Raf Yorumu: marulzel (@marulzell)

Yıkık Kentlerden Babamın Ülkesine Gözlerimi kapattığımda anımsadığım bir şehir var Işıkları göz bebeklerimde atan bir kent var Sokaklarından geçtiğim evlerin çektiği ahlar var üstümde Ilık bir rüzgarın iniltisiyle her şey başlıyor Yavaş yavaş ruhumun derinliklerine akan bir sevgiyle uyanıyorum Sabah…devamıYıkık Kentlerden Babamın Ülkesine Gözlerimi kapattığımda anımsadığım bir şehir var Işıkları göz bebeklerimde atan bir kent var Sokaklarından geçtiğim evlerin çektiği ahlar var üstümde Ilık bir rüzgarın iniltisiyle her şey başlıyor Yavaş yavaş ruhumun derinliklerine akan bir sevgiyle uyanıyorum Sabah vakitleri daha sokaklar bomboş İşe gitmek için evinden çıkan birkaç kişiyle beraber yürüyoruz sevgi durağına doğru İlk gelen otobüs nefret oluyor, birkaç kişi hışımla otobüse biniyor Az sonra geçen otobüs yalnızlık oluyor Yüreğime geç kaldığımı bilsem de yanlış otobüslere binmiyorum Ellerim ve yanaklarımdan buz gibi sen akarken baba Bana verdiğin soğukluğu ellerimi cebime koyarak ısıtmak istemiyorum Canımı acıtsan da umutla beni sana getirecek otobüsümü bekliyorum Zaman geçiyor, yaralarım kabuk tutuyor Kaç otobüs geçiyor da sevgiler kentine hiçbirinin yolu düşmüyor Sonunda ışıklarıyla bütün yolu aydınlatan, biraz eski bir otobüs geliyor İçinde çok kişi yok Usulca biniyorum Şikayet edip bağırmıyorum neden geç kaldınız bu kadar diye Sadece otobüsün sıcaklığı için de küçük bir uykuya dalıyorum Uyandığımda çoktan gelmiş oluyoruz Koskocaman "Sevgi " yazısını gördüğümde gülümsüyorum Ama indiğim yerde gözlerimle seni arasam da bulamıyorum Belki birazdan gelirsin diye yine gülümsüyorum baba Belki acil bir işin çıkmıştır diye yine umut bağlıyorum İnsanlar tek tek birbirlerine kavuşup, buradan ayrılırken koskoca ülkede yalnız kaldığımı yeni yeni fark ediyorum Gelmeyecektin baba sen Kabullenmem zaman alsa da gelmeyeceğini anlamak kurşun gibi beynime saplanıyor. Herkesin içime baka baka yaşadığı mutluluk yalnızlığımda depremler yaratıyor Soğuk vuran ellerimi yavaşça cebime koyuyorum Isıtıyorum ellerimi senden bana kalan soğukluk ölsün diye Pişmanlık koynumda gezinirken nefret otobüsüne binmediğim için üzülüyorum Ya da yalnızlık ve hüzün koltuklarına... Çünkü bu ülke bana sadece acı veriyor Sensiz bir sevgi kalbimi kırıyor baba Her babasıyla el ele geçen çocuğu gördüğümde soğukluğunu öldürdüğüm ellerim titriyor O an da ben katil oluyorum baba Seni içimde diri diri gömdüğüm gün katil oluyorum Bak şimdi etrafına Şimdi kim senin için sabahlara kadar bekleyecek? Kim seni dünyanın tek kahramıymış gibi görecek? Hangi insan senden başka herkesin çok güçsüz olduğunu söyleyecek? Söyle baba, kimin düşlerini bu kadar süsleyeceksin? Ama bak, bize Nasıl ölüyoruz beni bırakıp umursamadığın her anda Bak göğe, nasıl bitmişiz biz bu ülkede İçimden her mısrası sen kokan şiirler akarken Bir anda hepsi koca koca travmalar oluyor Bu ülke bana yaramıyor baba Sen yoksun ya, hani gelmedin ya sen Bana buradaki hiç kimse yaramıyor Ellerim cebimde öfkeyle dönüyorum evime Hangi arabaya binmişim, hangi durak da durmuşum kafam bilmiyor Şimdi bir çeşit söylenti uydurmuşlar Serseriymişim ben Kötü biriymişim ben baba Oysa bilmiyorlar sevgiler kentine senin gelmediğin gün küstüğümü Bilmiyorlar içimdeki her iyiliğin ve güzelin katilinin sen olduğunu Konuşuyorlar, konuşuyorlar, susmuyorlar Şimdilerde hüzünlü bir yıkık kentler ülkesiyim baba Sana gelen bütün otobüslerim arızalı Senin ülkene gelen bütün yollar kapalı Bir ben kalmışım bu yıkık kentin sokaklarında Ama salonun ışığı hep açık Olur ya, belki bir gün gelirsin baba Belki bir gün yollar tekrar açılır Hani belki bir gün tekrar eskisi gibi oluruz baba Sen kahramanım olursun bende senin yine o küçük kızın olurum. Çünkü tek başına büyümek çok zor. Büyüdüğünü zannederken her gün tekrar tekrar ölmek çok zor. Işıklar açık, Kalbim bak hep burada. ... Yazar : Mrs. Marulzellll Not : bu şiir, 8 yaşındayken babasının bir gece de onu bırakıp gittiği ve bir daha hiç gelmediği, biricik arkadaşım M.A ya itahafen yazılmıştır. Dipnot 2 : gerçekten bu sondu. Şimdi rafı güzelce silip, derslerimin başına dönüyorum.