gorki ile tanışmama vesile olan kitap. çocukluk dönemini anlatan kitapları ve filmleri tüketmeyi sevdiğim için otobiyografik olan bu kitabı da seveceğime emin olarak başladım. çocukluk döneminin ilgi çekici olması bence insanların en önemli dönemi olması. sıkmadan bir bilgi vereyim. 0-7…devamıgorki ile tanışmama vesile olan kitap. çocukluk dönemini anlatan kitapları ve filmleri tüketmeyi sevdiğim için otobiyografik olan bu kitabı da seveceğime emin olarak başladım. çocukluk döneminin ilgi çekici olması bence insanların en önemli dönemi olması. sıkmadan bir bilgi vereyim. 0-7 yaş arasında beynin mantık bölümü olan ön korteks devre dışı. yani çevrenizde gördüğünüz ve duyduğunuz her şeyi belki ömrünüz boyunca, sorgulamadan doğru kabul ediyorsunuz. şu an yaşadığınız bir psikolojik sıkıntı, bu yaş aralığında bir kendinibilmezin size söylememesi gerektiği bir şey olabilir. çevreniz hayatınızı belirliyor..
maksim gorki de bu yönden çok şanslı olmadığı bir çevrede yaşadığı çocukluk dönemini anlatıyor. babasının ölümünden sonra dedesinin evine yerleşiyorlar, tabiri caizse kurtlar sofrasına düşüyor ve hepsini bir çocuğun gözünden okumak daha etkileyici oluyor. çünkü gerçeği en saf haliyle ifade edebilen iki kişi vardır. çocuklar ve deliler.
kitap baştan sona aşırı pesimist. kitap boyunca anlatılan karakter "ve öldü" şeklinde bitiriliyor. hayat gibi. aniden ve plansız. dahası da var. miras kavgaları, aile içi şiddet, ölümler, yoksulluk, kimsesizlik.
özellikle anne karakteri en çok üzüldüğüm oldu.
gorki, çocukluğunu anlatırken rusya kültürüne de azar azar giydiriyor. bazı noktalarda bizim kültürümüz ile de benzerlik fark etmek biraz canımı sıktı. sanki kendi toplumcu gerçekçi yazarlarımızı okuyor gibiydim. kocası ölünce sahipsiz kalan anne, şiddete boyun eğip karşı gelmekten korkan bireyler. çocukları döverek, kısıtlayarak eğiteceğini düşünen büyükler. en sinirim olduğum şey ise hak etmeden sadece yaşça büyük olduğu için saygı beklemek. saygı kazanılan bir şeydir ve sadece erken doğdu diye herkese duyulmaz.
ninesi ile ilişkisi çok duygusaldı. ara ara anlattığı küçük hikayeler de çok güzeldi. dili sade ama anlatımı zengindi. kitap pesimist ama gorki büyümüş de küçülmüş, içinde cevher barındıran, hayata tutunmasını bilen ama yanlış çevreye düşen bir çocuk gibiydi. onunla birlikte güzel, okuması keyifli ama okunanların sindirimi zor olan bir yolculuktu bu kitap. devamını da ilgiyle okuyacağım.. bakalım yazar ekmeğini nasıl kazanıyor..
kitabı tavsiye eder, mevlid kandilinizi kutlarım.🙏