Veba metaforunu kullanarak terk edilmişlik duygusunun, uzun vadede karakterleri güçlendirecekken içini boşaltmaya başlamasını; fiziksel ve moral açıdan güçsüz kalmanın acısını; uzun, karışık cümlelerle betimleyen ve bunları müthiş benzetmelerle destekleyip aktaran baya kıyak bi roman. Okurken beynimi açtı, şukusunu verdim.