Raf Yorumu: marul ve zel (@marulzell)

Zamana Gönül Verdim Zevk alabileceğim her şeyi öldürdüm Yasaklanmış bir geceydi Yaşayarak çiğnedim kurallarını Tarih boyu öldürdüler Beni de öldürmek istiyorlar mı Yoksa sadece izleyecek miyim kanlı gösteriyi Yardımına ihtiyacım var Bağırsakları dökülmüş ağaçlar Hala en güzel resmi sunuyorlar bana…devamıZamana Gönül Verdim Zevk alabileceğim her şeyi öldürdüm Yasaklanmış bir geceydi Yaşayarak çiğnedim kurallarını Tarih boyu öldürdüler Beni de öldürmek istiyorlar mı Yoksa sadece izleyecek miyim kanlı gösteriyi Yardımına ihtiyacım var Bağırsakları dökülmüş ağaçlar Hala en güzel resmi sunuyorlar bana Ağlamaklı ama umutla bakan gözlerin gibi İçini boşaltmaya çalışmışlar Ama en asil tavrınla duruyorsun karşımda Kaç yıl geçti ki yaşamaya alıştın Çok derinlerden geliyor hissizlik Sabahımı güllere boğdum Güneşi bile gizleyecek kırmızı yapraklar Tek benim gerçeğim kalacak geceye Hani şu yasaklanmış, köşeye atılmış gerçeğim Suçumu kazıyın en ürkek halinizle Altından korkunç yaralar çıkacak Ve cesur davranın sürgün yıllarıma Dar etmeyin bana şu ölümün güzünü Miskin bir çocuk doğurdum Babasız kalacaktı yarın belki de Çünkü kutlamıştım artık doğumunu Şimdi biri sırf buna inat giderse Ellerim yorgun argın bakar sadece Çaysız ekmeksiz günler gördüm Benim de babam gitmişti Bir kutlamaya inat Şu yaşama sevinçleri dolanıyor ayaklarımıza Hep bunlar yüzünden gidiyorlar Beni tanımadığını söyleme Soylu sayılırım ben sevgi duvarlarında Belki biraz küfür doludur yazılar Ama ihanet ederek severler beni O sokaktan geçerken görmüş olmalısın Zamana gönül verdim Zaman beni bak sana anlatmamış En ürkek halinle arıyorsun suçsuzluğumu Belki de hayalden ibarettim Uğrunda savaştığım bütün yollar da yoktu Duvarlar da benden başka bir şey yazıyordu Nüshasızdı yaşamımın delilleri Her şey coşkun bir öfkeden çıkmıştı Ve kahrolası bir adamın hayalinden ibarettim Kendi için beni yazmıştı Kendi kahraman olamadığı için Ben seçilmiştim onun eksiklerine. Belki ile uyandığım bir sabah da Güllerin gerçeği ortaya çıkaramadığı Süslerin tek tek arındığı bir sabah da Yitip gidecek kalabalık ruhum Ardından bakan o zavallı gözler olacağım Yaralı, öfkeli ve inatçı gözler Sana rağmen yaşayacağım. ... Yalnızlığımdan besleniyorum, soyutluğumda kayboluyorum ve tekrar yolumu bulmak için de zaten yardım istemiyorum, 19. Yaşımı hayatımda sadece bir defa yaşayacağım için sanki üzerimde büyük bir sorumluluk var. Yaşım geçecek ve onu büyütemeden uğurlayacağım diye bir endişe. Ki zaten ben hep endişeli bir insanımdır aslında. Dışarıdan, tabi dışarı derken neyi kast ettiğimi anlatmam lazım, mesela sıra arkadaşımsan eğer bir gün seninle ilk konuşmayı başlatan ve o girişken, kendine güvenen kızı oynarım daha doğrusu içimden öyle gelir. Ve yarın beni görürsün gülümsersin çünkü dün iyi bir iz bırakmışımdır ama bu sefer de ciddi bir depresyon üzerimde vardır ve dünkü kızla aynı olup olmadığımı sorgularsın. Nevrotiklik beni intihara kadar bile götürebilir, gerçekten o derece bir derinlik var. Ama aynı zamanda diğer gün hiçbir şey olmamış gibi bir yaşama dürtüsü var. Aslında gerçekten dün de hiçbir şey olmamıştı, sadece dünkü ben ve bugünkü ben çok farklıyız. Dünkü soğuk, bunalımlı, ölüme meyilli bir şey... Ve bugünkü canlı, hareketli, güler yüzlü ve enerjili bir yaratık. İşte içimde birbiriyle dövüşen bu iki kişi var. İkisi de uçlarda yaşıyor tabi bunu genç yaşlarımın siyah ya da beyaz olmasına veriyorum ama bu ilerler ve karakterim olursa, dengelerim alt üst olur. Aynen, bazen bunu düşünüyorum. Alt üst olmak kötü mü ki? Kötü olduğu için mi ondan korkuyorum yoksa alışılmışın dışında olduğu için, Konfor alanımın bozulmasından mı korkuyorum? Her neyse, böyle saçma meseleler ile kendinizi sevindirmeyin. Her şey gelip geçicidir, yaşamak bile gelip geçebilir, mutluluk sizi yanıltmasın yarın çok üzüleceğiniz anlar da olacak. Yani çok umutlu olmayın geçecek bitecek, daha kötüsü gelecek. Bak bu konuşan nevrotik tarafımdandı. Abartmıyorum, böyle konuşuyor. O yüzden her zaman umutlu olun, dünyanın bir yerinde bombalar çocukların üzerine yağsa ve elinizden gelen tek şey ders çalışmak ya da ingilizce öğrenmek olsa da devam edin, yolun ortasında dursanız daha mı iyi olacak? Bu da kimdi bilmiyorum, öyle konuşası gelmiş. Hayırlı sabahlar, geceler, ne yaşıyorsanız o kısımdan iyili şeyler ya da neyse. Elif sundu. Bu arada ismimi babam koymuş. Ananesinin ismi diye ama ben hiç ananesini görmedim. O da herkes gibi ölmüş. 18 Kasım 2023 / 04.19