Raf Yorumu: Tuğçe (@kelimeleredair)

"Herkes İçin Siyer" Siyer okumaya ilk giriş yapmak için oldukça uygun bir kitap bana kalırsa. İnsanın kafasını karıştırmayan, soru cevap şeklinde ilerlemesiyle daha sakin ve düzenli ilerleyen bir kitap. Kitap iki cilt halinde tasarlanmış bu ilk ciltten sonra muhakkak ikinci…devamı"Herkes İçin Siyer" Siyer okumaya ilk giriş yapmak için oldukça uygun bir kitap bana kalırsa. İnsanın kafasını karıştırmayan, soru cevap şeklinde ilerlemesiyle daha sakin ve düzenli ilerleyen bir kitap. Kitap iki cilt halinde tasarlanmış bu ilk ciltten sonra muhakkak ikinci cildi de okuyup siyer okumalarımı artık daha da derinleştirir hale gelmek istiyorum. Şimdi biraz da ben siyerden neler öğrendim bundan bahsetmek istiyorum; Öncelikle kendi hayatımda kasvetli bir süreçten geçerken siyer okuması yapmak bana ve ruhuma şifâ gibi geldi. İnsan hayatında çeşitli zorluklarla karşılaştığı vakit kendisine dayanak olacak birisini arıyor oluyor. Bu kişi bazan bir yazar, bazan bir şâir oluyor benimçün. Bu defa bu isim bir peygamber oldu yaşamımda. Onun yaşamından öylesine çok şey öğrendim ki... Öncelikle kendisinden aşkı öğrendim. Hem hayatında inancı uğruna çektiği çileleri bile yeşerten bir aşkı. Hem de Hatice validemize duyduğu o berrak aşkı. Ona dair söyledikleri beni çok ama çok etkiledi. Diyor ki, Hatice Validemiz için: "Her kapı yüzüme kapanırken onun kapısı bana açıktı. Her yüz yüzüme ekşirken onun yüzü bana gülerdi. Ben Hatice'nin sevgisiyle rızıklandırıldım." Şimdi yazarken bile ilk duyduğum, ilk okuduğum heyecanı taşıyor kalbim. Ondan bir diğer öğrendiğim şey ise ailenin sâadeti oldu. Ailesine böylesi sadık bir kimse, bir birey, bir baba. Güzel kalbiyle ikmal ettiği bir yuva. Saygı duyduğu, sevdiği ve beslediği her geçen gün yeşillendirdiği eşi ve evlatları. Ben ondan gecenin hikmetini de öğrendim. Kendi hayatıma baktığım vakit şunu gördüm her daim, beni en bir derinden etkileyen tabloları, müzikleri, şiirleri hassaten de müzikleri hep gece keşfetmişimdir. Şimdi Efendimizin de gece keşifler yapabilmek için gözün açık olması gerektiğini gece çalışmak gerektiğini, az uyumak gerektiğini öğrendim. Ve en önemlisi de bir şeye inanıyorsak o inanç uğruna pes etmeden yola devam etmek gerekliliğini öğrendim. Belki o yolda bize taş atanlar olacak, ki muhakkak olacak, belki en yakınlarımızdan bir destek göremeyeceğiz ama kendi kalbimizle inandığımız zaman bütün bu zorluklara katlanmak gerekliliğini öğrendim. Bu bir süreç sonsuza uzanan bir açlık, daha yolun çok başındayım henüz bitmedi öğrendiklerim. Yaşamımda nefes aldıkça, okudukça onu anlamak ve görmeye nail olmak istiyorum. Rahmet olsun.