarpıştırmak ve harmanlayıp kitabı yeniden yaratmak işi de size düşüyor! 🔸"İnsan yaşlı da ölse genç de ölse ölünce aynı şeyi yitirir; şimdiki zaman insanın yoksun kalabileceği biricik şeydir, çünkü sahip olduğu biricik şeydir, hiç kimse sahip olmadığı şeyi yitiremez." 🔸"Gerçekten, zihinden başka hiçbir şey zihne özgü olan hiçbir şeyi engelleyemez; çünkü ne ateş, ne demir, ne zorba, ne kara çalma zihni hiçbir şekilde etkilemez. Bir kez "yalnızlık içinde yusyuvarlak bir küre" olduktan sonra, hep öyle kalır." 🔸"Çok geçmeden toprak üstümüzü örtecek, sonra toprak da bir başka şeye dönüşecek, sonra o başka şey de bir başka şeye dönüşecek, bu böyle sonsuza dek sürüp gidecek. Bu sonu gelmez değişim ve dönüşüm dalgalarını ve onların hızını düşünen kişi, ölümlü olan her şeyi küçümseyecektir." 🔸"Bu niteliklere, görünüşü kurtarmak için değil, (onları sana başkalarının vermesini beklemeksizin) gerçekten layık olmayı başarırsan yeni bir insan olursun, yeni bir yaşama başlarsın. Çünkü o zamana dek yaptığın gibi yaşamın acılarına, pisliklerine bulaşmayı sürdürmen, kaba ve aşağılık bir insan olmaktır; yabanıl hayvanlarca parçalanmış, yaralar ve kan pıhtıları içinde, salt aynı koşullarda aynı dişlerin ve pençelerin önüne atılmak için bir güncük daha yaşam dilenen gladyatörler gibi." 🔸"Yaşamda meydana gelen olayların bir tekine bile şaşan insan nasıl da gülünç ve bu dünyada nasıl da yabancıdır!" 🔸"Bu büyük kentin yurttaşı oldun; beş yıl ya da elli yıl, ne önemi var? Çünkü onun yasaları yurttaşlar arasında ayrım gözetmez. Öyleyse, seni şimdi bu kentten uzaklara gönderen bir zorba ya da adil olmayan bir yargıç değil, seni buraya getirmiş olan doğanın kendisi olduğuna göre, bunda olağanüstü bir şey var mı? Tıpkı, bir oyuncuyu, onu önce işe almış olan yöneticinin sahneden çıkarması gibi. "Ama yalnızca üç perdede oynadım rolümü, beş perdede değil." "Doğru. Ama yaşamda üç perde de bir oyuna eşit olabilir." Çünkü son sınırı belirleyen; bir zamanlar senin oluşumunu düzenlemekten, şimdi de çözülüp dağılmandan sorumlu olandır; sense, ne birinden, ne ötekinden sorumlusun. Öyleyse, dingince çık sahneden, çünkü gitmene izin veren de dingin." 🔹Ben YKY'den okudum kitabı, İş Bankası'ndan okumak da tercih edilebilir. Evet, kitabın yarısını yazdım buraya. Daha da eklemek istediğim çokça cümle vardı. Kitabı ya da yorumu okumak istemezseniz de alıntıları okursunuz belki, bir şey bırakmış olurum bu dünyaya.

muad.dib 2 years ago

Gerçeğe Çağrı

Paul Verhoeven

3 Gönderi

İşte bu! Budur ya! Nasıl özlemişim kaliteli film izlemeyi be. Niye bu filmde 2 gönderi var da 2012 yapımı kıytırık çakmasında 6 gönderi var? Yapmayın etmeyin, insanı üzmeyin. Taklitler aslını yaşatmalı, öldürmemeli. Ey bilim-kurgu severler! Ey beyaz perdenin eskiden aldığı…devamı