Raf Yorumu: Federallicüppe (@cubbelifederal)

EVET EVET, SONUNDA BİR KİTABI BİTİREBİLDİM. NE KADAR DA KUTLANILISI BİR HABER DEĞİL Mİ..?🥹 Evet, şu an aylardır okuduğum bir kitabın bitmesinin verdiği mutluluğun küçük bir perçimini yaşıyorum. Ama yanlış anlamayın kitabın bu kadar uzun sürmesinin sebebi kitabın sıkıcılığı veyahut…devamıEVET EVET, SONUNDA BİR KİTABI BİTİREBİLDİM. NE KADAR DA KUTLANILISI BİR HABER DEĞİL Mİ..?🥹 Evet, şu an aylardır okuduğum bir kitabın bitmesinin verdiği mutluluğun küçük bir perçimini yaşıyorum. Ama yanlış anlamayın kitabın bu kadar uzun sürmesinin sebebi kitabın sıkıcılığı veyahut sürekleyiciliğinin az olması değil, sorun bendim. Kitap okumamamın verdiği vicdan azabını geçen haftaya kadar sürekli sınava yükleyip duruyordum, "İşte sınavım falan var, o yüzden yoğunluktan kitaba zaman ayıramıyorum" şeklinde falan. Ama YKS'den çıkıp halen kitap okumadığımı görünce anladım ki ben sadece kendimi kandırıyormușum.. Günlük yarım saatlik bir okumanın, sınava ne gibi bir zararı olabilirdi ki..? Bunun üzerine geçen gün oturdum ve kendi kendime bazı kararlar verip, bunun bir düzene oturtulması gerektiğine kendimi ikna ettim. Ve bu güzel kitaptan geriye kalan 200 küsür sayfamı da iki günde bitirip hemen buraya koştum 🐢 Şimdi pek de spoilera dalmadan size kitaptan kısaca bahsetmek istiyorum: Kurnaz, meraklı ve bir o kadar da yaramaz olan küçük kız Amy, tehlikelerden uzak durup içten içe de ablalık içgüdüsü besleyen Piper ve onun hiç bir olaydan eksik kalmayan küçük kız kardeşi Margot.. Olaylar genel itibariyle bu üç kızın çocukluk yılları olan 10'lulu yaşları, ebeveyn oldukları 30'lu yaşları ve daha onlar doğmadan önce, onların anne ve babalarının yaşadığı dönemlerde geçiyor. Evet şu an size tüm bu anlattığım zamansal geçişler biraz karmaşık gelmiş olabilir hak veriyorum. Çünkü ben de kitabın ortasında bir yerlerdeyken, ufak tefek ama teorime yön verecek detayları hatırlamak için bir anda kendimi kitabın ilk sayfalarında bulduğum zamanları hatırlıyorum 🫠. Kitabın son sayfasına kadar bizi ikilimde bırakan bir havası vardı. Kitap boyu şüphe havuzumda bir oraya bir buraya kulaç atıp durdum resmen. Ama kitabın son 20 sayfasına geldiğimde, bana doğru gelen ters köşenin sinsi adımlarını uzaktan, yavaş yavaş duyar gibiydim sanki.. Amy'nin ve ailesinin ölümüne sebep olan o şey, o neden neydi..? Amy başından beridir ilk önce eşini ve çocuklarını, sonrasında ise kendisinin canına kıyacak kadar psikopat birisi miydi yoksa çocukluğundan beridir onun peşini bırakmayan o akıl almaz gizemin sonuçları mı bütün bu can pazarına sebep olmuştu.. İşte akıllardaki tüm bu soruların cevabı kitabın sonunda öyle tatmin edici bir ters köşeyle verildi ki anlatamam. 2016 yılının en iyi korku-gerilim romanı olabilir kendisi. Ama içinde ne bir korku ne de bir gerilim hissettim ben. Yalnız bunun içindeki okuyucuyu kendine çekme duygusunu ve o sondaki finalden tatmin olmuşluk hissini de başka bir kitapta gördüğümü hatırlamıyorum. Sonuç olarak herkesin bu kitabı en azından bir kez okuyup, bu sürükleyiciliği tatmasını öneriyor ve kitapta gördüğüm şu küçük alıntı ile de yazımı bitiyorum.. 💭 Bazen yalan söylenenler değil, söylenmeyenlerdir Jason. Saklananlar.. 📖 7/10 🔖